Heb jij ooit al eens zelf boter gemaakt? Ik tot vorige week niet en ik had nooit gedacht dat het zo ontzettend simpel was. Simpel dus, maar zo lekker! Dat is ook gelijk waarom ik Lurpak zo lekker vind, want zij maken boter volgens hetzelfde proces. Sinds ik vorig jaar kennis met ze maakte door middel van een smaaktest ben ik fan en sindsdien staat er vrijwel altijd een kuipje in de koelkast. Vorige week dinsdag werd ik uitgenodigd door Lurpak om naar Deens restaurant Bøg te komen in Den Haag. We zouden een blinde botertest gaan doen, zelf boter leren maken, maar ook genieten van een 7 gangen lunch waar in iedere gang op een andere manier Lurpak was verwerkt. Genoeg gekletst. Tijd om jullie te vertellen over de smaaktest, hoe Lurpak hun boter maakt en hoe jij dat zelf thuis ook kunt doen!
Na aankomst in het restaurant werd er eerst meer verteld over Lurpak en haar producten. Momenteel kun je in de supermarkt 3 producten vinden: een pakje licht gezouten roomboter en kuipjes Lurpak Smeerbaar in de gezouten en ongezouten variant. We kregen een uitleg in het verschil van de structuur tussen Lurpak Smeerbaar en margarines. Van Lurpak Smeerbaar kun je bijvoorbeeld een mooie krul maken, het product is glad en romig waardoor dit helemaal niet moeilijk is. Bij margarine zal je dit niet lukken, deze structuur is compleet anders.
Daarna kwam al snel het verschil in smaak aan bod. Er werden twee blokjes hout met elk drie stukken boter daarop voor ons neus gezet. Op het ene blokje stonden de producten in een pakje: Lurpak boter, huismerk roomboter en margarine. De margarine pikten we er gelijk uit zonder ook maar geproefd te hebben en het proeven bevestigde dit. Met de licht gezouten Lurpak boter en het roomboter huismerk hadden we toch iets meer moeite. Het verschil? Lurpak is fris-romig van smaak met een licht zoute nasmaak. Bij de huismerk boter proefde je dat zoutige ook wel, maar deze was minder fris en romig.
Op het tweede houten blokje stond Lurpak Smeerbaar, smeerbare roomboter van een ander merk en halvarine. Omdat ik zelf bijna altijd Lurpak Smeerbaar in de koelkast heb staan herkende ik hem al gelijk door de kleur, hij was namelijk lichter dan de andere twee. Hoewel we het andere plankje lastig vonden, waren we er bij deze gelijk uit. Lurpak Smeerbaar is fris-romig van smaak en daadwerkelijk smeerbaar, de huismerk smeerbare roomboter was toch echt nog een stuk steviger. De halvarine behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, dat verschil zie en proef je gelijk.
Voordat ik je vertel hoe je zelf boter maakt, laat ik je nog even een video zien. Dit is een korte sfeerimpressie van het event waar ik vorige week was. Je ziet verrukkelijke hapjes voorbij komen, vast een voorproefje van het zelf boter maken en als je goed kijkt zie je mij ook een paar keer door het beeld komen (hint: groen vestje).
Zag je ons schudden met de weckpotten? Zo kun je dus thuis boter maken. Even flink de armspieren trainen en dan is na een paar minuten je boter klaar. Of de basis moet ik eigenlijk zeggen, dit heet wrongel en moet nog gezeefd, gekoeld en afgespoeld worden. Als je die stappen allemaal hebt gevolgd heb je boter zoals je op de foto ziet.
Na het boter maken gingen we lunchen met 7 gangen. Ik zal jullie niet hongerig maken door alle gangen uitgebreid te beschrijven, maar ik wil wel even mijn favoriete gang en de voor mij meest verrassende gang laten zien.
Mijn favoriete gang was -hoe kan het ook anders- het zoete toetje van de lunch. We kregen karnemelk ijs, in vlierbloesemsiroop gedrenkte aardbeien, en gekarameliseerde witte chocola. Heerlijk, hier kon ik nog wel een paar bordjes van op.
Het meest verrassende gerecht was een aardappeltje met Deense haring, Lurpak en lompvis kaviaar. Waarom deze het meest verrassend was? Ik ben niet zo’n liefhebber van vis en kaviaar had ik nog nooit gegeten. Ietwat twijfelachtig stopte ik toch maar het hele aardappeltje in mijn mond. Mijn verwachting was dat ik het niet zo lekker zou vinden, maar ik was blij verrast. Het was een heerlijk fris hapje! Dat kwam mede omdat de smaak van de haring totaal niet overheerste en je de dille goed terug proefde (en dat vind ik lekker!).
Benieuwd hoe Lurpak in de fabriek (in grote hoeveelheden) wordt gemaakt, lees dan dit artikel nog even.
Dat was hem dan alweer. Het was echt een ontzettend leuk evenement op een hele leuke locatie. Ik dacht dat ik na vorig jaar thuis een smaaktest te hebben gedaan alles wel al wist over Lurpak, maar daar heb ik mij toch in vergist. Vooral het zelf maken van de boter vond ik heel erg leuk. Nu staat er stiekem ook een bezoekje aan de Lurpak fabriek op mijn lijstje om dit proces in het groot te bekijken.
Gaan jullie zelf aan de slag om boter te maken? Als je gewoon liever direct Lurpak wilt proeven kan dat ook. De verpakkingen zijn onder andere te koop bij Albert Heijn en Jumbo.
Dit artikel is een samenwerking met Lurpak, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Heb jij ooit al eens zelf boter gemaakt? Ik tot vorige week niet en ik had nooit gedacht dat het zo ontzettend simpel was. Simpel dus, maar zo lekker! Dat is ook gelijk waarom ik Lurpak zo lekker vind, want zij maken boter volgens hetzelfde proces. Sinds ik vorig jaar kennis met ze maakte door middel van een smaaktest ben ik fan en sindsdien staat er vrijwel altijd een kuipje in de koelkast. Vorige week dinsdag werd ik uitgenodigd door Lurpak om naar Deens restaurant Bøg te komen in Den Haag. We zouden een blinde botertest gaan doen, zelf boter leren maken, maar ook genieten van een 7 gangen lunch waar in iedere gang op een andere manier Lurpak was verwerkt. Genoeg gekletst. Tijd om jullie te vertellen over de smaaktest, hoe Lurpak hun boter maakt en hoe jij dat zelf thuis ook kunt doen!
Na aankomst in het restaurant werd er eerst meer verteld over Lurpak en haar producten. Momenteel kun je in de supermarkt 3 producten vinden: een pakje licht gezouten roomboter en kuipjes Lurpak Smeerbaar in de gezouten en ongezouten variant. We kregen een uitleg in het verschil van de structuur tussen Lurpak Smeerbaar en margarines. Van Lurpak Smeerbaar kun je bijvoorbeeld een mooie krul maken, het product is glad en romig waardoor dit helemaal niet moeilijk is. Bij margarine zal je dit niet lukken, deze structuur is compleet anders.
Daarna kwam al snel het verschil in smaak aan bod. Er werden twee blokjes hout met elk drie stukken boter daarop voor ons neus gezet. Op het ene blokje stonden de producten in een pakje: Lurpak boter, huismerk roomboter en margarine. De margarine pikten we er gelijk uit zonder ook maar geproefd te hebben en het proeven bevestigde dit. Met de licht gezouten Lurpak boter en het roomboter huismerk hadden we toch iets meer moeite. Het verschil? Lurpak is fris-romig van smaak met een licht zoute nasmaak. Bij de huismerk boter proefde je dat zoutige ook wel, maar deze was minder fris en romig.
Op het tweede houten blokje stond Lurpak Smeerbaar, smeerbare roomboter van een ander merk en halvarine. Omdat ik zelf bijna altijd Lurpak Smeerbaar in de koelkast heb staan herkende ik hem al gelijk door de kleur, hij was namelijk lichter dan de andere twee. Hoewel we het andere plankje lastig vonden, waren we er bij deze gelijk uit. Lurpak Smeerbaar is fris-romig van smaak en daadwerkelijk smeerbaar, de huismerk smeerbare roomboter was toch echt nog een stuk steviger. De halvarine behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, dat verschil zie en proef je gelijk.
Voordat ik je vertel hoe je zelf boter maakt, laat ik je nog even een video zien. Dit is een korte sfeerimpressie van het event waar ik vorige week was. Je ziet verrukkelijke hapjes voorbij komen, vast een voorproefje van het zelf boter maken en als je goed kijkt zie je mij ook een paar keer door het beeld komen (hint: groen vestje).
Zag je ons schudden met de weckpotten? Zo kun je dus thuis boter maken. Even flink de armspieren trainen en dan is na een paar minuten je boter klaar. Of de basis moet ik eigenlijk zeggen, dit heet wrongel en moet nog gezeefd, gekoeld en afgespoeld worden. Als je die stappen allemaal hebt gevolgd heb je boter zoals je op de foto ziet.
Na het boter maken gingen we lunchen met 7 gangen. Ik zal jullie niet hongerig maken door alle gangen uitgebreid te beschrijven, maar ik wil wel even mijn favoriete gang en de voor mij meest verrassende gang laten zien.
Mijn favoriete gang was -hoe kan het ook anders- het zoete toetje van de lunch. We kregen karnemelk ijs, in vlierbloesemsiroop gedrenkte aardbeien, en gekarameliseerde witte chocola. Heerlijk, hier kon ik nog wel een paar bordjes van op.
Het meest verrassende gerecht was een aardappeltje met Deense haring, Lurpak en lompvis kaviaar. Waarom deze het meest verrassend was? Ik ben niet zo’n liefhebber van vis en kaviaar had ik nog nooit gegeten. Ietwat twijfelachtig stopte ik toch maar het hele aardappeltje in mijn mond. Mijn verwachting was dat ik het niet zo lekker zou vinden, maar ik was blij verrast. Het was een heerlijk fris hapje! Dat kwam mede omdat de smaak van de haring totaal niet overheerste en je de dille goed terug proefde (en dat vind ik lekker!).
Benieuwd hoe Lurpak in de fabriek (in grote hoeveelheden) wordt gemaakt, lees dan dit artikel nog even.
Dat was hem dan alweer. Het was echt een ontzettend leuk evenement op een hele leuke locatie. Ik dacht dat ik na vorig jaar thuis een smaaktest te hebben gedaan alles wel al wist over Lurpak, maar daar heb ik mij toch in vergist. Vooral het zelf maken van de boter vond ik heel erg leuk. Nu staat er stiekem ook een bezoekje aan de Lurpak fabriek op mijn lijstje om dit proces in het groot te bekijken.
Gaan jullie zelf aan de slag om boter te maken? Als je gewoon liever direct Lurpak wilt proeven kan dat ook. De verpakkingen zijn onder andere te koop bij Albert Heijn en Jumbo.
Dit artikel is een samenwerking met Lurpak, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Sommige bakprojecten staan al jaren op mijn ‘to-bake lijst’, zoals het maken van een eigen zuurdesemstarter en het bakken van een zuurdesembrood. Die baklijst is alleen nogal lang en daarom schuiven bepaalde projecten steeds weer een maandje op. Zeker als het een wat meer tijdsintensief project is.
In december daagde Baktotaal mij al uit om zelf stroopwafels te maken en ook nu gaven ze mij een klein duwtje in de rug. Ik ontving een pakket van ze met alle benodigdheden om zelf een zuurdesembrood te bakken en ben meteen aan de slag gegaan.
Ik heb inmiddels al vele zuurdesembroden gebakken en ben ontzettend tevreden met het resultaat. Hoogste tijd om jullie in het artikel van vandaag stap voor stap uit te leggen hoe ook jij je eigen zuurdesemstarter maakt, met alle tips en tricks die daarbij horen. En vervolgens ga ik natuurlijk door met het delen van mijn recept voor een overheerlijk zuurdesembrood.
Een zuurdesembrood maken kost tijd, daar moet je voordat je begint rekening mee houden. Dus heb je haast? Stel dit project dan nog even uit, want een zuurdesembrood laat zich niet opjagen (goede eigenschap trouwens 😉). Dit komt voornamelijk omdat je eerst een zuurdesemstarter moet maken, ook wel een zuurdesemcultuur genoemd.
Met deze starter ontwikkel je op een natuurlijke wijze een gistcultuur voor je brood, je gebruikt namelijk geen regulier gist voor een zuurdesembrood. Om de starter te maken heb je gemiddeld zeven dagen nodig, maar in sommige gevallen heb je twee dagen minder of juist een week meer nodig. Geduld is een schone zaak.
Het maken van de starter is erg simpel, je hebt er enkel meel en water voor nodig. Je begint met een gelijke hoeveelheid meel en water (50 gram om 50 gram) en je gaat op dagelijkse basis op hetzelfde tijdstip je starter terugbrengen naar 50 gram en opnieuw voeden met 50 gram meel en 50 gram water. Op deze manier blijven alle onderdelen in de verhouding 1:1:1.
Door dit proces worden de reeds aanwezige gisten en bacteriën in het meel actief en zullen gaan fermenteren, waardoor de starter in omvang zal verdubbelen en zoet-zurig zal ruiken. Dit is precies wat je nodig hebt om door te kunnen gaan met het maken van een desem, de basis voor je zuurdesembrood.
Onderstaand zie je op links hoe de starter eruit ziet als je ‘m net in de pot doet en op rechts zie je dat er een beetje activiteit is geweest.
BAKTIP: Heb je een vraag over het maken van een starter? Lees dan mijn artikel met tips en veelgestelde vragen bij het maken van een zuurdesemstarter.
Dit geldt vanaf/na dag 5: als je starter binnen 8 uur na de laatste keer voeden is verdubbeld in hoeveelheid, dan is je starter actief. Dit zie je doordat je een elastiek om de pot plaatst, zodat je de activiteit in de gaten kunt houden. En dan volgt er nog een kleine test om het echt zeker te weten: neem een glas of kommetje met water en doe hier een klein beetje van de starter in. Blijft het drijven? Dan is het zo klaar als een klontje, je starter is gereed voor om mee te bakken!
Sommigen zeggen dat de drijftest niet nodig is, maar dat je het ook kunt ‘proeven’: je starter moet op een prettige manier zurig smaken en mag niet prikken op de tong.
Mocht je er nu niet meteen een brood mee willen (of kunnen) bakken, kun je de starter in de koelkast parkeren. Door de lagere temperatuur vertraag je het gistingsproces als het ware. Een starter die in de koelkast staat hoeft maar 1 keer per week gevoed te worden. Wil je de starter na enkele weken weer gebruiken? Let er dan op dat je deze weer opnieuw activeert (zie bovenstaande alinea).
Onderstaande starter is zijn hoogtepunt net voorbij en alweer een beetje ingezakt.
Zoals ik al eerder omschreef hoort je starter een beetje naar yoghurt te ruiken, een aangename zurige geur met een lichtzoete ondertoon. Met name op het moment dat je starter op z’n hoogtepunt is, zal de zoete ondertoon pas echt aanwezig zijn.
Is dit niet het geval bij jou? Dan ruikt je starter waarschijnlijk té zuur of zelfs naar aceton of terpentine. Geen zorgen, je kunt je starter nog redden. De geur is een teken dat je starter (meer) gevoed moet worden. Zeker als het weer bijvoorbeeld erg warm is en je starter daardoor ook erg actief is geweest, zal deze meer voeding nodig hebben.
Soms duurt het wat langer voordat je starter actief wordt, maar vaak zie je na dag 1 of 2 al wel wat kleine luchtbubbeltjes (zie de foto hieronder). Mocht het hierbij blijven na 5 dagen, dan zijn er een paar dingen waar je extra op kunt letten (daarnaast ook gewoon erg goede beginnerstips):
Op die manier en met een flinke portie geduld krijg je een mooie, luchtige gistcultuur waardoor je uiteindelijke zuurdesembrood de juiste smaak en textuur zal krijgen. Wees vooral geduldig, want je kunt geluk hebben (onder de juiste omstandigheden) dat je starter na vijf dagen al actief is, maar het kan ook zomaar twee weken duren. Bij mij duurde het beduidend langer voordat de starter actief werd omdat het niet warm genoeg was in huis.
Voor het maken van een zuurdesemstarter zijn een aantal bakproducten essentieel. Je moet dagelijks meel afwegen voor de voeding, waardoor een keukenweegschaal onmisbaar is. Daarnaast heb je lauwwarm water nodig dat absoluut niet té warm mag zijn (want dan dood je de gistcultuur), dus is een thermometer ook erg handig.
Door glazen potten te gebruiken kun je de activiteit van je starter heel goed in de gaten houden, daar helpt een elastiek extra bij. Deze bakmaterialen heb ik gebruikt:
De eerste en meest belangrijke stap heb je al achter de rug (of je bent er mee bezig): het maken van je eigen starter. Als je starter eenmaal actief is ga je door met het maken van een desem, dit is de basis voor je zuurdesemdeeg. De actieve ‘rijpe’ starter ga je voeden met meel en water, wat vervolgens de desem wordt genoemd. Je wil liever niet je gehele starter op maken, dus het is slim om meer te maken dan je voor één brood nodig hebt. Dan hoef je de volgende keer niet helemaal opnieuw te beginnen. Voor onderstaand recept heb je sowieso niet je gehele starter nodig, dus dat komt goed.
Er zijn veel verschillende manieren waarop je een zuurdesembrood kunt maken. Dat begint al bij hoe je het deeg gaat mengen, maar ook hoe je het kneed, vormt en laat rijzen. Mijn recept is een combinatie van de vele uiteenlopende recepten die ik online en in boeken gelezen heb; na veel oefening ben ik tot mijn eigen favoriete handelingen gekomen.
In onderstaand recept ben ik voor een relatief makkelijke methode gegaan, met weinig poespas. Ik meng expres geen extra vet, suiker of zaden door het deeg en wil jullie vooral laten zien hoe makkelijk én lekker het maken van een zuurdesembrood is. Waarschijnlijk zul je een aantal bakpogingen nodig hebben totdat je de smaak helemaal te pakken hebt, maar zo werkt dat nu eenmaal met brood bakken. Aan de ene kant is het een precies werkje, waarbij ingrediënten nauwkeurig moet worden afgemeten en de juiste temperatuur van groot belang is, maar uiteindelijk is het ook gevoelswerk en moet je de methode vinden die bij jou past.
Net zoals voor het maken van een zuurdesemstarter is voor het maken van een zuurdesembrood een weegschaal en thermometer erg praktisch. Wellicht ben je al handig geworden om zelf aan te voelen wanneer het water de juiste temperatuur heeft, dan hoef je niet elke keer de thermometer meer te gebruiken. Maar let wel op: als het water te warm is dan kun je het gist doden.
Het deeg laat je rijzen in een rijsmandje, let er wel op dat je het juist formaat in huis haalt. Het mandje dat ik gebruikte was eigenlijk voor een groter brood bedoeld, maar in onderstaand lijstje heb ik het juiste formaat gelinkt. Er zijn trouwens ook rijsmandjes voor langwerpige broden, i.p.v. voor ronde broden. Als je gaat werken met grotere hoeveelheden deeg, voor meerdere broden, dan is een deegschraper ook erg handig. Maar voor dit recept is dat niet nodig.
Als het brood gerezen is, breng je een (decoratieve) snede in de bovenkant aan en dit gaat het meest prettig met een vlijmscherp broodmesje. Voor de eerste keren zou ik voor één simpele snede over de lengte gaan, maar als je het goed in de vingers hebt dan kun je voor meer decoratieve snedes gaan of een mooi ‘oor’ creëren zoals ik bij het brood op de foto heb gedaan. In deze video wordt erg duidelijk visueel weergegeven hoe je dat doet.
Uiteindelijk zul je het brood afbakken, wat het meest prettig gaat in een broodbakpan, maar het kan ook in een braadpan. Het is in ieder geval belangrijk dat het een deksel heeft. Tijdens de eerste helft van het bakken zorgt de deksel ervoor dat het deeg door de stoom flink gaat rijzen. Halverwege het bakproces gaat de deksel eraf en daardoor krijgt het brood een lekker knapperige korst en een mooie bruine kleur. Ik gebruikte de broodbakvorm van Emile Henry. In eerste instantie gebruikte ik bakpapier, maar ik merkte later dat de onderkant van het brood nog beter werd als ik dit weglaat.
BAKTIP: Heb je een vraag over het maken van een brood van je zuurdesemstarter? Lees dan mijn artikel met tips en veelgestelde vragen bij het maken van een zuurdesembrood.
En als je het jezelf helemaal makkelijk wilt maken, dan gebruik je net zoals ik dit elektrische mes om het brood mee aan te snijden als het afgekoeld is.
Dit waren alle materialen die ik gebruikte:
Ik heb verschillende meelsoorten uitvoerig voor jullie getest, waardoor ik op een bepaald moment een enorme startersfamilie in mijn keuken staan. Dat was een flinke klus rond voedertijd kan ik je vertellen. 😉
In mijn ervaring kun je voor de zuurdesemstarter het beste een combinatie van volkoren roggemeel en volkoren speltmeel gebruiken of een starter volledig op basis van roggemeel, en gebruik het liefst biologisch meel. Een starter die rogge bevat activeert makkelijker en sneller vanwege de aanwezige voedingsstoffen. Als je alleen volkoren(spelt)meel gebruikt dan krijg je ook een goed werkende starter, het duurt alleen langer. Bloem behoort ook tot de mogelijkheden, maar hiervoor moet je nog meer geduld hebben. Doe jezelf (en je geduld) dus een plezier en kies voor roggemeel in je starter.
Wil je geen volkorenbrood maken? Geen probleem, je kunt je starter op basis van volkorenmeel nadat deze actief is geworden gaan voeden met bloem of gewoon je volkoren starter gebruiken voor je brood op basis van bloem.
Voor het zuurdesembrood zelf zijn de mogelijkheden eindeloos wat betreft het gebruik van verschillende meelsoorten. Gewoon (patent)bloem bevat minder eiwitten en zorgt daardoor voor een zachter resultaat. Zelf heb ik Franse bloem T55 gebruikt voor de basis van het deeg, omdat Franse tarwe meer eiwitten bevat en dit ervoor zorgt dat het zuurdesembrood meer volume krijgt en een stevige bite. Dat vind ik erg lekker bij een zuurdesembrood. De bloem heb ik aangevuld met volkoren speltmeel, maar in principe kun je dit ook gewoon vervangen door bloem, ander volkorenmeel of een combinatie ervan.
Dit is een samenwerking met Baktotaal.
Één van mijn favoriete soorten video’s zijn de How it’s made filmpjes. Ik vind het altijd ontzettend tof om te weten hoe producten nu eigenlijk worden gemaakt. Van schoenlepels en autobanden tot ijshoorntjes en donuts. Vooral de voedsel video’s trekken de laatste tijd mijn aandacht. Ik weet best hoe je een muffin maakt, maar in een fabriek wordt dat natuurlijk heel anders aangepakt. Grote machines die daaraan te pas komen en uiteraard wordt alles ook in veel grotere hoeveelheden gemaakt. Waar ik nog niet eerder een video had gezien, is het productieproces van boter. Ik weet dat melk wordt gekarnd en dat je dan karnemelk en boter krijgt. Dat er nog wel iets meer bij komt kijken wist ik ook, maar wat dit dan precies was wist ik niet.
Maar daar zou ik achter gaan komen. Lurpak vroeg mij namelijk een tijdje geleden of ik hun product niet eens wilde proberen. Ja hoor, ik ben altijd nieuwsgierig naar het testen van producten die ik nog niet ken. Ze opperden toen het idee dat ik tijdens het testen vooral ook margarine en roomboter erbij moest pakken. Dan kon je goed de verschillen proeven. Leuk zo’n smaaktest! Hoe dit allemaal smaakt zal ik jou straks ook vertellen, maar het gaat er even om dat bij die uitleg ook een stukje van het productieproces werd verteld. Je begrijpt het, mijn interesse was gewekt en ik wilde weten hoe boter gemaakt wordt! Nog leuker; ik ga het jou vandaag uitleggen en ik vertel je ook meer over de smaaktest die ik samen met mijn vader deed.
Boter is een volledig natuurlijk product, gemaakt van melk. De meeste mensen zeggen tegen een kuipje halvarine of een pakje margarine ook boter, terwijl dat eigenlijk helemaal geen boter is. Dit wordt industrieel gemaakt van plantaardige oliën en (dierlijke) vetten.
Nu je weet wat boter is, leg ik je uit hoe Lurpak boter maakt. Het proces met alle kwaliteitstesten dat ik beschrijf is kenmerkend voor de productie van Lurpak boter.
Echte boter bevat maar een paar ingrediënten: room, melkzuurbacteriën, water en zout. Dat is het. Of je boter nu in de fabriek maakt of dat je het thuis maakt, het principe is hetzelfde. Alleen wordt in de fabriek een beetje sneller gewerkt.
Wanneer de room binnenkomt wordt hij gelijk getest op smaak, pH-waarde, vet en bacteriën. Als dat allemaal volgens de norm is, wordt de room razendsnel gepasteuriseerd. Echt snel, in slechts 15 seconden op 92 graden. Ook hierna wordt weer getest op smaak en pH-waarde.
De room wordt nu in metalen cilinders gepompt waar het tot boter wordt gekarnd. Hier worden ook de melkzuurbacteriën en zout toegevoegd. Je raadt het al, ook nu wordt er weer getest. Dit keer op smaak, pH-waarde en de aanwezigheid van zout en water.
De boter is klaar om verpakt te worden. Al die pakjes boter worden op pallets geplaatst en gekoeld tot 2 graden.
Je zou denken dat de boter nu klaar is, maar niets is minder waar. Ook nu volgt weer een smaaktest. Ze controleren de geur, smaak en textuur.
Het maken van boter is zoals je leest niet echt moeilijk, het kost zo in de fabriek ook helemaal niet veel tijd. Ik denk dat het proeven tussendoor zelfs meer tijd kost dan het maken van de boter. Alleen de producten die alle testen goed doorstaan komen uiteindelijk in de winkel te liggen.
Aangezien er op Laura’s Bakery veel gebakken wordt ga ik ervan uit dat jullie allemaal soms (of standaard) een pakje roomboter in de koelkast hebben liggen. Dan weet je ook dat die pakjes boter erg stevig zijn wanneer je ze uit de koelkast haalt. In blokjes snijden gaat nog prima, maar een broodje smeren doe je niet snel. Zodra je je brood probeert te smeren, trek je je broodje er op stuk. Jammer, want roomboter is wel het lekkerst. Lurpak maakt ook een smeerbaar product door een beetje raapzaadolie aan boter toe te voegen.
Ik dacht zelf altijd dat Lurpak een merk was, maar dat is het dus niet. Het is een Deens keurmerk en dan wel een keurmerk dat je niet zomaar krijgt. Al die testen waar ik je over heb verteld, zijn nodig om jouw boter een keurmerk te kunnen geven. Dat is niet een eenmalige test, er is een constante kwaliteitscontrole. Elke twee weken wordt Lurpak getest.
Deze testen worden gedaan door het Deense Zuivel Bureau, dit is een onafhankelijk orgaan dat toeziet op de kwaliteit van Deense melkproducten. Zij beoordelen de boter op consistentie, luchtbelletjes en waterdruppeltjes. Om dit goed te kunnen zien snijden ze een kuipje boter door met een metaaldraad. Het blijft niet alleen bij kijken. Ze ruiken ook, proeven het en spugen het weer uit. Een soort wijnproeverij, maar dan anders.
Nu bekend is hoe boter en Lurpak smeerbaar worden gemaakt, is het tijd om te proeven! Ik besloot om hier een echte expert bij te halen. Daarvoor hoefde ik niet lang te zoeken, ik vroeg namelijk gewoon mijn vader. Dat is de grootste fan van roomboter die ik maar ken. Het liefst snijdt hij met een kaasschaaf een plak van het stevige pakje boter, legt het op zijn brood en strooit er wat vruchtenhagel of gestampte muisjes overheen. De meesten kunnen zich dit misschien niet voorstellen, maar daar geniet hij echt van.
Zoals Lurpak zelf voorstelde testten we naast Lurpak nog twee andere producten. Dat werd een pakje roomboter en een kuipje halvarine, beiden van bekende A-merken. Ik wist wat ik ging proeven (iemand moet de stukjes roggebrood smeren nietwaar), mijn vader testte blind. Op de foto zijn de stukjes roggebrood besmeerd met -van links naar rechts- Lurpak, roomboter en halvarine.
Het viel gelijk op hoe fijn Lurpak smeert, je hoeft niet in het kuipje te ‘hakken’ om een beetje op je stukje brood te kunnen smeren. Bij de roomboter had ik daar meer moeite mee, de halvarine was ook prima te smeren.
We begonnen met het proeven van Lurpak. Zacht van structuur en romig van smaak, lekker! Daarna de roomboter, ook een erg lekkere smaak, maar wel erg stevig van structuur. Iets te stevig misschien. De halvarine was zacht, maar niet romig. Ook had deze beduidend minder smaak.
De halvarine viel voor mij al snel af afgaande op de smaak. Dan blijven de smeerbare Lurpak over en de gewone roomboter. Qua smaak vonden wij ze dicht bij elkaar liggen, als je puur daarop let vonden we het lastig om een keuze te maken. Maar kijkend naar het geheel kwam Lurpak er als winnaar uit. Dit komt vooral doordat het direct uit de koelkast goed smeerbaar is.
Ik gebruik normaal gesproken niet vaak roomboter op mijn broodje omdat ik geen zin heb om de strijd aan te gaan met dat te harde stuk. De laatste paar dagen eet ik gewoon lekker een broodje met Lurpak smeerbaar, hij is echt heel goed te smeren direct nadat je het uit de koelkast haalt. Sterker nog, ik denk dat ik voortaan gewoon een kuipje Lurpak in de koelkast zet.
Lurpak heeft zowel een ongezouten als een gezouten versie van Lurpak smeerbaar, maar ook pakjes echte boter. De ongezouten vind ik heel lekker als ik mijn broodje nog wil beleggen met kaas of zoetigheid. De gezouten vind ik daar iets te heftig voor, maar die vind ik wel weer heerlijk bij een vers stokbroodje en wat kaasjes.
Ben jij al bekend met Lurpak? Als je nog meer over Lurpak wilt weten, neem dan even een kijkje op de Lurpak site. Hier kun je meer over de geschiedenis lezen en nog veel meer.
Dit artikel is een samenwerking met Lurpak, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
In de banketbakkerswereld (en dus ook in de mijne) is boter een onmisbaar ingrediënt. Boter heeft verschillende effecten op een baksel, die ook verschillen per soort baksel. Zo zorgt boter natuurlijk voor een heerlijke geur, kleur en smaak, maar het maakt je deeg of beslag daarnaast ook kneedbaar en vormbaar. Daarnaast zorgt het ervoor dat de structuurbouwers in je recept (gluten, eiwitten, suiker) worden beschermd en niet uit kunnen drogen. Dit zorgt in sommige gevallen voor een mals deeg, een knapperig deeg of juist een smeuïg beslag, dat hangt maar net van de receptuur en samenhang van ingrediënten af.
Boter is een volledig natuurlijk product dat is gemaakt van melk. Het bevat maar een paar ingrediënten: room, melkzuurbacteriën, water en zout. Wist je bijvoorbeeld dat er voor een pakje van 250 gram roomboter wel 5 liter melk nodig is? Melk moet namelijk eerst ‘ontroomd’ en vervolgens gekarnd worden, totdat de room vet genoeg is om er roomboter van te maken. Dan snap je meteen waarom boter ook wel ‘room’boter wordt genoemd. En waarom je zelf roomboter kunt maken als je maar lang genoeg blijft schudden met een glazen pot met slagroom. Als je meer wilt lezen over het productieproces van boter, dan vind je het vast leuk om dit uitgebreidere artikel daarover te lezen.
Er wordt regelmatig aan mij gevraagd welke soort boter ik gebruik: roomboter of margarine. Het antwoord is altijd roomboter, want dat is het enige dat écht boter is van die twee. Margarine wordt industrieel gemaakt van plantaardige oliën en (soms dierlijke) vetten.
Eén van mijn basisbakregels is dat al je ingrediënten altijd op kamertemperatuur moeten zijn voordat je begint, dus ook je boter (tenzij anders vermeld). Dit voorkomt bijvoorbeeld dat je ingrediënten zullen gaan schiften bij het mengen. In een geschift beslag willen de ingrediënten niet goed met elkaar mengen, wat je kunt herkennen aan de witte spikkels die je in het beslag ziet. Daarnaast kun je boter op kamertemperatuur het allerbest romig en luchtig kloppen. Dit zorgt ervoor dat je overige ingrediënten juist beter worden opgenomen in het beslag.
Lees hier meer over mijn muffinsmaaktest: roomboter vs. margarine vs. zonnebloemolie
Soms vergeet je wel eens om de boter op tijd uit de koelkast te halen zodat het op kamertemperatuur is als jij aan je vanille cake wil beginnen. Gelukkig zijn er manieren om de boter sneller op temperatuur te laten komen! Je kunt de boter kort in de magnetron oppiepen of op de vensterbank boven de verwarming leggen, maar dat is riskant want als je even niet oplet is je boter al gesmolten. De beste truc is naar mijn mening om de boter boven de beslagkom te raspen of in hele dunne plakjes te snijden. Ondertussen pak ik alvast alle andere ingrediënten voor het recept en weeg ik alles af, tegen de tijd dat ik klaar ben zal de boter op temperatuur zijn.
Helaas is het niet voor iedereen mogelijk om echte boter te gebruiken tijdens het bakken, bijvoorbeeld wanneer je een lactose intolerantie hebt. Gelukkig zijn er verschillende alternatieven te bedenken, zoals plantaardige margarine, kokosolie, andere neutrale olie of ghee. Je kunt deze varianten niet allemaal gebruiken in elk recept om boter te vervangen. Met logisch nadenken kom je gelukkig een heel eind. Bedenk je in ieder geval dat boter opstijft als je deeg of baksel afkoelt en zoals ik al eerder noemde als functie kan hebben om het vorm te geven en kneedbaar te maken.
Voor het maken van koekjes kun je bijvoorbeeld geen zonnebloemolie gebruiken, maar wel harde margarine of kokosolie. Daarentegen kun je voor het bakken van cake prima een vloeibare soort olie gebruiken, let wel op dat je voor een neutrale smaak kiest want dit proef je anders terug in je cake.
Lees hier meer over mijn koekjestest: roomboter vs. margarine
Heb jij nog andere vragen over boter met betrekking tot bakken? Stel ze dan gerust onder dit artikel in een reactie, dan zullen we deze vragen over een tijdje verwerken in een update van dit artikel!
Gezien de hoeveelheid foto’s en reacties die ik krijg van jullie op Laura’s Bakery hebben jullie het bakvirus volgens mij goed te pakken. Er zitten zelfs een paar enthousiastelingen tussen die soms een flinke hoeveelheid baksels tegelijk maken. Voor een verjaardag of een lekkere High Tea bijvoorbeeld. Soms hoor ik ook iemand die een grote opdracht heeft aangenomen. Kortom: genoeg redenen om in korte tijd veel baksels te maken. Wat in zo’n geval heel belangrijk is het maken van een bakplanning, en zoals ik de vragen zie is dat iets wat veel mensen lastig vinden. Voor mijn bakdagen maak ik zelf altijd een planning om niet in tijdnood te raken. Het volgende wat dan belangrijk is, is je aan die planning houden. Nu ben ik daar zelf niet altijd even goed in, maar dat ligt meer aan mijzelf dan aan die planning. Tenzij er krappe deadline achter zit, dan ben ik vaak nog sneller dan mijn planning. Omdat ik vaak vragen krijg over hoe je het nu eigenlijk moet aanpakken als je veel wilt bakken leek het mij wel handig om jullie te vertellen hoe ik mijn bakplanning maak. Zo zorg je ervoor dat alles op tijd af is.
Als eerst bedenk je je wat je allemaal wilt maken. Zet gewoon alle recepten op een rij. Zo heb je al een goed overzicht en een begin van je planning. Bestaat een recept uit meerdere onderdelen, schrijf dit dan ook op. Bijvoorbeeld het biscuit los, maar ook de vulling die je ervoor wilt gebruiken.
Volgende dat je bepaalt is hoeveel tijd je nodig hebt per onderdeel. Lees alle recepten goed door en maak een schatting van de benodigde tijd. Je kunt dit beter te ruim inschatten dan te krap. Schrijf voor elk (onderdeel van het) recept op hoeveel tijd er nodig is voor de volgende onderdelen:
Voor mij is het niet in te schatten hoe lang iemand met een recept bezig is. Daarom staat er ook nooit een bereidingstijd bij mijn recepten. Ik heb zelf een cake met zo’n 10 minuten in de oven staan, maar het kan heel goed zijn dat het bij jou wel 20 minuten duurt. Staar je dus niet blind op de bereidingstijd bij recepten. Hoe vaker je bakt, hoe sneller het gaat.
Je hebt bepaalt hoeveel tijd alles kost, bekijk ook goed hoeveel tijd je hebt. Moet alles in één dag gemaakt worden, of misschien heb je er wel twee of drie. Kijk ook of je ’s avonds al dingen kunt doen. Zelf doe ik namelijk regelmatig ’s avonds al voorbereidingen voor een bakdag.
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Goed, nu je een overzicht hebt van alles wat je wilt maken en hoeveel tijd daar voor nodig is, is het tijd om te kijken wat je kunt voorbereiden. Het meest handig hiervoor is in je lijst zetten hoelang elk baksel/onderdeel te bewaren is. Het heeft geen zin om te beginnen met de dingen die je het minst lang kunt bewaren.
Ik noemde het net al even; een avond van tevoren kun je al prima voorbereidingen treffen. Zo maakte ik laatst rondo’s waarvoor ik het deeg ’s avonds al had gemaakt. ’s Ochtends haalde ik dat als eerste uit de koelkast zodat het op temperatuur kon komen. In die tussentijd kon ik mooi aan weer wat andere baksels werken
Heb je echt maar weinig tijd voor veel baksels om het allemaal vers te kunnen serveren? Bedenk dan dat je ook prima baksels en onderdelen kunt invriezen. Een biscuit kun je ook al 1-2 weken eerder maken en invriezen tot je het nodig hebt. Mocht je dit doen, houd dan ook rekening met het ontdooien. Het verschilt per baksel hoe lang dit duurt, maar houd rekening met een paar uur. Dan zit je zeker goed.
Nu je weet wat je wilt maken, hoeveel tijd dat kost en hoeveel tijd je hebt is het de hoogste tijd voor het maken van de planning. Bij het plannen is het belangrijk dat je zo min mogelijk ‘wachttijd’ hebt. Zo noem ik de tijd dat de oven vol zit en ik een wachtrij aan baksels heb die nog de oven in moeten en je even niets kunt doen. Of dat je moet wachten tot een deeg is gerezen en je geen andere baksels hebt om mee verder te gaan. Ik zal je wat tips geven voor het maken van deze planning, de dingen waar ik zelf altijd rekening mee houd.
Houd rekening met de oventijd en temperatuur van baksels. Een cheesecake die in een oven moet afkoelen maak je als laatst. Probeer met meringues die je (lang) op een lage temperatuur bakt te beginnen of te eindigen. Maar weet ook dat je alweer aan een nieuw baksel kunt beginnen terwijl er eentje in de oven staat. Alles om die wachttijd zoveel mogelijk te voorkomen.
Stel dat je koekjes maakt en een cake; het deeg voor de koekjes kun je al eerder voorbereiden. Terwijl die dan in de oven staan maak je het cakebeslag. Koekjes eruit en hup, de cake er gelijk in. Het is handig om het bakken zoveel mogelijk op elkaar aan te laten sluiten. Bereid je het deeg niet voor? Maak dan eerst het koekdeeg, in de tijd dat het deeg koelt in de koelkast, kun jij de cake maken en terwijl die in de oven staat heb je alweer tijd voor het maken van een vulling bijvoorbeeld en uiteindelijk de koekjes af te maken. Als de cake dan uit de oven komt, schuif je de koekjes erin.
Zet ook de meest onbenullige dingen op je lijst. Als je druk bezig bent, komt het voor dat je kleine dingen vergeet. Zo zie je in onderstaand voorbeeld zelfs staan dat ik deeg uit de koelkast moet halen en fruit wil laten uitlekken. Ik weet van mijzelf dat ik dit soort dingen nog wel eens vergeet in alle drukte, dus daarom schrijf ik ook dat op.
Ik hoop dat het niet al te verwarrend klinkt omdat er best veel dingen door elkaar gedaan kunnen worden. Mijn planning bestaat dan ook meestal uit onderdelen. Dat vind ik zelf prettig werken en zo ben ik het meest productief. Een planning bij mij zag er laatst ongeveer zo uit:
Ik maakte op deze dag 5 recepten, niet extreem veel voor mijn doen op een bakdag. Ik was hier ongeveer van 10:30 uur tot 16:00 uur mee bezig, 5,5 uur dus. Op het programma stond een cheesecake, vlaai, rondo’s, panna cotta en ijsjes. Het deeg voor de rondo’s had ik al voorbereid de avond van tevoren en haalde ik ’s ochtends gelijk uit de koelkast zodat het op temperatuur kon komen om makkelijk uit te rollen. Daarna maakte ik het deeg voor mijn vlaai, dat moest een uur rijzen en in die tussentijd kon ik de vulling voorbereiden en de rondo’s maken. Op het moment dat de rondo’s in de oven staan, was het deeg voor de vlaai goed gerezen en kon ik die afmaken.
Met een vlaai in de oven ging ik aan de slag voor de cheesecake. Dit was namelijk het laatste baksel wat in de oven moest deze dag. De vlaai was al uit de oven voordat mijn cheesecake klaar was, maar dat is niet erg want de oven moest toch een beetje afkoelen voor mijn laatste baksel. En toen die cheesecake eenmaal in de oven stond maakte ik de panna cotta en de ijsjes. Die moesten in de koelkast en vriezer.
Ook onderdeel van de planning: de boodschappen. Aan de hand van alle recepten kijk ik wat ik wel/niet in huis heb en maak hiervoor een boodschappenlijst. Op volle bakdagen wil ik niet op de dag zelf nog naar de supermarkt, dus ik zorg dat ik alles een dag eerder al in huis heb gehaald. En controleer het goed, je wilt niet tussendoor tot de conclusie komen dat je een cruciaal ingrediënt bent vergeten.
Heb je je bakdag van voor tot achter gepland? Goedzo! De dag van tevoren zijn er ook al wat dingen die je kunt doen. Zo haal ik mijn boter er ’s avonds vast uit. Dan is hij ’s ochtends op kamertemperatuur en kan ik gelijk aan de slag. Ook zou je vast je ingrediënten en bakvormen klaar kunnen zetten. Dan heb je alles bij de hand. Ik heb in mijn keuken vrijwel alles binnen handbereik en dat werkt erg prettig. En van tevoren ruim ik de keuken ook altijd op. Ik zorg zelfs dat de vaatwasser zo goed als leeg is, dan kan daar alle vaat gelijk in. Als de keuken een chaos is, wordt het langzaam maar zeker ook een chaos in mijn hoofd. Dus die probeer ik zo opgeruimd mogelijk te houden (zowel mijn hoofd als de keuken ;P ).
Heb je toch wachttijd? Besteed die dan nuttig. Ruim de keuken op of weeg vast ingrediënten af voor je volgende baksel. Wat ik zelf ook regelmatig doe is even lunchen, want daar denk ik meestal pas aan als ik even niets te doen heb. Het is niet altijd te voorkomen dat je geen wachttijd hebt, maar het is wel fijn om dit zoveel mogelijk te beperken.
En het belangrijkst op een bakdag: zorg dat je er plezier in houdt! Het moet natuurlijk wel leuk blijven 😉
Hoe doe jij het meestal als je veel moet bakken in korte tijd? Werk je ook met een planning of ga je meer op gevoel af? Ik hoop dat jullie wat hebben aan mijn tips!
Altijd al zelf eens Twix willen maken? Het kan met dit makkelijke recept uit Het Laura’s Bakery Kinderbakboek. En lekker dat ze zijn!
Wanneer ik iets eet dat ik lekker vind, wil ik bijna altijd proberen om het zelf na te maken. Zelf Twix maken stond dan ook al een tijd op mijn baklijst. Wat is dat ontzettend leuk om te doen! Allereerst bak je de knapperige koeklaag en daarna ga je aan de slag met de laag karamelspread. Tot slot nog even lekker kliederen met chocolade en je zelfgemaakte Twixen zijn al klaar.
Het recept bestaat uit een paar onderdelen, maar alle onderdelen zijn makkelijk om te maken. Ik maakte de Twixen speciaal voor Het Kinderbakboek, waar je ook stap-voor-stap illustraties bij het recept terugvindt. Vandaag deel ik het recept bij wijze van als cadeautje met jullie!
BAKTIP: Als je zelf Twix maakt, kunt je ze precies zo maken als je zelf lekker vindt. Gebruik bijvoorbeeld eens witte chocolade i.p.v. melkchocolade, of juist pure chocolade als je daarvan houdt. Je kunt ook een mespunt zout aan de karamelsaus toevoegen voor een gezouten karamelvulling.
30 Geïllustreerde stap-voor-stap recepten voor kinderen. Zo wordt bakken wel heel erg leuk en makkelijk voor jong en oud. En we gaan verder dan alleen recepten, ook de nodige bakkennis wordt gedeeld. Uiteraard eenvoudig uitgelegd zodat ook de kleinste bakkers ermee aan de slag kunnen. Ook leuk: bij aanschaf van dit boek krijg je gratis online toegang tot heel veel leuke printables zoals vrolijke kleurplaten en meer!
Als je met kinderen aan de bak gaat, dan zal het je bekend voorkomen dat het moeilijk is om te wachten als een baksel in de oven staat. Zo ook bij dit Twix recept, bijvoorbeeld wanneer de koekbodem in de oven staat, of als de chocolade van de Twixen moet uitharden. Om die wachttijd sneller te laten gaan, heb ik een aantal leuke printables klaarstaan waarmee kinderen aan de slag kunnen.
Zet ze voor een vrolijke kleurplaat, een gezellig knip- of knutselwerk of een leuke puzzel en het wachtmoment is zo voorbij. Je krijgt toegang tot álle printables met de code die in beide kinderbakboeken staat, maar er staan ook een aantal hele leuke gratis printables online.
De eerste printable was geen kleur- of knutselwerkje, maar een recept voor suikerkoekjes met stap-voor-stap uitleg en illustraties. Deze recept printable werd zo enthousiast ontvangen dat ik besloot er een boek vol van te maken, Het Kinderbakboek 1. Dit bakboek is inmiddels opgevolgd door Het Kinderbakboek 2.
Mocht je één van deze bakboeken nog niet in huis hebben, maar wel nieuwsgierig zijn, neem dan een kijkje tussen de gratis recept printables. Je kunt ze uitprinten, eventueel lamineren (zo blijven ze extra lang mooi!) en op de koelkast hangen. De recepten in mijn kinderbakboeken zijn op dezelfde wijze vormgegeven en het zijn stuk voor stuk laagdrempelige, makkelijke recepten die bij kinderen tot de verbeelding spreken. Onderstaand vind je een afbeelding van de stap-voor-stap instructies die bij dit Twix recept in het boek staan.
Nog meer weten? Op deze pagina’s geef ik een uitgebreid inkijkje in beide bakboeken:
De combinatie van koek, karamel en chocolade is er eentje die veel mensen kan bekoren. En dat kan ik goed begrijpen! Ik duik daarom regelmatig de keuken in om iets lekkers met dit gouden trio te bakken.
Een recept waar je misschien niet direct aan denkt bij het woord Twix, is mijn recept voor caramel shortcake. Een knapperige bodem, met daarop een laag karamelspread en afgemaakt met een laag chocolade. Eigenlijk gewoon een Twix taart, nietwaar? En een grote publieksfavoriet op Laura’s Bakery.
Nog een aantal van dit soort heerlijke recepten:
Heb je nog steeds zin in meer inspiratie met de smaken uit een Twix? Kijk dan eens tussen alle recepten met karamel of chocolade die al online staan op Laura’s Bakery.
Je kunt ook een kant-en-klare karamelsaus gebruiken, zolang deze stevig genoeg is (en niet lopend). Of je kunt ervoor kiezen om dulce de leche als karamelspread te gebruiken. Die bereiding is nog makkelijker, maar smaakt wel een beetje anders.
Jazeker, in principe kun je elke chocolade gebruiken die je lekker vindt. Je kunt bijvoorbeeld Twix White maken door de melkchocolade door witte chocolade te vervangen. Of je maakt een combinatie van melk- en witte chocolade, of van melk- en pure chocolade. Net wat jij lekker vindt.
Als je chocolade gebruikt om bonbons, chocoladerepen of candybars (zoals een Twix) te maken, dan moet chocolade getempereerd worden. Daardoor hardt de chocolade mooi uit en krijgt het geen witte waas, maar wel een knapperige bite. Precies wat je wil! Lees als je meer wil weten dit artikel over tempereren zonder thermometer even door.
Neem een vel bakpapier en schep de overgebleven chocolade hierop in hoopjes. Strooi er een paar nootjes, stukjes karamel of rozijnen over. Als de chocolade is uitgehard heb je een soort van kleine, zelfgemaakte chocolaatjes. Bekijk het recept voor chocoladeflikken als je een exact recept wil volgen.
Ik gebruik een vierkante bakvorm van 20 x 20 cm om deze Twixen te maken. Als je een ronde Twix taart wil maken zonder onderstaand recept om te rekenen, gebruik dan een ronde springvorm van Ø22. Lees wel de tips onder het recept hiervoor eerst door.
Al eerder deelde ik mijn basisrecept voor makkelijk bladerdeeg met jullie. Een snelle variant met een heel goed bladerdeeg als resultaat, maar laat de Fransen mijn methode maar niet zien. Toch wilde ik ook erg graag eens aan de slag met de klassieke methode voor Frans bladerdeeg, een pâte feuilletée. Dat doe ik met dit recept uit het nieuwste boek van Meike Schaling, de eigenaresse van Petit Gâteau (daarover later meer). Voor dit recept heb je drie dagen de tijd nodig. Dat klinkt heel extreem, maar je bent niet lang bezig met de handelingen. Het deeg moet vooral voldoende rusten en daardoor lang genoeg in de koeling liggen, zodat de lagen in het bladerdeeg extra mooi tot z’n recht komen. Wees dus niet bang om met dit recept aan de slag te gaan, als je de tijd neemt en de stappen goed volgt komt het helemaal goed.
Bladerdeeg is een getoerd deeg. Dat toeren betekent dat je het deeg steeds opvouwt met boter ertussen. Op deze manier ontstaat er een gelaagd deeg: deeg-boter-deeg-boter-deeg-boter-deeg etc. De manier waarop je de boter ertussen moet vouwen om een klassiek Frans bladerdeeg te maken, is vrij specifiek en leg ik volledig uit in onderstaand recept. Elke keer dat je het deeg vouwt, wordt een halve toer genoemd en in totaal maak je vijf halve toeren. Het is belangrijk dat het deeg tussendoor de tijd krijgt om goed te koelen, zodat de roomboter koud blijft. Als dat niet gebeurt, dan smelt de roomboter door de lagen heen en dan ‘bladert’ het deeg uiteindelijk niet meer bij het afbakken. Ook moet je niet te hard drukken met je deegroller tijdens het uitrollen, want ook dan heb je kans dat je de roomboter vrijkomt.
Met het bladerdeeg kun je de meest heerlijke baksels maken, zoet of hartig. Morgen deel ik een fantastisch koekje met jullie dat uit het boek Franse taartjes komt en waarvoor je dit klassieke bladerdeeg nodig hebt. Maar er staan er ook al vele op het blog, zoals de geitenkaas-spek pakketjes, bladerdeeg twisters met parmaham, of de gerookte zalm bladerdeeghapjes.
Mijn recept voor snel en makkelijk bladerdeeg staat online op het blog, maar ook in mijn Borrelhapjes Bakboek. Daarin vind je ook het recept voor de bladerdeegstengels die je op de foto ziet!
Met ruim 150 recepten organiseer jij voortaan borrels waar iedereen op afkomt. De recepten zijn opgedeeld in verschillende hoofdstukken zodat je makkelijk kunt kiezen tussen borrelhapjes die je met of zonder oven maakt. Van bladerdeeghapjes en quiches tot gehaktballetjes en spiesjes. De sauzen, dips en spreads komen ook ruim aan bod!
Dit recept voor klassiek Frans bladerdeeg is afkomstig uit het boek Franse taartjes, klein en groot. Met de lekkerste klassiekers uit de patisserie & boulangerie, aldus de ondertitel van het boek. Het boek is geschreven door Meike Schaling, de eigenaresse van de bekende patisserie Petit Gateau in Amsterdam. Al eerder verschenen er drie boeken van haar hand waarin ‘kleine taartjes’, de mini tartelettes waar Petit Gâteau om bekend staat, centraal staan. Maar dit boek is anders. In Franse taartjes, klein en groot, is een brede range aan Franse baksels terug te vinden. Denk hierbij aan verfijnde koekjes zoals macarons en amandelkrullen, prachtige Franse gebakjes zoals de religieuse of de saint-honoré, Franse broodjes zoals brioche en pains au chocolat, maar ook éclairs, madeleines en grotere taarten zoals de citroen meringue taart. Eigenlijk alles wat je ook bij de bakker in Frankrijk kunt vinden en volgens originele Franse recepturen. Wat een heerlijkheid!
Er is eigenlijk geen enkel Frans recept dat ik kon bedenken, dat niet in het boek staat. Daarnaast is het boek voorzien van foto’s van een zoete wandeling door Parijs, die Meike samen met een bevriende Franse patissier en één van haar zoons (ook een patissier) maakte. Voorin het boek staan deze adressen uitgeschreven, zodat je zelf ook deze wandeling kunt maken door Parijs. Ik krijg spontaan zin om een citytrip te boeken.
Net zoals de andere boeken van Meike Schaling is ook dit exemplaar weer een musthave voor in de kast van de fanatieke thuisbakker. Fanatiek? Ja, want de meeste recepten vragen wel om aardig wat tijd en inspanning, dus de liefde voor bakken moet echt aanwezig zijn. Maar dan heb je wel de mogelijkheid om zelf de creaties van een heuse Franse patissier in je keuken te bereiden. Je koopt het boek via Bol of via Amazon.
Wil je zelf een drip cake maken? Ik laat je in deze how to met stap-voor-stap foto’s zien hoe je een drip cake maakt en dat is echt niet zo moeilijk als je misschien denkt.
Het maken van een drip cake is iets dat al tijden op mijn lijstje stond om zelf te maken. Ik had mij al in de techniek verdiept en wist precies hoe ik het wilde aanpakken. Nadat ik tijdens een event onder begeleiding van Life of Pie een drip cake maakte, vond ik dat ik mijn plan nu echt eens moest doorzetten. Het is namelijk niet moeilijk en je bereikt heel snel en eenvoudig een onwijs gaaf resultaat. Ik besloot aan de slag te gaan voor Valentijn en maakte een mooie roze taart. De drips maakte ik van een pure chocolade ganache. Van het hele proces maakte ik stap-voor-stap foto’s, zodat ik jullie kan laten zien dat het echt niet moeilijk is!
Naast een gevulde en met botercrème afgesmeerde taart heb je maar weinig nodig om een mooie dripping cake te maken. De wijze waarop ik mijn drip cakes het liefst maak, is met behulp van de volgende benodigdheden:
Zoals je ziet heb je niet veel nodig voor het maken van een drip cake. Met de kleine lepel laat je de chocolade ganache langs de cake naar beneden drippen, daarvoor is het belangrijk dat je afgesmeerde taart goed gekoeld is. De ganache stolt dan sneller en zo voorkom je dat alle drips te snel langs de taart naar beneden lopen. Bekijk ook eens de Valentijn drip cake die ik met dit recept voor drip cake maakte. Daarin laat ik ook zien hoe ik de taart decoreerde en geef ik daar ook nog wat handige tips voor!
Er zijn meer manieren op een mooie drip op een cake aan te brengen. Ik gebruik het liefst een kleine lepel of theelepel om de drips aan te brengen, maar je kunt dit ook doen door een spuitzak of -flesje te gebruiken dat je vult met de ganache. Ik koos zelf voor een theelepel omdat iedereen dit in huis heeft en dat ook prima werkt.
Nog een mogelijkheid is om de ganache gewoon gelijk over de taart de gieten, dat heeft alleen als nadeel dat je geen controle hebt over de plek van de drips en de grootte (breedte) ervan. Om die reden gebruik ik liever een theelepel.
Zoals je kunt zien is de verhouding tussen chocolade en slagroom om een ganache drip te maken iets anders dan in mijn artikel met het recept voor ganache staat. Ik gebruik iets meer chocolade, omdat ik de ganache iets steviger wilde hebben. Op deze wijze werkt het makkelijker als drip. Zoals je ziet is mijn bovenkant niet zo glad als een spiegel, dat is niet erg omdat ik de taart ook nog decoreerde. Dan zie je er niets meer van. Wil je wel die super gladde bovenkant, dan moet je dus met iets dunnere ganache werken.
Wil je liever een ganache drip van een andere soort chocolade maken, zoals een witte chocolade ganache drip? Volg dan de verhoudingen die je in dit artikel terugvindt. Daarin geef ik ook uitleg over het gebruik van candymelts in een drip cake en vertel ik hoe je jouw witte chocolade ganache het beste kunt kleuren.
Naast de Valentijn drip cake maakte ik ook al eens een speciale Sinterklaas cake drip. Beide zijn aanraders als je wat inspiratie op het gebied van smaken en decoratie kunt gebruiken.
Als basis voor de laagjestaart waar je uiteindelijk een drip op wil aanbrengen, gebruik ik het liefst mijn recept voor botercrème om de taart mee af te smeren. Hoe je dat precies doet leg ik stap-voor-stap uit in deze how to: taart strak afsmeren.
Ik gebruik voor mijn drip cakes eigenlijk altijd de pure chocolade van Callebaut. In principe kun je alle soorten chocolade gebruiken, zolang je er rekening mee houdt dat de verhouding met slagroom in balans is.
Wellicht was de slagroom niet heet genoeg op het moment dat je deze over de chocolade goot om het te laten smelten. Voor een meer vloeibare chocolade ganache kun je deze au bain-marie verwarmen, maar let op dat het niet te warm is als je het gebruikt. Als je de ganache daarna alsnog te dik vindt, dan kun je (warme) slagroom toevoegen aan de warme ganache.
Ik heb dit niet getest, maar ik ben bang van niet. Wel heb ik vaker gezien dat er een chocolade drip was aangebracht op een laag fondant of marsepein. Heb jij al wel eens geprobeerd om van een slagroomtaart een drip cake te maken? Laat dan even weten in de reacties onder dit artikel hoe dit ging, daar zijn andere lezers (en ik) erg benieuwd naar.
Dit kun je het best doen met witte chocolade of met candy melts. Bij het kleuren van chocolade moet je een kleurstof op oliebasis gebruiken, anders mengt dit niet goed met de chocolade. Als je een zwarte chocolade ganache wil maken kun je het beste pure chocolade gebruiken, anders heb je heel veel kleurstof nodig. Lees hier meer over het maken van een gekleurde ganache.
Dat kan zeker, maar ik raad het niet aan. Een chocolade ganache werkt beter en mooier. Daarnaast blijft het ook iets zachter wat makkelijker is met aansnijden.
Bak het hele jaar door voor de feestdagen de lekkerste recepten. En zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van koekjes en brownies tot desserts en spectaculaire taarten. Voor ieder moment is er een geschikt recept.
Zelf scones maken moeilijk? Welnee! Met dit scones recept maak je ze met gemakkelijk zelf voor bij de high tea of brunch, uiteraard met clotted cream. Ik geef je vandaag het recept en alle baktips die je nodig hebt.
Nadat ik jaren terug eens scones maakte die faliekant mislukten, stelde ik het opnieuw bakken uit. Met zo’n 6 á 7 jaar om precies te zijn. Ik maakte toen een chocolate chip variant die uiteindelijk meer weg had van stenen dan van scones. Ze waren echt compleet mislukt.
Maar iedere keer wanneer ik weer scones at, begon het te kriebelen om ze zelf te maken. Ik had wel weer behoorlijk last van uitstelgedrag, maar vorige week was het dan eindelijk zover en ging ik zelf aan de slag! Het zal destijds aan het recept gelegen hebben dat ik had, want eigenlijk is zelf scones maken hartstikke simpel. Met het juiste scones recept.
Er zijn heel veel lekkere dingen die je op dit kleine zoete broodje kunt smeren, maar dit is toch wel de meest belangrijke: clotted cream. Als je voldoende tijd (en geduld) hebt dan is het heerlijk om échte clotted cream te maken, volgens dit recept. Maar anders heb ik ook een snelle “Laura’s Bakery”-manier om een heerlijke room te maken die daar erg op lijkt. Die snelle methode vind je hier.
En wat kun je verder op je scones smeren? Enkele tips:
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Wat heb je eigenlijk nodig als je aan de gang gaat met een scones recept? Niet veel. Dat kan ik alvast verklappen. De ingrediënten heb je waarschijnlijk gewoon al in huis, dus hopelijk is er na het lezen van dit artikel niets meer dat je tegenhoudt om zelf deze lekkere (meestal) lichtzoete broodjes te bakken.
Misschien zal het je zijn opgevallen, dit zijn scones zonder eieren! Die heb je echt niet per se nodig om lekkere scones te bakken.
Ik heb sinds ik dit basisrecept online zette inmiddels al vele lekkere variaties gebakken. Je kunt ze zowel met zoete toevoegingen maken, als hartige scones. Het is allebei onwijs lekker!
En het is maar net welke smaaktoevoeging het beste bij jouw high tea of brunch past. Heb je al veel zoete taartjes op de planning? Dan kunnen hartige scones een perfecte toevoeging zijn. Hier zit vast iets tussen dat je lekker lijkt:
Je kunt ze het best direct bakken en dan een dagje bewaren in een trommel. De volgende dag zijn ze ook nog hartstikke lekker! Extra lekker is om de scones dan nog even op te warmen, zo’n 8-10 minuutjes is genoeg. Als ik ze niet direct (of de volgende dag) opeet, dan vries ik ze altijd in. Dat werkt ideaal.
Verschillende lezers hebben mij laten weten dat sojamelk of rijstmelk prima werkt in dit recept als vervanging van de koemelk.
Dan zijn ze waarschijnlijk te lang/heet gebakken. Let er ook op dat je bij het gebruik van een heteluchtoven de temperatuur 10-20% lager zet, de baktijd blijft hetzelfde.
Als je liever bloem gebruikt dan kan dat, maar dan heb je wel bakpoeder nodig. Zonder rijsmiddel krijg je niet het gewenste resultaat in dit recept. Daar lees je hier meer over.
Wil je het zelfrijzend bakmeel vervangen door een glutenvrij alternatief? Let dan goed op wat er op de verpakking van het glutenvrije meel staat, zelf heb ik hier geen ervaring mee.
Dat kan, maar dan overkneed je het snel, waardoor het plakkerig en onwerkbaar wordt.
Zelf croutons maken is altijd een goed idee! Ze brengen een soep of salade naar het volgende niveau en zijn simpelweg veel lekkerder dan de meeste exemplaren uit de supermarkt.
Deze zelfgemaakte krokante blokjes brood zijn niet te versmaden. Ik zorg altijd dat ik wat extra maak, anders heb ik de helft al opgesnoept voordat ik ze over mijn salade kan strooien. Croutons zijn de ideale oplossing om te voorkomen dat overgebleven stokbrood van de barbecue of ander oud brood de prullenbak in gaat, want dat vind ik doodzonde. En zo verwerk je ze ook nog een tot iets nóg lekkerders.
Een ander bijkomend voordeel is dat dit recept voor croutons doodeenvoudig te bereiden is. Binnen 5 minuten heb je ze gesneden, op smaak gemaakt en in de oven geschoven. Afhankelijk van de grootte van je blokjes brood, hebben ze maximaal een kwartiertje nodig om goudbruin en knapperig uit de oven te komen. En dan is het de kunst om ze onaangeraakt netjes te laten afkoelen voordat je ze over je gerecht kunt strooien. 😉
Je kunt ook croutons maken in een pan, zonder oven. Dit vind ik vooral fijn wanneer ik maar een kleine portie wil maken, voor 1 – 2 personen bijvoorbeeld. Of als ik de oven niet wil aanzetten i.v.m. warme temperaturen. De bereidingswijze is hetzelfde, alleen kun je er in dit geval voor kiezen om wat roomboter in de pan te verhitten en de blokjes brood hierin knapperig te bakken. Ook erg lekker!
Een flinke bakplaat vol met croutons gebakken en komen ze niet allemaal op? Bewaar ze dan in luchtdichte voorraadpotten of vershoudbakjes van Dille en Kamille! De glazen varianten met bamboe deksels zijn mijn favoriet.
In principe blijven croutons enkele weken goed, maar de smaak blijft het meest lekker als je ze maximaal een week bewaart in luchtdichte potten of vershoudbakjes.
Je kunt croutons luchtdicht invriezen en zo tot drie maanden bewaren. Als de croutons hun knapperigheid een beetje hebben verloren kun je ze als ze volledig ontdooid zijn, kort opbakken in de pan en dan zijn ze weer klaar voor gebruik.
Croutons combineren in de basis erg goed met een simpele soep of salade. Denk bijvoorbeeld aan een Griekse salade of een Caesar salade. Door het toevoegen van deze knapperig gebakken stukjes oud brood krijgt je gerecht extra smaak, maar ook een krokant accent. Ik gebruikte ze zelfs eens om aan deze lekkere spiesjes te rijgen!
Doordat croutons zo lekker knapperig zijn, geven ze een glad gepureerde soep precies dat beetje extra structuur dat soepen zoals deze kunnen gebruiken:
Absoluut, het is maar net welk (oude) brood jij nog op de plank hebt liggen of wat jij lekker vindt. Je kunt bijvoorbeeld bruin brood, pistoletjes, spelt brood, zuurdesembrood, kaiserbroodjes, ciabatta, stokbrood of casinobrood gebruiken om croutons te maken. Het smaakt met elke soort brood net even anders, maar dat is juist het leuke eraan.
Olie is een essentiële smaakmaker in dit recept en zorgt er daarnaast voor dat peper, zout en andere smaakmakers aan de knapperige blokjes brood blijven plakken. Ik raad af om dit weg te laten, maar eventueel kun je het wel vervangen door gesmolten boter.
Uiteraard! Je kunt ze zo groot of klein maken als je zelf wil, maar je moet de baktijd er wel op aanpassen. Grote exemplaren moeten wat langer in de oven voordat ze lekker knapperig en goudbruin zijn. Ook raad ik aan om een bakplaat te vullen met blokjes brood van dezelfde grootte. Op die manier bakken ze gelijkmatig bruin en zijn ze allemaal tegelijk klaar.
Dat kan, je kunt zelf ontzettend veel verschillende variaties maken. Onderstaand vind je mijn basisrecept en daaronder geef ik al enkele tips voor smaakmakers. Pas dit vooral aan naar het gerecht waarbij je ze wil serveren. Op deze manier kan dezelfde salade toch iedere keer weer anders smaken.
Met ruim 150 recepten organiseer jij voortaan borrels waar iedereen op afkomt. De recepten zijn opgedeeld in verschillende hoofdstukken zodat je makkelijk kunt kiezen tussen borrelhapjes die je met of zonder oven maakt. De sauzen, spreads en dips zijn natuurlijk ook van de partij in hun eigen hoofdstuk.
Zelf kruidenboter maken is één van die dingen waar ik nooit over nadacht, terwijl het zo ontzettend simpel is om zelf te maken. En nog veel lekkerder ook dan de kant-en-klare variant! In dit makkelijke recept laat ik zien hoe je een kruidenboter met verse kruiden maakt en hoe je op veel manieren kunt variëren.
Eén van de grote voordelen wanneer je dit zelf maakt, is dat je het kruidenmengsel precies naar jouw smaak kunt samenstellen. In dit recept koos ik voor verse kruiden: peterselie, dille en bieslook. Dit combineerde ik met knoflook, een echte smaakmaker. Wissel deze kruiden vooral af met basilicum, tijm, rozemarijn of ga voor gedroogde kruiden zoals paprikapoeder of chili flakes.
Jouw zelfgemaakte boter kun je met een lekker brood en andere dips serveren. Soms spuit ik een deel van de kruidenboter in kleine toefjes. Dat staat niet alleen heel feestelijk, je kunt zo ook eenvoudig steeds een kleine portie uit de vriezer halen. Hoe leuk is het bijvoorbeeld om een toefje te serveren bij een biefstuk?
In Het Borrelhapjes bakboek vind je in totaal vijf verschillende kruidenboter recepten terug, waaronder deze klassieker. Bij elke gelegenheid past weer een andere smaakcombinatie en daarom is het handig om verschillende recepten achter de hand te hebben. Naast het basisrecept zijn deze vier varianten in het boek te vinden:
BAKTIP: De boter in toefjes spuiten en serveren? Daarvoor heb je spuitzakken nodig en een stervormig spuitmondje.
Een zelfgemaakte kruidenboter doet het altijd erg goed op de borreltafel of bij de barbecue, maar je kunt er ook ontzettend lekkere (stok)broden mee vullen. Wie houdt er nou niet van stokbrood met kruidenboter? Ik heb een paar lekkere recepten voor jullie om dit zelf te maken:
Bewaar je kruidenboter altijd goed afgesloten, anders ruikt je hele koelkast naar deze lekkere spread. Het is gemakkelijk te bewaren in de koelkast of vriezer, waardoor je het uitstekend kunt voorbereiden voor een feestje of diner.
Luchtdicht verpakt kun je het zeker een week in de koelkast bewaren. Daarvoor gebruik ik graag de kleinste variant van deze handige bewaardozenset, echt onmisbaar in mijn keuken.
Ingevroren blijft het drie maanden goed, luchtdicht verpakt. Invriezen doe ik het liefst in verschillende portie groottes, zodat je niet een heel bakje hoeft te ontdooien terwijl je maar een toefje nodig hebt. Laat het de avond van tevoren ontdooien in de koelkast.
Met ruim 150 recepten organiseer jij voortaan borrels waar iedereen op afkomt. De recepten zijn opgedeeld in verschillende hoofdstukken zodat je makkelijk kunt kiezen tussen borrelhapjes die je met of zonder oven maakt. De sauzen, spreads en dips zijn natuurlijk ook van de partij in hun eigen hoofdstuk.
In onderstaand recept gebruik ik verse kruiden, maar je kunt ook gedroogde kruiden gebruiken óf een combinatie. Door bijvoorbeeld knoflookpoeder en verse, gehakte basilicum te combineren kun je een heerlijke kruidenboter maken met zowel gedroogde als verse kruiden. Van gedroogde kruiden heb je in principe minder nodig, omdat de smaak hiervan sterker is.
Dat kan zeker, hoewel de smaak van margarine uiteraard wel anders is. Kies het liefst een harde margarine, dit geeft qua textuur hetzelfde effect als roomboter.
Als de (zachte) boter klaar is schep je het in een spuitzak met stervormige spuitmond. Op een vel bakpapier spuit je er toefjes van. Zet ze in de vriezer zodat ze goed hard worden. Op deze manier kun je een toefje (of meer) per keer ontdooien.
Gebruik een goede kwaliteit boter. Het smaak- en textuurverschil is in dit recept goed terug te proeven en daarom de moeite waard. Zorg er in ieder geval voor dat je boter op kamertemperatuur is als je aan het recept begint, anders is het lastig om de kruiden er doorheen te mengen.
In een afgesloten bakje in de koelkast minstens een week houdbaar. In de vriezer tot 3 maanden.
Karamel, wie is er niet dol op? Er zijn verschillende soorten karamel en ook kun je het op verschillende manieren maken. Je kunt suiker en water in een pannetje karameliseren, dit wordt bij het afkoelen keihard. Niet altijd even handig. Ik maakte al eens een heerlijke karamelspread. Dat recept is niet zo zeer heel ingewikkeld, vooral het afkoelen kost tijd. Ook is de spread niet dik genoeg om overal voor te kunnen gebruiken.
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Maar hoe maak je dan nog meer karamel? Dan komt toch al gauw het blikje gecondenseerde melk tevoorschijn. Minimaal 3 uur in een pan met kokend water en daarna volledig af laten koelen. Niet handig als je het snel wil maken. Maar daar heb ik een oplossing voor. Je kunt namelijk ook de gecondenseerde melk uit het blikje halen en er in een pannetje met wat boter en suiker een heerlijke karamel van maken. Binnen een kwartier heb jij karamel!
Ik maak de karamel altijd wat aan aan de stevige kant omdat ik hem meestal gebruik voor de caramel shortcake, bij het aansnijden van de taart loopt de karamel er dan niet tussen uit. Je kunt de karamel natuurlijk ook dunner maken door eerder het pannetje van het vuur te halen, dan lijkt het meer op de karamel die je krijgt als je wel het blikje gecondenseerde melk kookt. Is de karamel iets te stevig geworden? Verwarm deze dan even op het vuur, dan wordt hij vanzelf weer zacht.
Deze karamel gebruik ik meestal voor de caramel shortcake uit mijn boek. Als deze klaar is giet je hem over de koekbodem en verspreid je de karamel met een spatel. Doe dit als de karamel nog warm is, bij het afkoelen stolt de karamel namelijk. Hij blijft wel een beetje zacht maar is niet meer te verspreiden met een spatel.
Geen idee waar je deze karamel nog meer voor kunt gebruiken? Maak dan deze lions en gebruik deze karamel in plaats van de spread. Deze komt denk ik (ik heb het nog niet uitgetest) nog meer in de buurt bij de originele lions!
