Voordat ik naar Rome ging had ik er niet echt over nagedacht of ik er nog iets mee wilde doen voor mijn blog. Ik wilde namelijk vooral vakantie vieren. Tuurlijk, ik zou er in mijn behind the scenes over schrijven en ook via Instagram zou ik heus wat kiekjes delen. Maar dat zou het dan wel zijn. Dacht ik. Terwijl ik in Rome was en een foto deelde van een overheerlijk ijsje werd er namelijk massaal om tips gevraagd. Eigenlijk pas toen ik thuis was besloot ik dat ik inderdaad wel een leuk artikel met culinaire tips voor jullie kon schrijven. Ik had inmiddels genoeg inspiratie opgedaan.
Het is geen samenvatting van waar ik heb gegeten, want ik ben niet zo’n iemand die van tevoren uitstippelt waar ik graag wil eten. Ik zie het allemaal ter plekke wel, dat vind ik juist leuk. Maar goed, dat kan ook tricky zijn en uiteindelijk tegenvallen. Maar met mijn tips die ik zelf ook altijd toepas, is de kans op een goed restaurant een stuk groter. Ik zal je overigens wel een paar tips geven waar ik het eten erg lekker vond, die heb ik namelijk wel onthouden 😉 . En verder deel ik ook nog wat leuke weetjes en andere tips met je. Van alles wat dus vandaag!
Gelato
Laten we maar met het allerbelangrijkst beginnen; ijsjes! Chanou en ik hadden ons voorgenomen dat we elke dag een ijsje zouden halen. En dat is gelukt. Alhoewel, op één dag niet, maar dat haalden we de volgende dag weer in met twee ijsjes. Aan ijssalons geen gebrek in Rome, maar waar haal je nu echt de goede gelato’s. Er zijn een paar dingen waar je op kunt letten.
Een stuk of 50 smaken (of meer!) op een rij om uit te kiezen is misschien tof om te zien, maar ook ontzettend lastig om die keuze te maken. Daarnaast is de kans groot dat het ijs van deze salon gewoon uit de fabriek komt. Een kleiner assortiment betekent meestal ook zelfgemaakt ijs wat gewoon echt veel lekkerder is.
Gebruik ook je gezond verstand. Felroze aardbeienijs is echt niet gemaakt met verse aardbeien, daar hebben kleurstoffen en smaaktstoffen een handje bij geholpen. Net als dat knalgroen pistache-ijs ook niet heel natuurlijk is.
IJssalons die wij erg lekker vonden
- Gelateria Del Teatro, Via dei Coronari, 65-66
Een simpel ogende ijssalon waar je aan de buitenkant door een raam mee kunt kijken bij de bereiding. Dat is sowieso al een goed teken wanneer je in de keuken mag kijken. En wanneer je hebt geproefd weet je echt zeker dat het een goede keus was. Hier at ik het lekkerste ijsje deze week, ik koos voor mango, aardbei en kiwi.
- Giolitti, Via degli Uffici del Vicario, 40
Dit is de oudste ijssalon van Rome en ook één van de bekendste (samen met Del Teatro). Uiteraard moesten wij ook hier een ijsje proeven en wat was het heerlijk! Ze zijn ook niet zuinig met het scheppen van de bolletjes. Of eigenlijk zijn het geen bolletjes die ze in Italië op het ijshoorntje doen, het zijn gewoon flinke scheppen die met een soort spatel op het hoorntje worden ‘gesmeerd’.
- Ciucculà, Via dei Pastini, 134
Bij deze ijssalon haalden we ons eerste ijsje en wat hadden we een moeite met kiezen. Ik koos uiteindelijk voor mango en bosbessen-yoghurt en heb hiervan zitten smullen. De salon ligt aan het plein van het Pantheon, dus als je een plekje weet te bemachtigen op de trappen bij de fontein heb je ook nog eens een prachtig uitzicht terwijl je van je ijsje geniet.
Restaurants
Omdat je niet de hele week kunt leven op ijsjes en je ook wilt genieten van al het andere lekkers dat Rome te bieden heeft, ga je ’s avonds op zoek naar een restaurant. Ik wist al dat je beter niet aan de drukke pleinen kunt zitten (al hadden wij een uitzondering te pakken, daarover straks meer), maar verder ging ik vooral op mijn gevoel af. Tijdens onze dagtour naar Pompei en Vesuvius kregen wij van onze gidsen ook een paar hele handige tips die ik graag met jullie deel. Want zoals de gidsen ons vertelden: je wilt eten waar ook de Italianen zelf komen, daar is het eten het lekkerst. In de toeristische restaurants wordt vaak niet het echt authentieke Italiaanse eten geserveerd.
- Niet direct aan een druk plein dus, beter loop je 1 of 2 straten verder voor een restaurant dat niet zo toeristisch is.
- Een toeristisch restaurant herken je ook gelijk aan de mensen die buiten staan die je naar binnen proberen te praten. Naast dat ik dat zelf vaak irritant vind, is dat dus ook een teken dat je er weinig tot geen locals zult vinden. Sla deze restaurants dus ook maar over.
- Bij vrijwel ieder restaurant vind je buiten een menukaart waarop je vast even kunt kijken. Italiaans staat uiteraard op elke kaart en ook Engels is bijna overal aanwezig. Dat is prima, maar zodra er meer talen op de kaart staan kun je er ook weer vanuit gaan dat het behoorlijk toeristisch is.
- Doe je een tour met gidsen die zelf in Rome wonen? Vraag ze dan vooral om een tip om ’s avonds te eten. Dat deden wij ook en ’s avonds zat ik aan de lekkerste risotto die ik ooit gegeten heb. Dit kun je natuurlijk ook in je hotel aan het personeel vragen.
Restaurants waar wij heerlijk hebben gegeten
- Ristorante Da Edy, Vicolo del Babuino, 4
Dit is de tip die we van onze gids kregen. Het restaurant zit in een lief zijstraatje tussen Piazza del Popolo en de Spaanse Trappen in. Je komt binnen in een knus restaurant waar een gezellige sfeer hangt. En inderdaad, volgens mij waren er ook nauwelijks toeristen. Als voorgerecht kozen we voor caprese salade en bruschetta. Daarna koos ik voor de citroenrisotto met saffraan en Chanou genoot van een pasta carbonara. Ja, als ik ooit weer eens in Rome ben wil ik hier weer eten.
- Ristorante 4 Fiumi, Piazza Navona, 37-38
Ja, we zijn op de tweede dag toch afgeweken van mijn niet-aan-een-druk-plein-eten-tip. Piazza Navona is een van mijn favoriete plekken in Rome en omdat ons hotel er in de buurt zat kwamen we er dagelijks. Op een middagje in de zon zaten we vanaf een bankje te kijken naar al het eten dat werd geserveerd bij de restaurants aan de overkant. Bij een aantal wilden we het liefst een bord uit hun handen trekken, dus besloten we daar ’s avonds de gok te wagen. Ja, het is ontzettend toeristisch en het is minder gezellig dan bovenstaand restaurant. Maar daar staat wel een uitzicht op dit mooie plein tegenover en heerlijk eten. Ik koos voor ravioli met spinazie en ricotta en heb zitten smullen. De toetjes hier raad ik dan weer niet aan, daarvoor zou ik een lekkere gelateria uitzoeken.
- Chiostro del Bramante, Arco della pace, 5
Hier kun je in alle rust lunchen in een 15e-eeuws klooster. Hoewel het eten op de kaart lang niet allemaal typisch en authentiek Italiaans is, maakt de locatie dit meer dan goed. Je kijkt uit op de binnenplaats en ontsnapt even aan alle drukte en hectiek op straat. Ik vond het een prachtige locatie. We kozen beide voor een hamburger met een paar frietjes. Nee, niet echt Italiaans dus, maar wel heel erg lekker.
Zoals je ziet heb ik geen foto’s gemaakt van mijn (avond)eten, ik was gewoon heerlijk aan het genieten. Hopelijk krijg je ook zonder foto’s toch zin om hier te gaan eten.
Fooi en tafel huren
In Italië moet je vaak de ober wenken wanneer je wilt afrekenen, ze komen niet uit zichzelf vragen of alles naar wens was. Wanneer je dan de bon krijgt staat hier vaak ‘coperto’ op. Dit is een bedrag dat je betaalt voor het gebruik van de tafel, meestal ligt het rond de 2 á 3 euro. Dit is echter geen fooi, dit bedrag gaat naar de eigenaar van het pand/restaurant en komt niet bij het personeel terecht.
Fooi betaal je dus nog apart. Heel soms staat dit ook al op de bon onder ‘costi servizi’, maar wij hebben dit zelf niet gezien. Wij hielden meestal een percentage van ongeveer 10-20% aan. Dit kun je het best na het eten los op tafel laten liggen. Want het gebeurt regelmatig dat ze je gewoon je wisselgeld geven, ook al heb je gezegd dat het zo goed was.
Pizza’s
Hier in Nederland beleggen we onze pizza’s het liefst met zoveel mogelijk soorten ingrediënten. In Italië niet, 2-3 toppings is daar meer dan genoeg. En dan wordt de tomatensaus en kaas daar al tot een topping gerekend. Lijkt misschien wat karig, maar omdat er echt goede ingrediënten worden gebruikt mis je dit totaal niet. Pizza Bianco zie je trouwens ook op bijna elke kaart staan, dit zijn pizza’s zonder tomatensaus.
Dan is er ook nog het verschil in soorten pizza. Ik herinnerde van mijn Rome tripje 10 jaar geleden de superdunne krokante bodem, dus ik was enigszins teleurgesteld dat ik een pizza met een dikkere zachte bodem te pakken had op de eerste avond (die overigens ook heerlijk was). Twee dagen later at ik in Napels ook weer een pizza, weer een zachte bodem en met iets hogere -wederom zachte- rand. Heel normaal, want daar worden de pizza’s nu eenmaal zo gemaakt. Ik wist het niet, maar er bestaan door heel Italië dus verschillende soorten pizza’s, en daarbij heb ik het niet over de verschillen in toppings.
Souvenirs
Ik ben zo’n muts die overal waar ik kom magneten meeneemt. En dan het liefst van die mooie stenen magneten (of iets dat er op lijkt). Mijn magneetbord in de hal raakt steeds voller en dat vind ik zo gezellig staan. Die nam ik uit Rome uiteraard ook mee, maar er is meer dat in mijn koffer mee naar huis ging. En dat waren uiteraard ook eetbare souvenirs.
Waar je je nek over breekt zijn bijzondere pasta’s, olijfolie’s en limoncello. En ja, dat zijn ook de dingen die wij meenamen. In mijn keuken staat nu een pot vol met prachtige gekleurde pasta met daarnaast een flesje olijfolie. Ik koos een flesje uit dat ik ook mooi vond om zo neer te zetten. Chanou nam ook nog een flesje limoncello mee in haar koffer. Mocht je met handbagage reizen, de Italianen houden daar rekening mee. Veel flesjes olijfolie en limoncello zijn gewoon netjes 100 ml.
Je hoeft geen moeite te doen om deze souvenirs te vinden, er zijn meer dan genoeg winkeltjes waar je ze kunt kopen. Wij kochten het zelf op Campo de’ Fiori (zie allereerste foto in dit artikel), een leuk plein waar iedere dag markt is. Dit plein lag naast ons hotel, dus hier waren we regelmatig te vinden. Hoewel er veel van hetzelfde is, kun je bij goed zoeken toch echt hele leuke dingen vinden. En ook de bekers vers gesneden fruit die er verkocht worden zijn een aanrader. Om gelijk te eten natuurlijk 😉
Dit wil je zien
Dan even iets minder culinair, want je wilt natuurlijk naast lekker eten ook iets van de stad zien. Ik ben nu twee keer in Rome geweest en onderstaande punten heb ik allemaal gezien en kan ik iedereen aanraden om te bekijken. De meeste liggen behoorlijk voor de hand, maar naar mijn idee mag je ze niet missen als je deze prachtige stad bezoekt.
- Trevi Fontein
- Pantheon
- Piazza Navona
- Piazza Venezia
- Piazza del Popolo
- Colosseum + Forum Romanum (en vanuit Forum Romanum kun je ook uitkijken op Circus Maximus)
- Spaanse Trappen
- Borghese (en dan vooral het park, tenzij je ook gek bent op musea met beelden en schilderijen)
- de wijk Trastevere (is nog niet zo heel erg toeristisch en erg leuk om een middagje rond te wandelen)
- Vaticaanstad: Sint Pieter, museum, sixtijnse kapel
- kerken, die kun je door heel Rome gewoon binnenlopen, ook echt een aanrader.
- Campo de’ Fiori
- Mond der waarheid
- Bij genoeg tijd:
- catacombes
- Dagtrip naar Pompei en Vesuvius (dit is echt geweldig en maakt zoveel indruk)
Dit zijn een aantal hoogtepunten van Rome die je naar mijn mening niet mag missen. Maar er is zoveel meer moois. Te veel om op te noemen eigenlijk.
En ook heel belangrijk: geniet van alles om je heen. Als je van locatie naar locatie loopt is het leuk om niet de drukke straten te nemen, maar de straatjes daarachter. Die zijn zoveel mooier. Sowieso is het gewoon ontzettend leuk om zonder bestemming door Rome heen te lopen. Je komt de meest prachtige dingen tegen.
Vervoer
Je staat ervan te kijken hoe dicht alles eigenlijk bij elkaar ligt in Rome. Wij hebben zelf geen gebruik gemaakt van het OV en hebben alles gelopen. We hebben van tevoren wel gekeken naar een hotel dat centraal ligt. Dat is duurder dan iets buiten de stad, maar het bespaart je ook heel veel reistijd (en kosten). Wij zaten overigens in Hotel Sole Roma, het oudste hotel van Rome.
Wij liepen in nog geen 5 minuten naar Piazza Navona en het Pantheon. Locaties als Vaticaanstad, het Collosseum en Piazza del Popolo liepen we in 20-30 minuten. En tijdens zo’n wandeltocht zie je ook weer allerlei mooie dingen. Het OV is natuurlijk ook mogelijk. Je kunt voor 1,50 een kaartje bij de automaat kopen dat 100 minuten geldig is voor zowel bus, tram en metro.
Nou, dat waren dan al mijn (culinaire) tips voor Rome die ik heb. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en er ook iets aan hebben. Mochten jullie nou nog andere tips hebben, laat het dan vooral achter in de reacties 🙂
