Daar ben ik weer, terug van vakantie! Jullie hebben mij vast niet gemist met alle artikelen die gewoon online bleven komen, maar ik ben er heerlijk even tussenuit geweest en sinds een paar dagen ben ik weer terug in het warme Nederland. Daarvoor was ik twee weken in Zuid-Afrika waar ik een rondreis maakte door dit prachtige land. Van jeep- en bootsafari’s in verschillende wildparken tot paardrijden in het Golden Gate national park. Ik heb weer een prachtig stuk van Zuid-Afrika mogen ontdekken en deel daar graag mijn verhaal en de foto’s van met jullie! Ga er even rustig voor zitten, want ik zat op mijn schrijfstoel (en ook aan foto’s geen gebrek).

Bijna precies een jaar later landde ik weer op het vliegveld van Johannesburg, een vakantie waar ik enorm naar heb uitgekeken. In de aankomsthal ontmoetten we onze groep en werden we onder politiebegeleiding naar ons hotel in Pretoria gereden. Jullie herinneren je misschien nog dat er vorig jaar een bus reizigers is overvallen in de buurt van ditzelfde vliegveld, sindsdien worden bussen toeristen dus (’s avonds) onder begeleiding naar hun hotel gebracht. Gekke gewaarwording wel even, maar ergens toch ook een prettig gevoel die begeleiding hoe gek dat misschien ook klinkt. In ieder geval, zonder kleerscheuren kwamen we aan in Pretoria, klaar voor een goede nacht slaap.

Al vroeg kregen we onze wake up call om aan onze eerste reisdag te beginnen. Als eerst stond een tour in Pretoria zelf op het programma. We bezochten het voortrekkersmonument en gingen naar het Union State Building. Na deze highlights in de stad was het tijd om de drukte achter ons te laten en richting de natuur te gaan. Onderweg stopten we bij een gigantisch tankstation met allerlei restaurants voor de lunch. Hier ligt een groot stuk land aan vast waar allerlei dieren te zien zijn. Met een groep neushoorns en buffels konden we al twee van de big five afstrepen. Wees gerust, we hebben ze ook nog echt in het wild gespot 😉 . Het is in ieder geval wel een heel bijzonder uitzicht zo tijdens de lunch.

Ons verblijf van die avond ligt aan de start van de panoramaroute. Sterker nog, we kunnen een deel van deze route al zien. Vanaf onze ontbijttafel hebben we uitzicht op de drie rondavels. Een goed begin van de ochtend. Deze drie bergen in de vorm van rondavels (Afrikaanse hutten) bekeken we ook nog vanaf een ander punt voordat we doorreden naar Bourcke’s Luck Potholes. De gaten in het gesteente zijn uitgeslepen door water en als je even naar beneden kijkt zie je op sommige punten het water nog steeds een beetje kolken. Al is dat vast niet meer zo indrukwekkend als het ooit, vele jaren geleden, is geweest. Hoe dan ook, het is een prachtig stukje natuur waar je lekker kunt rondlopen. Wie goed kijkt kan hier ook al wat bavianen spotten.

De derde stop van de panoramaroute is God’s Window. Vorig jaar had ik hier hooguit 15 minuten om snel naar een eerste uitkijkpunt te lopen, een foto te maken en weer terug naar de bus te gaan. Dit keer hadden we ruim een uur de tijd, meer dan genoeg om ook helemaal naar boven te lopen. Wat een machtig mooi uitzicht heb je daar!

Na een stop in Graskop waar we met de lift ruim 500 meter naar beneden gingen voor een leuke route reden we door naar de rand van het Krugerpark. Of eigenlijk moet ik zeggen Manyeleti, want er grenzen meerdere kleinere parken die van provincies zijn aan het Krugerpark (dat van de overheid is). Het leuke aan Manyeleti is dat het minder toeristisch is. De paden zijn er niet geasfalteerd wat gelijk bijdraagt aan het safarigevoel.

We slapen hier in mooie tenten met een buiten badkamer. Vanuit je tent hoor je allerlei geritsel, talloze vogels en krekels en in de verte heb ik zelfs  hyena’s gehoord. Om 5:45 uur werden we gewekt met trommels en drie kwartier later vertrokken we in de jeep en reden binnen een paar tellen door de poorten het Manyeleti private game reserve binnen. De eerste olifant was al vrij snel gespot, maar toen de ranger via zijn portofoon doorkreeg dat er een neushoorn in de buurt was reden we hier in hoog tempo heen. Goed vasthouden in de jeep, want met die onverharde wegen en de nodige kuilen werd je goed wakker geschud. Het was zo bijzonder om al zo snel een neushoorn gezien te hebben, want deze zijn moeilijk te spotten.

Na de neushoorn was het even stil, maar het wachten werd beloond met 3 mannetjesleeuwen die lagen te rusten. Wauw, heel bijzonder! Na deze leeuwen volgde een kudde buffels en niet veel later weer twee olifanten. Zo konden we in zo’n 2 uur tijd al 4 dieren van de big 5 afstrepen. We zagen ook nog genoeg andere dieren uiteraard. Een aantal zebra’s, giraffe, kudu’s, waterbokken, wildebeesten en uiteraard impala’s.

Om 9 uur waren we terug in ons kamp voor het ontbijt. Op de lunch na konden we onze dag tot het eind van de middag zo besteden als we wilden. Daarna gingen we namelijk op een sunset safari. Zo gaaf om naar dieren te zoeken terwijl de zon ondergaat. En in het donker zie je ook hele andere dieren dan overdag, al is het uiteraard wel een stuk lastiger om ze te spotten. Gelukkig zijn de rangers zeer bedreven om al rijdend met grote zaklampen allerlei dieren aan te wijzen. Halverwege de tocht stapten we op een open vlakte midden in het park uit voor een sundowner, een glaasje Amarula terwijl de zon ondergaat. Heel bijzonder om in zo’n wildpark buiten de jeep rustig rond te lopen. De avond sloten we in het kamp rond het kampvuur af met een braai (barbecue) en kaartspelletjes.

De volgende dag moesten we wederom weer vroeg uit de veren. Per open jeep worden we dwars door het Krugerpark naar onze volgende bestemming gereden. Jammer genoeg was deze rit voornamelijk vervoer en niet zo zeer een spannende dag safari, maar toch hebben we nog redelijk wat dieren kunnen spotten.

Eind van de middag kwamen we aan in de Muluwa lodge waar we in super-de-luxe tenten met een ontzettend mooi uitzicht sliepen. Ik vond het oprecht jammer dat we hier maar 1 nacht waren. Het was hier zó mooi. Ook hier scharrelden weer allerlei dieren rondom de tent. Er lopen ook giraffe’s op het terrein, dus het zou zomaar kunnen dat je ermee oog in oog staat terwijl je vanuit je bed naar buiten kijkt. Ikzelf twijfel nog steeds of ik er eentje dicht bij de tent heb zien staan. Het was al redelijk donker toen er hard werd getrokken aan de bladeren uit de boom. Het zou ook kunnen dat hier een paar enthousiaste apen aan het werk waren. Die zaten de volgende ochtend ook in grote aantallen rondom mijn tent en op de veranda.

Na onze dagen tussen de wilde dieren is het tijd om Zuid-Afrika voor een paar dagen te verlaten. We rijden naar Swaziland, dat overigens sinds een tijdje niet meer zo heet, de koning heeft de naam veranderd naar eSwatini. Tussen de grensposten in bezochten we een (toeristisch) Zulu dorp waar we konden zien hoe de Zulu’s vroeger leefden. We bekeken hier ook een show waar dansen werden uitgevoerd en werd gezongen. We deden zelf ook nog een dansje met ze mee.

De volgende dag was het tijd om iets van het land te zien. Een lekker toeristische dag, want we gingen naar een glasfabriek en kaarsenmakerij waar de nodige souvenirs gekocht konden worden. Toeristisch misschien, maar he, dat ben ik immers ook. De beide fabrieken zijn lokale projecten waar de lokale bewoners voor je neus allerlei glazen beeldjes en kaarsen ziet maken. Halverwege de middag waren we weer terug bij onze lodge waar we de middag vrij konden besteden.

Na een relatief kort nachtje (daar waren er een hoop van deze vakantie) gingen we weer terug naar Zuid-Afrika. We lunchen in een modern Zulu dorp en worden meegenomen naar een basisschool. De kinderen zingen een lied voor ons en daarna was onze groep aan de beurt voor een lied. We maakten ook een groepsfoto met de kinderen en op dat moment sloeg de chaos toe. De kinderen vlogen op ons af, wilden knuffels, handen vasthouden en vonden onze sieraden en apparatuur maar wat interessant. Toen we later door het dorp terug naar de bus wandelden, liepen er verschillende kinderen met ons mee. Hand in hand, en regelmatig werd ons om eten en geld gevraagd. Dat wordt overigens afgeraden om te geven omdat het dan niet op de juiste plekken terecht komt (daar waren wel andere mogelijkheden voor) of ruzies veroorzaakt.

De wekker ging een dag later al om 4:45, het is maar goed dat ik geen uitslaper ben (al is dit voor mij ook wel heel erg vroeg). De bus bracht ons een half uur later naar de ingang van het Hluwehluwe park waar we in jeeps stapten voor een dag safari. Dit wildpark is heel anders dan het Krugerpark, het is veel groener en heeft veel bergen. In dit park spotten we maar liefst 13 neushoorns, waaronder een kleintje en groep van 7 dieren. Ook enkele olifanten die vrij dicht bij de jeep kwamen heb ik goed kunnen fotograferen. ’s Avonds konden we de maansverduistering bekijken. Ik ontdekte de maanstand op mijn camera en kon zo de verduistering van begin tot eind prachtig vastleggen.

De volgende dag vertrokken we naar St. Lucia, dit toeristische dorpje ligt dicht bij de kust en het moeras en staat bekend om de nijlpaarden. Die nijlpaarden kun je spotten tijden een boottocht (wat wij ook deden), maar je kunt ze dus ook ’s avonds op straat tegenkomen. Met een aantal reisgenoten gingen we nog even op pad, maar uiteindelijk bleken we de verkeerde kant opgelopen te zijn en hebben we geen nijlpaard gezien. Tijdens de tocht op de boot hebben we er wel ontzettend veel gezien, net als een aantal krokodillen.

Waar het in St. Lucia nog lekker warm was, zou dat in ons volgende verblijf heel anders zijn. Voordat we daar aankwamen stopten we nog bij Mandela’s Capture site waar we het apartheidsmuseum bezochten. Er waren verschillende festiviteiten omdat hij onlangs 100 jaar zou zijn geworden. Daarna reden we de bergen in. We overnachten in Underberg op 1400 meter hoogte. Hier is het overdag qua temperatuur prima te doen in een t-shirt als de zon schijnt, maar als je aan het ontbijt zit en de temperatuur rond het vriespunt ligt is dat toch wel erg koud. Leve de laagjes kleding (topje, t-shirt, trui, 2 fleecevesten en een sjaal)! Ook de avonden waren we goed ingepakt, want ons ontbijt en diner was in een soort tent waar het dus ontzettend koud was.

Vanuit Underberg gingen we nog meer de hoogte in, met 4×4 jeeps reden we via de Sani Pass naar Lesotho. Land nummer drie van deze vakantie. Dit land ligt geheel boven de 2800 meter boven zeespiegel, er groeien dus ook geen bomen omdat het daar te hoog voor is. In de hoogste pub van Afrika (2874 meter) lunchten we voordat we nog even bij een aantal hutjes gingen kijken hoe (sommige) lokale bevolking woont. Daarna gingen we weer via de Sani Pass terug. Die rit is trouwens ook een ervaring op zich. De jeeps heb je echt nodig, want de wegen met vele haarspeldbochten zijn niet al te best. De grootste gaten zijn opgevuld met stenen en zakken zand, maar dat maakt het zeker niet minder hobbelig. Om nog even aan te geven hoe koud het is: we reden er langs een bevroren waterval. Wederom veel lagen kleding aan dus.

Na het frisse Underberg daalden we flink wat meters af waardoor de temperatuur ’s avonds ook weer een stuk aangenamer was. Op naar het Golden Gate national park dat vol staat met gigantische rotspartijen. Wanneer de zon ondergaat en op de rotsen schijnt lijken ze wel goud, drie keer raden waar de naam vandaan komt. Vanuit ons restcamp kunnen we verschillende wandelroutes maken, maar samen met een paar anderen kozen ik ervoor om een paardrijtocht te maken. Mijn paard, of eigenlijk pony, heette Eclips en had een geheel eigen willetje. Hij week regelmatig af van het pad dat de andere paarden volgden en probeerde tijdens enkele inhaalmanoeuvres een ander paard van het pad te duwen. Een ervaring op zich haha, gelukkig luisterde hij op de verdere momenten wel goed naar me. Het was ontzettend gaaf om in Zuid-Afrika in zo’n mooi gebied te kunnen paardrijden.

Na deze avontuurlijke tocht was het jammer genoeg alweer tijd om met de bus naar Johannesburg te rijden waar we ’s avonds laat in het vliegtuig stapten voor onze reis naar huis. Ik heb het weer ontzettend naar mijn zin gehad en sluit zeker niet uit dat ik hier ooit weer terugkom.

Mijn vakantie zit er dus op, maar het is nog niet zover om weer druk aan het werk te gaan. Vandaag krijg ik namelijk de sleutels van mijn nieuwe huis. Deze maand zal voornamelijk in het teken staan van klussen en verhuizen, al zal ik ook de nodige werkdingen moeten doen. Je leest er uiteraard over een maandje meer over. En ik doe mijn best om jullie in alle drukte via Instagram stories op de hoogte te houden 😉 .

Daar ben ik weer, terug van vakantie! Jullie hebben mij vast niet gemist met alle artikelen die gewoon online bleven komen, maar ik ben er heerlijk even tussenuit geweest en sinds een paar dagen ben ik weer terug in het warme Nederland. Daarvoor was ik twee weken in Zuid-Afrika waar ik een rondreis maakte door dit prachtige land. Van jeep- en bootsafari’s in verschillende wildparken tot paardrijden in het Golden Gate national park. Ik heb weer een prachtig stuk van Zuid-Afrika mogen ontdekken en deel daar graag mijn verhaal en de foto’s van met jullie! Ga er even rustig voor zitten, want ik zat op mijn schrijfstoel (en ook aan foto’s geen gebrek).

Bijna precies een jaar later landde ik weer op het vliegveld van Johannesburg, een vakantie waar ik enorm naar heb uitgekeken. In de aankomsthal ontmoetten we onze groep en werden we onder politiebegeleiding naar ons hotel in Pretoria gereden. Jullie herinneren je misschien nog dat er vorig jaar een bus reizigers is overvallen in de buurt van ditzelfde vliegveld, sindsdien worden bussen toeristen dus (’s avonds) onder begeleiding naar hun hotel gebracht. Gekke gewaarwording wel even, maar ergens toch ook een prettig gevoel die begeleiding hoe gek dat misschien ook klinkt. In ieder geval, zonder kleerscheuren kwamen we aan in Pretoria, klaar voor een goede nacht slaap.

Al vroeg kregen we onze wake up call om aan onze eerste reisdag te beginnen. Als eerst stond een tour in Pretoria zelf op het programma. We bezochten het voortrekkersmonument en gingen naar het Union State Building. Na deze highlights in de stad was het tijd om de drukte achter ons te laten en richting de natuur te gaan. Onderweg stopten we bij een gigantisch tankstation met allerlei restaurants voor de lunch. Hier ligt een groot stuk land aan vast waar allerlei dieren te zien zijn. Met een groep neushoorns en buffels konden we al twee van de big five afstrepen. Wees gerust, we hebben ze ook nog echt in het wild gespot 😉 . Het is in ieder geval wel een heel bijzonder uitzicht zo tijdens de lunch.

Ons verblijf van die avond ligt aan de start van de panoramaroute. Sterker nog, we kunnen een deel van deze route al zien. Vanaf onze ontbijttafel hebben we uitzicht op de drie rondavels. Een goed begin van de ochtend. Deze drie bergen in de vorm van rondavels (Afrikaanse hutten) bekeken we ook nog vanaf een ander punt voordat we doorreden naar Bourcke’s Luck Potholes. De gaten in het gesteente zijn uitgeslepen door water en als je even naar beneden kijkt zie je op sommige punten het water nog steeds een beetje kolken. Al is dat vast niet meer zo indrukwekkend als het ooit, vele jaren geleden, is geweest. Hoe dan ook, het is een prachtig stukje natuur waar je lekker kunt rondlopen. Wie goed kijkt kan hier ook al wat bavianen spotten.

De derde stop van de panoramaroute is God’s Window. Vorig jaar had ik hier hooguit 15 minuten om snel naar een eerste uitkijkpunt te lopen, een foto te maken en weer terug naar de bus te gaan. Dit keer hadden we ruim een uur de tijd, meer dan genoeg om ook helemaal naar boven te lopen. Wat een machtig mooi uitzicht heb je daar!

Na een stop in Graskop waar we met de lift ruim 500 meter naar beneden gingen voor een leuke route reden we door naar de rand van het Krugerpark. Of eigenlijk moet ik zeggen Manyeleti, want er grenzen meerdere kleinere parken die van provincies zijn aan het Krugerpark (dat van de overheid is). Het leuke aan Manyeleti is dat het minder toeristisch is. De paden zijn er niet geasfalteerd wat gelijk bijdraagt aan het safarigevoel.

We slapen hier in mooie tenten met een buiten badkamer. Vanuit je tent hoor je allerlei geritsel, talloze vogels en krekels en in de verte heb ik zelfs  hyena’s gehoord. Om 5:45 uur werden we gewekt met trommels en drie kwartier later vertrokken we in de jeep en reden binnen een paar tellen door de poorten het Manyeleti private game reserve binnen. De eerste olifant was al vrij snel gespot, maar toen de ranger via zijn portofoon doorkreeg dat er een neushoorn in de buurt was reden we hier in hoog tempo heen. Goed vasthouden in de jeep, want met die onverharde wegen en de nodige kuilen werd je goed wakker geschud. Het was zo bijzonder om al zo snel een neushoorn gezien te hebben, want deze zijn moeilijk te spotten.

Na de neushoorn was het even stil, maar het wachten werd beloond met 3 mannetjesleeuwen die lagen te rusten. Wauw, heel bijzonder! Na deze leeuwen volgde een kudde buffels en niet veel later weer twee olifanten. Zo konden we in zo’n 2 uur tijd al 4 dieren van de big 5 afstrepen. We zagen ook nog genoeg andere dieren uiteraard. Een aantal zebra’s, giraffe, kudu’s, waterbokken, wildebeesten en uiteraard impala’s.

Om 9 uur waren we terug in ons kamp voor het ontbijt. Op de lunch na konden we onze dag tot het eind van de middag zo besteden als we wilden. Daarna gingen we namelijk op een sunset safari. Zo gaaf om naar dieren te zoeken terwijl de zon ondergaat. En in het donker zie je ook hele andere dieren dan overdag, al is het uiteraard wel een stuk lastiger om ze te spotten. Gelukkig zijn de rangers zeer bedreven om al rijdend met grote zaklampen allerlei dieren aan te wijzen. Halverwege de tocht stapten we op een open vlakte midden in het park uit voor een sundowner, een glaasje Amarula terwijl de zon ondergaat. Heel bijzonder om in zo’n wildpark buiten de jeep rustig rond te lopen. De avond sloten we in het kamp rond het kampvuur af met een braai (barbecue) en kaartspelletjes.

De volgende dag moesten we wederom weer vroeg uit de veren. Per open jeep worden we dwars door het Krugerpark naar onze volgende bestemming gereden. Jammer genoeg was deze rit voornamelijk vervoer en niet zo zeer een spannende dag safari, maar toch hebben we nog redelijk wat dieren kunnen spotten.

Eind van de middag kwamen we aan in de Muluwa lodge waar we in super-de-luxe tenten met een ontzettend mooi uitzicht sliepen. Ik vond het oprecht jammer dat we hier maar 1 nacht waren. Het was hier zó mooi. Ook hier scharrelden weer allerlei dieren rondom de tent. Er lopen ook giraffe’s op het terrein, dus het zou zomaar kunnen dat je ermee oog in oog staat terwijl je vanuit je bed naar buiten kijkt. Ikzelf twijfel nog steeds of ik er eentje dicht bij de tent heb zien staan. Het was al redelijk donker toen er hard werd getrokken aan de bladeren uit de boom. Het zou ook kunnen dat hier een paar enthousiaste apen aan het werk waren. Die zaten de volgende ochtend ook in grote aantallen rondom mijn tent en op de veranda.

Na onze dagen tussen de wilde dieren is het tijd om Zuid-Afrika voor een paar dagen te verlaten. We rijden naar Swaziland, dat overigens sinds een tijdje niet meer zo heet, de koning heeft de naam veranderd naar eSwatini. Tussen de grensposten in bezochten we een (toeristisch) Zulu dorp waar we konden zien hoe de Zulu’s vroeger leefden. We bekeken hier ook een show waar dansen werden uitgevoerd en werd gezongen. We deden zelf ook nog een dansje met ze mee.

De volgende dag was het tijd om iets van het land te zien. Een lekker toeristische dag, want we gingen naar een glasfabriek en kaarsenmakerij waar de nodige souvenirs gekocht konden worden. Toeristisch misschien, maar he, dat ben ik immers ook. De beide fabrieken zijn lokale projecten waar de lokale bewoners voor je neus allerlei glazen beeldjes en kaarsen ziet maken. Halverwege de middag waren we weer terug bij onze lodge waar we de middag vrij konden besteden.

Na een relatief kort nachtje (daar waren er een hoop van deze vakantie) gingen we weer terug naar Zuid-Afrika. We lunchen in een modern Zulu dorp en worden meegenomen naar een basisschool. De kinderen zingen een lied voor ons en daarna was onze groep aan de beurt voor een lied. We maakten ook een groepsfoto met de kinderen en op dat moment sloeg de chaos toe. De kinderen vlogen op ons af, wilden knuffels, handen vasthouden en vonden onze sieraden en apparatuur maar wat interessant. Toen we later door het dorp terug naar de bus wandelden, liepen er verschillende kinderen met ons mee. Hand in hand, en regelmatig werd ons om eten en geld gevraagd. Dat wordt overigens afgeraden om te geven omdat het dan niet op de juiste plekken terecht komt (daar waren wel andere mogelijkheden voor) of ruzies veroorzaakt.

De wekker ging een dag later al om 4:45, het is maar goed dat ik geen uitslaper ben (al is dit voor mij ook wel heel erg vroeg). De bus bracht ons een half uur later naar de ingang van het Hluwehluwe park waar we in jeeps stapten voor een dag safari. Dit wildpark is heel anders dan het Krugerpark, het is veel groener en heeft veel bergen. In dit park spotten we maar liefst 13 neushoorns, waaronder een kleintje en groep van 7 dieren. Ook enkele olifanten die vrij dicht bij de jeep kwamen heb ik goed kunnen fotograferen. ’s Avonds konden we de maansverduistering bekijken. Ik ontdekte de maanstand op mijn camera en kon zo de verduistering van begin tot eind prachtig vastleggen.

De volgende dag vertrokken we naar St. Lucia, dit toeristische dorpje ligt dicht bij de kust en het moeras en staat bekend om de nijlpaarden. Die nijlpaarden kun je spotten tijden een boottocht (wat wij ook deden), maar je kunt ze dus ook ’s avonds op straat tegenkomen. Met een aantal reisgenoten gingen we nog even op pad, maar uiteindelijk bleken we de verkeerde kant opgelopen te zijn en hebben we geen nijlpaard gezien. Tijdens de tocht op de boot hebben we er wel ontzettend veel gezien, net als een aantal krokodillen.

Waar het in St. Lucia nog lekker warm was, zou dat in ons volgende verblijf heel anders zijn. Voordat we daar aankwamen stopten we nog bij Mandela’s Capture site waar we het apartheidsmuseum bezochten. Er waren verschillende festiviteiten omdat hij onlangs 100 jaar zou zijn geworden. Daarna reden we de bergen in. We overnachten in Underberg op 1400 meter hoogte. Hier is het overdag qua temperatuur prima te doen in een t-shirt als de zon schijnt, maar als je aan het ontbijt zit en de temperatuur rond het vriespunt ligt is dat toch wel erg koud. Leve de laagjes kleding (topje, t-shirt, trui, 2 fleecevesten en een sjaal)! Ook de avonden waren we goed ingepakt, want ons ontbijt en diner was in een soort tent waar het dus ontzettend koud was.

Vanuit Underberg gingen we nog meer de hoogte in, met 4×4 jeeps reden we via de Sani Pass naar Lesotho. Land nummer drie van deze vakantie. Dit land ligt geheel boven de 2800 meter boven zeespiegel, er groeien dus ook geen bomen omdat het daar te hoog voor is. In de hoogste pub van Afrika (2874 meter) lunchten we voordat we nog even bij een aantal hutjes gingen kijken hoe (sommige) lokale bevolking woont. Daarna gingen we weer via de Sani Pass terug. Die rit is trouwens ook een ervaring op zich. De jeeps heb je echt nodig, want de wegen met vele haarspeldbochten zijn niet al te best. De grootste gaten zijn opgevuld met stenen en zakken zand, maar dat maakt het zeker niet minder hobbelig. Om nog even aan te geven hoe koud het is: we reden er langs een bevroren waterval. Wederom veel lagen kleding aan dus.

Na het frisse Underberg daalden we flink wat meters af waardoor de temperatuur ’s avonds ook weer een stuk aangenamer was. Op naar het Golden Gate national park dat vol staat met gigantische rotspartijen. Wanneer de zon ondergaat en op de rotsen schijnt lijken ze wel goud, drie keer raden waar de naam vandaan komt. Vanuit ons restcamp kunnen we verschillende wandelroutes maken, maar samen met een paar anderen kozen ik ervoor om een paardrijtocht te maken. Mijn paard, of eigenlijk pony, heette Eclips en had een geheel eigen willetje. Hij week regelmatig af van het pad dat de andere paarden volgden en probeerde tijdens enkele inhaalmanoeuvres een ander paard van het pad te duwen. Een ervaring op zich haha, gelukkig luisterde hij op de verdere momenten wel goed naar me. Het was ontzettend gaaf om in Zuid-Afrika in zo’n mooi gebied te kunnen paardrijden.

Na deze avontuurlijke tocht was het jammer genoeg alweer tijd om met de bus naar Johannesburg te rijden waar we ’s avonds laat in het vliegtuig stapten voor onze reis naar huis. Ik heb het weer ontzettend naar mijn zin gehad en sluit zeker niet uit dat ik hier ooit weer terugkom.

Mijn vakantie zit er dus op, maar het is nog niet zover om weer druk aan het werk te gaan. Vandaag krijg ik namelijk de sleutels van mijn nieuwe huis. Deze maand zal voornamelijk in het teken staan van klussen en verhuizen, al zal ik ook de nodige werkdingen moeten doen. Je leest er uiteraard over een maandje meer over. En ik doe mijn best om jullie in alle drukte via Instagram stories op de hoogte te houden 😉 .

ZUID-AFRIKAANSE APPELTERT

In Zuid-Afrika hebben ze het niet over taarten, maar over terten. Daar maakte ik ook kennis met de Zuid-Afrikaanse appeltert. Dat is dan geen appeltaart zoals wij die kennen, maar meer een puddingachtige appelcake. Voor zover dat logisch klinkt dan, je kunt het ergens ook vergelijken met een clafoutis. Het is lastig om goed uit te leggen, daarvoor moet je hem geproefd hebben.

Hij werd op vakantie vaak geserveerd bij een dessertbuffet. Meestal na het diner, maar ook na de lunch konden we soms een stukje appeltert nemen. Daar serveren ze deze appelcake met custard, dit exemplaar heeft er een soort siroop van slagroom en suiker bij. Dat maakt de cake lekker smeuïg. Ik heb echt genoten van de appelterten in Zuid-Afrika en deel dan ook graag het recept met jullie!

BAKTIP: Deze Zuid-Afrikaanse appeltert maak je niet zoals Oma’s appeltaart in een springvorm, maar hier gebruik je een aardewerken taartvorm voor. 

ZUID-AFRIKAANSE APPELTERT

Recept afdrukken

4.58 van 7 stemmen

Zuid-Afrikaanse appeltert

Geen taart, maar een tert! Probeer het recept voor deze heerlijke Zuid-Afrikaanse appeltert zeker eens uit.
Porties: personen (28cm vorm)

Ingrediënten

  • 230 gram fijne kristalsuiker
  • 3 eieren (m)
  • 140 gram bloem
  • 2 tl bakpoeder
  • snuf zout
  • 180 ml melk
  • 25 gram ongezouten roomboter
  • 2 appels (bijvoorbeeld Jonagold, Goudreinet of Elstar)

Siroop/saus

Instructies

  • Klop de suiker en eieren licht en romig. In een aparte kom voeg je de bloem, bakpoeder en zout samen, roer dit even door elkaar. In een steelpannetje doe je de melk en boter en zet dit op een laag vuur tot de boter is gesmolten.
  • Nu de eieren en suiker licht en romig zijn, kun je de andere twee mengsels toevoegen. Voeg het bloemmengsel en melkmengsel om en om in kleine hoeveelheden toe terwijl je de mixer op een lage stand laat draaien.
  • Vet de de bakvorm in en bestuif deze met bloem, giet dan het beslag in de vorm. Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd ze in blokjes. Verdeel de blokjes appel over het beslag.
  • Bak de appeltert in 35 minuten op 180° C (boven- en onderwarmte) tot de cake gaar is.
  • Ondertussen maak je de saus/siroop. In een steelpan voeg je de slagroom en suiker samen. Breng aan de kook terwijl je het af en toe doorroert. Als het eenmaal kookt zet je het vuur lager en laat je het mengsel 5-7 minuten doorkoken tot het een beetje begint in te dikken. Het lijkt qua dikte een beetje op een siroop. Voeg dan het vanille-extract tot en roer nog even goed door.
  • Haal de gare appeltert uit de oven en giet de helft van de saus over de taart.
  • Schuif de taart weer in de oven en laat hem nog zo’n 5 minuten in de oven op 180° C (boven- en onderwarmte)bakken.
  • De taart wordt meestal warm geserveerd. In dat geval laat je hem eventje afkoelen voordat je de rest van de saus erover giet. Serveer de appeltert met slagroom.
  • Ook koud is de taart heerlijk. Giet de saus er dan pas bij serveren over. En uiteraard serveer je hem dan ook met slagroom.

ZUID-AFRIKAANSE APPELTERT

ZUID-AFRIKAANSE APPELTERT

Bron: Die Klassieke Suid-Afrikaanse Kookboek (bij bol.com verkrijgbaar als e-book)

Zuid-Afrikaanse roosterkoek

Nu een huis met tuin en dus mogelijkheid om zelf te barbecuen dichtbij zijn lonkt het om aan de slag te gaan met de boeken van Smokey Goodness. Sterker nog, vandaag is de dag dat ik aan het verhuizen ben! Het zal dus niet meer lang duren voor ik de boeken écht goed kan testen. Toch kon ik het niet laten om alvast wat te maken, want veel kan dus ook prima in de oven bereid worden. Het allerleukst aan het boek Smokey Goodness 3 vind ik dat het helemaal geïnspireerd is op de Zuid-Afrikaanse braai. Na twee reizen naar dit prachtige land kan ik je vertellen dat ze daar heel goed weten hoe je moet barbecuen. Dat maakt dit boek tot mijn favoriete Smokey Goodness boek uit de serie van drie. De recepten in combinatie met de persoonlijke verhalen, ervaringen en sfeerfoto’s laten mij in gedachten weer even teruggaan naar Zuid-Afrika. Het recept dat ik vandaag met jullie deel is voor de roosterkoek. Dat is alleen geen koek zoals wij dat kennen, het zijn kleine broodjes die direct op het rooster van de barbecue (of in mijn geval het rooster van de oven) worden bereid. In plaats van een stokbroodje bij de barbecue maak je dus gewoon vers je eigen broodjes, hoe tof is dat? Lees snel verder voor het recept en de review van dit boek!

Over Smokey Goodness 3

Omdat Zuid-Afrika centraal staat in het boek ben ik misschien al lichtelijk bevooroordeeld, maar ik heb uiteraard zo kritisch mogelijk dit boek zitten lezen en testen. Zoals alle boeken in de serie van Jord Althuizen vind ik de fotografie ontzettend mooi. De aanvulling op de recepten met persoonlijke verhalen vind ik ook een gave toevoeging. Na wat basiskennis over de braai (inclusief woordenlijst van de Afrikaanse taal) ga je al vlot door naar de recepten.

En die recepten zijn inderdaad Zuid-Afrikaans. Ik ken ze niet allemaal, maar veel komt mij bekend voor. De recepten zijn duidelijk en de ingrediënten zijn over het algemeen ook goed verkrijgbaar. Wat ik soms lastiger vind is dat bij een recept meestal staat voor hoeveel personen het is. Dat zegt alleen niet altijd voor hoeveel stuks het is, want dat komt dus niet bij elk recept overeen. Zo was de roosterkoek voor 4 personen, ikzelf vind het dan prettiger om te weten hoeveel broodjes ik er daadwerkelijk mee kan maken. Klein detail maar.

ZUID-AFRIKAANSE ROOSTERKOEK + REVIEW SMOKEY GOODNESS 3

Heb ik dan verder nog een kritische noot? Nee, niet echt. Enige waar je wel even rekening mee moet houden is dat je een goede barbecue nodig hebt, vaak ook eentje die er een kap op heeft (daar is vast een betere term voor haha). Maar goed, ik ga er vanuit dat je als barbecue liefhebber die zo’n boek koopt dan ook wel een goede braai in huis hebt.

Het boek telt 224 pagina’s en is onder andere hier verkrijgbaar.

ZUID-AFRIKAANSE ROOSTERKOEK + REVIEW SMOKEY GOODNESS 3
Recept afdrukken
5 van 2 stemmen

Zuid-Afrikaanse roosterkoek

Bij een Zuid-Afrikaanse roosterkoek denk je misschien aan een zoet koekje. Maar de roosterkoek is eigenlijk een lekker broodje die je uitstekend op de barbeque kan maken.
Porties: broodjes

Ingrediënten

  • 180 ml lauwwarm water
  • 10 gram gedroogde gist
  • 15 gram fijne kristalsuiker
  • 300 gram bloem
  • 5 gram zout
  • 30 ml neutrale olie

Instructies

  • Ga je ze maken op de barbecue? Bereid deze dan vast voor op direct grillen en verhit hem tot een temperatuur van 180 °C. Maak je ze net als ik in de oven, die hoef je pas tijdens de laatste rijs voor te verwarmen.
  • Doe het water in een maatbeker en voeg hier de gist en suiker aan toe. Roer even door en laat het mengsel dan een half uur staan. Zorg dat je maatbeker groot genoeg is, het volume neemt flink toe.
  • Meng in een grote kom de bloem en het zout door elkaar. Voeg het gistwater toe en kneed in 5-10 minuten tot een elastisch deeg. Laat het deeg in de kom een uur rijzen (op een warme plek) tot het in volume verdubbeld is.
  • Druk daarna de lucht eruit en verdeel het deeg in 8 gelijke stukken. Vorm het deeg tot bolletjes en laat deze nog eens 20 minuten rijzen op een bakplaat.
  • Bestrijk de broodjes rondom licht met de olie en grill ze op het rooster in ongeveer 5 minuten per kant op 180 °C op de barbecue tot ze gaar zijn. Voor de oven kun je ongeveer gelijke tijden aanhouden.

Notities

  • Bewaren: ongeveer 4 dagen in een afgesloten verpakking buiten de koelkast. In de vriezer tot 3 maanden houdbaar.

ZUID-AFRIKAANS SNOEP PROEVEN

Op de enerlaatste dag van mijn vakantie in Zuid-Afrika ging ik in Kaapstad naar de supermarkt. Ik liep vrijwel gelijk door naar de paden met zoete en hartige snacks om lekkers te kopen voor een proefvideo. De hartige snacks die mij opvielen waren voornamelijk andere smaken chips dan wij kennen. Toch sloeg ik ze over, dat was namelijk niet zo handig om mee te nemen. Op het vliegveld kocht ik nog wel wat biltong, dat mocht natuurlijk niet ontbreken. Voor zoete snacks kon ik mijn lol op in de supermarkt. Na wat keuzestress had ik dan eindelijk mijn mandje gevuld en ging ik door naar de kassa. Moest ik alleen nog wat geduld opbrengen tot ik in Nederland dan eindelijk al mijn aankopen kon proeven. Dat deed ik samen met mijn reisgenootje Tessa!

Kun je de video niet zien? Bekijk hem dan hier!

Heb jij wel eens een van deze lekkernijen uit Zuid-Afrika geproefd? Of misschien juist heel iets anders?

BOBOTIE maken

Na mijn reis naar Zuid-Afrika maakte ik thuis zelf bobotie volgens klassiek Zuid-Afrikaans recept. Ik deel het recept met jullie.

Bobotie maken

Ik heb uit Zuid-Afrika verschillende souvenirs mee genomen waar ik ontzettend blij mee ben, maar het Zuid-Afrikaanse kookboek behoort toch wel tot de toppers van mijn aankopen daar. Het boek is ook nog eens in het Afrikaans geschreven, dus dat levert soms even wat gepuzzel op. Veel spreekt voor zich of is in zinsverband prima te begrijpen, maar enkele ingrediënten moet ik echt even opzoeken op internet. Zo is ‘blatjang’ chutney en ‘borrie’ is kurkuma. Dat is net wat lastiger te vertalen dan een woord als ‘suurlemoensap’ naar citroensap.

Na een vertaling van de ingrediënten en het goed doorlezen van het recept dook ik de keuken in om zelf bobotie te maken. Mijn ouders en zusje kwamen ’s avonds mijn kookkunsten proeven en keurden de bobotie unaniem goed. Ikzelf waande mij weer even terug in Zuid-Afrika en weet nu al dat dit gerecht vaker op tafel zal staan.

BOBOTIE recept

Bron: Die Klassieke Suid-Afrikaanse Kookboek (bij bol.com verkrijgbaar als e-book)

BOBOTIE

Recept afdrukken

4.60 van 32 stemmen

Bobotie

Ovenschotels zijn hartstikke lekker op z’n tijd. Deze hartige Zuid-Afrikaanse Bobotie is zeker het proberen waard.
Porties: personen

Ingrediënten

  • 2 sneetjes witbrood
  • 250 ml melk
  • 30 ml olijfolie
  • 1 ui (gesnipperd)
  • 1 teen knoflook (geperst)
  • 4 tl kerriepoeder
  • 3 tl kurkuma
  • 1 kg gehakt
  • 2 tl zout
  • 1 tl zwarte peper
  • 2 el citroensap
  • 1 el azijn
  • 2 el abrikozenjam
  • 6 el chutney (ik gebruikte uienchutney, mangochutney kan ook)
  • 60 gram rozijnen
  • 4 eieren (m)
  • 3 laurierbladeren
  • 2 el bloem
  • 1 tl juspoeder (rund)
  • 500 ml water
  • 1 el worcestersaus

Instructies

  • Laat de sneetjes brood in een schaaltje melk weken. Verhit de helft van de olijfolie in een grote pan en fruit hierin de ui en je teen knoflook. Giet de overige olijfolie erbij en voeg kerriepoeder en 2,5 tl kurkuma (0,5 tl heb je later nodig) toe. Roer goed door en voeg dan het gehakt toe. Rul het gehakt tot het gaar is, blijf constant roeren in de pan.
  • Draai het vuur laag en voeg zout, peper, citroensap, azijn, abrikozenjam, chutney en rozijnen toe. Roer goed door elkaar. Knijp het brood een beetje uit zodat het niet te vochtig is, bewaar de melk. Verkruimel het tussen je vingers en meng het door het gehaktmengsel.
  • Klop één ei los en giet bij het gehaktmengsel, roer wederom goed door. Haal de pan van het vuur en giet het gehaktmengsel in een ovenschaal van ongeveer 20×30 cm. Schep 2 eetlepels van het mengsel terug in de pan, dit heb je nodig voor een ragout. Verdeel de rest van het mengsel gelijkmatig over de bodem.
  • Voeg aan de overgebleven melk de 3 eieren en de rest van de kurkuma toe, klop door elkaar. Giet het mengsel over het gehakt. Plaats de laurierbladeren in de bobotie.
  • Bak de bobotie in ongeveer 30 minuten op 180° C (boven- en onderwarmte) tot het mengsel gestold is.
  • Terwijl de bobotie in de oven staat, maak je er een soort saus/ragout bij. Voeg bloem en juspoeder toe aan de pan met het overgebleven gehaktmengsel. Zet het vuur hoog en voeg het water beetje bij beetje toe en blijf roeren tot het begint in te dikken. Eenmaal ingedikt voeg je de worcestersaus toe, naar smaak kun je eventueel meer of minder toevoegen.

Notities

  • Serveer de bobotie met rijst en sperziebonen, op die manier is dit recept meer dan voldoende voor 4 personen.
  • Op aanraden van een Zuid-Afrikaanse lezeres kookte ik met de rijst wat kurkuma en een kaneelstokje mee, dat was heerlijk en paste er ontzettend goed bij.

Deze behind the scenes staat helemaal in het teken van mijn vakantie de laatste 3 weken. Voor het eerst in jaren heb ik 3 weken lang niet gewerkt en zelfs amper aan werk gedacht. Lian nam alles over zodat ik lekker vakantie kon vieren, wat een zaligheid. Naast een paar daagjes thuis was ik het grootste deel van mijn vakantie in Zuid-Afrika om de reis te maken waar ik al járen naar uitkeek. En wat was het fantastisch. De twee dagen in het Krugerpark waren het absolute hoogtepunt en dat wil ik zeker nog eens gaan doen. Al is het maar om alle foto’s ‘opnieuw’ te maken, want al mijn bagage (inclusief camera dus) werd gestolen. Over een enerverende vakantie gesproken. Pak er maar wat te drinken bij, want dit is de langste behind the scenes met de meeste foto’s ooit.

Maandag 17 juli vertrok ik met het vliegtuig naar Zuid-Afrika. Ik ging mee met een groepsreis en van tevoren had ik met een aantal reisgenoten al via de app contact gehad. Met hen sprak ik af op Schiphol en dat was reuze gezellig. We vlogen eind van de middag eerst naar Frankfurt om daar na een overstap door te gaan naar Johannesburg.

Dinsdagochtend kwamen we daar aan. Voor mij was het de eerste keer op zo’n lange vlucht (10,5 uur) en ik vond het niks. Het was een nachtvlucht en ik heb geen oog dicht gedaan. Maar je moet er wat voor over hebben nietwaar 😉 . Onderweg waren we al wat meer reisgenoten tegengekomen en in de aankomsthal was onze groep dan echt compleet. Omdat we nog niet naar ons hotel konden gaan, gingen we gelijk een dag op pad. Met de bus reden we naar Soweto, een township van Johannesburg. De apartheid en Nelson Mandela spelen hier een grote rol en het toeval wil dat deze dag Nelson Mandela 99 jaar zou zijn geworden. Dat was te merken toen we zijn huis bezochten. Een hoop muziek en dans en er werd zelfs taart uitgedeeld.

Woensdag stond in het teken van de reis richting het Krugerpark. Via de panoramaroute reden we hierheen en dat zorgde voor prachtige uitzichten. Achter mij op de foto zie je de rondavels.

We kwamen ’s avonds aan bij de Timabavati lodges, die hebben zulke leuke huisjes! Al zagen we dat pas echt goed op de volgende dag, want omdat het nu winter is in Zuid-Afrika begint het om 5 uur al te schemeren. Dat was best even wennen in het begin.

Donderdag werd er al om kwart voor 5 op de deur van ons hutje geklopt. Een wake-up call voor onze safari! Yes, ik stond binnen no-time naast mijn bed en kon niet wachten om te vertrekken. Hier had ik zó naar uitgekeken. En het was de grootste reden dat ik deze reis wilde maken. Om half 6 vertrokken we in een open jeep naar de rand van het Krugerpark om de hele dag op zoek te gaan naar de wilde dieren.

En het was al snel raak. Binnen een kwartier hadden we al een aantal giraffes, wildebeesten, impala’s en onze eerste olifant gezien. Die olifant maakte de meeste indruk, op slechts 5 meter afstand stond hij rustig te eten en hij kwam steeds wat dichterbij. Ja, dit is waarvoor ik kwam. De rest van de dag kwamen we zó ontzettend veel dieren tegen.

Onze tweede dag safari gingen we naar een ander deel van het park, het was ook gelijk ons vervoer naar het volgende verblijf. Deze dag zagen we veel minder dieren dan de eerste dag. Die eerste dag safari was echt een cadeautje was met de hoeveelheid dieren die we hebben gezien. Op onze tweede dag hadden we wel een fantastisch moment: namelijk een aanval van een leeuwin op een ‘kleine’ giraffe van ongeveer 1,5 jaar. Fantastisch klinkt misschien een beetje raar, want de giraffe overleefde het uiteraard niet. Maar dit is wel hoe de natuur werkt en om dit van zo dichtbij te mogen zien was echt heel bijzonder. We stonden met onze jeep (en heel veel andere jeeps) bij een waterplaats te kijken hoe hier zebra’s, giraffes, wildebeesten en impala’s aan het drinken waren. Echt prachtig om te zien al die dieren bij elkaar.

Een van de gidsen had gespot dat er onder een bosje een leeuwin lag, in de houding om aan te vallen. Dus daar bleven we op wachten. Bij elk dier dat redelijk in de buurt kwam hielden we onze adem in. De impala’s hadden al vroeg door dat er gevaar was en die vluchtten, de rest had het echter niet door. Toen moedergiraffe met haar kind naar het bewuste bosje liep om ervan te eten, greep de leeuwin haar kans. Die sprong tevoorschijn en na een achtervolging van enkele meters maakte ze een flinke sprong om de giraffe bij zijn nek te grijpen. Het duurde denk ik nog een kwartier voordat de giraffe dood was en de leeuwin de giraffe naar de bosjes sleepte. Wat een kracht zit er in zo’n dier.

Ik denk dat je aan mijn beschrijving wel kunt begrijpen dat ik er nog steeds helemaal vol van ben. Zelfs de gidsen waren zwaar onder de indruk. Zeker omdat leeuwinnen normaal niet in hun eentje jagen en al helemaal niet op dit tijdsstip van de dag. Hij wilde al ons video- en fotomateriaal zien.

Ik zet nog even op een rij wat ik allemaal heb gezien op mijn twee dagen safari: olifanten, giraffes, impala’s, springbokken, wildebeesten, een hyena, zebra’s, cheeta’s, buffels, neushoorns, een luipaard, krokodillen, nijlpaarden, leeuwen, wrattenzwijnen, gnoe’s, bavianen, koedoe’s, waterbokken, schildpadden en dan is er vast nog iets dat ik ben vergeten.

De volgende nacht sliepen we in vrij primitieve hutjes waar niet meer in stond dan twee bedden. Voor de sanitaire voorzieningen gingen we naar het toiletgebouw. Ontbijten deden we heel gezellig voor het hutje waar de de braai als ons tafeltje gebruikten. Daarna begonnen we aan onze reisdag. De vakantie stond sowieso veel in het teken van reizen, maar vandaag al helemaal. We reden terug naar Johannesburg waar we een binnenlandse vlucht naar Port Elizabeth namen. Na een lange busrit belandden we bovenop een berg bij Zuurberg Mountain Inn. Het verblijf waar al mijn bagage werd gestolen.

Na een warme douche haalde reisgenootje Tessa mij op en liet ik haar nog even mijn verblijf zien. We hoorden gerommel bij de voordeur en keken even of het een ander reisgenootje was, maar we zagen niets meer. Na nog meer harde onverklaarbare geluiden achter het huisje besloten we dat het waarschijnlijk om apen zou gaan. Ik had ook al andere dieren gehoord en die apen liepen de laatste dagen ook overal rond. Achteraf zijn dit waarschijnlijk al de inbrekers geweest, gelukkig hebben ze ons gehoord en hebben we ze afgeschrikt. Voor even dan.

Na het diner in hotel zaten we nog even in de bar waar plots iemand van onze groep binnenrende en zei dat al hun bagage weg was. Wij sprongen op en renden naar onze eigen huisjes. Samen met een bewaker ging ik naar mijn huisje en bij aankomst wist ik al genoeg. Ik zag dat het licht wat ik buiten expres had aangelaten uit was en toen ik de deur opende was alles weg. Echt alles. Het enige dat ik op dat moment nog had was mijn toilettas en de kleding die ik droeg. In een klein tasje had ik mijn paspoort, mijn pinpas en credit card en wat losgeld mee, maar verder was alles weg. Uitgerekend het eerste hotel wat luxe was en waar we ons veilig voelden. Het allerergst vind ik dat mijn camera -en dan vooral de SD kaart- weg is, precies na twee dagen Krugerpark. Hetgeen waar ik mij het meest op had verheugd en op welke foto’s ik zo ontzettend trots was.

De politie arriveerde na een tijdje zodat 5 mensen uit onze groep (van de 20) aangifte konden doen van diefstal van de bagage. Dit ging allemaal vrij knullig. Omdat we toeristen waren zijn ze gekomen, maar daar is alles dan ook wel mee gezegd. We kregen al te horen van onze gids dat dit nu eenmaal Zuid-Afrika was en dat we onze spullen nooit meer terug zouden zien. Dat zou worden doorverkocht. En voor prijzen waar je van schrikt. Mijn camera kostte omgerekend meer dan 10.000 Rand, die verkopen ze voor 50 Rand. Dat is net iets meer dan 3 euro. Kledingstukken worden voor 5-10 Rand verkocht. Het is hoogstwaarschijnlijk een inside job geweest van (oud)werknemers, het lijkt namelijk ‘goed’ voorbereid te zijn.

Ik kon gelukkig in mijn hoofd de knop best snel omzetten, ik wilde mijn vakantie niet laten verpesten en er zoveel mogelijk uithalen. Dus verscheen ik de volgende ochtend vrolijk bij het ontbijt -na een klein uurtje slaap- met de mededeling dat ik vandaag niet lang na had hoeven te denken over mijn outfit. Tsja, ik krijg op dit soort momenten een apart soort humor zullen we maar zeggen 😉 .

Omdat ik en een aantal andere mensen niets meer hadden, zijn we naar een grote mall in Port Elizabeth gereden om in een uur en 15 minuten alles aan te schaffen voor de rest van de vakantie. Nou, geloof mij dat shoppen dus gewoon echt een sport is. Niet te doen. Op hoog tempo raceten Tessa en ik door een winkelcentrum dat gigantisch was en waar we de weg niet kenden. Er zat zelfs een ijsbaan en casino in, dus dat geeft denk ik wel aan dat het echt heel groot was. Het was voornamelijk een kwestie van pakken wat er wel oké uitziet en dan kopen wat past. Ik had niet alles wat ik graag zou willen, maar ik kon weer een paar dagen vooruit.

Daarna door naar ons volgende verblijf in Plettenberg, vlakbij de zee. Daar waaiden we dan ook lekker uit en dronken we wat bij een strandtent. Omdat we onze dosis spanning en sensatie nog niet hadden gehad die dag, waren we daar getuige van een vechtpartij. Je maakt nog eens wat mee in Zuid-Afrika. De volgende dag reden we ook weer naar zee, dit keer om in een boot te stappen die vervolgens in het water werd geduwd. We gingen op zoek naar walvissen, en die vonden we! Zo bijzonder dat op een enkele meters afstand twee walvissen zwommen. We zagen jammer genoeg niet meer dan hun ruggen, de staarten bleven netjes onder water. Maar toch, bijzonder was het wel. Zeker toen we niet veel later ook nog drie witte haaien hadden gezien waarvan eentje behoorlijk groot was. Die zaten in de buurt van de zeehonden, te wachten op een lekker maaltje.

’s Middags gingen we naar Tsitsikamma, over de bekende suspensoin bridge. Grote hangbruggen tussen de rotsen met een prachtig uitzicht. We zagen zelfs nog een paar walvissen in de verte.

Na een overnachting in Swellenberg reden we tijdens onze route langs een winkelcentrum waar we nog even een stop maakten. We misten nog steeds bepaalde dingen in onze bagage en kregen weer een uur de tijd. Hier vond ik gelukkig alle dingen die ik nog nodig had en daarna gingen we door naar een soort wildlife dierentuin. Na het Krugerpark lang niet meer zo spectaculair natuurlijk, maar we konden een aantal dieren nu wel van heel dichtbij zien. Daarna kwamen we bij een prachtig verblijf in Oudtshoorn met dit prachtige uitzicht (bovenstaande foto). Dit is wat ik zag zodra ik mijn deur van de kamer opende.

Op onze eerste volle dag in Oudtshoorn gingen we naar de Cango grotten en naar een struisvogelboerderij. Ik had nooit zo heel erg veel met struisvogels, maar wat zijn dit leuke dieren zeg. Ik mocht er eerst eentje uit de hand voeren en aaien, daarna kon ik met een emmer vol voer staan voor de zogenoemde ‘nekmassage’. Daar wisten die struisvogels wel raad mee. We lunchten ook bij de struisvogelboerderij, met -hoe toepasselijk- struisvogel. En dat is dus heel erg lekker.

De volgende dag verlieten we Oudtshoorn en begonnen we aan onze reis naar Kaapstad, maar eerst stopten we een paar keer in het wijngebied. In Boschendal genoten we van de beste lunch ooit met het beste uitzicht ooit. Hier had ik mij best een paar dagen kunnen vermaken. Op een andere locatie deden we nog een (snelle) wijnproeverij en daarna reden we door naar het stadje Stellenbosch. Het begon al te schemeren dus we hielden het bij een kort bezoekje. ’s Avonds kwamen we dan eindelijk aan in Kaapstad.

Hoewel we er al even waren, zagen we de volgende dag pas echt iets van Kaapstad. Niet al te lang dan, want we gingen langs de kust rijden via Houtbaai, Kaappunt, Kaap de Goede Hoop en Boulders Beach. Dit was echt ontzettend leuk, ik houd wel van dit soort mooie uitzichten. We gingen uiteraard ook even lekker toeristisch met het bord bij Kaap de Goede Hoop op de foto. En ik vond het ook tijd voor een foto met pinguïns. Helaas was het de broedperiode voor de pinguïns en zagen we er maar weinig op het strand, maar als je op de houten vlonders langs het strand liep zag je er ontzettend veel. En hoe leuk: met jonkies! Sommigen waren nog klein en verstopten zich onder hun ouders, anderen waren al groter en begonnen hun donshaar te verliezen.

Onze laatste volle dag slenterde ik voornamelijk door Kaapstad, ik was in het winkelcentrum te vinden voor wat laatste dingen die ik nog graag wilde kopen en anders zat ik op terrasjes. ’s Avonds gingen we met een deel van de groep uit eten bij Gold, een aanrader wanneer je in Kaapstad bent. Er wordt allerlei Afrikaans (niet alleen uit Zuid-Afrika) eten geserveerd onder het genot van een lekker wijntje en Afrikaanse zang en dans. Een soort Afrikaanse dinnershow, dat was echt heel erg leuk.

Maandag was onze laatste dag, maar voordat we naar het vliegveld zouden gaan gingen we naar Robbeneiland. Het eiland dat vooral bekendstaat om het gevangenschap van Nelson Mandela, maar ik leerde ook dat het eiland veel meer functies heeft gekend. Zo is het als militaire basis gebruikt, maar werden er ook lepra patiënten naar gestuurd. Het was bijzonder om de geschiedenis van het eiland te zien en erover te horen. Na een busrit over het eiland kregen we nog een tour door de gevangenis van een ex-gevangene.

Omdat onze afgelopen paar dagen wel heel soepel waren verlopen zaten we uiteraard te wachten op nog wat ‘drama’, en dat kwam. Onze boot terug naar Kaapstad had vertraging waardoor we te laat kwamen voor onze bus naar het vliegveld. Eenmaal op het vaste land pakten we taxi’s om zo snel mogelijk bij het hotel te komen. We waren uiteindelijk gewoon op tijd bij het vliegveld, maar het was wel weer even een typisch momentje wat goed paste bij de vakantie.

Dinsdagochtend landden we via een tussenstop in Frankfurt uiteindelijk weer op Schiphol. Na wederom een nachtvlucht zonder slaap en amper (been)ruimte was het ook wel weer fijn om thuis te zijn. De afgelopen dagen had ik nog vakantie gepland staan, maar uiteindelijk ben ik bijna alleen maar bezig geweest met de verzekering en de aanschaf van nieuwe spullen die ik niet meer had. Het meeste is nu wel gedaan gelukkig en het is nu een kwestie van wachten op de verzekering voor ik weer verder kan.

Het was echt een fantastische vakantie die ik nooit zal vergeten, net als al mijn leuke en lieve reisgenoten. Ik kan nu al niet wachten op de reünie waar we het al vaak over hebben gehad. Ik kan ook niet wachten om nog eens terug te gaan naar dit mooie land. Vooral het Krugerpark staat hoog op mijn lijstje, hier zou ik dan ook graag nog wat langer blijven. En om heel veel foto’s te maken uiteraard.

De komende tijd is mijn agenda behoorlijk leeg wat afspraken betreft. Ik zal dus vooral tijd besteden aan lekker vooruit werken met het oog op de drukte die dit najaar weer gaat komen. Er zijn nog wat boekdingen die gedaan moeten worden en verder zie ik wel wat ik allemaal ga doen. Ik laat je natuurlijk via Instagram al zien wat ik allemaal doe, en anders lees je het in de volgende behind the scenes.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

In vergelijking tot de vorige behind the scenes (met mijn reis naar Zuid-Afrika) is deze compleet anders. Ik ging weer aan het werk en stiekem waren er eigenlijk niet zo heel veel bijzondere dingen de laatste tijd. In de zomer is het altijd redelijk rustig, ook wel eens lekker. Naast het nodige computerwerk bakte ik sinds lange tijd weer eens, heerlijk weer om dagjes in de keuken te staan. 

Maandag 7 augustus ging ik na 3 weken vakantie weer aan het werk. Heel eerlijk: ik moest echt weer even wennen. Meestal zit ik na een vakantie vol energie en inspiratie en nu wilde ik het liefst nog even vakantie vieren. Maar eenmaal begonnen had ik al snel de smaak te pakken. Ik werkte aan een campagne en zette samen met de uitgever de puntjes op de i voor mijn boek. Dat moest deze week namelijk naar de drukker toe. ’s Avonds ging ik bij mijn zusje en zwager kijken in hun nieuwe huis, ze zijn nog druk aan het klussen.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Dinsdag bewerkte ik de video van de Zoku ijsmaker, die staat al online. En hoezee, mijn internet is snel geworden in de vakantie!! Normaal stond een video van ongeveer 5 minuten minstens 4 uur te uploaden (vaak nog langer), nu was ik met enkele minuten klaar. Zo wordt het ineens een stuk leuker om video’s te maken voor het blog.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Woensdag liet ik jullie mijn souvenir zien: een Zuid-Afrikaans kookboek. In het Zuid-Afrikaans. Sjokolade bruintjies zijn dus brownies. Ik vind het zo’n leuke taal. Na jullie enthousiaste reacties ga ik komende week aan de slag met bobotie, dus dat recept komt er binnenkort aan! Net als wat andere Zuid-Afrikaanse recepten en ook nog een proefvideo!

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Donderdag stond ik weer in de keuken. Ik denk dat ik bijna een maand niet had gebakken, ik had dus wel weer zin in een baksessie. Ik maakte graham crackers en twisters met pesto en Parmaham waarvan de recepten al online staan.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Vrijdag was een computerdag. Zaterdag kwam mijn zusje ’s ochtends gezellig op visite en ’s avonds probeerde ik de nieuwste Tony’s uit waarvan ik verslag deed op Instagram stories. Daar komen trouwens vaker mini reviews voorbij, mocht je het leuk vinden 🙂 . Zondag was ik uitermate lui, maar werkte toch ook nog even. ’s Avonds ging ik bij mijn ouders eten en besprak ik wat huisdilemma’s met ze. In mijn zoektocht naar een koophuis zag ik door de bomen het bos even niet meer en ik twijfel heel erg of ik in Haarlem wil blijven of dat ik toch ook buiten Haarlem ga kijken. Ik ben gek op Haarlem en wil graag blijven, maar wat ik zoek is in Haarlem lastig te vinden en de huizenprijzen zijn ook torenhoog hier. Nou goed, genoeg dilemma’s dus 😉 .

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Maandag begon ik de dag met het idee heel productief te zijn, maar uiteindelijk hing ik de halve dag aan de telefoon met onder andere de verzekering, Lian voor werkbesprekingen en een vriendinnetje dat ik al een tijd niet had gesproken. En dat voor iemand die niet dol is op bellen haha. Dinsdag was mijn computerdag (zo eentje die eigenlijk heel saai is om te bespreken).

Maar woensdag was tof. Ik ging de keuken in voor een korte bakochtend en maakte 3 recepten die ik ook gelijk fotografeerde. Ik maakte onder andere een heerlijk toetje voor ’s avonds omdat een vriendinnetje bleef eten. Ik zocht ook gelijk alle foto’s uit, schreef artikelen en deed het huishouden. Echt hoor, mijn woensdag was gigantisch productief. Ik sta er zelf van te kijken.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #1

Donderdag ging ik ’s ochtends naar het gemeentehuis om mijn rijbewijs opnieuw aan te vragen, ook die is gestolen in Zuid-Afrika. Daarna ging ik nog even de stad in om te kijken of ik nog wat zomerkleding kon scoren in de sale, maar er was vrij weinig meer te krijgen aan leuke kleding. Een groot deel van mijn zomergarderobe is natuurlijk foetsie, maar naar het meeste zal ik volgend jaar op zoek moeten. Vrijdag was ook weer een computerdag. Ik schreef voornamelijk artikelen en zocht nog wat foto’s uit.

De komende twee weken zijn een stuk drukker. Ik ga met een reisgenootje dit weekend de Zuid-Afrika proefvideo opnemen, een locatie voor de boeklancering bekijken, met Lian een dagje naar Amsterdam en heb ook de nodige bakdagen op het programma staan. Heerlijk, ik heb er zin in. Volg mij op Instagram om tussendoor op de hoogte te worden gehouden, anders lees je meer over mijn avonturen in de volgende editie van behind the scenes.

Lekker cliché, maar voor mijn gevoel is het helemaal niet zo lang geleden dat ik schreef over 2017. Nu is het gewoon alweer tijd voor een vlotte terugblik op 2018 en uiteraard een vooruitblik op het nieuwe jaar. Vorig jaar schreef ik in de vooruitblik dat ik meer wilde reizen, een huis hoopte te vinden en dat er vast nog wel meer gave dingen op mijn pad zouden komen. Nou, dat klopt als een bus. Het reizen is gelukt, ik ben alleen niet naar New York geweest wat ik eigenlijk van plan was, maar hé, dat kan ook volgend jaar natuurlijk. Ik kocht een huis, dat was het meest fantastische aan 2018, en er kwamen ook weer allerlei andere gave dingen op mijn pad. Ik neem je snel mee door mijn 2018 en dan vertel ik daarna wat jullie in het nieuwe jaar kunnen verwachten van mij.

Januari

Het nieuwe jaar begon ik met mijn lieve zusje in Lissabon, wat was dat een leuke en heerlijke citytrip zeg. Op ons dooie gemakje hebben we de stad verkend en ik ben in de paar dagen een beetje verliefd geworden op Lissabon en Portugal. Ik hoop nog eens terug te gaan en meer van het land te ontdekken.

Februari

Geen opvallende gebeurtenissen in februari, ik was vooral druk bezig met vooruit werken en had gezellige dagjes met vrienden. Het meest opvallende was misschien de sneeuw die was gevallen. Ik hoop dus heel erg dat er binnenkort een mooi pak sneeuw valt, ik kan niet wachten.

Maart

Lian was een paar dagen in Haarlem om samen te werken. We maakten onder andere heel veel sfeerfoto’s van bakproducten en ingrediënten. Ook volgden we een workshop bonbons maken. Dat was zó ontzettend leuk. Zou dat best nog een keer willen doen.

April

April was een van de leukste maanden van het jaar! Werktechnisch introduceerde ik De Bakstrijd. Een maandelijkse bakwedstrijd waar velen van jullie elke maand weer enthousiast mee aan de slag gaan.

Nog leuker deze maand was dat ik mijn droomhuis vond! Na bijna een jaar zoeken liep ik dan eindelijk tegen het perfecte huis aan en werd mijn bod geaccepteerd 😀 . Vanaf dat moment duurde het nog 3 maanden voor ik de sleutels zou krijgen, maar eindelijk hoefde ik niet meer elke dag het aanbod van huizen door te struinen en al die bezichtigingen te doen. Daar was ik na een jaar namelijk wel een beetje klaar mee.

Mei

Mei was de maand waarin het mij eindelijk lukte om goede pasteis de nata te bakken, toch ook wel een hoogtepunt haha! Met 30 graden buiten zette ik de oven van mijn ouders op bijna 300 graden, waren ze blij mee 😛 .

Juni

Deze maand stond vooral in het teken van vooruit werken, de verhuizing voorbereiden en leuke dingen doen. Onder andere een fijne Boschendal picknick. Boschendal is het wijnhuis waar ik vorig jaar in Zuid-Afrika ben geweest, en met een paar van mijn reisgenootjes gingen we naar een picknick van dit merk in Zoetermeer.

Ook ging ik op mijn eerste persreis naar het buitenland, samen met Lian stapten we op de boot naar Newcastle. Ik was blij verrast door de stad trouwens, wat was dat leuk!

Juli

In Juli vertrok ik weer naar mijn geliefde Zuid-Afrika. Vooral van de natuur en safari’s kan ik daar geen genoeg krijgen. Met een grote glimlach sta ik al voor 5 uur ’s ochtends op om nog in het donker te vertrekken naar de wildparken. Echt hoor, dit wil ik nog zó vaak doen. Ik vind het zo machtig mooi om oog in oog te staan met olifanten, giraffes en andere wilde dieren. Echt uitrusten doe je niet tijdens zo’n rondreis met al die indrukken en het constant onderweg zijn, maar je komt met zoveel bijzondere ervaringen thuis. Nu ik dit schrijf begint het alweer te kriebelen haha.

Augustus

Augustus was de allerleukste maand van het jaar. Ik kreeg de sleutels van mijn nieuwe huis en verhuisde twee weken later al. Inmiddels zit ik hier alweer een paar maanden en ik vind het zo fijn. De buurt en buren zijn ontzettend leuk, het huis is prachtig en ik zit hier gewoon helemaal op mijn plek. En ik heb gewoon een kantoor aan huis, heerlijk! Ik kan ’s avonds de deur van kantoor achter me dichttrekken, het lukt mij zo veel beter om werk en privé (enigszins) gescheiden te houden en niet non-stop te werken.

Ook had ik een leuke afspraak bij het tijdschrift Vriendin. Ik dacht dat we het over de bakspecial zouden hebben en eventueel het creëren van recepten in opdracht af en toe, maar ineens vroegen ze mij om voor hun een wekelijkse column te schrijven. Zó ontzettend gaaf! Ik heb natuurlijk ja gezegd zoals je misschien al weet. Met ingang van het eerste nummer van januari komen mijn columns en recepten in het blad te staan. En in dat eerste nummer staat ook een groot interview (waar ik stiekem best nerveus voor ben)!

September

Ik had opnames met Nikon voor een leuke video over foodfotografie, dat was ook gelijk een van de eerste keren dat ik het oprecht leuk vond om voor de camera te staan zonder me ongemakkelijk te voelen.

Ook heel cool: mijn tweede perstrip naar het buitenland. Zo heb je zoiets nog nooit gedaan, en dan ineens twee keer in een vrij korte periode. Dit keer ging de reis naar Zweden en wauw, ik ben gek op het land! Hier ga ik zeker nog eens naartoe.

Oktober

In oktober gebeurde er best veel. Ik stond elke week op zaterdag met mijn recepten in het AD en heel veel lokale dagbladen, had opnames voor een samenwerking met Bruynzeel én maakte heel leuk nieuws bekend. Namelijk dat er in 2019 weer een boek van mijn hand gaat komen! Ik heb zoveel zin om daar straks aan te beginnen.

November

Deze maand stond in het teken van bakken voor het najaar. Maar ik deed meer dan bakken. Zo had ik onder andere een fotoshoot voor Vriendin bij mij thuis waarvoor een hele serie kleding klaar hing (en ik uiteindelijk niet aantrok haha). De foto’s komen bij het interview in het eerste nummer van 2019, maar ook bij mijn columns.

December

Ik had er al heel wat drukke maanden op zitten dit jaar, maar december spande de kroon. Ik had een volledige bakweek, er waren (vrij) last minute campagnes en er moest gewoon heel veel gebeuren. Ik vind deze periode superleuk, maar het breekt me ook altijd wel een beetje op moet ik eerlijk zeggen. Daarom heb ik ook lekker twee weken vakantie gepland in december en januari. Of bijna vakantie moet ik zeggen, ik doe alleen de hoognodige dingen die ik niet kan laten liggen en waar ik voor de feestdagen niet aan toe ben gekomen. Ik heb zin om even bij te komen en niet non stop aan het werk te zijn. En het leuke nieuwtje van deze maand: druk nummer 4 van mijn tweede boek ligt in de winkels!

Op naar 2019

Dan het nieuwe jaar. Er staan grote projecten op de planning dit nieuwe jaar, komen ze:

  • Boek nummer 3 komt eraan! Ik heb bizar veel zin om te beginnen met bakken. Ik heb me weer een flink project op de hals gehaald met al mijn plannen, maar ik heb er zin in! Tijdens dit proces ga ik jullie natuurlijk ook weer op de hoogte houden. Als ik eenmaal ben begonnen met bakken en schrijven zal ik vlot een update met jullie delen waarin ik jullie ook meer vertel over de inhoud van het boek. Ik weet zeker dat jullie het leuk gaan vinden (jaja, enorm flauw dat ik het niet nu al zeg 😉 )
  • Ook heel bijzonder, mijn wekelijkse columns die in Vriendin gaan komen dit jaar. Elke week schrijf ik een stukje over mijn bakkende en bloggende leven en deel ik een recept met jullie. Anekdotes, kijkjes achter de schermen, blunders. Alles komt aan bod.
  • Dan een project waar ik al zo’n 2 maanden mee bezig ben: een nieuwe website! De huidige site is er alweer bijna 4,5 jaar en in die tijd is de techniek en online wereld flink veranderd. Ik wilde bepaalde dingen anders en besloot uiteindelijk om het dan maar gelijk helemaal goed aan te pakken. Dus ben ik nu samen met een partij bezig met het ontwikkelen en bouwen van de nieuwe site. Er komen hele fijne en handige functies op de site en qua uiterlijk wordt het ook anders, maar hoe anders precies weet ik nu ook nog niet. Daar zijn ze wel al mee bezig, maar heb ik de eerste voorstellen op dit moment nog niet van gezien, dat komt snel! Het plan is dat de nieuwe site in maart live gaat, hopelijk is dat realistisch en halen we dat.

Nou, dat klinkt al perfect nietwaar? Op gebied van werk zullen dit denk ik de grootste projecten worden, maar zoals ik vorig jaar ook al zei kan er nog van alles op mijn pad komen. Dingen waar ik vooraf nooit aan had gedacht (ik noem een column). Dus we gaan zien wat dit jaar mij gaat brengen.

Naast werk wil ik het reizen in ere houden, ik heb daar echt veel plezier in. In 2018 ben ik naar Portugal, Engeland, Zuid-Afrika (en Swaziland en Lesotho) en Zweden geweest. Ik ben nog nooit zo vaak in het buitenland geweest in een jaar. Ik hoop dit jaar ook weer mooie reizen te maken, maar ik heb nog geen idee waarheen (of wanneer). Ik zou nog graag een (rond)reis door Tanzania (en Zanzibar), Amerika of Peru maken, of juist dichter bij huis en er een echte luiervakantie van te maken.

Ook hoop ik weer een leuke citytrip te doen. New York staat dus hoog op mijn lijst, maar ook Stockholm, Kopenhagen en Berlijn wil ik graag ontdekken. Ik heb geen flauw idee waar ik dit jaar allemaal naartoe ga, ik ga daar eens lekker over nadenken in mijn vakantie. Of later pas, alles op zijn tijd. Dat is mijn andere doel voor dit jaar: ondanks de drukte wel de rust (en het overzicht) zien te behouden. Met al die projecten en natuurlijk ook het blog zelf vind ik dat echt belangrijk. Verder zie ik wel wat het nieuwe jaar mij allemaal zal brengen.

Ik heb ontzettend veel zin in het nieuwe jaar. Jullie ook? Ik ben benieuwd naar jullie plannen.

Voor nu wil ik jullie een hele fijne jaarwisseling wensen. Op een mooi jaar voor jullie allemaal!

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Waar ik begin januari nog heerlijk vrijwillig aan het luieren was in mijn vakantie, moest ik dat in de tweede helft verplicht. Ik werd namelijk ziek. Ik mag graag luieren en lekker rustig aan doen hoor, maar als het verplicht is vind ik er maar weinig aan. Gelukkig was ik niet alleen maar ziek. Ik heb ook nog lekker gebakken, had een paar leuke afspraken en was lekker bezig met vooruit werken.

Het begon halverwege januari nog best oké. In het weekend bakte ik de koekjes waarvoor ik het deeg eerder die week al had gemaakt. Het recept voor de chocolade-pindakaas swirl koekjes staat al online. Verder was ik veel achter de computer te vinden, bedacht nieuwe recepten en schreef ze alvast deels uit zodat ik ze snel kon gaan maken. Ook deed ik de administratie waar ik nog steeds een hekel aan heb, maar wat ik wel steeds sneller af heb.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Op woensdag had ik een afspraak bij de tandarts, er moest een verstandskies getrokken worden. Ik keek hier onwijs tegenop. Ik vreesde voor een middag met flinke pijn en vroeg me voornamelijk af hoe ik dat nou moest doen met eten. Ja, dat is het eerste waar ik over nadacht.

De ingreep zelf viel reuze mee, binnen een minuut was hij eruit. Ik moest langer wachten tot de verdoving zijn werk deed, ruim een half uur lag ik te staren naar het plafond met een tintelende tong. Die middag en verdere dagen viel de verwachte pijn reuze mee, ik werd er alleen wel grieperig van. Uiteindelijk ben ik bijna een week ziek geweest en had nog langer een beurse kaak en oorpijn. Dat had ik toch wel even flink onderschat moet ik zeggen. Ik was er echt van overtuigd dat ik na een middagje rustig aan doen nergens meer last van had.

Goed, er volgden dus een paar redelijk saaie dagen waarin ik verplicht rustig aan moest doen. Vooral van m’n lichaam eigenlijk, want van even een paar boodschapjes doen brak het zweet me al uit. Toch heb ik deze dagen ook nog wel wat gewerkt, want ik had er in mijn planning namelijk totaal geen rekening mee gehouden dat ik ziek zou worden na die verstandskies (wie doet dat wel, haha).

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Deze dagen kwam ook mijn nieuwe camera binnen die ik toch wel heel graag wilde uittesten. Ziek of niet. Ik maakte dus een simpel recept (de gebakken peren!) en zette deze op de foto. Ik werkte al met een spiegelreflex camera (Nikon D5100), maar mijn nieuwe exemplaar (Nikon D500) is een stuk professioneler en daar moet ik nog een klein beetje aan wennen, ik moet nu veel meer handmatig instellen wat ik stiekem voorheen nooit deed. Ik ben er wel onwijs blij mee, vooral met de kwaliteit. Vooral met slechtere licht omstandigheden kan deze camera (en lens) een stuk meer hebben. Inmiddels begin ik steeds meer te wennen en zijn foto’s sneller gemaakt nu ik alle knopjes weet te vinden.

De gemaakte recepten van het weekend werkte ik de volgende dag gelijk maar uit vanaf de bank. Gelukkig voelde ik mij steeds beter en fitter en dinsdag kon ik er weer tegenaan.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Woensdag kwam Lian een dagje langs vanuit het zuiden van het land. We bespraken hele leuke dingen waar we jullie snel meer over vertellen en we namen een proefvideo op. Met wie kon ik nu beter Amerikaans snoep proeven dan met Lian, we vonden niet alles lekker kan ik je vast vertellen. Maar dat ga je binnenkort allemaal zien in de video.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Vrijdag dook ik de keuken in om koekjes te bakken. Ik maakte hele leuke hartenkoekjes voor Valentijn (ook die staan al online) en nog wat leuke andere. Die staan nog niet online, dus die volgen nog.

Hoewel mijn voornemen was om niet meer te werken in de weekenden, schreef ik toch wat artikelen uit, maakte een simpel recept en zette deze en de koekjes van de dag ervoor op de foto. Ik liep na mijn griep behoorlijk achter op schema en wilde weer een beetje inlopen. Dat werken deed ik wel vanaf de bank, het blijft immers weekend.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Ook heel erg gaaf: ik boekte mijn zomervakantie! Ik ga naar Zuid-Afrika toe deze zomer! Al jaaaaaren wil ik graag een rondreis door Zuid-Afrika doen, maar het kwam er steeds niet van. Omdat niemand in mijn omgeving net zo enthousiast stond te springen als ik, besloot ik nu de stoute schoenen aan te trekken en zelf een reis te boeken. Helemaal alleen ben ik niet, want ik heb voor een groepsreis gekozen. Ik zag het niet helemaal zitten om zo’n rondreis in mijn eentje te doen. Hoewel ik er ontzettend veel zin in heb, vind ik het toch ook wel behoorlijk spannend om in mijn up met zo’n groepsreis mee te gaan. Maar het enthousiasme overwint gelukkig, ik ga er gewoon voor. Op het plaatje zie je trouwens de route die ik ga maken.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

Maandag was weer als vanouds mijn vaste computerdag, eindelijk weer eens eentje waarop ik mij fit voelde en een flinke berg werk kon verzetten. Dinsdag reisde ik af naar Zaandam voor een leuke afspraak bij The Bakery Institute. Daarover binnenkort meer, maar kijk eens even wat een zalige croissants er in de bijbehorende winkel worden verkocht. Ze hadden ook een worst croissant, dat had ik nog nooit gezien en wilde ik dus wel eens proeven. Echt heerlijk, als je ze ooit ziet zeker proberen.

BEHIND THE SCENES: JANUARI 2017 #2

De volgende dag ging ik lunchen bij mijn zusje die ziek thuis zat en wel zin had in gezelschap. Eenmaal weer thuis bakte ik een fantastisch lekkere moelleux (hier vind je het recept!), ’s avonds bakte ik ook nog 3 kleine cakes voor de taart die ik op donderdag maakte. Helemaal in sferen van Valentijn maakte ik een hele gave taart, hij komt komende week online! Op de foto zie je vast wat dingen die ik gebruikte voor het decoreren.

Vrijdagochtend had ik een aannemer over de vloer die schade kwam herstellen van een verbouwing beneden. ’s Middags probeerde ik nog zoveel mogelijk werk te verzetten en werkte ik de gemaakte recepten van de afgelopen week uit.

Komende tijd ben ik vooral veel thuis aan het werk. Met vooruit werken schiet het nu ook eindelijk eens op en dat hoop ik de komende periode door te kunnen zetten. Er staan een paar afspraken op de planning en een hoop recepten om te maken. Momenteel heb ik per week ongeveer 2 bakdagen en dat vind ik prettig werken, daar ga ik dus nog lekker even mee verder 🙂 .

Wil je tussen nu en de volgende behind the scenes constant op de hoogte zijn van recepten die gaan komen en wat ik nog meer allemaal doe? Volg mij dan op Instagram!

Ik moest even flink terugzoeken tussen de foto’s op mijn telefoon om mij te herinneren wat ik afgelopen maand ook alweer gedaan en meegemaakt heb. Voor mijn gevoel duurde maart heel erg lang, dat heb ik bijna nooit dat gevoel. Bij geen enkele maand. Het was deze maand dan ook iets minder druk met afspraken dan normaal, ik had vooral veel deadlines waaraan ik vanuit huis kon werken. Ook wel eens fijn. Alle deadlines zijn in ieder geval gehaald en ik ben ook nog genoeg buiten de deur geweest. Kijk maar eens mee.

Ik ging naar het Storymakers event van Cherrylab in Amsterdam. Dat heeft niet per se veel met food te maken, maar wel met reizen. En die combinatie is perfect als je het mij vraagt. Het is niet de bedoeling dat Laura’s Bakery een reisblog wordt, maar ik merk wel dat ik het heel leuk vind om te schrijven over de reizen die ik maak in combinatie met recepten en artikelen over leuke hotspots. Zo plaatste ik een Zuid-Afrikaanse appeltert online na mijn reis naar Zuid-Afrika. En ik maakte een overzicht met de beste pasteis de nata van Lissabon. Lang verhaal kort: ik was dus op het event om te kijken wat er allemaal mogelijk is op dit gebied in samenwerking met andere partijen. Een leuke middag!

De zon scheen ook lekker deze maand. Ik wandelde naar het huis van mijn ouders om bij hun even lekker een uurtje in de zon te zitten, heerlijk!

Hoewel ik vaak een bakdag plan, komt het ook voor dat ik slechts 1 recept op een werkdag tussendoor maak. Soms heb ik wel zin om te bakken, maar niet om gelijk de hele dag in de keuken te staan. De amandel-abrikoos koekjes maakte ik voor een meeting met Hero de volgende dag.

Na die meeting ging ik nog even lunchen met Mariette en Sandra bij Sam Sam in Den Haag, de broodjes waren fantastisch lekker.

Eenmaal weer terug in Haarlem ging ik gelijk door naar een huisbezichtiging. Jawel, de huizenzoektocht is nog steeds bezig. Ook dit werd hem niet, op de bovenverdieping voelde ik mij echt een reus door hele gekke kleine, smalle deurposten. Niet helemaal zoals ik in een huis wil wonen 😉 .

Het maken van de carrot cake was ik al een hele tijd aan het uitstellen. Sowieso had ik last van uitstelgedrag de afgelopen maand. Heel irritant, maar inmiddels heb ik de smaak weer te pakken. Over die carrot cake: dat werd de lekkerste worteltaart die ik ooit gegeten heb. Zonder grappen. Het recept staat inmiddels online en van jullie krijg ik ook alleen maar enthousiaste reacties, zo leuk!

Op mijn toilet heb ik een soort systeem gemaakt van handdoekhaakjes met bakkerstouw en kleine knijpertjes om foto’s aan op te hangen. De vorige serie foto’s hing er inmiddels al bijna een jaar dus ik vond het tijd om de foto’s te vernieuwen. Ze zijn voornamelijk van de reizen en uitstapjes die ik de laatste maanden heb gemaakt en ik word er iedere keer weer zo blij van als ik ze zie. En ik krijg er ontzettend veel zin van om nog meer te reizen. Gelukkig staat mijn zomervakantie alweer geboekt, daar kijk ik zó naar uit (weer naar Zuid-Afrika! 😀 ).

Eindelijk was het dan zover: de boeklancering van de liefste Mariette! Haar boek Puur Zoet werd gelanceerd met allerlei lekkers uit het boek en ik heb gesmuld van alles. Dat ik dat nog eens zou zeggen van gezondere baksels, wie had dat gedacht. Ik ga er binnenkort mee aan de slag en heb al een recept op het oog om te maken. Binnenkort meer dus!

Lian was een paar dagen in het mooie Haarlem voor allerlei werkdingen, maar ook voor een hoop gezelligheid. We waren nieuwsgierig naar de nieuwe taartjes van AH en kochten twee punten chocoladetaart. En zo gaat dat als wij taart eten: het gebak wordt compleet ontleed.

Na de sessie met taart gingen we naar de stad om nog wat inkopen te doen ter voorbereiding van de volgende dag. En we gingen uit eten en naar de film. Heerlijk zo’n gezellig avondje.

De volgende dag stond in het teken van fotograferen. Ik wil graag een foto archief opbouwen en ben daar al een tijdje mee bezig. Vandaag konden  we ons er echt even goed op focussen in plaats van af en toe een foto tussendoor maken. We hebben prachtige plaatjes gemaakt die je de komende tijd steeds meer voorbij zult zien komen. Heel erg handig vooral voor de artikelen op Handige baktips zo’n archief.

Met de kerstdagen had ik Lian een workshop bonbons maken cadeau gegeven, nu gingen we die dan eindelijk ook echt maken. Bij Olala Chocola in Haarlem volgden we de workshop en 2 uur later gingen we naar buiten met 24 zelfgemaakte bonbons. Heel erg leuk (en lekker!).

Daarna door naar een andere chocolaterie in de stad: Pierre. We mochten bij een presentatie van de nieuwe Ruby chocolade zijn en allerlei lekkers proeven. Deze chocolade is van nature roze en heeft qua smaak tonen van rood fruit. Het is dus geen witte chocola met een smaakje, deze chocolade is echt een andere soort naast de wit, melk en puur. Door de andere bereiding en samenstelling is deze alleen roze en heeft een compleet andere smaak. Ik vind hem zelf erg lekker en ga er binnenkort iets lekkers mee maken.

In het weekend kwam Zoë, de dochter van Lian, ook nog op bezoek. Zij en Lotje bleken de beste maatjes en vonden elkaar maar wat interessant. Kroop Zoë niet achter Lotje aan, dan ging Lot wel weer op zoek naar deze kleine meid. Lotje vind gelukkig alles prima en Zoë was heel voorzichtig met aaien, dat ging dus supergoed.

Vorige week zette er ineens een verkoudheid door en voelde ik mij behoorlijk beroerd, ik heb dus een paar dagen vanaf de bank geprobeerd te werken. Ook deed ik eindelijk iets met het Instagram account van Lotje dat ik al een paar dagen eerder (op aandringen van velen) had aangemaakt. Daar heb ik meer plezier in dan ik van tevoren had gedacht haha. Mocht je deze kleine draak ook willen volgen, je vindt haar via Lotje het konijn.

En eigenlijk zijn foto’s van Lotje de enige die ik heb gemaakt de laatste dagen. Naast op de bank liggen en achter de computer werken heb ik ook vrij weinig gedaan moet ik zeggen.

April begint natuurlijk met de paasdagen. Daarover in de volgende behind the scenes meer, want dit artikel schreef ik afgelopen weekend toen Pasen nog moest beginnen. Ook weten jullie al dat ik De Bakstrijd lanceerde! Op dit moment (van schrijven) vind ik het vooral nog heel spannend hoe het ontvangen gaat worden. Naast gourmetten en paasbrunchen ligt April nog redelijk open. Er staat een event op de planning, wat etentjes en een afspraak met mijn uitgever. Daar gaat vast nog veel meer bij komen in de agenda. Wat allemaal zie je in de volgende behind the scenes, voor tussentijdse updates kun je mij volgen op Instagram!

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

De periode van events en veel afspraken buiten de deur is weer aangebroken. Waar de afgelopen twee weken nog vrij rustig begonnen,  werden die al snel behoorlijk druk. Ik was een dag in Amsterdam om allerlei zoete winkels te ontdekken en ging naar een chocolade event waar we ons eigen mandje mochten vullen met alles wat we maar wilden. Verder stond het regelen van de boeklancering op het programma en nog veel meer. Lees je mee?

Het weekend was helemaal top. Op zaterdag kwam Tessa langs, haar leerde ik kennen op mijn reis door Zuid-Afrika. Samen namen we een proefvideo met Zuid-Afrikaans snoep op, zo leuk! Daarna gingen we naar de stad om een lekker hapje te eten bij Ora en te genieten van Haarlem Jazz. Zondag was een lekker dagje thuis, ik deed het huishouden en keek de laatste afleveringen van Suits op Netflix. Kom maar op met dat zesde (en zevende) seizoen.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Maandag is zoals jullie weten meestal mijn computerdag, nu dus ook. Ik werkte aan artikelen, de lancering van mijn bakboek en deed vast boodschappen voor dinsdag. Toen dook ik ’s ochtends namelijk de keuken in om een aantal hartige recepten te maken. ’s Middags sprak ik af met Pauline (van Uit Pauline’s Keuken) om weer even gezellig bij te kletsen. Daarna deed ik bij Blokker nog wat inkopen om de lades in mijn keuken te organiseren.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Woensdag ging ik aan de slag met mijn Zuid-Afrikaanse kookboek! Ik maakte de bobotie en wat was het heerlijk (en ja, ik kocht ook placemats als souvenir haha). Mijn ouders en zusje kwamen eten en die hebben ook gesmuld. Daarna speelden we cluedo, een van mijn favoriete spellen.

Donderdag begon ik vrij productief en met hele goede intenties om de hele dag zo productief te zijn. In werkelijkheid kwam er maar weinig van terecht. Die dagen zitten er helaas soms ook tussen. Ik deed daarom maar wat kleine klusjes die weinig tijd en concentratie vragen, maar wel vaak lang blijven liggen. Eind van de middag ging ik met mijn vader naar IJmuiden om bij Scapino goedkope enkelhoge schoenen te kopen. We gaan binnenkort namelijk wadlopen en dat schijnt (door het zeewater) niet al te best te zijn voor je schoenen.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Vrijdag heb ik een half dagje gewerkt en begon ik lekker al wat eerder met het weekend. Het weekend was lekker rustig. Naast het huishouden was ik bezig met verzekeringswerk van mijn op vakantie gestolen bagage. Daar moest ik een gedetailleerde lijst van maken met zoveel mogelijk aankoopbewijzen, dus dat is even flink puzzelen.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Na een rustig weekend was ik klaar voor een drukke hectische week. Maandagochtend stapte ik in de trein naar Amsterdam voor een gezellig dagje met Lian. We waren van plan zoete hotspots te bezoeken, maar dat hadden we bepaald niet goed voorbereid. Onze eerste stop was bij Winkel43 voor een stukje appeltaart, maar door de Noordermarkt kun je die op maandag beter overslaan lazen we later na het zien van een gigantische rij. Dat hebben we dus gedaan. Wel een succes was Van Stapele Koekmakerij, ieder kwartier komen hier verse koekjes uit de oven. En die zijn heeeeerlijk!

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Na Van Stapele liepen we na een donut tussenstop bij Dunkin Donuts door naar het Hard Rock Café, Lian wilde mij kennis laten maken met dit concept. We bestelden als lunch een schaal met verschillende hapjes die echt gigantisch was! en als ik Lian mag geloven is diezelfde schaal in Amerika nóg groter. Ook begonnen we vast aan onze mamibo met aardbeien mojito’s, je moet wat nietwaar?

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Alsof we nog niet genoeg gesmuld en gesmikkeld hadden gingen we door naar een chocolade event van Godiva. Met een leeg mandje konden we door diverse ruimtes in het Pillows Hotel lopen en die vullen met allerlei chocolade. Mariette kwam ook naar het event en met zijn drietjes sloten we de dag af in het Vondelpark met wat eten dat we bij Stach gehaald hadden. Wat een heerlijke dag!

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Dinsdag stapte ik ook alweer vroeg in de trein. Dit keer ging de reis naar Utrecht toe, ik ging namelijk een locatie bekijken voor de boeklancering. We waren enthousiast en hebben de locatie dus gelijk vastgelegd. Binnenkort ga ik jullie er meer over vertellen want ik denk dat jullie het leuk zullen vinden, met een beetje mazzel is volgende weekend alles rond.

Dinsdagavond ging ik nog naar de stad voor een pubquiz. Ik vond dat we het best redelijk deden, maar de andere groepjes waren beter haha. We eindigden op plaats 7 (van de 8).

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Woensdag zou ik productief zijn. In werkelijkheid had ik de concentratie van een goudvis en kwam er niet zoveel uit mijn handen als ik eigenlijk had gewild. Donderdag ging gelukkig wel goed, ik zat voornamelijk achter de computer om foto’s uit te zoeken en aan artikelen te werken. ’s Avonds plofte ik op de bank met een dekentje, (digitaal) boek en Lotje kwam er gezellig bij liggen. Als echte huismus ben ik dol op dit soort avondjes.

BEHIND THE SCENES: AUGUSTUS 2017 #2

Vrijdag scheen de zon weer eens en die was welkom na de bakken regen van de dagen ervoor. Ik werkte alleen de ochtend en was bezig met het schrijven van artikelen het maken van een planning voor volgende week. Die wordt ook weer druk, dus ik moest even goed kijken wat ik wel en niet kan doen. ’s Middags ging ik weer eens een woning bezichtigen en daarna ging ik langs bij mijn moeder. We waren een middagje creatief bezig met haar spullen voor handlettering en ik bleef daarna ook gezellig eten.

En dan zijn er alweer twee weken voorbij gevlogen. De komende twee weken zijn druk, dus daarom werk ik dit weekend (deels) door. Ik ga naar de najaarsbeurs in Utrecht, heb een zoete bakdag gepland, ga de boeklancering voorbereiden en uitwerken, ga wadlopen, nog wat huizen bezichtigen en vooral heel goed vooruit werken. Als mijn boek later deze maand uit is zal dat ook voor de nodige drukte zorgen, dus dan wil ik al het andere werk zoveel mogelijk gedaan hebben.

Genoeg te doen dus! Ik vertel je volgende keer hoe het allemaal is gegaan, maar ik houd jullie tussendoor natuurlijk al via Instagram op de hoogte.

honeycomb-1a

Het stond sinds mijn eerste reis naar Zuid-Afrika al op mijn baklijst: zelf honeycomb maken. Ik kocht daar een Crunchie reep van Cadbury, dat is niet meer dan honeycomb in een laagje chocolade en ik vond het heerlijk. Tijdens mijn tweede reis naar het land keek ik in elke winkel even of hij in het schap lag, maar ik kon hem helaas maar in één winkel vinden. Zelfs tijdens mijn trip naar New Castle vorig jaar kon ik het niet vinden. Nu hoef ik niet meer speciaal op zoek naar deze lekkernij, want het is helemaal niet moeilijk om honeycomb te maken. Met slechts 3 ingrediënten maak je deze brosse karamel repen. In Nieuw-Zeeland is dit lekkers trouwens beter bekend als Hokey Pokey. Daar doen ze het door hun ijs, chocoladerepen (heb ik geproefd, zó lekker!) en nog veel meer. Alleen dat al is een reden om eens naar dit land af te reizen.

Ik probeerde laatst aan Lian uit te leggen wat er nu precies op de bakplanning stond, maar dat bleek lastiger dan gedacht. Ergens heeft het iets weg van schuimpjes met karamelsmaak, maar toch is dat niet de juiste beschrijving. Eigenlijk kan ik het gewoon het beste een brosse, luchtige karamelreep noemen. Om het te begrijpen moet je het gewoon zelf eens maken 😉 .

Het maken is niet moeilijk, ondanks dat een karamel maken misschien afschrikt. Ikzelf had één testpoging nodig (die iets te donker werd) en daarna zette ik een heerlijke honeycomb op tafel. Ga vooral af op je zintuigen, want dat bleek bij mij uiteindelijk het best te werken (ook omdat mijn digitale suikerthermometer blijkbaar in de maling werd genomen door de inductieplaat 😛 ). Wanneer de karamel mooi amberkleurig is voeg je de baking soda toe, en dan is deze lekkernij al bijna klaar!

Recept afdrukken
4.75 van 8 stemmen

Honeycomb

Honeycomb is een soort luchtige, brosse karamelreep. De lekkerste honeycomb maak je gemakkelijk zelf met maar drie ingredienten.

Ingrediënten

  • 200 gram fijne kristalsuiker
  • 50 gram honing
  • 10 gram baking soda

Instructies

  • Zet een met bakpapier beklede (bak)plaat klaar.
  • Doe de suiker en de honing in een (steel)pan met dikke bodem, verhit en roer door elkaar. Zodra het begint te koken stop je met roeren. Blijf erbij en wacht tot de karamel amber van kleur wordt.
  • Voeg de baking soda toe en roer snel door. Stort het hete mengsel op de met bakpapier beklede plaat en laat rusten.
  • Zodra de honeycomb is afgekoeld kun je deze in stukken snijden met een scherp hakmes of breken.

Notities

  • LET OP: Raak de karamel en honeycomb niet aan. Je wilt immers niet je vingers verbranden. Wacht tot deze afgekoeld is.
  • Tip: Je kunt ook gebruik maken van een suikerthermometer. Houd een temperatuur van 150 °C aan.
  • Bewaren: 3-4 dagen in een luchtdichte verpakking op een koele en droge plek.