Daar ben ik weer, terug van vakantie! Jullie hebben mij vast niet gemist met alle artikelen die gewoon online bleven komen, maar ik ben er heerlijk even tussenuit geweest en sinds een paar dagen ben ik weer terug in het warme Nederland. Daarvoor was ik twee weken in Zuid-Afrika waar ik een rondreis maakte door dit prachtige land. Van jeep- en bootsafari’s in verschillende wildparken tot paardrijden in het Golden Gate national park. Ik heb weer een prachtig stuk van Zuid-Afrika mogen ontdekken en deel daar graag mijn verhaal en de foto’s van met jullie! Ga er even rustig voor zitten, want ik zat op mijn schrijfstoel (en ook aan foto’s geen gebrek).
Bijna precies een jaar later landde ik weer op het vliegveld van Johannesburg, een vakantie waar ik enorm naar heb uitgekeken. In de aankomsthal ontmoetten we onze groep en werden we onder politiebegeleiding naar ons hotel in Pretoria gereden. Jullie herinneren je misschien nog dat er vorig jaar een bus reizigers is overvallen in de buurt van ditzelfde vliegveld, sindsdien worden bussen toeristen dus (’s avonds) onder begeleiding naar hun hotel gebracht. Gekke gewaarwording wel even, maar ergens toch ook een prettig gevoel die begeleiding hoe gek dat misschien ook klinkt. In ieder geval, zonder kleerscheuren kwamen we aan in Pretoria, klaar voor een goede nacht slaap.
Al vroeg kregen we onze wake up call om aan onze eerste reisdag te beginnen. Als eerst stond een tour in Pretoria zelf op het programma. We bezochten het voortrekkersmonument en gingen naar het Union State Building. Na deze highlights in de stad was het tijd om de drukte achter ons te laten en richting de natuur te gaan. Onderweg stopten we bij een gigantisch tankstation met allerlei restaurants voor de lunch. Hier ligt een groot stuk land aan vast waar allerlei dieren te zien zijn. Met een groep neushoorns en buffels konden we al twee van de big five afstrepen. Wees gerust, we hebben ze ook nog echt in het wild gespot 😉 . Het is in ieder geval wel een heel bijzonder uitzicht zo tijdens de lunch.
Ons verblijf van die avond ligt aan de start van de panoramaroute. Sterker nog, we kunnen een deel van deze route al zien. Vanaf onze ontbijttafel hebben we uitzicht op de drie rondavels. Een goed begin van de ochtend. Deze drie bergen in de vorm van rondavels (Afrikaanse hutten) bekeken we ook nog vanaf een ander punt voordat we doorreden naar Bourcke’s Luck Potholes. De gaten in het gesteente zijn uitgeslepen door water en als je even naar beneden kijkt zie je op sommige punten het water nog steeds een beetje kolken. Al is dat vast niet meer zo indrukwekkend als het ooit, vele jaren geleden, is geweest. Hoe dan ook, het is een prachtig stukje natuur waar je lekker kunt rondlopen. Wie goed kijkt kan hier ook al wat bavianen spotten.
De derde stop van de panoramaroute is God’s Window. Vorig jaar had ik hier hooguit 15 minuten om snel naar een eerste uitkijkpunt te lopen, een foto te maken en weer terug naar de bus te gaan. Dit keer hadden we ruim een uur de tijd, meer dan genoeg om ook helemaal naar boven te lopen. Wat een machtig mooi uitzicht heb je daar!
Na een stop in Graskop waar we met de lift ruim 500 meter naar beneden gingen voor een leuke route reden we door naar de rand van het Krugerpark. Of eigenlijk moet ik zeggen Manyeleti, want er grenzen meerdere kleinere parken die van provincies zijn aan het Krugerpark (dat van de overheid is). Het leuke aan Manyeleti is dat het minder toeristisch is. De paden zijn er niet geasfalteerd wat gelijk bijdraagt aan het safarigevoel.
We slapen hier in mooie tenten met een buiten badkamer. Vanuit je tent hoor je allerlei geritsel, talloze vogels en krekels en in de verte heb ik zelfs hyena’s gehoord. Om 5:45 uur werden we gewekt met trommels en drie kwartier later vertrokken we in de jeep en reden binnen een paar tellen door de poorten het Manyeleti private game reserve binnen. De eerste olifant was al vrij snel gespot, maar toen de ranger via zijn portofoon doorkreeg dat er een neushoorn in de buurt was reden we hier in hoog tempo heen. Goed vasthouden in de jeep, want met die onverharde wegen en de nodige kuilen werd je goed wakker geschud. Het was zo bijzonder om al zo snel een neushoorn gezien te hebben, want deze zijn moeilijk te spotten.
Na de neushoorn was het even stil, maar het wachten werd beloond met 3 mannetjesleeuwen die lagen te rusten. Wauw, heel bijzonder! Na deze leeuwen volgde een kudde buffels en niet veel later weer twee olifanten. Zo konden we in zo’n 2 uur tijd al 4 dieren van de big 5 afstrepen. We zagen ook nog genoeg andere dieren uiteraard. Een aantal zebra’s, giraffe, kudu’s, waterbokken, wildebeesten en uiteraard impala’s.
Om 9 uur waren we terug in ons kamp voor het ontbijt. Op de lunch na konden we onze dag tot het eind van de middag zo besteden als we wilden. Daarna gingen we namelijk op een sunset safari. Zo gaaf om naar dieren te zoeken terwijl de zon ondergaat. En in het donker zie je ook hele andere dieren dan overdag, al is het uiteraard wel een stuk lastiger om ze te spotten. Gelukkig zijn de rangers zeer bedreven om al rijdend met grote zaklampen allerlei dieren aan te wijzen. Halverwege de tocht stapten we op een open vlakte midden in het park uit voor een sundowner, een glaasje Amarula terwijl de zon ondergaat. Heel bijzonder om in zo’n wildpark buiten de jeep rustig rond te lopen. De avond sloten we in het kamp rond het kampvuur af met een braai (barbecue) en kaartspelletjes.
De volgende dag moesten we wederom weer vroeg uit de veren. Per open jeep worden we dwars door het Krugerpark naar onze volgende bestemming gereden. Jammer genoeg was deze rit voornamelijk vervoer en niet zo zeer een spannende dag safari, maar toch hebben we nog redelijk wat dieren kunnen spotten.
Eind van de middag kwamen we aan in de Muluwa lodge waar we in super-de-luxe tenten met een ontzettend mooi uitzicht sliepen. Ik vond het oprecht jammer dat we hier maar 1 nacht waren. Het was hier zó mooi. Ook hier scharrelden weer allerlei dieren rondom de tent. Er lopen ook giraffe’s op het terrein, dus het zou zomaar kunnen dat je ermee oog in oog staat terwijl je vanuit je bed naar buiten kijkt. Ikzelf twijfel nog steeds of ik er eentje dicht bij de tent heb zien staan. Het was al redelijk donker toen er hard werd getrokken aan de bladeren uit de boom. Het zou ook kunnen dat hier een paar enthousiaste apen aan het werk waren. Die zaten de volgende ochtend ook in grote aantallen rondom mijn tent en op de veranda.
Na onze dagen tussen de wilde dieren is het tijd om Zuid-Afrika voor een paar dagen te verlaten. We rijden naar Swaziland, dat overigens sinds een tijdje niet meer zo heet, de koning heeft de naam veranderd naar eSwatini. Tussen de grensposten in bezochten we een (toeristisch) Zulu dorp waar we konden zien hoe de Zulu’s vroeger leefden. We bekeken hier ook een show waar dansen werden uitgevoerd en werd gezongen. We deden zelf ook nog een dansje met ze mee.
De volgende dag was het tijd om iets van het land te zien. Een lekker toeristische dag, want we gingen naar een glasfabriek en kaarsenmakerij waar de nodige souvenirs gekocht konden worden. Toeristisch misschien, maar he, dat ben ik immers ook. De beide fabrieken zijn lokale projecten waar de lokale bewoners voor je neus allerlei glazen beeldjes en kaarsen ziet maken. Halverwege de middag waren we weer terug bij onze lodge waar we de middag vrij konden besteden.
Na een relatief kort nachtje (daar waren er een hoop van deze vakantie) gingen we weer terug naar Zuid-Afrika. We lunchen in een modern Zulu dorp en worden meegenomen naar een basisschool. De kinderen zingen een lied voor ons en daarna was onze groep aan de beurt voor een lied. We maakten ook een groepsfoto met de kinderen en op dat moment sloeg de chaos toe. De kinderen vlogen op ons af, wilden knuffels, handen vasthouden en vonden onze sieraden en apparatuur maar wat interessant. Toen we later door het dorp terug naar de bus wandelden, liepen er verschillende kinderen met ons mee. Hand in hand, en regelmatig werd ons om eten en geld gevraagd. Dat wordt overigens afgeraden om te geven omdat het dan niet op de juiste plekken terecht komt (daar waren wel andere mogelijkheden voor) of ruzies veroorzaakt.
De wekker ging een dag later al om 4:45, het is maar goed dat ik geen uitslaper ben (al is dit voor mij ook wel heel erg vroeg). De bus bracht ons een half uur later naar de ingang van het Hluwehluwe park waar we in jeeps stapten voor een dag safari. Dit wildpark is heel anders dan het Krugerpark, het is veel groener en heeft veel bergen. In dit park spotten we maar liefst 13 neushoorns, waaronder een kleintje en groep van 7 dieren. Ook enkele olifanten die vrij dicht bij de jeep kwamen heb ik goed kunnen fotograferen. ’s Avonds konden we de maansverduistering bekijken. Ik ontdekte de maanstand op mijn camera en kon zo de verduistering van begin tot eind prachtig vastleggen.
De volgende dag vertrokken we naar St. Lucia, dit toeristische dorpje ligt dicht bij de kust en het moeras en staat bekend om de nijlpaarden. Die nijlpaarden kun je spotten tijden een boottocht (wat wij ook deden), maar je kunt ze dus ook ’s avonds op straat tegenkomen. Met een aantal reisgenoten gingen we nog even op pad, maar uiteindelijk bleken we de verkeerde kant opgelopen te zijn en hebben we geen nijlpaard gezien. Tijdens de tocht op de boot hebben we er wel ontzettend veel gezien, net als een aantal krokodillen.
Waar het in St. Lucia nog lekker warm was, zou dat in ons volgende verblijf heel anders zijn. Voordat we daar aankwamen stopten we nog bij Mandela’s Capture site waar we het apartheidsmuseum bezochten. Er waren verschillende festiviteiten omdat hij onlangs 100 jaar zou zijn geworden. Daarna reden we de bergen in. We overnachten in Underberg op 1400 meter hoogte. Hier is het overdag qua temperatuur prima te doen in een t-shirt als de zon schijnt, maar als je aan het ontbijt zit en de temperatuur rond het vriespunt ligt is dat toch wel erg koud. Leve de laagjes kleding (topje, t-shirt, trui, 2 fleecevesten en een sjaal)! Ook de avonden waren we goed ingepakt, want ons ontbijt en diner was in een soort tent waar het dus ontzettend koud was.
Vanuit Underberg gingen we nog meer de hoogte in, met 4×4 jeeps reden we via de Sani Pass naar Lesotho. Land nummer drie van deze vakantie. Dit land ligt geheel boven de 2800 meter boven zeespiegel, er groeien dus ook geen bomen omdat het daar te hoog voor is. In de hoogste pub van Afrika (2874 meter) lunchten we voordat we nog even bij een aantal hutjes gingen kijken hoe (sommige) lokale bevolking woont. Daarna gingen we weer via de Sani Pass terug. Die rit is trouwens ook een ervaring op zich. De jeeps heb je echt nodig, want de wegen met vele haarspeldbochten zijn niet al te best. De grootste gaten zijn opgevuld met stenen en zakken zand, maar dat maakt het zeker niet minder hobbelig. Om nog even aan te geven hoe koud het is: we reden er langs een bevroren waterval. Wederom veel lagen kleding aan dus.
Na het frisse Underberg daalden we flink wat meters af waardoor de temperatuur ’s avonds ook weer een stuk aangenamer was. Op naar het Golden Gate national park dat vol staat met gigantische rotspartijen. Wanneer de zon ondergaat en op de rotsen schijnt lijken ze wel goud, drie keer raden waar de naam vandaan komt. Vanuit ons restcamp kunnen we verschillende wandelroutes maken, maar samen met een paar anderen kozen ik ervoor om een paardrijtocht te maken. Mijn paard, of eigenlijk pony, heette Eclips en had een geheel eigen willetje. Hij week regelmatig af van het pad dat de andere paarden volgden en probeerde tijdens enkele inhaalmanoeuvres een ander paard van het pad te duwen. Een ervaring op zich haha, gelukkig luisterde hij op de verdere momenten wel goed naar me. Het was ontzettend gaaf om in Zuid-Afrika in zo’n mooi gebied te kunnen paardrijden.
Na deze avontuurlijke tocht was het jammer genoeg alweer tijd om met de bus naar Johannesburg te rijden waar we ’s avonds laat in het vliegtuig stapten voor onze reis naar huis. Ik heb het weer ontzettend naar mijn zin gehad en sluit zeker niet uit dat ik hier ooit weer terugkom.
Mijn vakantie zit er dus op, maar het is nog niet zover om weer druk aan het werk te gaan. Vandaag krijg ik namelijk de sleutels van mijn nieuwe huis. Deze maand zal voornamelijk in het teken staan van klussen en verhuizen, al zal ik ook de nodige werkdingen moeten doen. Je leest er uiteraard over een maandje meer over. En ik doe mijn best om jullie in alle drukte via Instagram stories op de hoogte te houden 😉 .
