Echte zomerse cupcakes wilde ik maken. De vakanties zijn nu voor iedereen begonnen, mét prachtig weer! Echt strandweer. En wat is er nu meer zomers dan strand cupcakes? Het leuke is dat je met deze cupcakes eindeloos kunt variëren. De basis is hetzelfde maar je kunt van alles bedenken om in het zand of water te leggen.
Wat ik zo leuk vind aan deze cupcakes is dat alle afzonderlijke kunstwerkjes samen één geheel vormen. Een geheel dat je zo groot kunt maken als je wilt. Ook heel leuk om te trakteren. Je zet een dienblad helemaal vol met de cupcakes die samen een mooi strand vormen. Elk kindje kan dan zijn eigen stukje strand uitkiezen.
Ik zocht naar een snelle en smakelijke manier om de zee te maken. Botercrème is lekker, maar je maakt toch al gauw heel veel. Te veel voor het kleine beetje op de cupcakes. Ik besloot dus om op zoek te gaan naar een eenvoudigere oplossing. Uiteindelijk kwam ik uit op witte chocolade pasta. Ik ben er gek op en gebruik het altijd om mijn cupcakes mee af te smeren voordat ik er een laagje fondant op doe. Het is erg lekker in combinatie met een cupcake en je maakt er supersnel een zee van. Schep wat pasta in een schaaltje, kleur het blauw en je kunt aan de slag om je zee te maken.
Ik heb voor de cupcakes schelpen, zeesterren, een vis, haai en emmer met schepje gebruikt maar er zijn nog veel meer leuke dingen die je kunt gebruiken:
Genoeg ideeën dus!
Echte zomerse cupcakes wilde ik maken. De vakanties zijn nu voor iedereen begonnen, mét prachtig weer! Echt strandweer. En wat is er nu meer zomers dan strand cupcakes? Het leuke is dat je met deze cupcakes eindeloos kunt variëren. De basis is hetzelfde maar je kunt van alles bedenken om in het zand of water te leggen.
Wat ik zo leuk vind aan deze cupcakes is dat alle afzonderlijke kunstwerkjes samen één geheel vormen. Een geheel dat je zo groot kunt maken als je wilt. Ook heel leuk om te trakteren. Je zet een dienblad helemaal vol met de cupcakes die samen een mooi strand vormen. Elk kindje kan dan zijn eigen stukje strand uitkiezen.
Ik zocht naar een snelle en smakelijke manier om de zee te maken. Botercrème is lekker, maar je maakt toch al gauw heel veel. Te veel voor het kleine beetje op de cupcakes. Ik besloot dus om op zoek te gaan naar een eenvoudigere oplossing. Uiteindelijk kwam ik uit op witte chocolade pasta. Ik ben er gek op en gebruik het altijd om mijn cupcakes mee af te smeren voordat ik er een laagje fondant op doe. Het is erg lekker in combinatie met een cupcake en je maakt er supersnel een zee van. Schep wat pasta in een schaaltje, kleur het blauw en je kunt aan de slag om je zee te maken.
Ik heb voor de cupcakes schelpen, zeesterren, een vis, haai en emmer met schepje gebruikt maar er zijn nog veel meer leuke dingen die je kunt gebruiken:
Genoeg ideeën dus!
Deze behind the scenes staat helemaal in het teken van mijn vakantie de laatste 3 weken. Voor het eerst in jaren heb ik 3 weken lang niet gewerkt en zelfs amper aan werk gedacht. Lian nam alles over zodat ik lekker vakantie kon vieren, wat een zaligheid. Naast een paar daagjes thuis was ik het grootste deel van mijn vakantie in Zuid-Afrika om de reis te maken waar ik al járen naar uitkeek. En wat was het fantastisch. De twee dagen in het Krugerpark waren het absolute hoogtepunt en dat wil ik zeker nog eens gaan doen. Al is het maar om alle foto’s ‘opnieuw’ te maken, want al mijn bagage (inclusief camera dus) werd gestolen. Over een enerverende vakantie gesproken. Pak er maar wat te drinken bij, want dit is de langste behind the scenes met de meeste foto’s ooit.
Maandag 17 juli vertrok ik met het vliegtuig naar Zuid-Afrika. Ik ging mee met een groepsreis en van tevoren had ik met een aantal reisgenoten al via de app contact gehad. Met hen sprak ik af op Schiphol en dat was reuze gezellig. We vlogen eind van de middag eerst naar Frankfurt om daar na een overstap door te gaan naar Johannesburg.
Dinsdagochtend kwamen we daar aan. Voor mij was het de eerste keer op zo’n lange vlucht (10,5 uur) en ik vond het niks. Het was een nachtvlucht en ik heb geen oog dicht gedaan. Maar je moet er wat voor over hebben nietwaar 😉 . Onderweg waren we al wat meer reisgenoten tegengekomen en in de aankomsthal was onze groep dan echt compleet. Omdat we nog niet naar ons hotel konden gaan, gingen we gelijk een dag op pad. Met de bus reden we naar Soweto, een township van Johannesburg. De apartheid en Nelson Mandela spelen hier een grote rol en het toeval wil dat deze dag Nelson Mandela 99 jaar zou zijn geworden. Dat was te merken toen we zijn huis bezochten. Een hoop muziek en dans en er werd zelfs taart uitgedeeld.
Woensdag stond in het teken van de reis richting het Krugerpark. Via de panoramaroute reden we hierheen en dat zorgde voor prachtige uitzichten. Achter mij op de foto zie je de rondavels.
We kwamen ’s avonds aan bij de Timabavati lodges, die hebben zulke leuke huisjes! Al zagen we dat pas echt goed op de volgende dag, want omdat het nu winter is in Zuid-Afrika begint het om 5 uur al te schemeren. Dat was best even wennen in het begin.
Donderdag werd er al om kwart voor 5 op de deur van ons hutje geklopt. Een wake-up call voor onze safari! Yes, ik stond binnen no-time naast mijn bed en kon niet wachten om te vertrekken. Hier had ik zó naar uitgekeken. En het was de grootste reden dat ik deze reis wilde maken. Om half 6 vertrokken we in een open jeep naar de rand van het Krugerpark om de hele dag op zoek te gaan naar de wilde dieren.
En het was al snel raak. Binnen een kwartier hadden we al een aantal giraffes, wildebeesten, impala’s en onze eerste olifant gezien. Die olifant maakte de meeste indruk, op slechts 5 meter afstand stond hij rustig te eten en hij kwam steeds wat dichterbij. Ja, dit is waarvoor ik kwam. De rest van de dag kwamen we zó ontzettend veel dieren tegen.
Onze tweede dag safari gingen we naar een ander deel van het park, het was ook gelijk ons vervoer naar het volgende verblijf. Deze dag zagen we veel minder dieren dan de eerste dag. Die eerste dag safari was echt een cadeautje was met de hoeveelheid dieren die we hebben gezien. Op onze tweede dag hadden we wel een fantastisch moment: namelijk een aanval van een leeuwin op een ‘kleine’ giraffe van ongeveer 1,5 jaar. Fantastisch klinkt misschien een beetje raar, want de giraffe overleefde het uiteraard niet. Maar dit is wel hoe de natuur werkt en om dit van zo dichtbij te mogen zien was echt heel bijzonder. We stonden met onze jeep (en heel veel andere jeeps) bij een waterplaats te kijken hoe hier zebra’s, giraffes, wildebeesten en impala’s aan het drinken waren. Echt prachtig om te zien al die dieren bij elkaar.
Een van de gidsen had gespot dat er onder een bosje een leeuwin lag, in de houding om aan te vallen. Dus daar bleven we op wachten. Bij elk dier dat redelijk in de buurt kwam hielden we onze adem in. De impala’s hadden al vroeg door dat er gevaar was en die vluchtten, de rest had het echter niet door. Toen moedergiraffe met haar kind naar het bewuste bosje liep om ervan te eten, greep de leeuwin haar kans. Die sprong tevoorschijn en na een achtervolging van enkele meters maakte ze een flinke sprong om de giraffe bij zijn nek te grijpen. Het duurde denk ik nog een kwartier voordat de giraffe dood was en de leeuwin de giraffe naar de bosjes sleepte. Wat een kracht zit er in zo’n dier.
Ik denk dat je aan mijn beschrijving wel kunt begrijpen dat ik er nog steeds helemaal vol van ben. Zelfs de gidsen waren zwaar onder de indruk. Zeker omdat leeuwinnen normaal niet in hun eentje jagen en al helemaal niet op dit tijdsstip van de dag. Hij wilde al ons video- en fotomateriaal zien.
Ik zet nog even op een rij wat ik allemaal heb gezien op mijn twee dagen safari: olifanten, giraffes, impala’s, springbokken, wildebeesten, een hyena, zebra’s, cheeta’s, buffels, neushoorns, een luipaard, krokodillen, nijlpaarden, leeuwen, wrattenzwijnen, gnoe’s, bavianen, koedoe’s, waterbokken, schildpadden en dan is er vast nog iets dat ik ben vergeten.
De volgende nacht sliepen we in vrij primitieve hutjes waar niet meer in stond dan twee bedden. Voor de sanitaire voorzieningen gingen we naar het toiletgebouw. Ontbijten deden we heel gezellig voor het hutje waar de de braai als ons tafeltje gebruikten. Daarna begonnen we aan onze reisdag. De vakantie stond sowieso veel in het teken van reizen, maar vandaag al helemaal. We reden terug naar Johannesburg waar we een binnenlandse vlucht naar Port Elizabeth namen. Na een lange busrit belandden we bovenop een berg bij Zuurberg Mountain Inn. Het verblijf waar al mijn bagage werd gestolen.
Na een warme douche haalde reisgenootje Tessa mij op en liet ik haar nog even mijn verblijf zien. We hoorden gerommel bij de voordeur en keken even of het een ander reisgenootje was, maar we zagen niets meer. Na nog meer harde onverklaarbare geluiden achter het huisje besloten we dat het waarschijnlijk om apen zou gaan. Ik had ook al andere dieren gehoord en die apen liepen de laatste dagen ook overal rond. Achteraf zijn dit waarschijnlijk al de inbrekers geweest, gelukkig hebben ze ons gehoord en hebben we ze afgeschrikt. Voor even dan.
Na het diner in hotel zaten we nog even in de bar waar plots iemand van onze groep binnenrende en zei dat al hun bagage weg was. Wij sprongen op en renden naar onze eigen huisjes. Samen met een bewaker ging ik naar mijn huisje en bij aankomst wist ik al genoeg. Ik zag dat het licht wat ik buiten expres had aangelaten uit was en toen ik de deur opende was alles weg. Echt alles. Het enige dat ik op dat moment nog had was mijn toilettas en de kleding die ik droeg. In een klein tasje had ik mijn paspoort, mijn pinpas en credit card en wat losgeld mee, maar verder was alles weg. Uitgerekend het eerste hotel wat luxe was en waar we ons veilig voelden. Het allerergst vind ik dat mijn camera -en dan vooral de SD kaart- weg is, precies na twee dagen Krugerpark. Hetgeen waar ik mij het meest op had verheugd en op welke foto’s ik zo ontzettend trots was.
De politie arriveerde na een tijdje zodat 5 mensen uit onze groep (van de 20) aangifte konden doen van diefstal van de bagage. Dit ging allemaal vrij knullig. Omdat we toeristen waren zijn ze gekomen, maar daar is alles dan ook wel mee gezegd. We kregen al te horen van onze gids dat dit nu eenmaal Zuid-Afrika was en dat we onze spullen nooit meer terug zouden zien. Dat zou worden doorverkocht. En voor prijzen waar je van schrikt. Mijn camera kostte omgerekend meer dan 10.000 Rand, die verkopen ze voor 50 Rand. Dat is net iets meer dan 3 euro. Kledingstukken worden voor 5-10 Rand verkocht. Het is hoogstwaarschijnlijk een inside job geweest van (oud)werknemers, het lijkt namelijk ‘goed’ voorbereid te zijn.
Ik kon gelukkig in mijn hoofd de knop best snel omzetten, ik wilde mijn vakantie niet laten verpesten en er zoveel mogelijk uithalen. Dus verscheen ik de volgende ochtend vrolijk bij het ontbijt -na een klein uurtje slaap- met de mededeling dat ik vandaag niet lang na had hoeven te denken over mijn outfit. Tsja, ik krijg op dit soort momenten een apart soort humor zullen we maar zeggen 😉 .
Omdat ik en een aantal andere mensen niets meer hadden, zijn we naar een grote mall in Port Elizabeth gereden om in een uur en 15 minuten alles aan te schaffen voor de rest van de vakantie. Nou, geloof mij dat shoppen dus gewoon echt een sport is. Niet te doen. Op hoog tempo raceten Tessa en ik door een winkelcentrum dat gigantisch was en waar we de weg niet kenden. Er zat zelfs een ijsbaan en casino in, dus dat geeft denk ik wel aan dat het echt heel groot was. Het was voornamelijk een kwestie van pakken wat er wel oké uitziet en dan kopen wat past. Ik had niet alles wat ik graag zou willen, maar ik kon weer een paar dagen vooruit.
Daarna door naar ons volgende verblijf in Plettenberg, vlakbij de zee. Daar waaiden we dan ook lekker uit en dronken we wat bij een strandtent. Omdat we onze dosis spanning en sensatie nog niet hadden gehad die dag, waren we daar getuige van een vechtpartij. Je maakt nog eens wat mee in Zuid-Afrika. De volgende dag reden we ook weer naar zee, dit keer om in een boot te stappen die vervolgens in het water werd geduwd. We gingen op zoek naar walvissen, en die vonden we! Zo bijzonder dat op een enkele meters afstand twee walvissen zwommen. We zagen jammer genoeg niet meer dan hun ruggen, de staarten bleven netjes onder water. Maar toch, bijzonder was het wel. Zeker toen we niet veel later ook nog drie witte haaien hadden gezien waarvan eentje behoorlijk groot was. Die zaten in de buurt van de zeehonden, te wachten op een lekker maaltje.
’s Middags gingen we naar Tsitsikamma, over de bekende suspensoin bridge. Grote hangbruggen tussen de rotsen met een prachtig uitzicht. We zagen zelfs nog een paar walvissen in de verte.
Na een overnachting in Swellenberg reden we tijdens onze route langs een winkelcentrum waar we nog even een stop maakten. We misten nog steeds bepaalde dingen in onze bagage en kregen weer een uur de tijd. Hier vond ik gelukkig alle dingen die ik nog nodig had en daarna gingen we door naar een soort wildlife dierentuin. Na het Krugerpark lang niet meer zo spectaculair natuurlijk, maar we konden een aantal dieren nu wel van heel dichtbij zien. Daarna kwamen we bij een prachtig verblijf in Oudtshoorn met dit prachtige uitzicht (bovenstaande foto). Dit is wat ik zag zodra ik mijn deur van de kamer opende.
Op onze eerste volle dag in Oudtshoorn gingen we naar de Cango grotten en naar een struisvogelboerderij. Ik had nooit zo heel erg veel met struisvogels, maar wat zijn dit leuke dieren zeg. Ik mocht er eerst eentje uit de hand voeren en aaien, daarna kon ik met een emmer vol voer staan voor de zogenoemde ‘nekmassage’. Daar wisten die struisvogels wel raad mee. We lunchten ook bij de struisvogelboerderij, met -hoe toepasselijk- struisvogel. En dat is dus heel erg lekker.
De volgende dag verlieten we Oudtshoorn en begonnen we aan onze reis naar Kaapstad, maar eerst stopten we een paar keer in het wijngebied. In Boschendal genoten we van de beste lunch ooit met het beste uitzicht ooit. Hier had ik mij best een paar dagen kunnen vermaken. Op een andere locatie deden we nog een (snelle) wijnproeverij en daarna reden we door naar het stadje Stellenbosch. Het begon al te schemeren dus we hielden het bij een kort bezoekje. ’s Avonds kwamen we dan eindelijk aan in Kaapstad.
Hoewel we er al even waren, zagen we de volgende dag pas echt iets van Kaapstad. Niet al te lang dan, want we gingen langs de kust rijden via Houtbaai, Kaappunt, Kaap de Goede Hoop en Boulders Beach. Dit was echt ontzettend leuk, ik houd wel van dit soort mooie uitzichten. We gingen uiteraard ook even lekker toeristisch met het bord bij Kaap de Goede Hoop op de foto. En ik vond het ook tijd voor een foto met pinguïns. Helaas was het de broedperiode voor de pinguïns en zagen we er maar weinig op het strand, maar als je op de houten vlonders langs het strand liep zag je er ontzettend veel. En hoe leuk: met jonkies! Sommigen waren nog klein en verstopten zich onder hun ouders, anderen waren al groter en begonnen hun donshaar te verliezen.
Onze laatste volle dag slenterde ik voornamelijk door Kaapstad, ik was in het winkelcentrum te vinden voor wat laatste dingen die ik nog graag wilde kopen en anders zat ik op terrasjes. ’s Avonds gingen we met een deel van de groep uit eten bij Gold, een aanrader wanneer je in Kaapstad bent. Er wordt allerlei Afrikaans (niet alleen uit Zuid-Afrika) eten geserveerd onder het genot van een lekker wijntje en Afrikaanse zang en dans. Een soort Afrikaanse dinnershow, dat was echt heel erg leuk.
Maandag was onze laatste dag, maar voordat we naar het vliegveld zouden gaan gingen we naar Robbeneiland. Het eiland dat vooral bekendstaat om het gevangenschap van Nelson Mandela, maar ik leerde ook dat het eiland veel meer functies heeft gekend. Zo is het als militaire basis gebruikt, maar werden er ook lepra patiënten naar gestuurd. Het was bijzonder om de geschiedenis van het eiland te zien en erover te horen. Na een busrit over het eiland kregen we nog een tour door de gevangenis van een ex-gevangene.
Omdat onze afgelopen paar dagen wel heel soepel waren verlopen zaten we uiteraard te wachten op nog wat ‘drama’, en dat kwam. Onze boot terug naar Kaapstad had vertraging waardoor we te laat kwamen voor onze bus naar het vliegveld. Eenmaal op het vaste land pakten we taxi’s om zo snel mogelijk bij het hotel te komen. We waren uiteindelijk gewoon op tijd bij het vliegveld, maar het was wel weer even een typisch momentje wat goed paste bij de vakantie.
Dinsdagochtend landden we via een tussenstop in Frankfurt uiteindelijk weer op Schiphol. Na wederom een nachtvlucht zonder slaap en amper (been)ruimte was het ook wel weer fijn om thuis te zijn. De afgelopen dagen had ik nog vakantie gepland staan, maar uiteindelijk ben ik bijna alleen maar bezig geweest met de verzekering en de aanschaf van nieuwe spullen die ik niet meer had. Het meeste is nu wel gedaan gelukkig en het is nu een kwestie van wachten op de verzekering voor ik weer verder kan.
Het was echt een fantastische vakantie die ik nooit zal vergeten, net als al mijn leuke en lieve reisgenoten. Ik kan nu al niet wachten op de reünie waar we het al vaak over hebben gehad. Ik kan ook niet wachten om nog eens terug te gaan naar dit mooie land. Vooral het Krugerpark staat hoog op mijn lijstje, hier zou ik dan ook graag nog wat langer blijven. En om heel veel foto’s te maken uiteraard.
De komende tijd is mijn agenda behoorlijk leeg wat afspraken betreft. Ik zal dus vooral tijd besteden aan lekker vooruit werken met het oog op de drukte die dit najaar weer gaat komen. Er zijn nog wat boekdingen die gedaan moeten worden en verder zie ik wel wat ik allemaal ga doen. Ik laat je natuurlijk via Instagram al zien wat ik allemaal doe, en anders lees je het in de volgende behind the scenes.
Toen Lian twee weken terug een paar dagen bij mij was, hadden we van tevoren afgesproken dat we niet gingen bakken. Er was immers prachtig weer voorspeld, dus we hadden genoeg andere dingen in de planning staan. Niets zo veranderlijk als het weer, want uiteraard regende het voor het eerst sinds dagen in Haarlem. Maandag trokken we daar ons niets van aan en gingen gewoon naar het strand (waar de zon heerlijk ging schijnen!), maar we bedachten ons toen al dat we op dinsdag toch wel iets wilden gaan bakken. Kan ook niet anders he met twee bakverslaafden in één huis.
Lian stelde voor om donut koekjes te maken, en laten die nou bij mij ook al veel te lang op mijn baklijst staan. Dat hoefde ze dus geen twee keer te zeggen. Donut koekjes zouden het gaan worden. We doken ’s ochtends al vlot de keuken in om vanille- en chocolade suikerkoekjes te maken, de basis voor onze geglazuurde donuts. Met 4 kleuren icing en wat leuke sprinkles gingen we aan de slag en creëerden allemaal verschillende koekjes. Heel simpel eigenlijk, en zó verschrikkelijk leuk om te doen. Geen idee waarom ik dit plan nooit eerder heb uitgevoerd.
BAKTIP: Voor dit recept heb je spuitmondjes nodig. Ik gebruik zelf het liefst de spuitmondjes van Wilton.
Ben jij net als ik een echte koekjesfanaat? Van chocolate chip cookies tot gingerbread koekjes en van bokkenpootjes tot kano’s en kaneelvlinders. 50x Koekjes staat vol met heerlijke koekjesrecepten met stap-voor-stap beschrijvingen, tips en trucs om het bakken nog gemakkelijker te maken en smakelijke foto’s. Een perfect koek voor alle koekenbakkers!
Augustus alweer! Nog steeds prachtig weer, een echte zomer. Leuk om naar het strand te gaan of lekker te gaan picknicken. Dan wil je natuurlijk wel iets lekkers meenemen, liefst iets dat je zelf gebakken hebt. Schrapte je cupcakes altijd van je lijstje af omdat die met zo’n lekkere toef lastig mee te nemen waren? Vanaf nu is dat geen probleem meer met de Cupcake To Go! Nee, je hoeft geen speciale bakjes te kopen, aan papieren bekertjes heb je genoeg.
e
Begin september was het zover, ik ging samen met vriendinnetje Chanou op persreis naar Zweden! Zuid-Zweden om precies te zijn, om de regio Skåne te ontdekken. Zweden is een land waar ik al een hele tijd graag naar toe wilde en deze reis heeft me alleen nog maar enthousiaster gemaakt. Ik kan niet wachten om terug te gaan en nog meer van het land te ontdekken. Zover is het voorlopig nog niet, daarom neem ik jullie aan de hand van mijn ervaringen en foto’s gewoon nog even mee naar Skåne. Vandaag een verslag van mijn hele reis met een berg foto’s, volgende week volgt nog een artikel waar verschillende toffe food hotspots uitgebreider worden toegelicht.
In de stromende regen reden Chanou en ik in het donker naar Schiphol toe, eindelijk kon onze trip gaan beginnen. Na iets meer dan een uur vliegen landen we in Kopenhagen. Voor de oplettende lezer, dat behoort inderdaad niet tot Zweden. We vliegen op Kopenhagen in Denemarken omdat je vanuit hier met de trein over een brug binnen een half uurtje in Malmö, Zweden bent. Hier haalden we onze huurauto voor de komende dagen op en onze road trip kon beginnen!
We stopten al snel bij een supermarkt, even wat snacks en hoognodige dingen voor onderweg kopen. Daar liep ik ook tegen deze gigantische pakken knäckebröd aan. Nadat ik deze foto op Instagram postte kwam ik er al snel achter dat je ze blijkbaar ook bij Ikea kunt kopen, ik let blijkbaar weer niet goed op 😉 . Naast knäckebröd waren er ook bakken vol met heerlijke zoete broodjes te vinden, ook typisch voor dit Scandinavische land.
Na een vlotte lunch in het winkelcentrum waar de supermarkt gelegen was, vervolgden we onze reis. Op naar de eerste stop die op ons programma stond: Sofiero Palace in Helsingborg. Het is een gigantisch groot park dat volstaat met mooie bloemen en ook heel veel appelbomen. Wij waren er in het appelseizoen, en het scheelde niet heel erg veel of er landde er eentje op ons hoofd. Zo vers vanuit de boom. Ik kreeg ook gelijk het herfstgevoel nadat ik verschillende paddenstoelen vond in het bos.
Ik had verwacht dat we vlot weer weg zouden zijn bij het park, maar we vonden het erg leuk. Het terrein is groot en er is van alles te zien. Als je met kinderen komt zullen die zich ook prima vermaken, want er zijn genoeg gelegenheden voor ze om lekker te spelen. Wil je liever lekker eten, dat kan hier ook. Er is een restaurant dat zeer hoog aangeschreven staat. Wij aten hier echter niet, maar reden een paar honderd meter verder voor onze eerste Fika.
En die eerste Fika deden we bij Brodkultur, ook in Helsingborg. Een leuke knusse zaak waar we bij de voordeur werden opgewacht door wat kippen. Eenmaal binnen was er niet heel erg veel keuze meer, maar alles wat er nog lag zag er super uit. We genoten van lekkere broodjes en liepen daarna nog even achterom naar een soort boerenwinkel.
Volgende week vertel ik je uitgebreider over deze locatie, anders zou dit artikel wel heel erg lang worden (wat het al is, dus ik zou er maar wat te drinken bij pakken als je dat nog niet hebt gedaan).
Goed, na onze eerste kennismaking met de Zweedse Fika was het tijd om naar ons huisje voor de eerste twee nachten te rijden: Villa Sigrid Vejbystrand. Een prachtige cottage vlak bij het strand. Met een fijne keuken, badkamer, woonkamer en slaapkamer een heel erg fijn verblijf. Op de veranda rondom het huis kun je heerlijk buiten zitten en het interieur is samengesteld met spullen van lokale designers. Dat vonden we een heel leuke toevoeging.
Na een beetje geluierd te hebben na al een lange dag (het was vroeg opstaan voor ons), stapten we weer in de auto en reden we naar een restaurant in de buurt; Papas Restaurang. Het ligt aan de kust van Båstad en is mediterraans georiënteerd. We hebben er genoten van een heerlijke steak en pasta. Je kunt hier in de haven ook prima nog een stukje lopen om lekker uit te waaien, en je ziet de o zo bekende rode houten hutjes (zie allereerste foto in dit artikel) staan in de haven. De vlaggen aan vrijwel alle boten maken het af: we zijn echt in Zweden.
Na een goede nacht slaap begonnen we met een heerlijk ontbijt dat bestond uit lokale producten die al voor ons waren verzorgd. Een heel fijn en lekker begin van de dag. We besloten niet té veel te eten, want we wisten namelijk ook dat we die dag nog meer dan genoeg zouden proeven.
Na het ontbijt reden we naar Mölle Krukmakeri. Eenmaal aangekomen twijfelden we een beetje of we daar nu echt naar binnen gingen, maar we besloten toch even te kijken. Hoewel het interieur hier en daar op zijn zachts gezegd bijzonder was (daarover volgende week meer), zijn we toch blij met deze stop. We hebben er genoten van twee heerlijke taartjes en een goede kop cappuccino.
Het is trouwens ook een aanrader om even door te rijden (of lopen, dichterbij dan je denkt) naar de haven. Je hebt vanaf daar een prachtig uitzicht op de huizen langs de kust. En die kustlijn zelf mag er ook zijn.
Volgende stop op de planning: Höganäs Saluhall. Hier had ik echt heel erg veel zin in. Het is een food hall met daaromheen allerlei boetiekjes. De foodhal was iets anders dan ik mij had voorgesteld, ik verwachtte namelijk allemaal losse kraampjes. Dat was niet het geval, ik kan het best de vergelijking maken met een grote boerenwinkel. Formaatje kleine supermarkt. We besloten hier wat lekkere dingen mee te nemen voor bij het diner. Er was zoveel lekkers dat we wilden proeven, dat we besloten een soort borrel te maken in ons huisje in plaats van uit eten te gaan.
Boven de boerenwinkel zit een groot restaurant waar je heerlijk kunt eten. Althans, het eten vonden we er heerlijk uitzien. Hoewel we hier eigenlijk wilden lunchen, zaten we nog steeds vol van de taartjes en we hadden ook nog een andere hele toffe plek voor de Fika op de planning. Dus geen lunch voor ons, maar wel heel veel taartjes op zaterdag. Vonden we zelf geen probleem. Het is het ook zeker waard om nog even binnen te kijken bij de leuke boetiekjes. We kwamen ontzettend veel leuks tegen, al hadden we jammer genoeg niet zulke grote koffers mee dat we echt lekker konden shoppen (ik heb het overigens wel voor elkaar gekregen om hier een winterjas te kopen en in mijn koffertje erbij te proppen 😉 ).
Ik denk dat dit wel de leukste locatie was voor een Fika: Flickorna Lundgren. In een lief klein huisje plaatsten we onze bestelling met taartjes en kregen van de lieve eigenaresse een stukje achtergrond te horen. Ook hierover volgende week meer. Ze gaf ons nog de specialiteit van het huis mee en daarna namen we plaats in de zon met een prachtig uitzicht over weilanden met de zee op de achtergrond. En dat aan de rand van een bos.
Dat vind ik zo bijzonder aan Zweden. We waren eigenlijk altijd in de buurt van de zee. Dan rijd je midden in een bos, komt er even een open veld en zie je vervolgens gelijk de zee. En nu weet ik als Haarlemmer die dicht bij de kust woont natuurlijk best wel dat er duinen en bossen langs de zee te vinden zijn, maar in Zweden is het echt anders. Hier lijken de duinen zoals wij die kennen te ontbreken en zit je vanuit het bos al snel bij de zee. Ik houd ervan.
Met wederom een gevulde buik reden we terug naar ons huisje. We wilden namelijk nog even gebruik maken van de huurfietsen die bij het huisje stonden. Nu het nog licht was konden we prima even het kleine stukje naar het strand fietsen en zo een stuk langs de kust fietsen. Echt een aanrader hoor, om een stuk te gaan fietsen. Houd wel rekening met een iets heuvelachtiger landschap dan het platte Nederland 😉 .
’s Avonds genoten we van onze zelf samengestelde borrel met een wijntje. Of nouja, het was meer een soort appelsap/cider. In de supermarkt mogen namelijk alleen alcoholische dranken met maximaal 3,5% alcohol worden verkocht. Dus onze witte wijn bevatte slechts 2,2%, een wijntje wat je echt zo wegdrinkt. In de supermarkt vind je dan ook weinig wijn en het gros is alcoholvrij. Hetzelfde geldt voor bieren, al is daar wel veel meer van. En appelcider, daar breek je ook je nek over. Als je voor een echte wijn of wat zwaarder biertje wilt gaan, moet je even naar de staatswinkel rijden. De staat in Zweden heeft namelijk een alleenrecht op de verkoop van alcoholische dranken (van meer dan 3,5%). Deze winkels heten Systembolaget, eigenlijk een slijterij zoals wij die kennen. Oh, en in restaurants kun je ook gewoon een glaasje wijn nemen hoor. Cafeetjes zoals wij die kennen in Nederland zijn er dan weer niet leerden wij van de eigenaren van ons volgende verblijf.
De volgende ochtend was het tijd om onze koffertjes in te pakken en ons mooie verblijf van de laatste dagen gedag te zeggen. Na zo’n 2 uur rijden kwamen we aan bij Österlenchoklad, dit vonden we ook al zo ontzettend leuk. Eigenaresse Ulrika kwam ons in het oude schoolgebouw al snel tegemoet om ons van alles te vertellen over haar bedrijf en de productie van hun eigen chocola. Je raadt het al. Ook hierover volgende week meer. Ik kan je in ieder geval vast vertellen dat ik er fantastisch lekkere chocolade heb gegeten en niet met lege handen naar huis ging.
Voor de lunch reden we een stukje verder naar Byvägen. Eigenaar Matti vertelde ons over zijn ecologische bakkerij waar alles vegetarisch is. Veel is ook vegan, maar niet alles. We lunchten er met fantastische pizza’s die net vers gebakken uit de pizzaoven kwamen en kregen vervolgens ook nog een heerlijk kaneelbroodje op basis van zuurdesem. Dat had ik nog niet eerder geproefd, maar is wel ontzettend lekker. Je komt overigens terecht in een lange rij, want deze zaak is populair. Gelukkig werken ze wel snel en kun je er heel mooi en gezellig zitten. Met lekker eten, en dat is ook wat waard.
Na de lunch reden we door naar Kivik, een dorp met ongeveer 1300 inwoners. In het laatste weekend van september ontvangen ze daar echter ruim 25.000 mensen. Ja echt, ik snap ook nog steeds niet waar ze die allemaal laten. Ze komen massaal af op het appelfeest. Want Kivik is hét appeldorp van Zweden. Het maakt niet uit waar je staat, je ziet altijd ergens wel ergens een paar appelbomen. En aan de rand van het dorp zelfs velden vol.
Eigenlijk kwamen we hier voor nog meer zoetigheid, maar we wisten echt niet waar we nog meer eten moesten laten. Een ‘probleem’ waarvan we niet wisten dat het bestond. Dus in plaats van het ontdekken van lekkere eettentjes, besloten we het dorp zelf te ontdekken. We liepen door de haven op de pier en namen daar plaats op een bankje in de zon. Genieten! Zeker met het mooie uitzicht.
Na uitgebuikt te hebben in de zon vertrokken we naar ons laatste verblijf: Tastecelebration. Heel toevallig gerund door een Haarlemmer en zijn Zweedse vrouw (die ook foodblogger is, hoe leuk!) die sinds een klein jaar weer in Zweden wonen. Dit hotel is compleet gefocust op het culinaire aspect. Dat blijkt uit het heerlijke 5 gangen diner dat ons ’s avonds werd voorgeschoteld, maar ook uit de workshop die we de volgende dag mochten volgen. Oh, en niet te vergeten: de kookboekenbibliotheek. Hier vind je overigens ook heel veel Nederlandse kook- en bakboeken.
Isabel leerde ons de fijne kneepjes van het vegan bakken. Iets waar ik zelf maar weinig verstand van heb, dus het was erg leuk om hier meer over te leren en vooral om het een en ander te kunnen proberen. Wie dacht dat het bij bakken bleef heeft het mis, we gingen namelijk ook ons resultaat op de foto zetten. Foodfotografie op de veranda van een prachtig oud pand met een nog prachtiger uitzicht. Ik vermaakte mij prima.
Hoe jammer ook, aan alles komt een eind. Na ons workshop resultaat geproefd te hebben (yum!), stapten we weer in de auto en reden terug naar Malmö om de auto in te leveren die ons de afgelopen dagen door het mooie Zweden heeft gereden. We genieten nog even van de laatste uitzichten onderweg en benoemen in de auto wat ons het meest is opgevallen de laatste dagen. Dus onze paar (gekke) feitjes op een rij:
En wie is er nu net zo enthousiast als ik en staat te trappelen om naar Zweden te gaan? 😉
Zoals ik al zei, volgende week vertel ik je nog wat uitgebreider over een aantal lekkere locaties waarvan wij vinden dat het écht de moeite waard is om heen te gaan.
We zijn uitgenodigd voor deze trip, wat ik erover schrijf bepaal ik echter zelf en alles komt voort uit oprecht enthousiasme.
Ik dacht dat de laatste twee weken niet zo druk waren, maar nu ik het allemaal zo opschrijf zie ik dat er toch behoorlijk wat bergen werk zijn verzet. Rondom het boek was ik vooral druk bezig met correctierondes en verschillende afspraken. Lian kwam een weekend langs waarin we video’s opnamen en een kerstplanning maakten. Verder was ik vooral druk bezig met het afronden van werkzaamheden zodat ik lekker van mijn vakantie kan gaan genieten.
Het eerste weekend van juli plande ik gelijk een bakdag in, eentje met heel veel fruit. Aan het eind kon ik 8 recepten van mijn lijstje afstrepen en had ik een goed begin gemaakt met het vooruit werken voor mijn vakantie.
Maandag ontving ik de allereerste drukproef van mijn boek, zo gaaf! Dit vond ik vorige keer ook zo tof, ineens krijgt het boek vorm. Alle losse teksten en foto’s worden een geheel. Maandagmiddag was ik druk bezig om deze proef door te nemen en de nodige correcties aan te brengen. ’s Avonds ging ik naar de bioscoop waar we de nieuwste Despicable Me film bekeken. Ik vond hem leuk, maar niet zo leuk als de eerste (twee). Dinsdag ging ik weer verder met de correcties voor mijn boek.
Woensdagochtend ging ik eventjes naar de stad om wat spullen voor mijn vakantie te kopen. Het to do lijstje voor mijn vakantie wordt steeds korter zo. ’s Middags werkte ik weer verder om mijn werklijst ook wat korter te maken.
Donderdag kon ik jullie eindelijk de cover laten zien van mijn nieuwe boek! En wat zijn jullie reacties tof zeg, dat blijft altijd weer spannend. Velen van jullie hebben ook al laten weten het boek gereserveerd te hebben. Nog even geduld, dan ligt hij bij jullie als eerste op de mat! Mocht je dit nieuws gemist hebben, in dit artikel vertel ik over de inhoud van het boek en over wat praktische dingen als verkrijgbaarheid.
Vrijdagochtend stond Lian met baby Zoë voor de deur! Na een uitgebreide knuffelsessie met Zoë ging ze slapen en konden Lian en ik een proefvideo opnemen. Het zou zomaar kunnen dat je op de achtergrond hier en daar een babygeluidje hoort haha, Zoë liet graag van zich horen.
Zaterdag moest ik even vlot naar de dierenarts met Lotje voor haar jaarlijkse controle en vaccinaties. Daarna namen Lian en ik nog een video op voor onze ijsjes woensdag en maakten daar toffe foto’s van. Die zie je binnenkort ook online verschijnen. Eind van de middag kwam Lian haar man aan met de fiets. Die was vanuit Limburg naar Haarlem komen fietsen. Je moet er maar zin in hebben 😉 (mij niet gezien haha). Samen met Lian werkten we ’s avonds nog even door. We bedachten een heel tof project/plan waar jullie later dit jaar meer van gaan zien en we gingen ook aan de slag met de planning voor Kerst. Ik heb zelf al allerlei dingen gemaakt, maar nu hebben we de rest ook vastgelegd en kunnen we daarmee aan de slag.
Zondagochtend gingen we naar de Amsterdamse Waterleidingduinen. Na een wandeling door de duinen kwamen we aan op het strand waar we neerstreken bij Ubuntu Beach voor een drankje. Daarna gingen we weer terug door de duinen en aten een heerlijke pannenkoek bij de Duinrand. Toen gingen we weer terug naar huis en was het tijd voor Lian, Nicky en Zoë om weer naar huis te gaan. Wat was het een gezellig weekend!
Maandag ging ik naar Amsterdam voor een afspraak met de vormgever van mijn boek. We liepen samen door alle beelden heen zodat ik kon aangeven hoe ik precies wil dat ze in het boek komen. ’s Middags werkte ik aan artikelen en in de avond stapte ik op de fiets naar mijn boekhouder om de administratie af te geven van het laatste kwartaal.
Dinsdag had ik wederom een afspraak op de planning, nu bij de uitgever. We bespraken toffe promotieplannen en ik kan niet wachten tot we alles gaan uitvoeren. In de trein naar huis werkte ik nog even door aan wat artikelen en eenmaal thuis deed ik hetzelfde. ’s Avonds kwam vriendinnetje Chanou eten en struinden we het internet af voor een leuk huisje op Texel waar we in september een weekende naar toe gaan. Nu al zin in!
Woensdag was het idee dat ik ’s ochtends gelijk de keuken in zou duiken voor de laatste twee baksels die ik voor mijn vakantie nog wilde maken. Maar het regende en was zo ontzettend donker in huis. Baktechnisch ideaal weer, fototechnisch wat minder helaas. In plaats daarvan ging ik dus aan de slag met het schrijven van artikelen.
Donderdag was het weer wel beter, en dan bedoel ik vooral dat het lichter was in huis. Ik dook ’s ochtends dus de keuken in voor de laatste recepten die in en vlak na mijn vakantie online moeten komen. Dat waren er nog maar 2, maar ik maakte uiteindelijk 3 lekkere recepten. Onder andere eentje met kersen. In de middag had ik kort overleg met Lian om wat laatste dingen voor mijn vakantie door te nemen. Dit is voor het eerst sinds jaren dat ik echt even vakantie ga vieren en niet om hoef te kijken naar het werk. Zalig, maar ook zo gek. Ik ga in ieder geval met een gerust hart weg omdat ik weet dat alles bij Lian in goede handen is. In de avond zocht ik nog een berg foto’s uit zodat ik alleen nog maar hoef te schrijven voor de laatste artikelen.
En dat schrijven is precies wat ik vrijdag deed. ’s Ochtends besteedde ik aan het schrijven van artikelen voor het blog. In de middag begon ik aan de correctieronde van de tweede drukproef van mijn boek. Ik werkte ’s avonds door om het af te krijgen en was hier uiteindelijk om 9 uur mee klaar. Daarna ging ik nog even door met het schrijven van artikelen voor het blog. Ik zat er lekker in en ik wilde op zaterdag zo min mogelijk hoeven te doen. Hoe eerder ik klaar was, hoe eerder mijn vakantie begon namelijk 😉 .
En dat was dan alweer de eerste helft van juli. Dit weekend ben ik druk bezig met de laatste vakantievoorbereidingen en dan ga ik maandag op vakantie. Heerlijk, heel erg veel zin in. Alles is geregeld rondom de blogs en wat nog gedaan moet worden neemt Lian allemaal op zich. Oppas voor Lotje en mijn huis is geregeld zodat ze niet alleen zit en lekker haar beentjes kan blijven strekken. Ik kan met een gerust hart op vakantie dus. Hoe mijn reis door Zuid-Afrika was kunnen jullie lezen in de volgende behind the scenes. Of je volgt me alvast op Instagram, daar zal ik vast ook wel wat kiekjes delen 🙂 .
Hoera, het is feest! Want Laura’s Bakery is weer een jaartje ouder geworden. Vandaag bestaat het blog officieel 13 (!) jaar. En dat vieren we met een confetticake met citroen.
Ik hou van sprinkles. Dat bleek wel weer toen ik een tijdje geleden voor de grap mijn niet – meer zo beschaafde – sprinkles collectie op video vastlegde. Die collectie is ondertussen nog verder uit z’n voegen gegroeid, want ik heb echt een zwak voor sprinkles.
En als je zoveel sprinkles in huis hebt, dan moet je er natuurlijk ook mee bakken. Een verjaardag is daar het uitgelezen moment voor. Ik combineerde één van mijn favoriete cakerecepten (de smeuïge citroencake) met een flinke dosis kleurrijke sprinkles en mijn mascarponeroom.
Het resultaat was niet alleen erg feestelijk en vrolijk, maar ook erg lekker en gemakkelijk te maken. Een echte Laura’s Bakery cake.
Funfetti, confetti en sprinkles, het komt allemaal ongeveer op hetzelfde neer: vrolijke decoratie voor je baksels! Funfetti is meer een Amerikaanse term, maar een funfetti cake klinkt dan wel weer heel gezellig. Toch spreekt een confetticake in het Nederlands meer tot de verbeelding, denk ik.
Ik bak in ieder geval erg graag met deze eetbare confetti, dus het leek me leuk om een paar cake recepten met confetti voor jullie op een rij te zetten. Er zijn genoeg dingen in het leven die gevierd moeten worden, dus dan kun je maar beter de keuze hebben. 😉
Ben je op zoek naar verjaardagstaarten in de breedste zin van het woord? Bekijk hier een overzicht met mijn favoriete verjaardagstaarten. Daar zit vast iets lekkers tussen!
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Met dit boek bak je het hele jaar door voor de feestdagen en zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van koekjes en brownies tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
Ik heb inmiddels al heel wat sprinkles uitgeprobeerd. Voor deze cake gebruikte ik voor het eerst de bakvaste rainbow strands van Bakd. Sommige kleuren zijn wel iets teveel verdwenen naar mijn smaak. Het liefst gebruik ik confetti sprinkles bij cakes die de oven in gaan, die blijven na het bakken het meest zichtbaar.
Ik schreef al eerder een uitgebreid artikel over met welke sprinkles je kunt bakken waar je nog veel meer informatie in vindt.
Ik heb voor deze confetticake een cakevorm van 25 cm gebruikt.
Je zou ook een andere volle yoghurt of kwark kunnen gebruiken. Persoonlijk vind ik Griekse yoghurt met 10% vet het beste werken en het meest lekkere smeuïge resultaat geven. Maar natuurlijk kun je altijd experimenteren! Laat het resultaat van je test dan vooral even weten in de reacties onder dit recept, dat is leuk voor mij én andere lezers.
Heb je vragen over het bakken van cake? Lees dan eens mijn tips om de perfecte cake te bakken door! Hierin geef ik niet alleen veel handige baktips, maar behandel ik ook alle onderwerpen waarop het mis kan gaan bij het bakken van cake.
Juli was grotendeels een zonnige maand, eindelijk zomer! En dan ook gelijk goed, ik heb ruim een week in een huis van gemiddeld 28 graden gezeten. Best pittig kan ik je vertellen. Maar gelukkig heb ik genoeg leuke dingen buiten de deur gedaan waar ik niet zo’n last had van de warmte (want ja, ik kan niet zo heel goed tegen die benauwde warmte). Ik laat je zien hoe de tweede helft van juli er voor mij uitzag!
Vorige keer stopte ik op maandag, dus ga ik nu verder op dinsdag. Op die dag deed ik de laatste administratieve dingen voordat ik ’s avonds op de fiets naar Heemstede stapte om mijn belasting aangifte te doen. Ik ben toch zo blij dat ik dat sinds dit jaar niet meer zelf hoef te doen. Ik wachtte daar even zodat ik mijn map gelijk weer mee naar huis kon nemen.
Woensdag had ik eigenlijk een bakdag op de planning, maar ik zag het echt niet zitten om de oven aan te doen in mijn veel te warme huis. Ik gooide de planning daarom om en maakte er een computerdag van. Naast het raam, zodat ik elk koel briesje mee kon pakken. Oh, en ik at koude watermeloen, heerlijk!
Donderdag had ik al om 7:30 afgesproken met mijn zusje om te zwemmen. Normaal gingen we ’s avonds, maar in de zomervakantie is het zwembad maar beperkt open om banen te zwemmen. Daarom dus zo ontzettend vroeg. Wel lekker moet ik zeggen, om je dag zo te beginnen.
De volgende dag ging ik met mijn moeder en zusje naar de stad. Lang geleden dat we met zijn drietjes hadden geshopt, maar wat was het leuk zeg! Toen we op het terras op de Botermarkt zaten werd de lucht wel even heel erg donker, maar gelukkig bleef het droog.
Zaterdag en zondag stond in het teken van werken en opruimen. Met de warmte had ik het huishouden een beetje links laten liggen, en ook het werk ging op een iets lager tempo. Maar zondagavond kwam Lian vanuit Limburg een paar daagjes langs, dus ik had een goede stok achter de deur om even flink wat werk te verzetten. Het huis is helemaal opgeruimd, en het werk dat ik eigenlijk op maandag wilde doen, heb ik nu al in het weekend gedaan! Ik heb zelfs nog twee recepten gemaakt. Heerlijke ijsjes waarbij ik razendsnel moest werken om ze op de foto te zetten.
’s Avonds liep ik naar het station om Lian op te halen die een complete wereldreis met treinstoringen en al achter de rug had. Na een avondje gezellig bijkletsen, gingen we niet al te laat naar bed, de volgende ochtend stond namelijk een stranddag op de planning.
Hoewel er een paar dagen eerder prachtig weer was voorspeld, werden we wakker met een grijze lucht en later begon het nog te regenen ook. Volgens de voorspellingen zou ’s middags de zon gaan schijnen en dus stapten we gewoon op de fiets naar Bloemendaal. Daar kwam Mariette ook heen en met zijn drietjes hebben we de hele middag genoten van de zon die inderdaad ging schijnen, en goed ook! We begonnen bij Woodstock en gingen later in de middag ook nog even bij Fuel zitten. ’s Avonds gingen Lian en ik uit eten bij Ora in Haarlem, we hadden geen zin om te koken na ons dagje strand.
Dinsdag gingen we aan de bak! We bakten suikerkoekjes die we gingen decoreren. Ik zeg nog even niet wat we precies maakten, maar ze zijn zó leuk geworden. Aankomende maandag komen de eerste koekjes online (Ja, we maakten twee soorten).
Woensdagochtend bracht ik Lian naar het station zodat ze aan de terugreis naar Limburg kon beginnen. Ikzelf ging thuis aan het werk, al had ik wel even moeite om er weer in te komen. Stond toch een beetje in vakantiestand van de laatste dagen.
Ik kreeg de tweede drukproef van mijn boek in de mail en was dus druk bezig met het corrigeren ervan. Over ongeveer een week gaat mijn boek naar de drukker, zó spannend! Er volgt binnenkort weer een nieuwe “the making of” waarin ik je meer vertel over het proces dat volgt nadat alles gebakken is.
De drukproef is inmiddels weer ingeleverd en ik ben weer volop bezig voor mijn blog. Ik werk artikelen uit en maak recepten. Daarin loop ik echt gigantisch achter dus ik moet even een tandje harder gaan dan normaal. Afgelopen weekend was dus ook niet écht weekend, ik heb voornamelijk gewerkt.
Zo ziet de komende tijd er voor mij ook uit. Recepten maken en artikelen schrijven. Ik ga echt even flink vooruit werken de komende twee weken. Eind augustus wil ik namelijk twee weken vakantie houden. Hoewel ik geen reis gepland heb dit jaar (wel een weekendje Londen!) merk ik dat ik echt behoefte heb aan vakantie, dus ik kijk al uit naar die vrije tijd. Geen idee nog wat ik ga doen en dat vind ik heerlijk.
Over twee weken weer een nieuwe behind the scenes waarin ik jullie waarschijnlijk alleen maar vertel over bak- en schrijfdagen haha. Tussendoor kun je natuurlijk ook op de hoogte blijven door mij te volgen op Instagram. Of snapchat, daar ben ik sinds kort weer redelijk actief op. Je vindt mij als je zoekt op “laurasbakery”.
Met tartelettes kun je eindeloos variëren. Deze keer besloot ik de klassieke bounty smaak (kokos en chocolade) in een tartelette bodem te gieten. Het resultaat waren deze overheerlijke bounty tartelettes!
Voor deze bounty tartelettes leek het me extra leuk om de mini rechthoekige quiche (of tartelette) vormpjes uit mijn meest recente Laura’s Bakery bakproductenlijn te gebruiken. De vorm doet al een beetje aan de langwerpige chocolatebar denken, maar je kunt ook prima ronde tartelettes maken zoals ik in mijn basisrecept voor tartelette bodems omschrijf.
Voor de vulling gebruikte ik kokoscrème en geraspte kokos en daarbovenop voegde ik nog een smeuïge laag chocolade ganache toe om de bounty tartelettes af te maken. Voor de ganache koos ik een combinatie tussen pure en melkchocolade om het niet te zoet te maken, maar als je voor de volledige bounty beleving wilt gaan dan kun je natuurlijk ook alleen maar melkchocolade gebruiken.
Dit soort dingen kan ik me plotseling afvragen terwijl ik met een recept bezig ben en dan moet en zal ik er het antwoord op vinden. Na flink wat speuren op het internet kwam ik tot de meest logische veronderstelling dat bounty’s waarschijnlijk naar de bounty eilanden vernoemd zijn. Je weet wel, die prachtige eilanden met witte stranden, palmbomen en.. kokosnoten. Geen grote verrassing dus.
De bounty eilanden zelf schijnen vernoemd te zijn naar een schip met de naam Bounty. Met dat schip ontdekte William Bligh deze bounty eilanden in 1788 en hij gaf de eilanden dus de naam van zijn schip.
Ben jij een echte bounty liefhebber? Dan heb ik nog veel meer lekkers voor je in de aanbieding met kokos en chocolade. Even geleden deelde ik een heuse bounty sloffentaart met kokosspijs in de sloffenbodem, gemaakt met een vulling van kokosyoghurt en een laag chocolade ganache er bovenop. Maar ook deelde ik al eens eerder een recept voor bounty chocolade fudge met jullie en goddelijke bounty cheesecake bonbons.
Ik kan de combinatie kokos en chocolade inmiddels ook steeds beter waarderen, maar toch denk ik er zelf niet zo snel aan. Welk baksel of recept met bounty mis jij nog op Laura’s Bakery? Laat het me weten in de reacties onder dit recept of stuur me een berichtje via Instagram.
Tartelette is een Frans woord en de letterlijke vertaling naar het Nederlands is ‘korstgebak’. Daarbij loopt het water me niet meteen in de mond, maar eigenlijk omschrijft het een tartelette wel precies.
Zelf zou ik een tartelette omschrijven als een klein Frans taartje of gebakje dat bestaat uit een knapperige zanddeegbodem (dat noemen de Fransen een pâte sablée) met daarin een lekkere vulling. Die vulling is bijna altijd zoet en kan heel uiteenlopend zijn, van banketbakkersroom met rode vruchten tot lemon curd of chocolade ganache.
Je kunt tartelettes in veel verschillende vormen en maten maken. Ik gebruik nu mini rechthoekige quichevormpjes, maar je kunt ook voor ronde quichevormpjes kiezen. In mijn basisrecept voor tartelette bodems gebruik ik tartelette ringen van 8 cm doorsnee, maar deze tartelette ringen zijn er in allerlei maten.
Ik heb al benoemd dat je tartelettes in verschillende groottes kunt maken, maar ook met uiteenlopende vullingen. Dat kan ik het beste laten zien door een aantal heerlijke smaakvariaties uit te lichten. Ik heb er bij deze selectie ook op gelet dat voor onderstaande tartelettes verschillende bakvormen of -ringen zijn gebruikt:
Ja, dat kan. Vervang de hoeveelheid amandelmeel in dit recept dan door 30 gram bloem.
Dit kan vast en zeker, maar ik raad het niet aan om de suiker zomaar weg te laten uit dit recept. Wellicht kun je dan beter mijn basisrecept voor de bodem quiche en hartige taart gebruiken.
Jazeker, gebruik de bakringen of quichevormpjes die jij leuk vindt. Als de grootte van de bakvormpjes erg afwijkt moet je enkel letten op de baktijd, die moet dan wellicht wat korter of juist langer zijn. Ook kan het zijn dat je minder of meer tartelettes kunt maken met een ander formaat bakvormen.
Dat moet in principe prima kunnen. Voeg in dat geval 20 grams cacaopoeder toe aan het deeg voor de tartelette bodems en verminder de hoeveelheid bloem met 20 gram.
Hoppakee, weer een maand voorbij. Bizar hoe snel dat toch weer gaat. Mei was een maand waarin ik veel taarten heb gemaakt, mijn ouders zijn deze maand namelijk beide jarig! En natuurlijk heb ik verder ook weer genoeg lekkere dingen staan maken 😉 .
Mijn vader is 4 mei jarig, dus stond ik het eerste weekend van mei in de keuken om taarten te bakken. Twee taarten voor thuis en 2 tulbanden die als traktatie mee naar het werk gingen. Thuis genoten we van de Toblerone Cheesecake en de Rabarber-aardbei crumble cake. Naar het werk ging onder andere de perzik tulband mee, ook nog een vanille-chocolade tulband. Dat recept komt er nog aan 😉 .
Op 5 mei was het bevrijdingsdag. Ik had niet zo’n zin om naar Bevrijdingspop te gaan hier in Haarlem en besloot een blogdagje in te plannen. Uiteindelijk ging ik nog even met mijn vader mee geocachen. Ik was compleet doorweekt van een gigantische regenbui waar we in terecht kwamen en waaide bijna weg, wat een rotweer. Gelukkig brak later het zonnetje door toen we op het terrein van de Floriade in Hoofddorp liepen.
Ik was al begonnen met het testen van de rode 6.9L KitchenAid en deze maand kwam ook zijn kleine broertje binnen; de ijsblauwe 4.8L KitchenAid. Wat is hij prachtig! Ik ben bijna klaar met het testen van de rode, dan zal de blauwe er aan moeten geloven!
Weekend! Ik had besloten mijn computer het hele weekend uit te laten en helemaal niks te doen dat met bloggen te maken had. Dat neem ik mij wel vaker voor, maar ik ben toch altijd nog wel iets aan het doen. Dit keer niet dus! Vrijdagavond luidde ik het weekend gelijk in en ging met vriendinnetje Chanou de stad in voor een gezellig drankje op het terras. Op zaterdag ging ik met vriendinnetje Nina naar de IJ-hallen in Amsterdam. Superleuk! Ik kwam thuis met een stapel leesboeken en een gaaf taartrooster. Daarna gingen we nog even naar het Eye om daar eerst te genieten van een kopje thee met taart en we eindigden met rosé en bitterballen. Ja hoor, het weekend werd goed gevierd 😉 . Zondag was het moederdag en regelden we een heerlijk ontbijt voor mams. Verder maakte ik er een heerlijke luie dag van.
Maandag begon de werkweek weer en ben ik de hele ochtend bezig geweest met alle reacties en e-mails beantwoorden. ’s Middags ging ik een woning bezichtigen hier in Haarlem! Helaas ben ik het niet geworden, dus de zoektocht gaat gewoon weer verder. Echt hoor, het is zo lastig om in Haarlem in je eentje een leuk en betaalbaar appartement te vinden. Of het is ienieminie, of het is niet te betalen. Ik hoef geen gigantische woning, maar omdat ik voornamelijk vanuit huis werk en veel in de keuken sta voor mijn werk is een woning van 15-20 vierkante meter met twee keukenblokjes toch echt een beetje aan de kleine kant 😉 . Ik blijf dus stug doorzoeken, ergens daar moet een woning zijn voor mij 🙂 .
Die week was het hemelvaart. Omdat het supermooi weer was maakte ik ijsjes. Tenminste, dat was het idee want het ging niet helemaal goed. Ik was een beetje te ongeduldig en trok het ijsje er te snel uit. Het stokje kwam er wel uit, maar de rest van het ijsje bleef zitten. Helaas pindakaas, dit ijsje moet dus in de herkansing!
In het weekend gingen we naar de verjaardag van mijn oom in Heerhugowaard waar we ook gezellig bleven eten. Ik begon last te krijgen van mijn keel wat helaas steeds erger werd. De volgende dag moest ik een stukje zachter en voorzichtiger praten. Ik had misschien beter een dag mijn mond kunnen houden, maar Lian kwam even een kopje thee drinken en ’s middags kwam ook Nina nog even langs. Dus ja, er werd volop gekletst. Dat heeft mijn stem geweten overigens de rest van de week. Ik was enorm verkouden en werd daar een beetje ziekig van. Ik deed dus wat rustiger aan in de hoop dat ik snel weer fit zou zijn!
Die vrijdag ging ik naar Amsterdam, op naar Hotel Arena. Hier hield Cherrypicker een evenement. Ze presenteerden een onderzoek wat onder bloggers is gehouden en daarna konden we in gesprek met allerlei reisbureaus en bestemmingen. Een heel tof evenement en compleet anders dan de evenementen waar ik normaal heen ga. Na het evenement had ik nog even afgesproken met Nina voor een drankje want zij werkt letterlijk om de hoek van het hotel waar we waren.
De week daarop was mijn moeder jarig en dat vierde ze op tweede Pinksterdag. Ik maakte dit keer een lemon meringue cheesecake die echt gruwelijk lekker was! De hele familie heeft er van zitten smullen. Recept volgt snel!
Dinsdag was mijn moeder echt jarig en gingen we uit eten bij Villa Westend. Ik lunch hier met enige regelmaat, maar ik had er nog niet eerder gedineerd. Een aanrader kan ik je zeggen! Het personeel is heel klantvriendelijk en je voelt je welkom. En niet geheel onbelangrijk, het eten is er heerlijk 😉 . Je kijkt uit op het prive strand en het meer dat bij deze locatie hoort.
Afgelopen weekend kwam Nina gezellig langs en ze bleef ook eten. Ze gaat in oktober op wereldreis en gaat hierover ook bloggen. Ik help haar met het opzetten van haar blog, dus hier hebben we een goede start mee gemaakt. Zondag deden we een high tea op Landgoed Groenendaal, of afternoon tea zoals zij het noemen. Dit hadden we mijn moeder cadeau gedaan voor haar verjaardag. Wat een prachtige locatie en wat hebben we genoten! We begonnen met een bouillon, gevolgd door heerlijke sandwiches en hartige taart. Daarna kwam het zoetigheid op tafel en niet zo’n beetje ook. Scones, muffins, chocolademousse, trifle, bonbons, crème brûlée. Het was er allemaal! En nog meer dan dat zelfs. Een aanrader om heen te gaan mocht je ooit in de buurt zijn!
En dan nu juni. Als ik de weersvoorspellingen mag geloven gaan we nu eindelijk zomers weer krijgen, een hittegolf misschien wel. Dat moet ik nog maar zien, maar wat mij betreft is het zomerse weer meer dan welkom! Ik heb deze maand al wat leuke en spannende afspraken staan en er staat een gezellig weekend met Lian en Mariette op de planning! Daarover in de volgende behind the scenes meer. Tussendoor kun je natuurlijk al op de hoogte blijven door mij te volgen op Instagram! 🙂
We beginnen deze terugblik van juli met een sneak peek van de nieuwe website. Ik ben deze maand ontzettend druk bezig geweest met de vormgeving. Wat gaat daar een hoop tijd in zitten zeg! De dagen dat het te warm was om te bakken zat ik lekker in de tuin onder een parasol aan de website te werken. Het is helaas nog niet klaar, ik hoop volgende maand de website helemaal aan jullie te kunnen laten zien.
Wat ik wel vast kan laten zien is dat het zoeken naar recepten, reviews en how to’s véél makkelijker gaat worden. Je kunt op categorieën zoeken waarbij je een makkelijk overzicht krijgt met kleine foto’s van alle recepten met de titel erbij. Ook kun je straks op feestdagen zoeken zoals je op de foto ziet. Je kunt via het drop down menu gelijk doorklikken naar bijvoorbeeld Pasen, maar je kunt ook eerst naar het overzicht van de feestdagen zoals je op de foto ziet.
De strand cupcakes zagen jullie vorige week al op het blog. Op deze foto moesten ze nog vastgelegd worden. Zo ziet het er achter de schermen dus uit als ik foto’s maak van mijn baksels.
Hier kwamen mijn parmaham twisters net uit de oven. Wat had ik een moeite om niet direct aan te vallen zeg! Ik vind het altijd erg leuk om hartige hapjes te maken, alleen doe ik dit niet zoveel. Toen ik deze twisters maakte heb ik meerdere lekkere hapjes gemaakt. Wat dat nog meer was zul je binnenkort kunnen zien.
Leuke post, ik kreeg het magazine Smult toegestuurd van Smulweb. Smult is een magazine met een selectie van de allerlekkerste recepten van Smulweb. Van de voorkant word ik al vrolijk, het doet mij een beetje aan de Sweet Bakery magazines denken. Benieuwd naar dit tijdschrift? Binnenkort staat er een review online!
Deze maand kwam er ook een lading smeltchocola binnen. Voor de advent dit jaar had ik een aantal kleuren nodig die ik niet allemaal meer op voorraad had. Omdat ik niet heel erg weg ben van de melts van Wilton (te dik) ben ik op zoek gegaan naar een ander merk. Via internet kwam ik erachter dat Bakerella (de cake pop queen) het merk Merckens gebruikt. Het was even zoeken maar uiteindelijk vond ik een Nederlandse webshop die dit merk verkoopt. Ik heb gelijk van alle kleuren maar een zakje gekocht. Ik weet nog niet hoe ze werken, dat hoop ik jullie snel te kunnen vertellen. Wat ik alvast een pluspunt vind is dat hun witte melts ook écht wit zijn. Geen gelige gloed zoals bij de melts van Wilton en bij witte chocolade.
Ook een heel goede aankoop: extra stokjes voor de Zoku ijsjes maker. Ik heb regelmatig dat ik er gewoon 6 achter elkaar kan maken, dat lukt niet als je maar 4 stokjes hebt. En soms lagen er nog ijsjes in de vriezer terwijl ik alweer nieuwe wilde maken. Daarom een setje met extra stokjes zodat ik lekkere ijsjes kan blijven maken.
Zelfs op mijn nachtkastje is het zoet. De serie boeken die ik momenteel lees hebben namelijk titels als “Fudge cupcake murder” en “Blueberry muffin murder”. Ik ben per toeval ooit eens zo’n boek tegengekomen en dat ben ik gaan lezen. Ik vond het leuk en heb inmiddels de halve serie op mijn boekenplank staan. Het zijn Engelse boeken (er bestaat geen vertaling volgens mij) maar ze zijn erg goed te volgen. Het gaat over Hannah Swensen die eigenaar is van The Cookie Jar. In elk boek worden er doden aangetroffen met één van haar producten en altijd vindt ze een reden om de moord te gaan onderzoeken. Verwacht geen serieuze misdaad boeken hoor, er zit ook een flinke dosis humor in. Ik vind het in ieder geval erg leuke boeken die lekker weglezen. Als jullie het leuk vinden om meer over deze boeken te weten, laat het dan weten. Dan kan ik er eventueel een keer een artikel over schrijven.
Waar ik vorige maand in behind the scenes nog schreef dat het programma Heel Holland Bakt was begonnen is deze maand de finale al geweest. Mijn favoriete deelnemer vanaf de eerste aflevering heeft het programma gewonnen: Rutger. Wat een heerlijk serie was dit zeg! Nu kijk ik op zaterdag naar Heel Engeland Bakt, die hebben trouwens al verschillende kookboeken van het programma. Ik hoop dat de Nederlandse versie dit ook doet. Er kwamen erg veel lekkere recepten voorbij die ik best wel eens uit wil proberen. Niet getreurd dat de laatste aflevering alweer is geweest, er komt namelijk een tweede seizoen. Ik kijk er naar uit!
Zelfs mijn vader vind de Zoku een leuk ding. Op een warme zomermiddag was hij dan ook enthousiast ijsjes voor ons aan het maken. Hij experimenteerde zelfs met een vulling. Dan giet je eerst de vloeistof erin die je als buitenkant wilt hebben. Laat het even bevriezen en drink dan met een rietje de vloeibare kern weg. Vul je omhulsel dan met de ‘vulling’ en wacht tot je ijsje bevroren is.
Zondag zagen jullie de Rolo koekjes al online staan. Helaas zat er ook eentje tussen waar de Rolo toch niet in het midden zat. Dan loopt de vulling er dus uit zoals op bovenstaande foto. Niet dat hij daar nou minder lekker van werd hoor, ook van deze werd gesmuld.
Wil je meer behind the scenes foto’s zien? Volg mij dan op Instagram via @laurasbakery.
Ik heb een behind the scenes met lekker veel foto’s voor jullie, want december zat stampvol. Dat ik halverwege de maand al werk had verzet voor een hele maand begon ik toen ook wel te merken. Met de concentratie van een goudvis deed ik alleen nog de hoognodige dingen om daarna lekker vakantie te vieren en tot rust te komen. Ik heb in december superveel gebakken, leuke afspraken gehad en genoten van de feestdagen. Ik laat je zien hoe mijn maand eruit zag!
De week waarin november overging in december was een bakweek. 5 Dagen achter elkaar stond ik in de keuken om te bakken of op kantoor om te fotograferen, ik rende steeds van boven naar beneden om zoveel mogelijk werk gedaan te krijgen. Dat was behoorlijk intensief kan ik je vertellen. Wel heb ik in een week tijd ontzettend veel kunnen doen!
Ik kreeg ook heel veel leuke, mooi en lekkere foodpost deze week, waaronder deze kleine foodprocessor van KitchenAid. Wat een fantastisch ding vind ik dit zeg. De meegeleverde accessoires berg je gewoon allemaal op in de kom zelf, dus geen uitpuilende keukenkastjes. En verder vind ik het een fijn handzaam formaat. Precies groot genoeg voor mij.
In mijn 2018 overzicht vertelde ik al dat ik achter de schermen bezig ben met een nieuwe website. Daar had ik een leuke afspraak voor in een prachtig oud pand in Haarlem. Ik kreeg gelijk een lesje geschiedenis voordat we ons bogen over de logo voorstellen.
Elk jaar vieren we Sinterklaas met de familie, dit jaar waren we met 11 man bij mij thuis. Na lekker gegeten te hebben begonnen we met een zelfgemaakt Sinterklaas Cluedo, zó leuk! Daarna was het dobbelspel aan de beurt en we eindigden met de hilarische foodpost bingo. Voor iedereen die zich afvraagt wat ik nu met al die bergen foodpost doe waarvan ik niet alles gebruik (daar is het echt te veel voor); daar spelen we dus bingo mee. Superleuk en iedereen weer blij mer producten om thuis te gebruiken.
Mijn zoete vriendinnetje Mariette bekende laatst dat ze niet wist wat Lindt ballen waren. Dat kan natuurlijk niet, dus ik beloofde haar dat ik ze voor haar zou meenemen als ik ze zag. Een paar dagen later liep ik tegen deze display aan in de winkel en koos ik wat lekkere smaken uit. En goed nieuws, Mariette vindt ze fantastisch lekker!
Ik bakte twee soorten brood en Lot vond vooral de theedoek die over de kom hing erg interessant. Ze trok hem eraf en sleepte hem als speelgoed door het huis. Kleine draak is het 😉 .
En ook mega tof, de vierde druk van mijn tweede bakboek ligt in de winkels! Wauw, zo gaaf dat mijn beide boeken nog steeds zo goed worden verkocht!
Ik ging voor het eerst sinds tijden ook weer eens naar een evenement toe. Samen met Hertog gingen we kerstdesserts maken. Mariette en ik waren zeer tevreden met onze bombe Alaska.
Jullie waren de week voor Kerst misschien volop bezig met het zoeken naar kerstrecepten, maar ik was al bezig met de planning voor het nieuwe jaar. Verschillende recepten zijn al gemaakt, maar er is ook nog meer dan genoeg om te bakken. Ik maakte een planning tot half februari zodat ik weet wat ik de komende tijd allemaal moet doen.
Ik heb een nieuwe hobby: haken! Haken wordt steeds populairder en ik ben graag creatief bezig, dus ik was benieuwd. Ik heb ook van alles in huis voor handletteren en aquarel, maar ik zocht eigenlijk iets wat ik ook vanaf de bank kon doen terwijl ik met een schuin oog naar de televisie kijk. Onlangs kwam haken op mijn pad en na een mini cursusje van Rachel (wie ik help met haar haakblog) en ik ben enthousiast. Ik bestelde bij haar een aantal bollen wol voor wat projecten waarmee ik in mijn vakantie aan de slag kan.
Na een hele serie bakvragen van jullie te hebben beantwoord via Instagram vond Lot het mooi geweest. Ze sprong op mijn schoot en snuffelde in mijn gezicht, nu wilde zij aandacht hebben.
Ieder jaar maak ik in de kerstvakantie een puzzel, dit keer eentje van Jan van Haasteren met als thema de Heel Holland Bakt tent. Een hele leuke puzzel om te maken.
Met deze foto wenste ik jullie op Instagram allemaal een hele fijne Kerst. Best een uitdaging nog hoor, om met een konijn op de foto te gaan haha!
De kerstdagen zelf heb ik nagenoeg geen foto’s gemaakt, lekker even offline. Kerstavond was ik bij mijn ouders en de volgende dag ontbeet ik bij mijn zusje en zwager. Daar ging ik eind van de middag ook weer heen voor een avond met lekkere hapjes en spelletjes. Tweede kerstdag was een hele luie. In mijn pyjama en kersttrui keek ik maar liefst 4 kerstfilms, daar had ik dus echt heel veel zin in haha.
Afgelopen weekend waaide ik even heerlijk uit op het strand om daarna op te warmen bij een strandtent met een grote kop thee en een tosti. Ik woon dicht bij zee, maar kom er eigenlijk nooit. En dat terwijl ik er zo ben. Toch maar eens vaker doen komend jaar.
En op oudjaarsdag stond ik uiteraard oliebollen te bakken. En om het even niet mooier te maken dan het allemaal is: de eerste twee porties mislukten. Het deeg was totaal niet gerezen, ik denk dat het gist niet goed was. Gelukkig had ik genoeg ingrediënten in huis om opnieuw te beginnen, met nieuwe gist. En ja hoor, nu ging het perfect 😀 .
En nu op naar een nieuw jaar. 2019 Belooft een mooi jaar te worden met mooie projecten. Januari zit op dit moment eigenlijk ook al best volgepland. De eerste paar dagen begin ik alweer een beetje met werken en ik ga ook nog een high tea doen met Lian en Mariette. Daarna staan er verschillende afspraken gepland, ik moet vooruit bakken want eind januari zit ik even zonder oven. De nieuwe keuken komt namelijk! Ik kan niet wachten om jullie daar meer van te laten zien. Via Instagram zal ik jullie daar trouwens wel van op de hoogte houden als het zover is!
