Zoeken

Daar ben ik weer, terug van vakantie! Jullie hebben mij vast niet gemist met alle artikelen die gewoon online bleven komen, maar ik ben er heerlijk even tussenuit geweest en sinds een paar dagen ben ik weer terug in het warme Nederland. Daarvoor was ik twee weken in Zuid-Afrika waar ik een rondreis maakte door dit prachtige land. Van jeep- en bootsafari’s in verschillende wildparken tot paardrijden in het Golden Gate national park. Ik heb weer een prachtig stuk van Zuid-Afrika mogen ontdekken en deel daar graag mijn verhaal en de foto’s van met jullie! Ga er even rustig voor zitten, want ik zat op mijn schrijfstoel (en ook aan foto’s geen gebrek).

Bijna precies een jaar later landde ik weer op het vliegveld van Johannesburg, een vakantie waar ik enorm naar heb uitgekeken. In de aankomsthal ontmoetten we onze groep en werden we onder politiebegeleiding naar ons hotel in Pretoria gereden. Jullie herinneren je misschien nog dat er vorig jaar een bus reizigers is overvallen in de buurt van ditzelfde vliegveld, sindsdien worden bussen toeristen dus (’s avonds) onder begeleiding naar hun hotel gebracht. Gekke gewaarwording wel even, maar ergens toch ook een prettig gevoel die begeleiding hoe gek dat misschien ook klinkt. In ieder geval, zonder kleerscheuren kwamen we aan in Pretoria, klaar voor een goede nacht slaap.

Al vroeg kregen we onze wake up call om aan onze eerste reisdag te beginnen. Als eerst stond een tour in Pretoria zelf op het programma. We bezochten het voortrekkersmonument en gingen naar het Union State Building. Na deze highlights in de stad was het tijd om de drukte achter ons te laten en richting de natuur te gaan. Onderweg stopten we bij een gigantisch tankstation met allerlei restaurants voor de lunch. Hier ligt een groot stuk land aan vast waar allerlei dieren te zien zijn. Met een groep neushoorns en buffels konden we al twee van de big five afstrepen. Wees gerust, we hebben ze ook nog echt in het wild gespot 😉 . Het is in ieder geval wel een heel bijzonder uitzicht zo tijdens de lunch.

Ons verblijf van die avond ligt aan de start van de panoramaroute. Sterker nog, we kunnen een deel van deze route al zien. Vanaf onze ontbijttafel hebben we uitzicht op de drie rondavels. Een goed begin van de ochtend. Deze drie bergen in de vorm van rondavels (Afrikaanse hutten) bekeken we ook nog vanaf een ander punt voordat we doorreden naar Bourcke’s Luck Potholes. De gaten in het gesteente zijn uitgeslepen door water en als je even naar beneden kijkt zie je op sommige punten het water nog steeds een beetje kolken. Al is dat vast niet meer zo indrukwekkend als het ooit, vele jaren geleden, is geweest. Hoe dan ook, het is een prachtig stukje natuur waar je lekker kunt rondlopen. Wie goed kijkt kan hier ook al wat bavianen spotten.

De derde stop van de panoramaroute is God’s Window. Vorig jaar had ik hier hooguit 15 minuten om snel naar een eerste uitkijkpunt te lopen, een foto te maken en weer terug naar de bus te gaan. Dit keer hadden we ruim een uur de tijd, meer dan genoeg om ook helemaal naar boven te lopen. Wat een machtig mooi uitzicht heb je daar!

Na een stop in Graskop waar we met de lift ruim 500 meter naar beneden gingen voor een leuke route reden we door naar de rand van het Krugerpark. Of eigenlijk moet ik zeggen Manyeleti, want er grenzen meerdere kleinere parken die van provincies zijn aan het Krugerpark (dat van de overheid is). Het leuke aan Manyeleti is dat het minder toeristisch is. De paden zijn er niet geasfalteerd wat gelijk bijdraagt aan het safarigevoel.

We slapen hier in mooie tenten met een buiten badkamer. Vanuit je tent hoor je allerlei geritsel, talloze vogels en krekels en in de verte heb ik zelfs  hyena’s gehoord. Om 5:45 uur werden we gewekt met trommels en drie kwartier later vertrokken we in de jeep en reden binnen een paar tellen door de poorten het Manyeleti private game reserve binnen. De eerste olifant was al vrij snel gespot, maar toen de ranger via zijn portofoon doorkreeg dat er een neushoorn in de buurt was reden we hier in hoog tempo heen. Goed vasthouden in de jeep, want met die onverharde wegen en de nodige kuilen werd je goed wakker geschud. Het was zo bijzonder om al zo snel een neushoorn gezien te hebben, want deze zijn moeilijk te spotten.

Na de neushoorn was het even stil, maar het wachten werd beloond met 3 mannetjesleeuwen die lagen te rusten. Wauw, heel bijzonder! Na deze leeuwen volgde een kudde buffels en niet veel later weer twee olifanten. Zo konden we in zo’n 2 uur tijd al 4 dieren van de big 5 afstrepen. We zagen ook nog genoeg andere dieren uiteraard. Een aantal zebra’s, giraffe, kudu’s, waterbokken, wildebeesten en uiteraard impala’s.

Om 9 uur waren we terug in ons kamp voor het ontbijt. Op de lunch na konden we onze dag tot het eind van de middag zo besteden als we wilden. Daarna gingen we namelijk op een sunset safari. Zo gaaf om naar dieren te zoeken terwijl de zon ondergaat. En in het donker zie je ook hele andere dieren dan overdag, al is het uiteraard wel een stuk lastiger om ze te spotten. Gelukkig zijn de rangers zeer bedreven om al rijdend met grote zaklampen allerlei dieren aan te wijzen. Halverwege de tocht stapten we op een open vlakte midden in het park uit voor een sundowner, een glaasje Amarula terwijl de zon ondergaat. Heel bijzonder om in zo’n wildpark buiten de jeep rustig rond te lopen. De avond sloten we in het kamp rond het kampvuur af met een braai (barbecue) en kaartspelletjes.

De volgende dag moesten we wederom weer vroeg uit de veren. Per open jeep worden we dwars door het Krugerpark naar onze volgende bestemming gereden. Jammer genoeg was deze rit voornamelijk vervoer en niet zo zeer een spannende dag safari, maar toch hebben we nog redelijk wat dieren kunnen spotten.

Eind van de middag kwamen we aan in de Muluwa lodge waar we in super-de-luxe tenten met een ontzettend mooi uitzicht sliepen. Ik vond het oprecht jammer dat we hier maar 1 nacht waren. Het was hier zó mooi. Ook hier scharrelden weer allerlei dieren rondom de tent. Er lopen ook giraffe’s op het terrein, dus het zou zomaar kunnen dat je ermee oog in oog staat terwijl je vanuit je bed naar buiten kijkt. Ikzelf twijfel nog steeds of ik er eentje dicht bij de tent heb zien staan. Het was al redelijk donker toen er hard werd getrokken aan de bladeren uit de boom. Het zou ook kunnen dat hier een paar enthousiaste apen aan het werk waren. Die zaten de volgende ochtend ook in grote aantallen rondom mijn tent en op de veranda.

Na onze dagen tussen de wilde dieren is het tijd om Zuid-Afrika voor een paar dagen te verlaten. We rijden naar Swaziland, dat overigens sinds een tijdje niet meer zo heet, de koning heeft de naam veranderd naar eSwatini. Tussen de grensposten in bezochten we een (toeristisch) Zulu dorp waar we konden zien hoe de Zulu’s vroeger leefden. We bekeken hier ook een show waar dansen werden uitgevoerd en werd gezongen. We deden zelf ook nog een dansje met ze mee.

De volgende dag was het tijd om iets van het land te zien. Een lekker toeristische dag, want we gingen naar een glasfabriek en kaarsenmakerij waar de nodige souvenirs gekocht konden worden. Toeristisch misschien, maar he, dat ben ik immers ook. De beide fabrieken zijn lokale projecten waar de lokale bewoners voor je neus allerlei glazen beeldjes en kaarsen ziet maken. Halverwege de middag waren we weer terug bij onze lodge waar we de middag vrij konden besteden.

Na een relatief kort nachtje (daar waren er een hoop van deze vakantie) gingen we weer terug naar Zuid-Afrika. We lunchen in een modern Zulu dorp en worden meegenomen naar een basisschool. De kinderen zingen een lied voor ons en daarna was onze groep aan de beurt voor een lied. We maakten ook een groepsfoto met de kinderen en op dat moment sloeg de chaos toe. De kinderen vlogen op ons af, wilden knuffels, handen vasthouden en vonden onze sieraden en apparatuur maar wat interessant. Toen we later door het dorp terug naar de bus wandelden, liepen er verschillende kinderen met ons mee. Hand in hand, en regelmatig werd ons om eten en geld gevraagd. Dat wordt overigens afgeraden om te geven omdat het dan niet op de juiste plekken terecht komt (daar waren wel andere mogelijkheden voor) of ruzies veroorzaakt.

De wekker ging een dag later al om 4:45, het is maar goed dat ik geen uitslaper ben (al is dit voor mij ook wel heel erg vroeg). De bus bracht ons een half uur later naar de ingang van het Hluwehluwe park waar we in jeeps stapten voor een dag safari. Dit wildpark is heel anders dan het Krugerpark, het is veel groener en heeft veel bergen. In dit park spotten we maar liefst 13 neushoorns, waaronder een kleintje en groep van 7 dieren. Ook enkele olifanten die vrij dicht bij de jeep kwamen heb ik goed kunnen fotograferen. ’s Avonds konden we de maansverduistering bekijken. Ik ontdekte de maanstand op mijn camera en kon zo de verduistering van begin tot eind prachtig vastleggen.

De volgende dag vertrokken we naar St. Lucia, dit toeristische dorpje ligt dicht bij de kust en het moeras en staat bekend om de nijlpaarden. Die nijlpaarden kun je spotten tijden een boottocht (wat wij ook deden), maar je kunt ze dus ook ’s avonds op straat tegenkomen. Met een aantal reisgenoten gingen we nog even op pad, maar uiteindelijk bleken we de verkeerde kant opgelopen te zijn en hebben we geen nijlpaard gezien. Tijdens de tocht op de boot hebben we er wel ontzettend veel gezien, net als een aantal krokodillen.

Waar het in St. Lucia nog lekker warm was, zou dat in ons volgende verblijf heel anders zijn. Voordat we daar aankwamen stopten we nog bij Mandela’s Capture site waar we het apartheidsmuseum bezochten. Er waren verschillende festiviteiten omdat hij onlangs 100 jaar zou zijn geworden. Daarna reden we de bergen in. We overnachten in Underberg op 1400 meter hoogte. Hier is het overdag qua temperatuur prima te doen in een t-shirt als de zon schijnt, maar als je aan het ontbijt zit en de temperatuur rond het vriespunt ligt is dat toch wel erg koud. Leve de laagjes kleding (topje, t-shirt, trui, 2 fleecevesten en een sjaal)! Ook de avonden waren we goed ingepakt, want ons ontbijt en diner was in een soort tent waar het dus ontzettend koud was.

Vanuit Underberg gingen we nog meer de hoogte in, met 4×4 jeeps reden we via de Sani Pass naar Lesotho. Land nummer drie van deze vakantie. Dit land ligt geheel boven de 2800 meter boven zeespiegel, er groeien dus ook geen bomen omdat het daar te hoog voor is. In de hoogste pub van Afrika (2874 meter) lunchten we voordat we nog even bij een aantal hutjes gingen kijken hoe (sommige) lokale bevolking woont. Daarna gingen we weer via de Sani Pass terug. Die rit is trouwens ook een ervaring op zich. De jeeps heb je echt nodig, want de wegen met vele haarspeldbochten zijn niet al te best. De grootste gaten zijn opgevuld met stenen en zakken zand, maar dat maakt het zeker niet minder hobbelig. Om nog even aan te geven hoe koud het is: we reden er langs een bevroren waterval. Wederom veel lagen kleding aan dus.

Na het frisse Underberg daalden we flink wat meters af waardoor de temperatuur ’s avonds ook weer een stuk aangenamer was. Op naar het Golden Gate national park dat vol staat met gigantische rotspartijen. Wanneer de zon ondergaat en op de rotsen schijnt lijken ze wel goud, drie keer raden waar de naam vandaan komt. Vanuit ons restcamp kunnen we verschillende wandelroutes maken, maar samen met een paar anderen kozen ik ervoor om een paardrijtocht te maken. Mijn paard, of eigenlijk pony, heette Eclips en had een geheel eigen willetje. Hij week regelmatig af van het pad dat de andere paarden volgden en probeerde tijdens enkele inhaalmanoeuvres een ander paard van het pad te duwen. Een ervaring op zich haha, gelukkig luisterde hij op de verdere momenten wel goed naar me. Het was ontzettend gaaf om in Zuid-Afrika in zo’n mooi gebied te kunnen paardrijden.

Na deze avontuurlijke tocht was het jammer genoeg alweer tijd om met de bus naar Johannesburg te rijden waar we ’s avonds laat in het vliegtuig stapten voor onze reis naar huis. Ik heb het weer ontzettend naar mijn zin gehad en sluit zeker niet uit dat ik hier ooit weer terugkom.

Mijn vakantie zit er dus op, maar het is nog niet zover om weer druk aan het werk te gaan. Vandaag krijg ik namelijk de sleutels van mijn nieuwe huis. Deze maand zal voornamelijk in het teken staan van klussen en verhuizen, al zal ik ook de nodige werkdingen moeten doen. Je leest er uiteraard over een maandje meer over. En ik doe mijn best om jullie in alle drukte via Instagram stories op de hoogte te houden 😉 .

Daar ben ik weer, terug van vakantie! Jullie hebben mij vast niet gemist met alle artikelen die gewoon online bleven komen, maar ik ben er heerlijk even tussenuit geweest en sinds een paar dagen ben ik weer terug in het warme Nederland. Daarvoor was ik twee weken in Zuid-Afrika waar ik een rondreis maakte door dit prachtige land. Van jeep- en bootsafari’s in verschillende wildparken tot paardrijden in het Golden Gate national park. Ik heb weer een prachtig stuk van Zuid-Afrika mogen ontdekken en deel daar graag mijn verhaal en de foto’s van met jullie! Ga er even rustig voor zitten, want ik zat op mijn schrijfstoel (en ook aan foto’s geen gebrek).

Bijna precies een jaar later landde ik weer op het vliegveld van Johannesburg, een vakantie waar ik enorm naar heb uitgekeken. In de aankomsthal ontmoetten we onze groep en werden we onder politiebegeleiding naar ons hotel in Pretoria gereden. Jullie herinneren je misschien nog dat er vorig jaar een bus reizigers is overvallen in de buurt van ditzelfde vliegveld, sindsdien worden bussen toeristen dus (’s avonds) onder begeleiding naar hun hotel gebracht. Gekke gewaarwording wel even, maar ergens toch ook een prettig gevoel die begeleiding hoe gek dat misschien ook klinkt. In ieder geval, zonder kleerscheuren kwamen we aan in Pretoria, klaar voor een goede nacht slaap.

Al vroeg kregen we onze wake up call om aan onze eerste reisdag te beginnen. Als eerst stond een tour in Pretoria zelf op het programma. We bezochten het voortrekkersmonument en gingen naar het Union State Building. Na deze highlights in de stad was het tijd om de drukte achter ons te laten en richting de natuur te gaan. Onderweg stopten we bij een gigantisch tankstation met allerlei restaurants voor de lunch. Hier ligt een groot stuk land aan vast waar allerlei dieren te zien zijn. Met een groep neushoorns en buffels konden we al twee van de big five afstrepen. Wees gerust, we hebben ze ook nog echt in het wild gespot 😉 . Het is in ieder geval wel een heel bijzonder uitzicht zo tijdens de lunch.

Ons verblijf van die avond ligt aan de start van de panoramaroute. Sterker nog, we kunnen een deel van deze route al zien. Vanaf onze ontbijttafel hebben we uitzicht op de drie rondavels. Een goed begin van de ochtend. Deze drie bergen in de vorm van rondavels (Afrikaanse hutten) bekeken we ook nog vanaf een ander punt voordat we doorreden naar Bourcke’s Luck Potholes. De gaten in het gesteente zijn uitgeslepen door water en als je even naar beneden kijkt zie je op sommige punten het water nog steeds een beetje kolken. Al is dat vast niet meer zo indrukwekkend als het ooit, vele jaren geleden, is geweest. Hoe dan ook, het is een prachtig stukje natuur waar je lekker kunt rondlopen. Wie goed kijkt kan hier ook al wat bavianen spotten.

De derde stop van de panoramaroute is God’s Window. Vorig jaar had ik hier hooguit 15 minuten om snel naar een eerste uitkijkpunt te lopen, een foto te maken en weer terug naar de bus te gaan. Dit keer hadden we ruim een uur de tijd, meer dan genoeg om ook helemaal naar boven te lopen. Wat een machtig mooi uitzicht heb je daar!

Na een stop in Graskop waar we met de lift ruim 500 meter naar beneden gingen voor een leuke route reden we door naar de rand van het Krugerpark. Of eigenlijk moet ik zeggen Manyeleti, want er grenzen meerdere kleinere parken die van provincies zijn aan het Krugerpark (dat van de overheid is). Het leuke aan Manyeleti is dat het minder toeristisch is. De paden zijn er niet geasfalteerd wat gelijk bijdraagt aan het safarigevoel.

We slapen hier in mooie tenten met een buiten badkamer. Vanuit je tent hoor je allerlei geritsel, talloze vogels en krekels en in de verte heb ik zelfs  hyena’s gehoord. Om 5:45 uur werden we gewekt met trommels en drie kwartier later vertrokken we in de jeep en reden binnen een paar tellen door de poorten het Manyeleti private game reserve binnen. De eerste olifant was al vrij snel gespot, maar toen de ranger via zijn portofoon doorkreeg dat er een neushoorn in de buurt was reden we hier in hoog tempo heen. Goed vasthouden in de jeep, want met die onverharde wegen en de nodige kuilen werd je goed wakker geschud. Het was zo bijzonder om al zo snel een neushoorn gezien te hebben, want deze zijn moeilijk te spotten.

Na de neushoorn was het even stil, maar het wachten werd beloond met 3 mannetjesleeuwen die lagen te rusten. Wauw, heel bijzonder! Na deze leeuwen volgde een kudde buffels en niet veel later weer twee olifanten. Zo konden we in zo’n 2 uur tijd al 4 dieren van de big 5 afstrepen. We zagen ook nog genoeg andere dieren uiteraard. Een aantal zebra’s, giraffe, kudu’s, waterbokken, wildebeesten en uiteraard impala’s.

Om 9 uur waren we terug in ons kamp voor het ontbijt. Op de lunch na konden we onze dag tot het eind van de middag zo besteden als we wilden. Daarna gingen we namelijk op een sunset safari. Zo gaaf om naar dieren te zoeken terwijl de zon ondergaat. En in het donker zie je ook hele andere dieren dan overdag, al is het uiteraard wel een stuk lastiger om ze te spotten. Gelukkig zijn de rangers zeer bedreven om al rijdend met grote zaklampen allerlei dieren aan te wijzen. Halverwege de tocht stapten we op een open vlakte midden in het park uit voor een sundowner, een glaasje Amarula terwijl de zon ondergaat. Heel bijzonder om in zo’n wildpark buiten de jeep rustig rond te lopen. De avond sloten we in het kamp rond het kampvuur af met een braai (barbecue) en kaartspelletjes.

De volgende dag moesten we wederom weer vroeg uit de veren. Per open jeep worden we dwars door het Krugerpark naar onze volgende bestemming gereden. Jammer genoeg was deze rit voornamelijk vervoer en niet zo zeer een spannende dag safari, maar toch hebben we nog redelijk wat dieren kunnen spotten.

Eind van de middag kwamen we aan in de Muluwa lodge waar we in super-de-luxe tenten met een ontzettend mooi uitzicht sliepen. Ik vond het oprecht jammer dat we hier maar 1 nacht waren. Het was hier zó mooi. Ook hier scharrelden weer allerlei dieren rondom de tent. Er lopen ook giraffe’s op het terrein, dus het zou zomaar kunnen dat je ermee oog in oog staat terwijl je vanuit je bed naar buiten kijkt. Ikzelf twijfel nog steeds of ik er eentje dicht bij de tent heb zien staan. Het was al redelijk donker toen er hard werd getrokken aan de bladeren uit de boom. Het zou ook kunnen dat hier een paar enthousiaste apen aan het werk waren. Die zaten de volgende ochtend ook in grote aantallen rondom mijn tent en op de veranda.

Na onze dagen tussen de wilde dieren is het tijd om Zuid-Afrika voor een paar dagen te verlaten. We rijden naar Swaziland, dat overigens sinds een tijdje niet meer zo heet, de koning heeft de naam veranderd naar eSwatini. Tussen de grensposten in bezochten we een (toeristisch) Zulu dorp waar we konden zien hoe de Zulu’s vroeger leefden. We bekeken hier ook een show waar dansen werden uitgevoerd en werd gezongen. We deden zelf ook nog een dansje met ze mee.

De volgende dag was het tijd om iets van het land te zien. Een lekker toeristische dag, want we gingen naar een glasfabriek en kaarsenmakerij waar de nodige souvenirs gekocht konden worden. Toeristisch misschien, maar he, dat ben ik immers ook. De beide fabrieken zijn lokale projecten waar de lokale bewoners voor je neus allerlei glazen beeldjes en kaarsen ziet maken. Halverwege de middag waren we weer terug bij onze lodge waar we de middag vrij konden besteden.

Na een relatief kort nachtje (daar waren er een hoop van deze vakantie) gingen we weer terug naar Zuid-Afrika. We lunchen in een modern Zulu dorp en worden meegenomen naar een basisschool. De kinderen zingen een lied voor ons en daarna was onze groep aan de beurt voor een lied. We maakten ook een groepsfoto met de kinderen en op dat moment sloeg de chaos toe. De kinderen vlogen op ons af, wilden knuffels, handen vasthouden en vonden onze sieraden en apparatuur maar wat interessant. Toen we later door het dorp terug naar de bus wandelden, liepen er verschillende kinderen met ons mee. Hand in hand, en regelmatig werd ons om eten en geld gevraagd. Dat wordt overigens afgeraden om te geven omdat het dan niet op de juiste plekken terecht komt (daar waren wel andere mogelijkheden voor) of ruzies veroorzaakt.

De wekker ging een dag later al om 4:45, het is maar goed dat ik geen uitslaper ben (al is dit voor mij ook wel heel erg vroeg). De bus bracht ons een half uur later naar de ingang van het Hluwehluwe park waar we in jeeps stapten voor een dag safari. Dit wildpark is heel anders dan het Krugerpark, het is veel groener en heeft veel bergen. In dit park spotten we maar liefst 13 neushoorns, waaronder een kleintje en groep van 7 dieren. Ook enkele olifanten die vrij dicht bij de jeep kwamen heb ik goed kunnen fotograferen. ’s Avonds konden we de maansverduistering bekijken. Ik ontdekte de maanstand op mijn camera en kon zo de verduistering van begin tot eind prachtig vastleggen.

De volgende dag vertrokken we naar St. Lucia, dit toeristische dorpje ligt dicht bij de kust en het moeras en staat bekend om de nijlpaarden. Die nijlpaarden kun je spotten tijden een boottocht (wat wij ook deden), maar je kunt ze dus ook ’s avonds op straat tegenkomen. Met een aantal reisgenoten gingen we nog even op pad, maar uiteindelijk bleken we de verkeerde kant opgelopen te zijn en hebben we geen nijlpaard gezien. Tijdens de tocht op de boot hebben we er wel ontzettend veel gezien, net als een aantal krokodillen.

Waar het in St. Lucia nog lekker warm was, zou dat in ons volgende verblijf heel anders zijn. Voordat we daar aankwamen stopten we nog bij Mandela’s Capture site waar we het apartheidsmuseum bezochten. Er waren verschillende festiviteiten omdat hij onlangs 100 jaar zou zijn geworden. Daarna reden we de bergen in. We overnachten in Underberg op 1400 meter hoogte. Hier is het overdag qua temperatuur prima te doen in een t-shirt als de zon schijnt, maar als je aan het ontbijt zit en de temperatuur rond het vriespunt ligt is dat toch wel erg koud. Leve de laagjes kleding (topje, t-shirt, trui, 2 fleecevesten en een sjaal)! Ook de avonden waren we goed ingepakt, want ons ontbijt en diner was in een soort tent waar het dus ontzettend koud was.

Vanuit Underberg gingen we nog meer de hoogte in, met 4×4 jeeps reden we via de Sani Pass naar Lesotho. Land nummer drie van deze vakantie. Dit land ligt geheel boven de 2800 meter boven zeespiegel, er groeien dus ook geen bomen omdat het daar te hoog voor is. In de hoogste pub van Afrika (2874 meter) lunchten we voordat we nog even bij een aantal hutjes gingen kijken hoe (sommige) lokale bevolking woont. Daarna gingen we weer via de Sani Pass terug. Die rit is trouwens ook een ervaring op zich. De jeeps heb je echt nodig, want de wegen met vele haarspeldbochten zijn niet al te best. De grootste gaten zijn opgevuld met stenen en zakken zand, maar dat maakt het zeker niet minder hobbelig. Om nog even aan te geven hoe koud het is: we reden er langs een bevroren waterval. Wederom veel lagen kleding aan dus.

Na het frisse Underberg daalden we flink wat meters af waardoor de temperatuur ’s avonds ook weer een stuk aangenamer was. Op naar het Golden Gate national park dat vol staat met gigantische rotspartijen. Wanneer de zon ondergaat en op de rotsen schijnt lijken ze wel goud, drie keer raden waar de naam vandaan komt. Vanuit ons restcamp kunnen we verschillende wandelroutes maken, maar samen met een paar anderen kozen ik ervoor om een paardrijtocht te maken. Mijn paard, of eigenlijk pony, heette Eclips en had een geheel eigen willetje. Hij week regelmatig af van het pad dat de andere paarden volgden en probeerde tijdens enkele inhaalmanoeuvres een ander paard van het pad te duwen. Een ervaring op zich haha, gelukkig luisterde hij op de verdere momenten wel goed naar me. Het was ontzettend gaaf om in Zuid-Afrika in zo’n mooi gebied te kunnen paardrijden.

Na deze avontuurlijke tocht was het jammer genoeg alweer tijd om met de bus naar Johannesburg te rijden waar we ’s avonds laat in het vliegtuig stapten voor onze reis naar huis. Ik heb het weer ontzettend naar mijn zin gehad en sluit zeker niet uit dat ik hier ooit weer terugkom.

Mijn vakantie zit er dus op, maar het is nog niet zover om weer druk aan het werk te gaan. Vandaag krijg ik namelijk de sleutels van mijn nieuwe huis. Deze maand zal voornamelijk in het teken staan van klussen en verhuizen, al zal ik ook de nodige werkdingen moeten doen. Je leest er uiteraard over een maandje meer over. En ik doe mijn best om jullie in alle drukte via Instagram stories op de hoogte te houden 😉 .

Deze behind the scenes staat helemaal in het teken van mijn vakantie de laatste 3 weken. Voor het eerst in jaren heb ik 3 weken lang niet gewerkt en zelfs amper aan werk gedacht. Lian nam alles over zodat ik lekker vakantie kon vieren, wat een zaligheid. Naast een paar daagjes thuis was ik het grootste deel van mijn vakantie in Zuid-Afrika om de reis te maken waar ik al járen naar uitkeek. En wat was het fantastisch. De twee dagen in het Krugerpark waren het absolute hoogtepunt en dat wil ik zeker nog eens gaan doen. Al is het maar om alle foto’s ‘opnieuw’ te maken, want al mijn bagage (inclusief camera dus) werd gestolen. Over een enerverende vakantie gesproken. Pak er maar wat te drinken bij, want dit is de langste behind the scenes met de meeste foto’s ooit.

Maandag 17 juli vertrok ik met het vliegtuig naar Zuid-Afrika. Ik ging mee met een groepsreis en van tevoren had ik met een aantal reisgenoten al via de app contact gehad. Met hen sprak ik af op Schiphol en dat was reuze gezellig. We vlogen eind van de middag eerst naar Frankfurt om daar na een overstap door te gaan naar Johannesburg.

Dinsdagochtend kwamen we daar aan. Voor mij was het de eerste keer op zo’n lange vlucht (10,5 uur) en ik vond het niks. Het was een nachtvlucht en ik heb geen oog dicht gedaan. Maar je moet er wat voor over hebben nietwaar 😉 . Onderweg waren we al wat meer reisgenoten tegengekomen en in de aankomsthal was onze groep dan echt compleet. Omdat we nog niet naar ons hotel konden gaan, gingen we gelijk een dag op pad. Met de bus reden we naar Soweto, een township van Johannesburg. De apartheid en Nelson Mandela spelen hier een grote rol en het toeval wil dat deze dag Nelson Mandela 99 jaar zou zijn geworden. Dat was te merken toen we zijn huis bezochten. Een hoop muziek en dans en er werd zelfs taart uitgedeeld.

Woensdag stond in het teken van de reis richting het Krugerpark. Via de panoramaroute reden we hierheen en dat zorgde voor prachtige uitzichten. Achter mij op de foto zie je de rondavels.

We kwamen ’s avonds aan bij de Timabavati lodges, die hebben zulke leuke huisjes! Al zagen we dat pas echt goed op de volgende dag, want omdat het nu winter is in Zuid-Afrika begint het om 5 uur al te schemeren. Dat was best even wennen in het begin.

Donderdag werd er al om kwart voor 5 op de deur van ons hutje geklopt. Een wake-up call voor onze safari! Yes, ik stond binnen no-time naast mijn bed en kon niet wachten om te vertrekken. Hier had ik zó naar uitgekeken. En het was de grootste reden dat ik deze reis wilde maken. Om half 6 vertrokken we in een open jeep naar de rand van het Krugerpark om de hele dag op zoek te gaan naar de wilde dieren.

En het was al snel raak. Binnen een kwartier hadden we al een aantal giraffes, wildebeesten, impala’s en onze eerste olifant gezien. Die olifant maakte de meeste indruk, op slechts 5 meter afstand stond hij rustig te eten en hij kwam steeds wat dichterbij. Ja, dit is waarvoor ik kwam. De rest van de dag kwamen we zó ontzettend veel dieren tegen.

Onze tweede dag safari gingen we naar een ander deel van het park, het was ook gelijk ons vervoer naar het volgende verblijf. Deze dag zagen we veel minder dieren dan de eerste dag. Die eerste dag safari was echt een cadeautje was met de hoeveelheid dieren die we hebben gezien. Op onze tweede dag hadden we wel een fantastisch moment: namelijk een aanval van een leeuwin op een ‘kleine’ giraffe van ongeveer 1,5 jaar. Fantastisch klinkt misschien een beetje raar, want de giraffe overleefde het uiteraard niet. Maar dit is wel hoe de natuur werkt en om dit van zo dichtbij te mogen zien was echt heel bijzonder. We stonden met onze jeep (en heel veel andere jeeps) bij een waterplaats te kijken hoe hier zebra’s, giraffes, wildebeesten en impala’s aan het drinken waren. Echt prachtig om te zien al die dieren bij elkaar.

Een van de gidsen had gespot dat er onder een bosje een leeuwin lag, in de houding om aan te vallen. Dus daar bleven we op wachten. Bij elk dier dat redelijk in de buurt kwam hielden we onze adem in. De impala’s hadden al vroeg door dat er gevaar was en die vluchtten, de rest had het echter niet door. Toen moedergiraffe met haar kind naar het bewuste bosje liep om ervan te eten, greep de leeuwin haar kans. Die sprong tevoorschijn en na een achtervolging van enkele meters maakte ze een flinke sprong om de giraffe bij zijn nek te grijpen. Het duurde denk ik nog een kwartier voordat de giraffe dood was en de leeuwin de giraffe naar de bosjes sleepte. Wat een kracht zit er in zo’n dier.

Ik denk dat je aan mijn beschrijving wel kunt begrijpen dat ik er nog steeds helemaal vol van ben. Zelfs de gidsen waren zwaar onder de indruk. Zeker omdat leeuwinnen normaal niet in hun eentje jagen en al helemaal niet op dit tijdsstip van de dag. Hij wilde al ons video- en fotomateriaal zien.

Ik zet nog even op een rij wat ik allemaal heb gezien op mijn twee dagen safari: olifanten, giraffes, impala’s, springbokken, wildebeesten, een hyena, zebra’s, cheeta’s, buffels, neushoorns, een luipaard, krokodillen, nijlpaarden, leeuwen, wrattenzwijnen, gnoe’s, bavianen, koedoe’s, waterbokken, schildpadden en dan is er vast nog iets dat ik ben vergeten.

De volgende nacht sliepen we in vrij primitieve hutjes waar niet meer in stond dan twee bedden. Voor de sanitaire voorzieningen gingen we naar het toiletgebouw. Ontbijten deden we heel gezellig voor het hutje waar de de braai als ons tafeltje gebruikten. Daarna begonnen we aan onze reisdag. De vakantie stond sowieso veel in het teken van reizen, maar vandaag al helemaal. We reden terug naar Johannesburg waar we een binnenlandse vlucht naar Port Elizabeth namen. Na een lange busrit belandden we bovenop een berg bij Zuurberg Mountain Inn. Het verblijf waar al mijn bagage werd gestolen.

Na een warme douche haalde reisgenootje Tessa mij op en liet ik haar nog even mijn verblijf zien. We hoorden gerommel bij de voordeur en keken even of het een ander reisgenootje was, maar we zagen niets meer. Na nog meer harde onverklaarbare geluiden achter het huisje besloten we dat het waarschijnlijk om apen zou gaan. Ik had ook al andere dieren gehoord en die apen liepen de laatste dagen ook overal rond. Achteraf zijn dit waarschijnlijk al de inbrekers geweest, gelukkig hebben ze ons gehoord en hebben we ze afgeschrikt. Voor even dan.

Na het diner in hotel zaten we nog even in de bar waar plots iemand van onze groep binnenrende en zei dat al hun bagage weg was. Wij sprongen op en renden naar onze eigen huisjes. Samen met een bewaker ging ik naar mijn huisje en bij aankomst wist ik al genoeg. Ik zag dat het licht wat ik buiten expres had aangelaten uit was en toen ik de deur opende was alles weg. Echt alles. Het enige dat ik op dat moment nog had was mijn toilettas en de kleding die ik droeg. In een klein tasje had ik mijn paspoort, mijn pinpas en credit card en wat losgeld mee, maar verder was alles weg. Uitgerekend het eerste hotel wat luxe was en waar we ons veilig voelden. Het allerergst vind ik dat mijn camera -en dan vooral de SD kaart- weg is, precies na twee dagen Krugerpark. Hetgeen waar ik mij het meest op had verheugd en op welke foto’s ik zo ontzettend trots was.

De politie arriveerde na een tijdje zodat 5 mensen uit onze groep (van de 20) aangifte konden doen van diefstal van de bagage. Dit ging allemaal vrij knullig. Omdat we toeristen waren zijn ze gekomen, maar daar is alles dan ook wel mee gezegd. We kregen al te horen van onze gids dat dit nu eenmaal Zuid-Afrika was en dat we onze spullen nooit meer terug zouden zien. Dat zou worden doorverkocht. En voor prijzen waar je van schrikt. Mijn camera kostte omgerekend meer dan 10.000 Rand, die verkopen ze voor 50 Rand. Dat is net iets meer dan 3 euro. Kledingstukken worden voor 5-10 Rand verkocht. Het is hoogstwaarschijnlijk een inside job geweest van (oud)werknemers, het lijkt namelijk ‘goed’ voorbereid te zijn.

Ik kon gelukkig in mijn hoofd de knop best snel omzetten, ik wilde mijn vakantie niet laten verpesten en er zoveel mogelijk uithalen. Dus verscheen ik de volgende ochtend vrolijk bij het ontbijt -na een klein uurtje slaap- met de mededeling dat ik vandaag niet lang na had hoeven te denken over mijn outfit. Tsja, ik krijg op dit soort momenten een apart soort humor zullen we maar zeggen 😉 .

Omdat ik en een aantal andere mensen niets meer hadden, zijn we naar een grote mall in Port Elizabeth gereden om in een uur en 15 minuten alles aan te schaffen voor de rest van de vakantie. Nou, geloof mij dat shoppen dus gewoon echt een sport is. Niet te doen. Op hoog tempo raceten Tessa en ik door een winkelcentrum dat gigantisch was en waar we de weg niet kenden. Er zat zelfs een ijsbaan en casino in, dus dat geeft denk ik wel aan dat het echt heel groot was. Het was voornamelijk een kwestie van pakken wat er wel oké uitziet en dan kopen wat past. Ik had niet alles wat ik graag zou willen, maar ik kon weer een paar dagen vooruit.

Daarna door naar ons volgende verblijf in Plettenberg, vlakbij de zee. Daar waaiden we dan ook lekker uit en dronken we wat bij een strandtent. Omdat we onze dosis spanning en sensatie nog niet hadden gehad die dag, waren we daar getuige van een vechtpartij. Je maakt nog eens wat mee in Zuid-Afrika. De volgende dag reden we ook weer naar zee, dit keer om in een boot te stappen die vervolgens in het water werd geduwd. We gingen op zoek naar walvissen, en die vonden we! Zo bijzonder dat op een enkele meters afstand twee walvissen zwommen. We zagen jammer genoeg niet meer dan hun ruggen, de staarten bleven netjes onder water. Maar toch, bijzonder was het wel. Zeker toen we niet veel later ook nog drie witte haaien hadden gezien waarvan eentje behoorlijk groot was. Die zaten in de buurt van de zeehonden, te wachten op een lekker maaltje.

’s Middags gingen we naar Tsitsikamma, over de bekende suspensoin bridge. Grote hangbruggen tussen de rotsen met een prachtig uitzicht. We zagen zelfs nog een paar walvissen in de verte.

Na een overnachting in Swellenberg reden we tijdens onze route langs een winkelcentrum waar we nog even een stop maakten. We misten nog steeds bepaalde dingen in onze bagage en kregen weer een uur de tijd. Hier vond ik gelukkig alle dingen die ik nog nodig had en daarna gingen we door naar een soort wildlife dierentuin. Na het Krugerpark lang niet meer zo spectaculair natuurlijk, maar we konden een aantal dieren nu wel van heel dichtbij zien. Daarna kwamen we bij een prachtig verblijf in Oudtshoorn met dit prachtige uitzicht (bovenstaande foto). Dit is wat ik zag zodra ik mijn deur van de kamer opende.

Op onze eerste volle dag in Oudtshoorn gingen we naar de Cango grotten en naar een struisvogelboerderij. Ik had nooit zo heel erg veel met struisvogels, maar wat zijn dit leuke dieren zeg. Ik mocht er eerst eentje uit de hand voeren en aaien, daarna kon ik met een emmer vol voer staan voor de zogenoemde ‘nekmassage’. Daar wisten die struisvogels wel raad mee. We lunchten ook bij de struisvogelboerderij, met -hoe toepasselijk- struisvogel. En dat is dus heel erg lekker.

De volgende dag verlieten we Oudtshoorn en begonnen we aan onze reis naar Kaapstad, maar eerst stopten we een paar keer in het wijngebied. In Boschendal genoten we van de beste lunch ooit met het beste uitzicht ooit. Hier had ik mij best een paar dagen kunnen vermaken. Op een andere locatie deden we nog een (snelle) wijnproeverij en daarna reden we door naar het stadje Stellenbosch. Het begon al te schemeren dus we hielden het bij een kort bezoekje. ’s Avonds kwamen we dan eindelijk aan in Kaapstad.

Hoewel we er al even waren, zagen we de volgende dag pas echt iets van Kaapstad. Niet al te lang dan, want we gingen langs de kust rijden via Houtbaai, Kaappunt, Kaap de Goede Hoop en Boulders Beach. Dit was echt ontzettend leuk, ik houd wel van dit soort mooie uitzichten. We gingen uiteraard ook even lekker toeristisch met het bord bij Kaap de Goede Hoop op de foto. En ik vond het ook tijd voor een foto met pinguïns. Helaas was het de broedperiode voor de pinguïns en zagen we er maar weinig op het strand, maar als je op de houten vlonders langs het strand liep zag je er ontzettend veel. En hoe leuk: met jonkies! Sommigen waren nog klein en verstopten zich onder hun ouders, anderen waren al groter en begonnen hun donshaar te verliezen.

Onze laatste volle dag slenterde ik voornamelijk door Kaapstad, ik was in het winkelcentrum te vinden voor wat laatste dingen die ik nog graag wilde kopen en anders zat ik op terrasjes. ’s Avonds gingen we met een deel van de groep uit eten bij Gold, een aanrader wanneer je in Kaapstad bent. Er wordt allerlei Afrikaans (niet alleen uit Zuid-Afrika) eten geserveerd onder het genot van een lekker wijntje en Afrikaanse zang en dans. Een soort Afrikaanse dinnershow, dat was echt heel erg leuk.

Maandag was onze laatste dag, maar voordat we naar het vliegveld zouden gaan gingen we naar Robbeneiland. Het eiland dat vooral bekendstaat om het gevangenschap van Nelson Mandela, maar ik leerde ook dat het eiland veel meer functies heeft gekend. Zo is het als militaire basis gebruikt, maar werden er ook lepra patiënten naar gestuurd. Het was bijzonder om de geschiedenis van het eiland te zien en erover te horen. Na een busrit over het eiland kregen we nog een tour door de gevangenis van een ex-gevangene.

Omdat onze afgelopen paar dagen wel heel soepel waren verlopen zaten we uiteraard te wachten op nog wat ‘drama’, en dat kwam. Onze boot terug naar Kaapstad had vertraging waardoor we te laat kwamen voor onze bus naar het vliegveld. Eenmaal op het vaste land pakten we taxi’s om zo snel mogelijk bij het hotel te komen. We waren uiteindelijk gewoon op tijd bij het vliegveld, maar het was wel weer even een typisch momentje wat goed paste bij de vakantie.

Dinsdagochtend landden we via een tussenstop in Frankfurt uiteindelijk weer op Schiphol. Na wederom een nachtvlucht zonder slaap en amper (been)ruimte was het ook wel weer fijn om thuis te zijn. De afgelopen dagen had ik nog vakantie gepland staan, maar uiteindelijk ben ik bijna alleen maar bezig geweest met de verzekering en de aanschaf van nieuwe spullen die ik niet meer had. Het meeste is nu wel gedaan gelukkig en het is nu een kwestie van wachten op de verzekering voor ik weer verder kan.

Het was echt een fantastische vakantie die ik nooit zal vergeten, net als al mijn leuke en lieve reisgenoten. Ik kan nu al niet wachten op de reünie waar we het al vaak over hebben gehad. Ik kan ook niet wachten om nog eens terug te gaan naar dit mooie land. Vooral het Krugerpark staat hoog op mijn lijstje, hier zou ik dan ook graag nog wat langer blijven. En om heel veel foto’s te maken uiteraard.

De komende tijd is mijn agenda behoorlijk leeg wat afspraken betreft. Ik zal dus vooral tijd besteden aan lekker vooruit werken met het oog op de drukte die dit najaar weer gaat komen. Er zijn nog wat boekdingen die gedaan moeten worden en verder zie ik wel wat ik allemaal ga doen. Ik laat je natuurlijk via Instagram al zien wat ik allemaal doe, en anders lees je het in de volgende behind the scenes.

Omdat de schaapjes toch wel heel alleen zijn op de boerderij wordt het weiland naast hun gevuld met een nieuw cupcake dier. Vandaag is het namelijk tijd voor dier nummer twee op de boerderij: het varken. Varkens vind ik eigenlijk helemaal niet zo schattig (biggetjes dan weer wel!), toch heb ik deze cupcakes lekker lief gemaakt. In deze how to leg ik je uit hoe jij ze ook kunt maken.

Recept afdrukken

Nog geen beoordeling

Varken cupcakes

Met deze duidelijke how to maak je binnen een handomdraai een hele serie van deze vrolijk varken cupcakes.

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes
• Fondant (roze, blauw, zwart en wit)
• Ronde uitstekers

Instructies

• Bekleed als eerst je cupcakes met een laagje roze fondant. Neem een kleine ronde uitsteker voor de neus, hou deze even voor de cupcake om te kijken of de maat goed is. Om de neus te maken steek je eerst een cirkel uit. Met diezelfde uitsteker steek je vervolgens de randjes van de cirkel weg, zo krijg je wat meer de vorm van een varkenssnuit.
• Plak deze snuit op de cupcake en maak met een ball tool de neusgaten, de ‘oogkassen’ en een inkeping voor de oren. De mond maak je met een ronde uitsteker, deze duw je een beetje in het fondant om zo een afdruk te maken. Maak dan de ogen van het varken (how to).
• Je varkentje begint zo al meer vorm te krijgen. Het enige wat nog ontbreekt zijn de oren. Hiervoor heb je een ovalen uitstekertje nodig met puntige uiteinden. Als je deze niet in je bezit hebt kun je dit ook zelf uitsnijden. Halveer het ovalen stukje fondant en vorm het tot een oortje door de puntjes (waarlangs je net hebt gesneden) naar elkaar te buigen. De oren plak je in de gemaakte inkepingen.

Het wordt al gezellig op de boerderij! Zondag weer een nieuw dier waarvoor een (héél) klein beetje geboetseerd wordt.

Het einde van de serie boerderijdieren cupcakes komt in zicht, vandaag is het tijd voor het een-na-laatste dier: kippen cupcakes. Het leuke van deze cupcakes is dat je maar heel weinig materialen nodig hebt om ze te maken.

Recept afdrukken

Nog geen beoordeling

Kippen cupcakes

Met deze duidelijke how to maak je met het grootste gemak een hele serie van deze vrolijke kippen cupcakes.

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes
• Fondant (wit, oranje, rood, blauw, zwart)
• Ronde uitsteker

Instructies

• Bekleed de cupcakes met witte fondant. Van oranje fondant maak je een snavel, deze maak je door een balletje fondant tot een driehoek te vormen. Zet de driehoek op de cupcake en snij met een mesje de snavel ‘open’. Met een ball tool maak je de ‘oogkassen’, maak de ogen dan verder af volgens deze how to.
• Dan een klein stukje informatie over de kip. Ik kan die rode dingen onder de snavel en op het hoofd moeilijk steeds ‘rode dingen’ noemen. Een rondje googelen leerde mij dat dit kammen en lellen zijn. De kam zit dan bovenop het hoofd van de kip, de lellen onder de snavel.
• Goed, dat is nu in ieder geval duidelijk. Tijd om de kammen en lellen te maken! Deze maak je van rood fondant. Maak twee of drie balletjes van verschillende grootte (niet te veel laten verschillen) en vorm deze tot langwerpige druppels. Plak de druppels tegen elkaar aan en plaats deze op de kip (als kam of lellen dus).

Deze cupcakes waren denk ik de makkelijkste van de hele boerderij serie, maar daarom zeker niet minder leuk. En ik heb er zelfs iets van geleerd, ik had namelijk nog nooit over kammen en lellen gehoord. Hebben jullie er al een favoriet dier tussen zitten? Misschien twijfel je nog, dan zal het laatste dier van deze serie maandag vast en zeker die laatste twijfel wegnemen.

Is jouw kind een kleine koekenbakker? Dat komt mooi uit! In dit lijstje vind je namelijk allerlei soorten bakspullen die geschikt zijn voor kids. Met Sinterklaas en Kerst in het vooruitzicht ideaal als je op zoek bent naar een leuk cadeau voor kinderen!

Kinderbakboeken

Duidelijke en eenvoudige stap-voor-stap recepten zijn wat mij betreft een voorwaarde voor een goed bakboek voor kinderen of wanneer je gaat bakken voor kinderen. Ik heb zelf twee bakboeken geschreven met illustraties, zodat zelfs de jongste koekenbakkers zo zelfstandig mogelijk aan de slag kunnen in de keuken. Maar ik vind het aanbod aan voorleesboeken met het thema bakken ook helemaal leuk!

BAKTIP: Op Laura’s Bakery zijn er gratis printables beschikbaar met nog meer recepten en andere activiteiten met het thema bakken. Heb je mijn Kinderbakboeken al in huis? In de boeken vind je een link met nog meer printables: van kleurplaten tot puzzels en meer!

Koekuitstekers voor kinderen

Bakt jouw kind graag koekjes? Dan zijn koekuitstekers in leuke vormpjes een aanrader. Je hebt echt van alles, dus ongetwijfeld zit er iets leuks tussen waar jouw kind (of jijzelf dat mag ook natuurlijk) blij van wordt.

BAKTIP: Heb je geen uitstekers in huis? Je kunt ze natuurlijk ook zelf uitsnijden, bijvoorbeeld aan de hand van een uitgeprinte vorm. 

Kinder bakvormen

Kinderen vinden het vaak geweldig om te bakken in een vorm die ze leuk vinden. Voertuigen, dieren, Lego, het kan van alles zijn. Ook heel erg leuk om te gebruiken voor verjaardagen van kinderen! Welke bakvorm vind jouw kind leuk?

BAKTIP: De meeste van mijn cakerecepten zijn geschikt om te gebruiken voor deze vormen. En mocht je graag een cijfertaart willen maken zonder vorm, kan dat ook met mijn recept voor cijfertaart!

Bakspullen en keukengerei

Tegenwoordig heb je ook allerlei soorten bakspullen en keukengerei speciaal voor kinderen ontworpen. Mega leuk want daardoor kan jouw kleintje al vanaf jongs af aan meehelpen met bakken. Met deze producten wordt het bakken met kinderen echt een feestje!

BAKTIP: de meeste kinderen vinden dit recept voor vanille cupcakes heerlijk!

Speelgoed in bakthema

Speelgoed in het thema bakken is natuurlijk superleuk voor de kleintjes die nog niet zelf mee kunnen bakken, maar wel graag al de koekenbakker uithangen. Je kan niet vroeg genoeg beginnen toch?!

Bakken met kinderen: aan de slag

Naast al deze handige en leuke spullen voor bakken met kinderen, is het natuurlijk ook goed om te weten wat je zoal kunt maken per leeftijd en hoe je dat aanpakt. In dit artikel vertel ik je alles over bakken met kinderen en deel ik recepten! Super handig. Waar ga jij mee aan de slag?

Neem ook eens een kijkje in de categorie recepten voor kinderen waar je alle (makkelijke) recepten voor kinderen van het blog vindt!

Het derde dier wat vandaag zijn plekje inneemt op de boerderij is de eend. Geen standaard boerderijdier misschien maar toch zeker wel eentje die er goed bij past. Kijk snel verder voor deze eendjes cupcake how to!

Recept afdrukken

Nog geen beoordeling

Eendjes cupcakes

Met deze duidelijke how to maak je binnen een handomdraai een hele serie van deze vrolijke eendjes cupcakes

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes
• Fondant (blauw, geel, groen, roze, oranje)
• Ronde uitstekers
• Eetbare zwarte stift

Instructies

• Bekleed je cupcakes met een blauw laagje fondant. Breng hier eventueel een printje in aan. Ik gebruikte  deze spiral roller.
• Vorm een balletje fondant in de vorm van een komma, dit wordt het lijfje. Plaats hier een klein balletje op als hoofdje. In dit hoofdje maak je met de ball tool een deukje. Maak van oranje fondant een kegeltje en plaats dit in het gevormde deukje. Om er een snaveltje van te maken zet je een mesje op het oranje kegeltje, zo wordt het een open snaveltje en duw je het gelijk goed vast op het hoofdje. Met een eetbare zwarte stift maak je twee ogen. Je eendje ziet er zo al hartstikke leuk uit maar je kun hem ook nog vleugeltjes geven. Maak deze in dezelfde vorm als het lichaam maar dan plat en plak deze aan de zijkanten op.
• Wat ook heel leuk staat op de cupcakes zijn lelie bladeren. Deze zijn heel eenvoudig om te maken. Steek uit groen fondant een cirkel en snij hier een stukje uit. Zet met een mesje wat nerfjes op het blad. Omdat zo’n plat blad wel heel erg simpel is brengen we er eenvoudig nog wat vorm in aan. Til op sommige stukjes het fondant iets omhoog, vorm het zo dat het oppervlak golvend is. Laat deze zo even drogen voordat je ze op de cupcake legt.
• Zet de eendjes en blaadjes op de cupcakes, plaats nog een roze bloemetje op de bladeren en je cupcakes zijn klaar!

Stay tuned voor het vierde dier op de boerderij!

Het wordt gezellig op de boerderij! Vandaag heb ik een how to voor jullie om paarden cupcakes te maken. Dit is het vierde dier van de serie boerderijdieren. In totaal heb ik er zeven gemaakt, na vandaag nog drie te gaan dus! Kijken jullie mee naar de how to van deze paarden cupcakes?

Recept afdrukken

4 van 2 stemmen

Paarden cupcakes

Met deze duidelijke how to maak je binnen een handomdraai en hele serie van deze leuke paarden cupcakes.

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes
• Fondant (donkerbruin, lichtbruin, wit, blauw, zwart)
• Ronde uitstekers
• Daisy plunger

Instructies

• Bekleed als eerst de cupcakes met een basislaag donkerbruine fondant. uit lichtbruine fondant steek je een kleine cirkel, met diezelfde uitsteker maak je de vorm iets ovaler. Dit is de snuit van het paard, plak die op de cupcake. Met een kleinere ronde uitsteker maak je de mond door de uitsteker voorzichtig op het fondant te duwen. Maak met de ball tool de neusgaten, oogkassen en ook een kleine inkeping waar de oren moeten komen.
• Maak de oren van het paard. Gebruik hiervoor twee ovalen uitstekers die een klein beetje in maat verschillen. Volg bovenstaande stappen om de oren te maken. Plaats de oren in de daarvoor gemaakt inkepingen. Maak dan de oogjes volgens de how to.
• Maak van witte fondant een bles. Rol de fondant zeer dun uit en snij met een mesje een bles uit. Plak deze tussen de ogen. Steek uit bruin fondant een bloemetje met de de plunger. Snij 3 blaadjes van het bloemetje af en duw de andere blaadjes iets dichter bijelkaar. Dit worden de manen, plaats deze tussen de oren.

Et voila, boerderijdier nummer vier heeft zijn intrek genomen op de boerderij! Komen jullie donderdag weer terug voor een nieuw dier?

Magisch marsepein is een uitstekende titel voor dit boek. Geef Franz Ziegler een stuk marsepein en hij tovert het om in de meest prachtige figuren, magisch! Franz Ziegler is een Zwitserse patissier en een kunstenaar in het werken met marsepein. Dit dikke boek van 208 pagina’s is als het ware een cursus die je stap voor stap de basis van het werken met marsepein laat zien.

Na wat basisinformatie begint het boek met informatie over portioneren. Handige tips over het verdelen van marsepein in gelijke stukken, iets wat met kleine hoeveelheden soms nog wel eens lastig is om gelijk te krijgen. Dan worden verschillende basisvormen behandeld, alle boetseersels uit het boek zijn opgebouwd uit deze basisvormen. Gezichtsuitdrukkingen zijn lastig om te maken, Franz Ziegler maakte daarom een pagina vol met verschillende uitdrukkingen. Ook laat hij verschillende gezichtsvormen zien, van rond tot langwerpig. Voordat het boek verder gaat met de verschillende figuren krijg je eerst nog wat informatie over het kleuren van marsepein en hoe je hier smaak aan kan geven.

Daarna komen de how to’s voor het boetseren, eerst een hoofdstuk met dieren waarin ruim 50 soorten zijn opgenomen. Het zijn geen uitgebreide stap voor stap beschrijvingen. Je ziet op de pagina de al gevormde onderdelen afgebeeld, dit zijn de basisvormen uit het begin van het boek. Per onderdeel staat aangegeven hoe groot dit moet zijn om de juiste verhoudingen te krijgen. Bij een paar stap voor stap foto’s staan korte tips. Er is geen uitgebreide uitleg over de volgorde waarin het figuur in elkaar gezet dient te worden, naar mijn idee ook niet iets dat je heel erg mist. Het spreekt eigenlijk wel voor zich hoe je het figuur maakt.

Na het hoofdstuk met dieren volgt een hoofdstuk met mensen en fantasiefiguren. Dit varieert van eenvoudige tot wat ingewikkeldere figuren. Ook deze figuren zijn worden op dezelfde manier uitgelegd als de dieren. Als laatst is er nog een hoofdstuk met overige creaties als fruitmanden en ideeën om boetseersels als geschenk te geven. Je ziet ook combinaties van marsepein met chocola, een erg goede combinatie als je het mij vraagt.

Omdat ik mij afvroeg of het ontbreken van duidelijke stap voor stap foto’s het niet erg ingewikkeld maken ben ik zelf aan de slag gegaan. Ik koos ervoor om een stokpaardje te maken, ik vind het idee van een boetseersel op een stokje erg leuk bedacht. Mijn marsepein en tools werden dus uit de kast gehaald en ik ging aan de slag om een gezellig stokpaardje te maken. Stiekem heb ik wel een beetje gesmokkeld, ik heb namelijk niet alle onderdelen precies gewogen of op maat gemaakt. Ik ben gewoon aan de slag gegaan en met het blote oog bepaald hoeveel ik ongeveer nodig had. Voor iemand die nauwelijks boetseert vind ik dat overigens best goed gelukt, dit is mijn resultaat:

Ik heb dit keer geen kleurstoffen gebruikt, ik wilde puur de technieken uitproberen. Als je wel gekleurd marsepein gebruikt krijg je natuurlijk helemaal een leuk paard!

Mijn mening

Toen ik het boek binnen kreeg was ik blij verrast over de dikte, het is echt een flink boekwerk. Dat belooft vast veel goeds! De ietwat schaarse informatie bij de boetseer projecten maakte mij wat sceptisch, zou het niet te ingewikkeld zijn? Dit bleek dus niet zo te zijn toen ik eens rustig ging zitten om het boek te lezen. In het begin staan alle technieken goed uitgelegd, daarmee kun je al deze prachtige figuren boetseren. Bij het zien van alle leuke figuren wil je het liefst gelijk aan de slag gaan. Als je een keuze kunt maken tenminste, want er staan echt heel veel projecten in.

Kortom; een heel erg leuk boek waarmee iedereen gelijk aan de slag kan gaan en zo de leukste en mooiste figuren kan boetseren.

Het boek is inmiddels niet meer verkrijgbaar via de bekendere online winkels.

In levensmiddelen is een beperkt aantal kleurstoffen toegestaan, deze zijn herkenbaar aan het E-nummer in de reeks E100-199 dat meestal op de verpakking vermeld wordt. Er zijn ook veel natuurlijke kleurstoffen, deze is dan afkomstig van planten, dieren of paddenstoelen. Zo weten velen wel dat in bijvoorbeeld roze koeken schildluizen zijn verwerkt voor de kleur, deze vind je ook terug in M&M’s. Dit klinkt waarschijnlijk niet al te smakelijk maar er zijn gelukkig ook natuurlijke kleurstoffen die van bloemen komen zoals viooltjes, boterbloemen en de saffraankrokus. Meer voorbeelden vind je hier.

Wanneer je je fondant of marsepein zelf kleurt kun je niet zonder kleurstoffen. Ze zijn er in vele verschillende kleuren van verschillende merken. De bekendste merken zijn toch wel Americolor, Wilton en Sugarflair. Deze kleurstoffen zijn uitermate geschikt voor het kleuren van fondant en marsepein. Dit komt omdat de kleurstoffen niet vloeibaar zijn maar een soort gel. Met vloeibare kleurstoffen zou je fondant of marsepein namelijk te plakkerig worden.

Bij de meeste kleurstoffen zit op het flesje of potje een sticker met de kleur bovenop en staat de naam ook nog vermeld. Bij Sugarflair is dit niet het geval, daarbij staat de naam van de kleur op de alleen zijkant vermeld. De meeste kleuren die ik zelf heb zijn van Americolor, ik vind deze erg handig omdat je ze eenvoudig kunt doseren met het makkelijke knijpflesje (zie onderste foto). Van Wilton en Sugarflair heb ik ook een aantal potjes, deze kleurstof voeg je toe door met een cocktailprikker wat uit het potje te halen en aan je fondant/marsepein af te smeren.

Je kunt natuurlijk nog veel meer doen met kleurstoffen dan alleen maar fondant en marsepein kleuren. Wat dacht je van gekleurde cakejes of slagroom bijvoorbeeld. Aan veel gerechten kun je met kleurstoffen iets extra’s geven, of het er altijd even smakelijk uitziet is weer een ander verhaal natuurlijk maar je kunt er wel een hoop lol mee beleven.

Met het koude weer buiten lijkt het voorjaar nog lang op zich te laten wachten. Ik heb ondertussen toch echt wel heel erg veel zin in het voorjaarszonnetje en alles wat bij het voorjaar hoort. De dieren die weer lekker naar buiten gaan bijvoorbeeld en de jonge lammetjes die straks weer vrolijk door de weides springen. Tijd om wat voorjaar in huis te halen dus! En dat doen we niet door het interieur te veranderen. Nee, we gaan cupcakes bakken en decoreren! Vandaag staan er schapen op het programma.

Recept afdrukken

4 van 2 stemmen

Schapen cupcakes

Met deze duidelijke how to maak je binnen een handomdraai een hele serie van deze lieve schapen cupcakes.

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes (bak ze met extra veel beslag zodat ze lekker bol zijn)
• Mini marshmallows
• Witte chocoladepasta
• Fondant (zwart, blauw, wit en eventueel roze)

Instructies

• Begin met het vormen van de hoofdjes. Neem een balletje zwart fondant en vorm deze tot een peer. Kijk wel even of deze in verhouding is met je cupcake, maak hem zo nodig wat groter of kleiner. Maak dan met een mesje een inkeping aan de onderkant. Met een ball tool maak je de neusgaten en oogkassen. Vorm van twee kleine balletjes fondant een langwerpige kegel en druk deze plat. Plak deze als oren op het hoofd. Maak dan de ogen van het schaap (how to).
• Smeer je cupcake in met witte chocoladepasta. Je kunt ook een andere crème gebruiken maar zorg ervoor dat deze licht van kleur is. Dan valt het niet op als er een klein gaatje tussen je marshmallows zit.
• Plaats eerst het hoofd van het schaap op de cupcake. Rondom het hoofd zet je de eerste marshmallows vast. Voor een speels effect plaats je ze allemaal net even anders op de cupcake. Ga zo door met de marshmallows tot de cupcake helemaal bedekt is. Je kunt eventueel ook nog een klein staartje maken voor je schaapjes, deze maak je van een stukje zwart fondant. Wil je je schaapjes nog wat meer opfleuren? Een leuk strikje staat ook hartstikke leuk!

Al wat meer in de voorjaarsstemming gekomen na deze leuke how to? Of heb je daar toch nog wat meer voor nodig? Hoe dan ook, blijf de website in de gaten houden. In totaal heb ik namelijk 7(!) leuke boerderijdieren gemaakt voor jullie. Vrijdag staat er weer een volgende leuke how to voor jullie klaar!

Met de koeien als vijfde cupcake dier begint het al behoorlijk vol te worden op de boerderij. Deze koeien cupcakes zullen bij iedereen een glimlach op het gezicht toveren. Na de how to kun je gelijk aan de slag. Klaar om je gasten vrolijk te maken met zo’n mooie lekkernij?

Recept afdrukken

Nog geen beoordeling

Koeien cupcakes

Met deze duidelijk how to maak je binnen een handomdraai een hele serie van deze leuke koeien cupcakes.

Porties: 3 cupcakes

Ingrediënten

• 3 cupcakes
• Fondant (wit, zwart, roze, blauw, geel, groen)
• Ronde uitstekers

Instructies

• Bekleed de cupcakes. Hier komt een extra handeling bij kijken omdat een koe vlekken hoort te hebben. Rol eerst een lap witte fondant uit, laat deze nog iets dikker dan je uiteindelijk wilt. Maak  dan zwarte fondant vlekken die je op de witte fondant legt. Rol nogmaals over de lap. De vlekken rol je er nu in zodat het één geheel wordt. Steek met een ronde uitsteker de basis voor je cupcakes uit de gevlekte lap fondant. Uit roze fondant steek je een kleinere cirkel en uit die cirkel steek je een ovalen vorm. Dit is de snuit van de koe. Met een kleinere ronde uitsteker maak je een mond door voorzichtig op het fondant te duwen.
• Met een ball tool maak je nu de neusgaten van deze gezellige koe. Je kunt ook al inkepingen maken voor de oren en ogen.
• Maak de oren voor de koe met 2 ovalen uitstekers. De ovalen vorm kun je ook maken zoals je met de mond hebt gedaan. Plaats de oren in de inkepingen en maak de ogen volgens de how to.
• Je koeien zijn nu in principe klaar maar we kunnen ze natuurlijk nog veel vrolijker maken! Met bloemetjes bijvoorbeeld. Plaats deze naast hun oren of in hun mond, het is ook leuk om hier nog groene steeltjes aan te bevestigen. Met een klein pareltje maak je het hart van de bloem.

Lekker cliché, maar voor mijn gevoel is het helemaal niet zo lang geleden dat ik schreef over 2017. Nu is het gewoon alweer tijd voor een vlotte terugblik op 2018 en uiteraard een vooruitblik op het nieuwe jaar. Vorig jaar schreef ik in de vooruitblik dat ik meer wilde reizen, een huis hoopte te vinden en dat er vast nog wel meer gave dingen op mijn pad zouden komen. Nou, dat klopt als een bus. Het reizen is gelukt, ik ben alleen niet naar New York geweest wat ik eigenlijk van plan was, maar hé, dat kan ook volgend jaar natuurlijk. Ik kocht een huis, dat was het meest fantastische aan 2018, en er kwamen ook weer allerlei andere gave dingen op mijn pad. Ik neem je snel mee door mijn 2018 en dan vertel ik daarna wat jullie in het nieuwe jaar kunnen verwachten van mij.

Januari

Het nieuwe jaar begon ik met mijn lieve zusje in Lissabon, wat was dat een leuke en heerlijke citytrip zeg. Op ons dooie gemakje hebben we de stad verkend en ik ben in de paar dagen een beetje verliefd geworden op Lissabon en Portugal. Ik hoop nog eens terug te gaan en meer van het land te ontdekken.

Februari

Geen opvallende gebeurtenissen in februari, ik was vooral druk bezig met vooruit werken en had gezellige dagjes met vrienden. Het meest opvallende was misschien de sneeuw die was gevallen. Ik hoop dus heel erg dat er binnenkort een mooi pak sneeuw valt, ik kan niet wachten.

Maart

Lian was een paar dagen in Haarlem om samen te werken. We maakten onder andere heel veel sfeerfoto’s van bakproducten en ingrediënten. Ook volgden we een workshop bonbons maken. Dat was zó ontzettend leuk. Zou dat best nog een keer willen doen.

April

April was een van de leukste maanden van het jaar! Werktechnisch introduceerde ik De Bakstrijd. Een maandelijkse bakwedstrijd waar velen van jullie elke maand weer enthousiast mee aan de slag gaan.

Nog leuker deze maand was dat ik mijn droomhuis vond! Na bijna een jaar zoeken liep ik dan eindelijk tegen het perfecte huis aan en werd mijn bod geaccepteerd 😀 . Vanaf dat moment duurde het nog 3 maanden voor ik de sleutels zou krijgen, maar eindelijk hoefde ik niet meer elke dag het aanbod van huizen door te struinen en al die bezichtigingen te doen. Daar was ik na een jaar namelijk wel een beetje klaar mee.

Mei

Mei was de maand waarin het mij eindelijk lukte om goede pasteis de nata te bakken, toch ook wel een hoogtepunt haha! Met 30 graden buiten zette ik de oven van mijn ouders op bijna 300 graden, waren ze blij mee 😛 .

Juni

Deze maand stond vooral in het teken van vooruit werken, de verhuizing voorbereiden en leuke dingen doen. Onder andere een fijne Boschendal picknick. Boschendal is het wijnhuis waar ik vorig jaar in Zuid-Afrika ben geweest, en met een paar van mijn reisgenootjes gingen we naar een picknick van dit merk in Zoetermeer.

Ook ging ik op mijn eerste persreis naar het buitenland, samen met Lian stapten we op de boot naar Newcastle. Ik was blij verrast door de stad trouwens, wat was dat leuk!

Juli

In Juli vertrok ik weer naar mijn geliefde Zuid-Afrika. Vooral van de natuur en safari’s kan ik daar geen genoeg krijgen. Met een grote glimlach sta ik al voor 5 uur ’s ochtends op om nog in het donker te vertrekken naar de wildparken. Echt hoor, dit wil ik nog zó vaak doen. Ik vind het zo machtig mooi om oog in oog te staan met olifanten, giraffes en andere wilde dieren. Echt uitrusten doe je niet tijdens zo’n rondreis met al die indrukken en het constant onderweg zijn, maar je komt met zoveel bijzondere ervaringen thuis. Nu ik dit schrijf begint het alweer te kriebelen haha.

Augustus

Augustus was de allerleukste maand van het jaar. Ik kreeg de sleutels van mijn nieuwe huis en verhuisde twee weken later al. Inmiddels zit ik hier alweer een paar maanden en ik vind het zo fijn. De buurt en buren zijn ontzettend leuk, het huis is prachtig en ik zit hier gewoon helemaal op mijn plek. En ik heb gewoon een kantoor aan huis, heerlijk! Ik kan ’s avonds de deur van kantoor achter me dichttrekken, het lukt mij zo veel beter om werk en privé (enigszins) gescheiden te houden en niet non-stop te werken.

Ook had ik een leuke afspraak bij het tijdschrift Vriendin. Ik dacht dat we het over de bakspecial zouden hebben en eventueel het creëren van recepten in opdracht af en toe, maar ineens vroegen ze mij om voor hun een wekelijkse column te schrijven. Zó ontzettend gaaf! Ik heb natuurlijk ja gezegd zoals je misschien al weet. Met ingang van het eerste nummer van januari komen mijn columns en recepten in het blad te staan. En in dat eerste nummer staat ook een groot interview (waar ik stiekem best nerveus voor ben)!

September

Ik had opnames met Nikon voor een leuke video over foodfotografie, dat was ook gelijk een van de eerste keren dat ik het oprecht leuk vond om voor de camera te staan zonder me ongemakkelijk te voelen.

Ook heel cool: mijn tweede perstrip naar het buitenland. Zo heb je zoiets nog nooit gedaan, en dan ineens twee keer in een vrij korte periode. Dit keer ging de reis naar Zweden en wauw, ik ben gek op het land! Hier ga ik zeker nog eens naartoe.

Oktober

In oktober gebeurde er best veel. Ik stond elke week op zaterdag met mijn recepten in het AD en heel veel lokale dagbladen, had opnames voor een samenwerking met Bruynzeel én maakte heel leuk nieuws bekend. Namelijk dat er in 2019 weer een boek van mijn hand gaat komen! Ik heb zoveel zin om daar straks aan te beginnen.

November

Deze maand stond in het teken van bakken voor het najaar. Maar ik deed meer dan bakken. Zo had ik onder andere een fotoshoot voor Vriendin bij mij thuis waarvoor een hele serie kleding klaar hing (en ik uiteindelijk niet aantrok haha). De foto’s komen bij het interview in het eerste nummer van 2019, maar ook bij mijn columns.

December

Ik had er al heel wat drukke maanden op zitten dit jaar, maar december spande de kroon. Ik had een volledige bakweek, er waren (vrij) last minute campagnes en er moest gewoon heel veel gebeuren. Ik vind deze periode superleuk, maar het breekt me ook altijd wel een beetje op moet ik eerlijk zeggen. Daarom heb ik ook lekker twee weken vakantie gepland in december en januari. Of bijna vakantie moet ik zeggen, ik doe alleen de hoognodige dingen die ik niet kan laten liggen en waar ik voor de feestdagen niet aan toe ben gekomen. Ik heb zin om even bij te komen en niet non stop aan het werk te zijn. En het leuke nieuwtje van deze maand: druk nummer 4 van mijn tweede boek ligt in de winkels!

Op naar 2019

Dan het nieuwe jaar. Er staan grote projecten op de planning dit nieuwe jaar, komen ze:

• Boek nummer 3 komt eraan! Ik heb bizar veel zin om te beginnen met bakken. Ik heb me weer een flink project op de hals gehaald met al mijn plannen, maar ik heb er zin in! Tijdens dit proces ga ik jullie natuurlijk ook weer op de hoogte houden. Als ik eenmaal ben begonnen met bakken en schrijven zal ik vlot een update met jullie delen waarin ik jullie ook meer vertel over de inhoud van het boek. Ik weet zeker dat jullie het leuk gaan vinden (jaja, enorm flauw dat ik het niet nu al zeg 😉 )
• Ook heel bijzonder, mijn wekelijkse columns die in Vriendin gaan komen dit jaar. Elke week schrijf ik een stukje over mijn bakkende en bloggende leven en deel ik een recept met jullie. Anekdotes, kijkjes achter de schermen, blunders. Alles komt aan bod.
• Dan een project waar ik al zo’n 2 maanden mee bezig ben: een nieuwe website! De huidige site is er alweer bijna 4,5 jaar en in die tijd is de techniek en online wereld flink veranderd. Ik wilde bepaalde dingen anders en besloot uiteindelijk om het dan maar gelijk helemaal goed aan te pakken. Dus ben ik nu samen met een partij bezig met het ontwikkelen en bouwen van de nieuwe site. Er komen hele fijne en handige functies op de site en qua uiterlijk wordt het ook anders, maar hoe anders precies weet ik nu ook nog niet. Daar zijn ze wel al mee bezig, maar heb ik de eerste voorstellen op dit moment nog niet van gezien, dat komt snel! Het plan is dat de nieuwe site in maart live gaat, hopelijk is dat realistisch en halen we dat.

Nou, dat klinkt al perfect nietwaar? Op gebied van werk zullen dit denk ik de grootste projecten worden, maar zoals ik vorig jaar ook al zei kan er nog van alles op mijn pad komen. Dingen waar ik vooraf nooit aan had gedacht (ik noem een column). Dus we gaan zien wat dit jaar mij gaat brengen.

Naast werk wil ik het reizen in ere houden, ik heb daar echt veel plezier in. In 2018 ben ik naar Portugal, Engeland, Zuid-Afrika (en Swaziland en Lesotho) en Zweden geweest. Ik ben nog nooit zo vaak in het buitenland geweest in een jaar. Ik hoop dit jaar ook weer mooie reizen te maken, maar ik heb nog geen idee waarheen (of wanneer). Ik zou nog graag een (rond)reis door Tanzania (en Zanzibar), Amerika of Peru maken, of juist dichter bij huis en er een echte luiervakantie van te maken.

Ook hoop ik weer een leuke citytrip te doen. New York staat dus hoog op mijn lijst, maar ook Stockholm, Kopenhagen en Berlijn wil ik graag ontdekken. Ik heb geen flauw idee waar ik dit jaar allemaal naartoe ga, ik ga daar eens lekker over nadenken in mijn vakantie. Of later pas, alles op zijn tijd. Dat is mijn andere doel voor dit jaar: ondanks de drukte wel de rust (en het overzicht) zien te behouden. Met al die projecten en natuurlijk ook het blog zelf vind ik dat echt belangrijk. Verder zie ik wel wat het nieuwe jaar mij allemaal zal brengen.

Ik heb ontzettend veel zin in het nieuwe jaar. Jullie ook? Ik ben benieuwd naar jullie plannen.

Voor nu wil ik jullie een hele fijne jaarwisseling wensen. Op een mooi jaar voor jullie allemaal!