Zoeken

Vorige week begreep ik helemaal hoe Sjakie zich gevoeld zou moeten hebben toen hij de gouden wikkel in zijn chocoladereep vond. Ik vond zelf geen wikkel, maar een e-mail van Tony’s Chocolonely in mijn inbox. Of ik mee wilde gaan naar België om te zien hoe hun repen worden gemaakt. Beginnend bij de cacaobonen, en zou zouden we het hele proces doorlopen tot de uiteindelijke reep. Ehm, stomme vraag. Natuurlijk wil ik dat! Ik schoof mijn geplande bakdag opzij en ik stapte vorige week dinsdag om kwart over 8 in de Thalys, op naar Antwerpen! Reden van onze trip? Dat het Tony’s is gelukt om traceerbare cacaoboter te maken en daarmee dus ook traceerbare witte chocoladerepen. Hoera!

Met een half uurtje vertraging kwamen we rond 10 uur aan op het station van Antwerpen, eindelijk zag ik die prachtige hal in het echt. Buiten stonden er al een paar taxibusjes op ons te wachten die ons naar het eerste punt zouden brengen: de haven van Antwerpen. Hier gingen we de loods in waar alle cacaobonen liggen opgeslagen. En dat rook je, zodra we uit de auto stapten roken we een zurige lucht die in de verste verte niet lijkt op de chocoladerepen die het moeten worden. Voordat ik vertel hoe het er in de haven aan toe ging, schrijf ik eerst nog even iets over het begin van het proces. Namelijk de cacaoboeren en hoe Tony’s Chocolonely met hun samenwerkt.

Tony’s en de coöperaties

Bij Tony’s Chocolonely werken ze niet samen met individuele cacaoboeren, maar met coöperaties. Boeren kunnen zich bij deze coöperaties aansluiten. Hier wordt voor gekozen, omdat het dan voor Tony’s veel beter te controleren is of er geen sprake is van slavernij op de plantages. Mochten er toch dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen, is het veel makkelijker om in te grijpen. En bovendien is het zo makkelijker om boeren te helpen.

Tony’s neemt namelijk niet alleen de bonen af, ze zijn ook echt betrokken bij de boeren die ervoor zorgen dat zij hun repen kunnen maken. Ze gaan meerdere keren per jaar langs (met chocola!) om te kijken hoe het ervoor staat. Maar nog belangrijker is het volgende: ze trainen de boeren om de productiviteit en kwaliteit te verhogen. Daar heeft Tony’s wat aan, maar de boeren zelf ook, namelijk een beter inkomen. Zo leren de boeren bijvoorbeeld dat een cacaoboom na 3 jaar pas vruchten geeft, en dit dan 10-15 jaar goed doet. Ze blijven wel langer vruchten geven, maar de kwaliteit gaat dan achteruit. Ze leren dat de bomen op een gegeven moment gekapt moeten worden en vervangen voor nieuwe bomen. Dit om ervoor te zorgen dat de boeren ieder jaar weer voldoende goede bonen kunnen produceren en niet ineens zonder zitten en 3 jaar lang moeten wachten (en dan dus ook zonder inkomen zitten).

In de loods met cacaobonen

Dan door naar Antwerpen, naar de loods waar wij heen waren gebracht. Zakken vol met cacaobonen lagen hier opgestapeld, zo ver als je kon kijken. Die zakken liggen hier maximaal 1-1,5 jaar voordat ze het productieproces ingaan. De bonen die hier lagen, waren afkomstig uit Ghana en Ivoorkust. Hoewel een boon een boon is, verschillen ze toch in smaak. De cacaobonen uit Ghana zijn fruitiger van smaak, terwijl die uit Ivoorkust juist meer bitter zijn. Daarom wordt er een mix gemaakt van deze bonen om lekkere chocola te maken. Voor de cacaoboter maakt het overigens niet uit welke je gebruikt, dat smaakt hetzelfde. Tony’s gebruikt voor de cacaoboter alleen de bonen uit Ivoorkust.

Voordat de bonen het productieproces in gaan, moet er nog het een en ander getest worden. In elke zak die hier in het magazijn ligt, zit een gat. Er wordt namelijk een staal genomen zodat de bonen getest kunnen worden. Eerst wordt het vochtgehalte van de bonen bepaalt en daarna wordt een snijtest gedaan om de bonen van binnen te kunnen bekijken. Dit alles om de kwaliteit -en dus de prijs- te kunnen bepalen. Ook worden de bonen nog gezeefd om eventuele rommel als takjes en steentjes te verwijderen. Ook dit is onderdeel van het proces om de kwaliteit te bepalen, je wilt natuurlijk zo min mogelijk rommel tussen de cacaobonen. Er zijn namelijk cacaoboeren die denken te smokkelen met het gewicht van de zakken door er wat meer steentjes tussen te laten. Helaas pindakaas, daar komen ze dus gewoon achter.

Prijs bepalen

De cacaoboeren krijgen per kilo cacaobonen betaald. De prijs wordt vastgesteld nadat de kwaliteit is bepaald. Dit wordt ook gewoon gedaan waar de boer zelf bij is, en later dus ook nog in Antwerpen in de loods.

Normaal gesproken oogst een cacaoboer gemiddeld zo’n 1000 kilo cacaobonen per jaar. De normale marktprijs voor 1000 kilo cacao ligt rond de $1400,-. Tony’s betaalt de boeren $375 extra per 1000 kilo (dat is inclusief de Fairtrade premie van $200). Dus dat is samen zo’n 25% meer dan de normale marktprijs. Een flink verschil, maar dit bedrag is nodig zodat de boeren samen met het verhogen van hun productiviteit genoeg geld kunnen verdienen om van te leven. De boeren krijgen betaald voor de bruikbare bonen, en daarom is het dus zo belangrijk dat de kwaliteit eerst wordt bepaald.

De grootste chocoladefabriek van de wereld

Vanaf de loods gingen we naar onze volgende locatie: Callebaut. Dit is de grootste chocoladefabriek ter wereld. Echt fantastisch dat ik hier gewoon een kijkje mocht nemen in de fabriek, zo gaaf!

Hoewel het dus de grootste chocoladefabriek ter wereld is, wordt er nog steeds ambachtelijk geproduceerd met het idee waarmee het bedrijf ooit opgericht is. Dat was in 1911, toen begon Barry Callebaut met het maken van chocola. Inmiddels is het een gigantisch bedrijf met 1100 mensen in dienst en wordt er per dag 1 miljoen (!) kilo chocola geproduceerd.

Verder zijn ze ook heel actief op het gebied van duurzaamheid. Qua elektriciteit zijn ze al volledig CO² neutraal. Gas wordt nog wel gebruikt, maar dit proberen ze ook zoveel mogelijk te beperken.

Eigen receptuur

Voor wie denkt dat Tony’s Chocolonely gewoon de chocola van Callebaut gebruikt voor hun repen, dat is niet geheel correct. Ja, hier wordt de chocola gemaakt, maar wel met de eigen bonen en eigen receptuur van Tony’s. En zo doen ze dat bij Callebaut voor heel veel verschillende klanten wereldwijd.

Omdat Tony’s traceerbare chocola heeft, zijn er aparte tanks en leidingen door de fabriek voor de ingrediënten van Tony’s Chocolonely. Het mag niet vermengd worden met andere bonen/ingrediënten waarvan de herkomst niet vast te stellen is.

Chocolade maken

In de loods bij Callebaut ligt altijd een voorraad cacaobonen voor 3 dagen productie draaien. En daarmee kan het proces van chocola maken beginnen!

Als eerst worden de bonen geroosterd zodat de smaak geaccentueerd wordt en de schaal loskomt van de boon. Die doppen worden niet weggegooid, maar worden gebruikt in de tuinbouw. Wij hadden vroeger ook deze doppen in de tuin liggen, best bijzonder een tuin die (in het begin) naar cacao ruikt.

Die cacaobonen worden vermalen tot cacaomassa. Dit ziet er al uit als vloeibare chocola, maar smaakt absoluut niet zo. We mochten proeven en trokken stuk voor stuk een vies gezicht. De cacaomassa smaakt ongelooflijk bitter, en heeft ook een beetje een zanderige structuur. De cacaomassa wordt vervolgens geperst om er 2 verschillende producten van de krijgen: cacaopoeder en cacaoboter.

Vervolgens wordt er van deze 3 ingrediënten en wat suiker een beslag gemaakt. Dit heeft een ruwe structuur en heeft wat weg van koekdeeg als je het zo ziet. Dit gaat in een grote machine waar het gemixt wordt. Door de wrijving stijgt de temperatuur en wordt het uiteindelijk een mooie vloeibare chocola. Voordat de chocola wordt vervoerd, worden er allemaal testen gedaan. De structuur en fijnheid worden bepaald en waar nodig kan het nog aangepast worden door bijvoorbeeld cacaoboter toe te voegen. Eenmaal goedgekeurd, gaat de chocolade vloeibaar in tankauto’s en wordt zo vervoerd naar allerlei fabrieken waar er eindproducten van worden gemaakt.

Ze maken ook gewoon chocoladeproducten in vaste vorm. De bekende druppels die zo handig zijn om mee te bakken, maar ook blokken chocola van 1 x 1 x 1 meter. Iets ander formaatje dan de repen in de winkel.

Tony’s Chocolonely repen maken

Na gezien te hebben hoe de tankauto’s worden gevuld met chocola, was het tijd om door te gaan naar de derde locatie. Namelijk naar de fabriek waar de chocoladerepen worden gemaakt. de chocolade komt hier vloeibaar binnen en hoeft eigenlijk alleen nog maar getempereerd te worden (lees hier meer over tempereren). Dan worden er -indien nodig- nog toevoegingen gedaan aan de repen. Denk aan de stukjes karamel en zeezout, of gevriesdroogde framboos en knettersuiker.

Dan worden de vormen gevuld met chocola. Even schudden zodat luchtbellen naar het oppervlak komen en dan door de koeltunnel. Door zuignappen worden ze dan uit de vormen gehaald en gaan ze op de lopende band naar de wikkelmachine voordat de repen in dozen worden verpakt.

De nieuwe smaken

Ik had al even kort gezegd dat deze fantastische dag ter ere was van de traceerbare cacaoboter. Maar ook ter ere van twee heerlijke nieuwe repen, namelijk witte chocola en wit, framboos, knettersuiker. Yes, hier ben ik heel erg blij mee. Ik ben gek op witte chocola en ben dan ook blij dat ze gelijk in het vaste assortiment zitten. Met de framboos reep heb ik al wat leuke en lekkere bakideetjes, dus daar ga ik binnenkort eens mee aan de slag.

Lieve Tony’s Chocolonely, ontzettend bedankt dat ik met jullie een dagje mee mocht om te zien hoe het proces van chocoladerepen maken nu precies in elkaar zit. En vooral ook dat jullie hier zo open en eerlijk over zijn. Drie hoeraatjes voor de traceerbare cacaoboter en dat er nog maar vele witte repen mogen volgen!

Vorige week begreep ik helemaal hoe Sjakie zich gevoeld zou moeten hebben toen hij de gouden wikkel in zijn chocoladereep vond. Ik vond zelf geen wikkel, maar een e-mail van Tony’s Chocolonely in mijn inbox. Of ik mee wilde gaan naar België om te zien hoe hun repen worden gemaakt. Beginnend bij de cacaobonen, en zou zouden we het hele proces doorlopen tot de uiteindelijke reep. Ehm, stomme vraag. Natuurlijk wil ik dat! Ik schoof mijn geplande bakdag opzij en ik stapte vorige week dinsdag om kwart over 8 in de Thalys, op naar Antwerpen! Reden van onze trip? Dat het Tony’s is gelukt om traceerbare cacaoboter te maken en daarmee dus ook traceerbare witte chocoladerepen. Hoera!

Met een half uurtje vertraging kwamen we rond 10 uur aan op het station van Antwerpen, eindelijk zag ik die prachtige hal in het echt. Buiten stonden er al een paar taxibusjes op ons te wachten die ons naar het eerste punt zouden brengen: de haven van Antwerpen. Hier gingen we de loods in waar alle cacaobonen liggen opgeslagen. En dat rook je, zodra we uit de auto stapten roken we een zurige lucht die in de verste verte niet lijkt op de chocoladerepen die het moeten worden. Voordat ik vertel hoe het er in de haven aan toe ging, schrijf ik eerst nog even iets over het begin van het proces. Namelijk de cacaoboeren en hoe Tony’s Chocolonely met hun samenwerkt.

Tony’s en de coöperaties

Bij Tony’s Chocolonely werken ze niet samen met individuele cacaoboeren, maar met coöperaties. Boeren kunnen zich bij deze coöperaties aansluiten. Hier wordt voor gekozen, omdat het dan voor Tony’s veel beter te controleren is of er geen sprake is van slavernij op de plantages. Mochten er toch dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen, is het veel makkelijker om in te grijpen. En bovendien is het zo makkelijker om boeren te helpen.

Tony’s neemt namelijk niet alleen de bonen af, ze zijn ook echt betrokken bij de boeren die ervoor zorgen dat zij hun repen kunnen maken. Ze gaan meerdere keren per jaar langs (met chocola!) om te kijken hoe het ervoor staat. Maar nog belangrijker is het volgende: ze trainen de boeren om de productiviteit en kwaliteit te verhogen. Daar heeft Tony’s wat aan, maar de boeren zelf ook, namelijk een beter inkomen. Zo leren de boeren bijvoorbeeld dat een cacaoboom na 3 jaar pas vruchten geeft, en dit dan 10-15 jaar goed doet. Ze blijven wel langer vruchten geven, maar de kwaliteit gaat dan achteruit. Ze leren dat de bomen op een gegeven moment gekapt moeten worden en vervangen voor nieuwe bomen. Dit om ervoor te zorgen dat de boeren ieder jaar weer voldoende goede bonen kunnen produceren en niet ineens zonder zitten en 3 jaar lang moeten wachten (en dan dus ook zonder inkomen zitten).

In de loods met cacaobonen

Dan door naar Antwerpen, naar de loods waar wij heen waren gebracht. Zakken vol met cacaobonen lagen hier opgestapeld, zo ver als je kon kijken. Die zakken liggen hier maximaal 1-1,5 jaar voordat ze het productieproces ingaan. De bonen die hier lagen, waren afkomstig uit Ghana en Ivoorkust. Hoewel een boon een boon is, verschillen ze toch in smaak. De cacaobonen uit Ghana zijn fruitiger van smaak, terwijl die uit Ivoorkust juist meer bitter zijn. Daarom wordt er een mix gemaakt van deze bonen om lekkere chocola te maken. Voor de cacaoboter maakt het overigens niet uit welke je gebruikt, dat smaakt hetzelfde. Tony’s gebruikt voor de cacaoboter alleen de bonen uit Ivoorkust.

Voordat de bonen het productieproces in gaan, moet er nog het een en ander getest worden. In elke zak die hier in het magazijn ligt, zit een gat. Er wordt namelijk een staal genomen zodat de bonen getest kunnen worden. Eerst wordt het vochtgehalte van de bonen bepaalt en daarna wordt een snijtest gedaan om de bonen van binnen te kunnen bekijken. Dit alles om de kwaliteit -en dus de prijs- te kunnen bepalen. Ook worden de bonen nog gezeefd om eventuele rommel als takjes en steentjes te verwijderen. Ook dit is onderdeel van het proces om de kwaliteit te bepalen, je wilt natuurlijk zo min mogelijk rommel tussen de cacaobonen. Er zijn namelijk cacaoboeren die denken te smokkelen met het gewicht van de zakken door er wat meer steentjes tussen te laten. Helaas pindakaas, daar komen ze dus gewoon achter.

Prijs bepalen

De cacaoboeren krijgen per kilo cacaobonen betaald. De prijs wordt vastgesteld nadat de kwaliteit is bepaald. Dit wordt ook gewoon gedaan waar de boer zelf bij is, en later dus ook nog in Antwerpen in de loods.

Normaal gesproken oogst een cacaoboer gemiddeld zo’n 1000 kilo cacaobonen per jaar. De normale marktprijs voor 1000 kilo cacao ligt rond de $1400,-. Tony’s betaalt de boeren $375 extra per 1000 kilo (dat is inclusief de Fairtrade premie van $200). Dus dat is samen zo’n 25% meer dan de normale marktprijs. Een flink verschil, maar dit bedrag is nodig zodat de boeren samen met het verhogen van hun productiviteit genoeg geld kunnen verdienen om van te leven. De boeren krijgen betaald voor de bruikbare bonen, en daarom is het dus zo belangrijk dat de kwaliteit eerst wordt bepaald.

De grootste chocoladefabriek van de wereld

Vanaf de loods gingen we naar onze volgende locatie: Callebaut. Dit is de grootste chocoladefabriek ter wereld. Echt fantastisch dat ik hier gewoon een kijkje mocht nemen in de fabriek, zo gaaf!

Hoewel het dus de grootste chocoladefabriek ter wereld is, wordt er nog steeds ambachtelijk geproduceerd met het idee waarmee het bedrijf ooit opgericht is. Dat was in 1911, toen begon Barry Callebaut met het maken van chocola. Inmiddels is het een gigantisch bedrijf met 1100 mensen in dienst en wordt er per dag 1 miljoen (!) kilo chocola geproduceerd.

Verder zijn ze ook heel actief op het gebied van duurzaamheid. Qua elektriciteit zijn ze al volledig CO² neutraal. Gas wordt nog wel gebruikt, maar dit proberen ze ook zoveel mogelijk te beperken.

Eigen receptuur

Voor wie denkt dat Tony’s Chocolonely gewoon de chocola van Callebaut gebruikt voor hun repen, dat is niet geheel correct. Ja, hier wordt de chocola gemaakt, maar wel met de eigen bonen en eigen receptuur van Tony’s. En zo doen ze dat bij Callebaut voor heel veel verschillende klanten wereldwijd.

Omdat Tony’s traceerbare chocola heeft, zijn er aparte tanks en leidingen door de fabriek voor de ingrediënten van Tony’s Chocolonely. Het mag niet vermengd worden met andere bonen/ingrediënten waarvan de herkomst niet vast te stellen is.

Chocolade maken

In de loods bij Callebaut ligt altijd een voorraad cacaobonen voor 3 dagen productie draaien. En daarmee kan het proces van chocola maken beginnen!

Als eerst worden de bonen geroosterd zodat de smaak geaccentueerd wordt en de schaal loskomt van de boon. Die doppen worden niet weggegooid, maar worden gebruikt in de tuinbouw. Wij hadden vroeger ook deze doppen in de tuin liggen, best bijzonder een tuin die (in het begin) naar cacao ruikt.

Die cacaobonen worden vermalen tot cacaomassa. Dit ziet er al uit als vloeibare chocola, maar smaakt absoluut niet zo. We mochten proeven en trokken stuk voor stuk een vies gezicht. De cacaomassa smaakt ongelooflijk bitter, en heeft ook een beetje een zanderige structuur. De cacaomassa wordt vervolgens geperst om er 2 verschillende producten van de krijgen: cacaopoeder en cacaoboter.

Vervolgens wordt er van deze 3 ingrediënten en wat suiker een beslag gemaakt. Dit heeft een ruwe structuur en heeft wat weg van koekdeeg als je het zo ziet. Dit gaat in een grote machine waar het gemixt wordt. Door de wrijving stijgt de temperatuur en wordt het uiteindelijk een mooie vloeibare chocola. Voordat de chocola wordt vervoerd, worden er allemaal testen gedaan. De structuur en fijnheid worden bepaald en waar nodig kan het nog aangepast worden door bijvoorbeeld cacaoboter toe te voegen. Eenmaal goedgekeurd, gaat de chocolade vloeibaar in tankauto’s en wordt zo vervoerd naar allerlei fabrieken waar er eindproducten van worden gemaakt.

Ze maken ook gewoon chocoladeproducten in vaste vorm. De bekende druppels die zo handig zijn om mee te bakken, maar ook blokken chocola van 1 x 1 x 1 meter. Iets ander formaatje dan de repen in de winkel.

Tony’s Chocolonely repen maken

Na gezien te hebben hoe de tankauto’s worden gevuld met chocola, was het tijd om door te gaan naar de derde locatie. Namelijk naar de fabriek waar de chocoladerepen worden gemaakt. de chocolade komt hier vloeibaar binnen en hoeft eigenlijk alleen nog maar getempereerd te worden (lees hier meer over tempereren). Dan worden er -indien nodig- nog toevoegingen gedaan aan de repen. Denk aan de stukjes karamel en zeezout, of gevriesdroogde framboos en knettersuiker.

Dan worden de vormen gevuld met chocola. Even schudden zodat luchtbellen naar het oppervlak komen en dan door de koeltunnel. Door zuignappen worden ze dan uit de vormen gehaald en gaan ze op de lopende band naar de wikkelmachine voordat de repen in dozen worden verpakt.

De nieuwe smaken

Ik had al even kort gezegd dat deze fantastische dag ter ere was van de traceerbare cacaoboter. Maar ook ter ere van twee heerlijke nieuwe repen, namelijk witte chocola en wit, framboos, knettersuiker. Yes, hier ben ik heel erg blij mee. Ik ben gek op witte chocola en ben dan ook blij dat ze gelijk in het vaste assortiment zitten. Met de framboos reep heb ik al wat leuke en lekkere bakideetjes, dus daar ga ik binnenkort eens mee aan de slag.

Lieve Tony’s Chocolonely, ontzettend bedankt dat ik met jullie een dagje mee mocht om te zien hoe het proces van chocoladerepen maken nu precies in elkaar zit. En vooral ook dat jullie hier zo open en eerlijk over zijn. Drie hoeraatjes voor de traceerbare cacaoboter en dat er nog maar vele witte repen mogen volgen!

Ik merk het aan de persberichten in mijn mailbox en de hoeveelheid perspakketten wanneer het najaar is begonnen. In aanloop naar de feestdagen worden vele nieuwe producten geïntroduceerd. In deze editie van Foodnieuws deel ik een aantal van die producten met jullie, maar ik laat ook wat merken en producten zien waar ik zelf kennis mee heb gemaakt en waar ik enthousiast over ben. Wie weet zit er nog wel iets leuks over lekkers voor in de schoen of onder de kerstboom voor je tussen!

Nieuwe Tony smaken + Tony’s store

Bij Tony’s Chocolonely hebben ze niet stilgezeten de laatste tijd. In rap tempo komt de ene na de andere nieuwe smaak uit. De twee nieuwste smaken zijn twee witte repen. De een is gewoon witte chocola zonder toevoegingen, de ander is wit, framboos, knettersuiker. Gevaarlijk lekker kan ik je zeggen. Ik mocht trouwens kijken hoe de repen van Tony’s Chocolonely worden gemaakt en schreef er dit verslag over.

Ook leuk: de Tony’s Store. Jawel, in Amsterdam op het Westergasterrein is naast het Tony’s kantoor nu een heuse winkel geopend. Hier kun je terecht voor het hele assortiment chocoladerepen, maar ook voor andere leuke goodies van deze chocolademakers.

Koop je repen in de webshop!
Bezoek de Tony’s Store: Polonceaukade 12, 1014 DA Amsterdam

Francesca’s Eetkalender

Vraag jij je bijna dagelijks af wat je ’s avonds op tafel moet zetten en vind je het lastig om hier ook nog eens variatie in aan te brengen? Dan is Francesca’s eetkalender echt iets voor jou. In deze mooie weekkalender vind je ruim 200 recepten verdeel in 52 weekmenu’s. Van maandag tot donderdag staan de recepten al voor je klaar, inclusief boodschappenlijst. Vrijdag is kliekjesdag, dan krijg je recept suggesties voor dingen die je waarschijnlijk over hebt van de rest van de week. In het weekend moet je nog wel even zelf bedenken wat je gaat eten, al staan er natuurlijk meer dan genoeg recepten in de kalender waar je uit kunt kiezen. En verder is er natuurlijk ook nog ruimte om al je afspraken op te schrijven.

De eetkalender kost €19,99 en is hier te koop.

Blond Indians

Bij Blond Indians verkopen ze hele leuke en stoere denim producten voor in de keuken. Dan heb ik het natuurlijk over schorten en ovenwanten. Ik kreeg van beide eentje opgestuurd en heb ze al veelvuldig gebruikt. Kwalitatief zijn ze erg goed en op het schort zitten leuke en stoere details. Er is overigens zowel een vrouwen- als mannenversie van het schort.

En als je dan toch nog even verder zoekt in de webshop kom je ook nog verschillende soorten olijfolie, messen en meer moois (en lekkers) tegen voor in de keuken.

Lekker Miljuschka

TV-kok Miljuschka Witzenhausen heeft onlangs haar tweede boek -Lekker Miljuschka- uitgebracht. Vorig jaar konden we lezen over het eten van de Amerikaanse food trucks in haar eerste boek, in dit nieuwe exemplaar is het een stuk persoonlijker geworden. Persoonlijk in de zin dat haar favoriete recepten gebundeld zijn in één boek. De hoofdstukken zijn als volgt ingedeeld: ontbijt, lunch, groente, verse vis, vlees, cheesecake en zoet. Yes, een apart hoofdstuk voor cheesecakes! Wie Miljuschka een beetje kent weet dat dit een logische stap is geweest, ik kan niet wachten om binnenkort een van deze recepten uit te proberen.

Maar het is dus niet alleen maar zoet. Eigenlijk kun je met dit boek op elke dag van de week, en dan ook nog eens ieder moment van de dag iets lekkers op tafel zetten. Van eenvoudig en snel voor doordeweeks tot lekker uitpakken in het weekend. Met de recepten voor de avondmaaltijd kun je mixen en matchen. Neem de bijvoorbeeld wilde spinazie uit het groente hoofdstuk en kies hier een lekker vleesgerecht bij uit het desbetreffende hoofdstuk om er een hele maaltijd van te maken. Het fijnst aan dit boek? Je kunt alle ingrediënten goed vinden en je maaltijden staan in een handomdraai op tafel.

Lekker Miljuschka kost €20,- en is hier te koop.

Bakken met Kennis

Doordat ik nu al heel wat jaren aan het bakken ben, kan ik inmiddels wel zeggen dat ik er veel van weet, maar ik ben ook wel zo eerlijk dat ik lang nog niet alles weet. Ik had wel eens gezocht naar een toegankelijk boek met kennis over bakken, maar dat bleek niet te vinden te zijn. Mede daarom startte ik mijn tweede blog Handige Baktips (update 2023: Handige Baktips bestaat niet meer, maar je kunt alle kennis vinden op Laura’s Bakery). Als ik al naar kennis zocht, dan moesten er vast nog veel meer mensen zijn.

Ik was blijkbaar niet de enige die zo dacht, want onlangs kreeg ik een persbericht van het boek Bakken met Kennis. Mijn interesse was direct gewekt door de ondertitel (“de wetenschap achter het bakken”) en ik vroeg een recensie exemplaar aan. Het boek begint met vier theorie hoofdstukken: allerlei wetenswaardigheden, de basisingrediënten, materialen, toevoegingen, vervangingen en meer. In de overige 6 staan recepten centraal. Stiekem vind ik dat jammer, want ik had op meer theorie gehoopt. Wel wordt bij de recepten aangegeven waarom bepaalde dingen worden gedaan, dus dat geeft toch nog wat extra theorie. En het is ook eigenlijk best prettig, zo leer je recepten nog beter te begrijpen.

De theorie in het boek geeft je een goede basis. Wel worden er regelmatig termen gebruikt waar je als beginnend bakker misschien een beetje moedeloos of zelfs onzeker van wordt. Ikzelf weet wel wat er bedoeld wordt, maar ik kende ook lang niet al deze termen. Hierdoor oogt en leest het boek moeilijker weg dan je misschien zou willen. Maar ben je nou al een gevorderde thuisbakker, dan zul je je denk ik niet zo snel laten afschrikken. Jammer vind ik dat de vervangers voor suiker, zuivel, etc. zo sterk naar voren komen in dit boek. Handig om te weten voor degenen met een allergie (al koop je daar eerder een specifiek boek voor), maar ik vind het zelf niet écht de essentie van het bakken. Van mij had dit minder aanwezig mogen zijn in een boek waar kennis van bakken centraal staat.

Zoals je misschien merkt ben ik een beetje twijfelachtig over dit boek. Ja, er staat veel goede informatie in. Dat is erg handig, al is het meeste mij wel al bekend. Maar door gebruikte termen is het denk ik wel nog een lastig boek voor de beginnende hobby bakker, veel dingen hadden laagdrempeliger gekund naar mijn mening. Maar goed, dat is misschien ook gewoon meer mijn stijl. En ik vind de redelijk grote aanwezigheid van vervangers dus jammer. Maar dat neemt niet weg dat het een nuttig boek is voor de enthousiaste (gevorderde) bakker die wat bij wil leren of gewoon de kennis gebundeld wil hebben als boek.

Bakken met kennis kost €29,99 en is hier te koop.

Andere Chocolade

Nóg meer chocolade! Dit keer als abonnement. Ja echt, je kunt een abonnement nemen op chocoladerepen. Of chocoladeverzekering zoals eigenares Siebrigje het ook wel noemt.Zo heb je iedere maand weer een doosje met 4 nieuwe pure repen in de brievenbus liggen. Als je liever melkchocolade wilt kun je hier een box voor bestellen, daar is nog geen abonnement voor beschikbaar.

In de box vind je naast de repen chocola ook een flyer met toelichting op de repen zelf. Je leest wie de reept heeft gemaakt, waar de cacaobonen vandaan komen en wat hem nou zo bijzonder maakt. Een erg leuke toevoeging. En ook fijn:de repen worden gemaakt door makers die kleinschalig werken en hun bonen direct inkopen bij de cacaoboeren voor een eerlijke prijs.

Een box heb je al vanaf €16,- en het abonnement is op verschillende manieren af te sluiten (vanaf €21,- per maand)

Sluit hier jouw verzekering af.

(Houd vooral even mijn Instagram account in de gaten, want hier volgt binnenkort een winactie voor een box chocola!)

Op gebak geïnspireerde Nespresso capsules

Van het nieuwste Nespresso persbericht werd ik wel heel vrolijk. Drie nieuwe smaken die allemaal een link hebben met gebak. Ha, hoe leuk is dat! Ik heb ze nog niet geproefd helaas, maar bij mijn volgende bezoekje aan de Nespresso winkel moet ik daar maar eens verandering in brengen. Het zijn trouwens Limited Editons die slechts tijdelijk verkrijgbaar zijn.

Variations Apfelstrudel – Een verleidelijke espresso die gebaseerd is op de Livanto, aangevuld met aroma’s van gebak, appels uit de oven en een vleugje kaneel.
Variation Sachertorte – De populaire sachertorte diende als inspiratie voor deze espresso. Een combinatie van de balans en ronding van de Livanto Grand Cru en tonen van de zachte chocolade en abrikoos.
Variations Linzer Torte – Deze espresso is het resultaat van het zoete samenspel van de evenwichtige, ronde tonen van de Livanto en de smaken van rode vruchten en gekruid deeg.

Deze drie Variations Limited Edition hebben een intensiteitslevel 6 (op een schaal van 1 tot 12) en een adviesprijs van € 4,20 voor tien capsules. De Grands Crus zijn verkrijgbaar voor een beperkte periode.

Dit is slechts een kleine selectie van de producten en persberichten die ik dagelijks ontvang. Wil je alles zien, volg mij dan op Instagram. Via Instastories houd ik je op de hoogte van alle foodpost!

De laatste tijd heb ik weer heerlijke (voor mij) nieuwe producten mogen ontdekken. Mijn favorieten van de laatste tijd deel ik graag met jullie in een nieuw artikel met zoet nieuws. Chocolade staat wel centraal dit keer. Ik mocht Chocolade Bikkels proeven, de nieuwe repen van Tony’s Chocolonely, Magic chocolates en Cocio chocolademelk. In één van de soorten Donny Craves koekjes zat trouwens ook nog chocola, maar gelukkig heb ik ook nog een nieuwtje dat niet om chocola gaat. Lees snel verder!

Chocolade Bikkels

Per post ontvang ik vaak de leukste dingen. Zo ook deze Chocolade Bikkels; kleine chocolade balletjes in allerlei smaken. Je moet er niet op kauwen, maar lekker laten smelten terwijl je een kopje thee of koffie drinkt. Zo komen de smaken van je Bikkels vanzelf vrij. Normaal gesproken eet ik eerst mijn mond leeg voordat ik een slok drinken neem. Even wennen dus dit concept, maar heel erg lekker!

Jouw eigen Bikkels bestel je op www.chocoladebikkels.nl.

Tony’s Chocolonely

Mijn favoriete reep van Tony’s Chocolonely blijft toch wel de melkchocolade met karamel en zeezout, ik geloof dat half Nederland verzot is op die reep. Maar Tony’s houdt van vernieuwing, elk half jaar wordt het assortiment aangepast en komen er 2 nieuwe smaken in de schappen te liggen. Ik mocht ze proeven! Mijn favoriet van deze twee nieuwe repen is de rabarber-crumble. In de melkchocolade zitten knapperige stukjes koek en kleine stukjes rabarber. De andere reep is van pure chocola met kokos en pecannoten. Ik hou niet zo van kokos, maar zelfs ik vind deze reep heerlijk!

Magic Chocolates

Op de Culiperslunch maakte ik kennis met Magic Chocolates, chocolade afkomstig uit België. De heren Peter Heerwegh en Stijn van Paemelen streven naar een assortiment met (h)eerlijke, allergenenvrije chocolade gemaakt met alleen maar biologische ingrediënten. Elke reep is dus allergenenvrij. Dat betekent dat de producten volledig vrij zijn van melk, soja en noten.

Ze hebben ook een versie (de groene reep) waarin kokosbloesemsuiker wordt gebruikt, in plaats van de gewone suiker. Ik heb deze mogen proeven en kan je vertellen dat hij heerlijk is. Deze reep heeft alleen kokosbloesemsuiker en cacao op de ingrediëntenlijst staan, maar toch smaakt het naar heerlijke pure chocolade.

In Nederland zijn deze repen verkrijgbaar bij Puur Mieke.

Cocio

Een tijdje geleden stond op een zaterdag ineens een vrolijke gele VW bus van Cocio voor de deur. Ik was een van de eersten die deze Deense chocolademelk mocht gaan proeven. Het merk bestaat als sinds 1951 en komt dus uit Denemarken. Sinds kort kunnen we het gelukkig ook in Nederland kopen, gewoon in de supermarkt.

Deze chocolademelk bevat slechts drie ingrediënten; verse melk, cacao en suiker. That’s it. En dan hebben ze ook nog een versie waar slechts 1% vet en 1% toegevoegde suiker in zit. Even schudden voor gebruik en dan kun je genieten van een ijskoude Cocio chocolademelk.

Cocio is te koop in de supermarkt en kost €1,39 per (glazen) flesje.

Donny Craves

Ik ben gék op koekjes! Je zult dus wel begrijpen dat ik heel blij wordt van een doos vol koekjes die de postbode kwam bezorgen. In deze doos zaten de nieuwe verpakkingen van Donny Craves. Geen grote chewy koeken dit keer, maar een verpakking met 12 kleine knapperige koekjes. Die koekjes zijn niet alleen veel te lekker, maar zijn ook helemaal biologisch en ze worden verantwoord geproduceerd.

Deze mini’s zijn verkrijgbaar in de volgende smaken: chocolate chip, spiced cranberry en oatmeal raisin.

Ik bak geweldig, jij trouwens ook

Bakker Edwin Klaassen heeft speciaal voor de thuisbakker een lijn met zeven verschillende soorten melen en bloem ontwikkeld. Heel fijn, want in het assortiment zitten ook producten die je niet heel makkelijk overal kunt kopen. Ook leuk: op elke verpakking staat een recept uit het gelijknamige bakboek. De volgende soorten meel en bloem zijn nu verkrijgbaar:

• Tarwebloem (12,5%)
• Amerikaans tarwebloem (14%)
• Roggebloem
• Roggemeel
• Speltbloem
• Speltmeel
• Volkoren tarwemeel

De producten zijn verkrijgbaar bij delicatessenzaken en binnenkort ook online.

Elk seizoen en elke periode van het jaar vind ik zijn charmes hebben, maar de voorpret voor Kerst vind ik toch wel het allerleukste! Hier kijk ik serieus het hele jaar door naar uit, zomers neurie ik al kerstliedjes tot grote ergernis van een aantal mensen haha. Hoewel ik het de leukste periode van het jaar vind, is het ook gelijk de drukste periode (alhoewel, toen ik mijn boek maakte dit voorjaar was het ook MEGA druk). En hoe het kan weet ik niet, maar zodra het eind van mijn to-do list niet meer in zicht is, ben ik ook niet meer productief. Gevalletje van te druk en niet meer weten waar ik moet beginnen. Mijn vrije avonden en weekenden zijn momenteel dus schaars, want ik zet alles op alles om de to-do lijst in te korten. Helemaal niet erg, want dat hoort er nu eenmaal bij in deze periode. En wellicht ligt het ook een beetje aan mijn vreselijk irritante uitstel gedrag (ook al doe ik nog zo mijn best). In ieder geval, een drukke periode dus waarin ik weer van alles deed en bakte. Kijk maar mee naar mijn afgelopen 2,5 week!

Ik eindigde vorige keer bij de signeersessie bij een boekhandel hier in Haarlem op vrijdag. De volgende dag ging ik naar Utrecht, een dagje naar de beurs. Op De Tasty had ik namelijk een druk programma. Ik reikte een cheque van €13.144,- euro uit aan Pink Ribbon (van de actie Bakken voor Pink Ribbon), signeerde mijn boeken op het boekenplein en gaf ook nog een workshop in De Bakbeleving. Zó leuk allemaal!

Zondagmiddag sleepte ik mezelf van de bank af om in de keuken aan de slag te gaan. Ik maakte onder andere krokante kipstukjes (staan al online) en pavlova’s voor een leuke campagne. Daar zie je in december meer van.

Maandag kwam mijn moeder een ochtendje helpen. Ik had laten vallen dat ik zwaar achterliep met het plaatsen van mijn artikelfoto’s op Welke en Pinterest, daar kwam ze dus een ochtendje mee helpen. Zo fijn! Ook maakte ik de pavlova’s af waar ik zondag mee begonnen was en beantwoordde ik alle mailtjes die er nog stonden.

Dinsdag was echt een supertoffe dag! Ik ging namelijk met een klein groepje pers naar Antwerpen (en omgeving) toe op uitnodiging van Tony’s Chocolonely. Ik keek in de haven van Antwerpen hoe de cacaobonen binnenkwamen, hoe de chocolade bij Callebaut werd gemaakt en vervolgens in weer een andere fabriek naar het productieproces van de repen zelf. Heel erg gaaf en een hele toffe ervaring. Mijn verslag van deze dag kun je trouwens hier lezen.

Ik was de dag erna niet echt vooruit te branden en hing voornamelijk op de bank met mijn laptop om artikelen uit te werken. Donderdag had ik een afspraak bij de kapper gemaakt. Dat vind ik heerlijk als ik het zo druk heb. Echt even een momentje voor mezelf.

Ook had ik veel foodpost op woensdag en donderdag. Vooral veel chocola! Op bovenstaande foto zie je mijn buit chocola van slechts 3 dagen: uit de goodiebag van Tony’s Chocolonely, chocoladeletters van HEMA en Verkade en ook nog reepjes van Sukrin. Ik kan wel weer even vooruit zo.

Na een paar dagen achter de computer, dook ik in het weekend weer de keuken in. Ik ging aan de slag met een keukenmachine van Bosch die ik mocht testen. Ik maakte er een lekker kerstdessert mee wat in december online komt.

Zondag stormde het flink, maar ging ik toch nog even naar buiten. Met mijn ouders ging ik naar de kerstshow van tuincentrum Global Garden. Dat is altijd zo mooi daar. Ik kocht niet heel veel kerstgerelateerde dingen, maar wel twee hele toffe vazen/flessen die nu in mijn hal staan de pronken op de kast.

Dinsdag stond ik weer eens een lekker dagje in de keuken. Ik maakte de laatste sinterklaasrecepten en zette deze ook gelijk op de foto. Wat is het toch fijn om met speculaaskruiden te bakken. Net als cranberry’s trouwens, daar maakte ik een lekker recept voor kerst mee.

De jaarlijkse advent op het blog begint morgen en ik ben nog lang niet klaar, al liggen alle ideeën inmiddels wel vast. Voor wie niet weet waar ik het over heb: al een paar jaar houd ik op mijn blog een advent. Van 1 t/m 24 december vind je elke dag een recept of ander kerstartikel op Laura’s Bakery. Morgen gaan we dus al van start!

Woensdag ging ik naar Den Haag voor een afspraak met mijn mediabureau. We bespraken hoe het afgelopen jaar (tot nu toe) is gegaan en plannen voor het volgende jaar. Voor de afspraak had ik licht geluncht, en daarna merkte ik dat ik toch wel flinke trek had. Op het station haalde ik daarom een broodje en een beker thee voor in de trein.

De rest van die week en het weekend kon je mij voornamelijk achter de computer vinden. Overdag achter mijn bureau, ’s avonds lekker op de bank met mijn laptop op schoot. Om niet alleen maar te werken verplichte ik mijzelf tot lekker bankhangen en wat tv series kijken. Lotje vind dat ook leuk, en komt dan gezellig naast mij liggen op de bank. Dan wil ze ook de hele avond geaaid worden en zodra ik daarmee stop kijkt ze me verontwaardigd aan.

Waar ik normaal op maandag altijd de hele dag super geconcentreerd bezig kan zijn, lukt dat dit keer niet. Ik ging ’s middags daarom maar even een stukje lopen naar Action. Uiteraard kwam ik weer met een tas vol naar buiten. En helemaal leuk, eind van de middag werd bij mij deze toffe kist bezorgd. Ik was al heel erg lang op zoek naar een toffe kist voor bij het voeteneind van mijn bed. Ik kon alleen niet vinden wat ik in gedachten had, want hij moest wel groot genoeg zijn om mijn kerstboom in op te bergen. Daarom heb ik hem uiteindelijk op maat laten maken en ik ben er zó ontzettend blij mee.

Dinsdag zat ik voornamelijk achter de computer om alle kerstrecepten uit te werken die ik al heb gemaakt. Verder stond ik ook nog even in de keuken om wat andere kerstrecepten voor te bereiden.

En dat was november alweer, nu op naar mijn favoriete maand van het jaar: december! Begin deze maand ga ik de kerstboom opzetten, ik moet mijn surprise voor Sinterklaas nog maken en er staan een aantal leuke events op het programma. En ik ga weer lekker verder bakken voor Kerst natuurlijk. Over dat alles vertel ik je half december meer, of volg mij op Instagram om niets te missen.

We zitten weer in de periode van het jaar dat er ongelooflijk veel nieuwe producten worden gelanceerd en dat levert dus ook weer fijne onderwerpen op voor de Foodnieuws rubriek! In deze editie lees je over gevulde koffiecapsules, maar ook over lege die je zelf kunt vullen. En over een boek, koeken, een KitchenAid. Zo kan ik nog wel even doorgaan, ik zou het maar gewoon lezen 😉

Donny craves koeken

Liep ik vorige week per toeval zomaar tegen de stand van Donny Craves in de Trade Mart aan. Altijd leuk om weer even met de mensen van toffe merken te praten, zeker als ze je wat vertellen over nieuwe producten en je deze gelijk mag proeven. Ik heb het over twee nieuwe koeken: butterscotch dark chocolate en pecan salted caramel. Beide fantastisch lekker, maar degene met pecannoten en gezouten karamel is toch wel echt mijn favoriet. Ook heel fijn: deze koeken zijn lekker groot en dik om er extra lang van te genieten.

Deze koeken zijn zeer binnenkort verkrijgbaar op verschillende verkooppunten

CLIF energy bar

CLIF is lekker bezig en heeft een uitbreiding op de energierepen familie: de Almond Fudge Bar. In tegenstelling tot veel andere energierepen, geven deze van CLIF je echt een goed vol gevoel. Dat merk je al wanneer je een eerste hap neemt. Het zijn stevige repen waar je goed op moet kauwen, en ze zijn er in allerlei lekkere smaken. Ik vind deze nieuwe met amandel en fudge echt heel erg lekker. Hoewel ik niet aan intensieve sporten doe, vind ik het wel fijn om zo’n reep in mijn tas te hebben als ik echt honger begin te krijgen en weet dat er voorlopig nog geen maaltijd in zit wanneer ik onderweg ben.

Je koopt deze repen bij AH, America Today en Shell

KitchenAid Mini

Nog elke dag ben ik blij met mijn ijsblauwe KitchenAid Artisan. Een apparaat dat bij velen op hun lijstje staat, maar ook eentje die niet voor iedere portemonnee betaalbaar is. Toen ik hoorde dat er een KitchenAid Mini mixer aankwam, was ik dan ook echt benieuwd. Zou dit het kleine betaalbare broertje worden van mijn ijsblauwe vriend?

Daar moet ik jullie helaas in teleurstellen, want met 599 euro is de Mini zeker niet goedkoop. Even vroeg ik mij daarom ook waarom deze Mini dan was uitgebracht, maar dat werd mij op de perspresentatie duidelijker. De Mini is 20% kleiner en 25% lichter dan zijn grote broer, maar heeft wel vrijwel dezelfde power en is een sterke alleskunner. KitchenAid richt zich met hiermee op een doelgroep die graag in de keuken staat en van alles bakt, niet de ruimte heeft voor zijn grote broer, maar wel graag die power wilt hebben. Aan de ene kant jammer van die prijs, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk omdat KitchenAid voor kwaliteit staat en daar nu eenmaal een prijskaartje aan hangt. Wanneer er een goedkopere KitchenAid zou worden gemaakt, zal dit ook invloed hebben op de kwaliteit en daarom zal dat (denk ik) niet snel gebeuren.

Mijn indruk van de Mini is goed, we hebben er even mee mogen werken op de presentatie en hij werkt echt super. Hij heeft een langzame stand zodat je bloem niet alle kanten opvliegt en voelt daadwerkelijk degelijk en heeft veel power. Ik mag hem thuis binnenkort uitgebreid testen, wanneer ik dat gedaan heb zullen jullie er hier op Laura’s Bakery nog meer over lezen. Als er al dingen zijn die je graag wilt weten, laat het dan weten. Dan neem ik dit mee in de review.

De KitchenAid Mini heeft een inhoud van 3,3 liter, is verkrijgbaar in 6 kleuren en kost €599,-

HEMA koffiecapsule maker

Wie mij op Instagram volgt heeft dit leuke apparaatje al voorbij zien komen: de koffiecapsule maker. Het werkt heel simpel: je klikt de herbruikbare plastic cup in het ‘spateltje’, schept deze vol met gemalen koffie en strijkt vervolgens de bovenkant glad. Zet hem in de houder en druk de koffie aan, leg er een dekseltje op en zet het bovenste deel van het apparaat erop. Vervolgens een kwartslag draaien zodat de deksel vast zit en je kunt hem weer losdraaien. That’s it. Zo vul je zelf koffiecapsules met jouw favoriete koffie.

De starterkit (apparaat, 2 cups, 100 deksels) kost €20 en de navulkit (1 cup, 200 deksels) is €10, te koop bij HEMA

Heel Holland Bakt Mee

Waar je normaal na afloop van het seizoen Heel Holland Bakt naar de winkel kunt gaan om het nieuwe bijbehorende boek aan te schaffen, hebben ze nu gelijk al bij aanvang van het seizoen een boek uitgebracht. Zoals de titel al doet vermoeden, kun je zo meebakken met de bakkers in de tent. Een erg leuk idee al zeg ik het zelf. Je vind er recepten in van de signatuur opdrachten, maar ook de technische opdrachten zijn aanwezig. Zo kun je gelijk zien hoe je nou eigenlijk die bloemenkoekjes moet maken uit de aflevering.

Voor de recepten is de ruimte genomen, soms tot wel 8 pagina’s voor 1 recept (maar meestal 6). Dat vind ik wel heel erg overdreven en eigenlijk ook niet lekker werken als je in de keuken aan het bakken bent. Oké, er zitten stap voor stap foto’s bij, maar het zijn in totaal slechts 32 recepten (op 256 pagina’s) die je in dit boek vindt. Dat vind ik erg weinig voor de 25 euro die je voor dit boek betaalt. Ik krijg daardoor een beetje het gevoel dat er nog even snel een boek gemaakt moest worden en voor zoveel mogelijk paginavulling is gekozen, qua opzet lijkt het totaal niet op de eerder uitgebrachte HHB boeken waar ik wel enthousiast over ben.

Toch nieuwsgierig? Hier kun je het boek kopen.

Nespresso Cafezinho do Brazil

Nespresso heeft weer een nieuwe limited edition waarbij je de smaken van Brazilië kunt ontdekken. De koffie is met een intensiteit van 9 aan de sterke kant, dit wordt verder versterkt doordat het een bittere melange is. Wie goed proeft haalt er ook een aroma van walnoot en sandelhout uit, net als kruidige tonen die doen denken aan tijm of rozemarijn. Wat mij betreft een goede espresso om jezelf even wakker te schudden.

Tony’s Chocolonely

Voor wie alle gekte rondom de nieuwe repen van Tony’s Chocolonely heeft gemist, zet ik de drie nieuwe smaken nog even op een rij:

1. wit walnoot wortel
2. melk cola
3. puur gember citroen

Voor het eerst brengen ze bij Tony ook een witte reep uit, door de combinatie met wortel en walnoot doet het denken aan carrot cake. Ik vind hem lekker, maar heb wel bij de hele reep gehad dat ik moest wennen aan de wortel in de chocola. Melk cola is mijn favoriet, naast dat je echt een vleugje cola terug proeft zitten er ook stukjes knettersuiker in voor de complete beleving. Als laatst puur gember citroen, deze vond ik het minst lekker van de drie, maar dat komt vooral omdat ik niet zo’n hele grote fan ben van pure chocola en ik de gember en citroen er niet genoeg uithaalde. Kortom weer fijne nieuwe repen in het assortiment, al vond ik de smaken van deze limited editions niet zo fantastisch lekker als voorgaande keren het geval was.

Hoewel ik eigenlijk altijd vind dat de tijd te snel gaat, lijkt dit in het najaar nog veel sneller te gaan. Toen ik in mijn planning zag staan dat het weer tijd was om een nieuwe behind the scenes te schrijven, was ik ervan overtuigd dat ik dit vorige week nog had gedaan. Niet dus. Met de feestdagen die naderen begint ook de stress hier een heel klein beetje toe te nemen, er zijn namelijk nog zoveel dingen die ik moet (wil) doen. Gelukkig heb ik in de afgelopen twee weken flink wat werk kunnen verzetten. Ik zat voornamelijk achter de computer, zodat ik de komende tijd weer lekker veel in de keuken kan staan. Althans, dat is de bedoeling. Kijk je mee naar mijn afgelopen twee weken?

Vrijdagavond laat had ik ineens zo’n zin om zelf kruidnootjes te maken, dus ik dook de keuken in om het deeg te maken. Dat liet ik de hele nacht in de koelkast rusten, om het de volgende dag tot kleine balletjes te draaien en af te bakken. Dat is het lekkerst, alle smaken kunnen dan goed intrekken. Zaterdag bakte ik de kruidnootjes dus, al werden het meer kruidnoten, ik had ze ietwat groot gemaakt. Ook heel erg lekker. Het recept voor deze kruidnootjes staat trouwens al online!

Ik vind het heerlijk dat de zomer voorbij is en het weer kouder wordt. Vooral de herfst is zo mooi, kijk nou eens naar dit plaatje. Op nog geen 10 minuten lopen van mijn huis. Omdat ik vanuit huis werk, komt het wel eens voor dat er dagen zijn dat ik de deur eigenlijk helemaal niet uit hoef. Soms heerlijk (vooral als het regent), maar ik probeer op dat soort dagen toch altijd even naar buiten te gaan en een lekker stuk te lopen.

Lotje is geen heel groot liefhebber van hooi. Soms eet ze er heel veel van, maar er zijn ook dagen dat ze er niet naar om kijkt. Het hooi in haar ruif is dan niet interessant, maar zodra deze zak met hooi op de grond lag wist ze niet hoe snel ze erbij moest zijn. Ik heb haar er dus maar lekker zo uit laten eten haha.

De afgelopen twee weken had ik veel computerdagen. Op donderdag was ik de hele dag bezig om foto’s uit te zoeken, ik moest en zou ze allemaal uitgezocht hebben. Dat lukte gelukkig, fijn dat dat klusje geklaard is.

Vrijdag kwam de perfecte foodpost zo voor het weekend; de nieuwe Tony’s reep van melkchocola met kaneelbiscuit! Mijn oordeel? Hij is heerlijk! Vanaf nu is hij een half jaar te koop bij AH als de estafettereep. Ik had deze dag ook nog een leuk interview voor een tijdschrift dat volgend jaar uitkomt, zodra het uit is laat ik het weten.

Zaterdag dook ik weer eens de keuken in om lekker te bakken. Ik ging voor een campagne aan de slag en maakte met koekdeeg kleine bakjes die ik kon vullen. Je ziet het resultaat zeer binnenkort. Ik kan je wel alvast verklappen dat het resultaat echt heerlijk is!

Zondag zette ik de wekker op tijd, ik had namelijk om 10:00 uur in Amsterdam een 5 gangen ontbijt, hoe leuk is dat! Het was ter ere van het Quaker ontbijtboek dat die dag werd gelanceerd, mijn recept was het toetje van ons ontbijtdiner. Ik vertel je binnenkort trouwens meer over dit leuke ontbijt en het boek!

Afgelopen week zat ik ook weer heel wat uurtjes achter mijn computer. Omdat ik deze periode altijd chronisch tijd tekort kom, heb ik ook nog wat avondjes doorgewerkt. Wel vanaf de bank, daar schreef ik onder andere het artikel voor de zachte chocoladekoeken met zeezout. Dat recept staat al voor jullie online.

Woensdagavond ging ik lekker uit eten met mijn ouders die deze dag alweer 27 jaar getrouwd waren! We gingen naar Chinees de Gouden Lelie. Daar kwam ik vroeger altijd vaak, maar ik was er al in geen tijden meer geweest, wat was het veranderd zeg. En weer heerlijk gegeten, ik koos voor de koe lo kai. Dat is gefrituurde kip in een deegjasje.

De volgende dag dook ik de keuken in. Ik maakte twee recepten uit mijn boek, de appel-kaneelcake (mijn favoriet!) en koffiekoekjes. En ik maakte ook nog een lekkere quiche waarvan ik het recept binnenkort met jullie deel.

Vrijdag ging ik signeren bij boekhandel De Vries in Haarlem en ik nam de baksels uit mijn boek die ik een dag eerder maakte mee. Iedereen heeft gesmuld en het was zo leuk een aantal van jullie te ontmoeten!

Op naar de tweede helft van november! Dan vertel ik je onder andere over de Tasty (daar was ik gisteren, maar dit bericht schreef ik vrijdagavond al). Verder heb ik nog niet heel veel afspraken op de planning staan, eentje in Den Haag en eentje in Antwerpen. Jawel! Ik ga komende week naar Antwerpen om het proces achter de repen van Tony Chocolonely te bekijken. Zoveel zin in! Ook daarover dus meer in de volgende behind the scenes. En als je daar niet op kunt wachten, dan volg je me gewoon op Instagram (username: laurasbakery).

Dagelijks komen er bij mij meerdere persberichten binnen en word ik door vele bedrijven en merken op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen, nieuwe producten, leuke evenementen en nog veel meer. De leukste en meest interessante nieuwtjes selecteer en verzamel ik voor jullie in de rubriek Foodnieuws. Vandaag weer een nieuwe editie met verschillende soorten muesli, flinterdunne koekjes met fruit, veel te lekkere chocola, handige apparatuur, lekkere snoepjes en een nieuw soort ijs.

My Muesli

In Duitsland is het merk mymuesli al in de supermarkten te vinden, hier in Nederland moeten we (voorlopig?) nog genoegen nemen met de webshop. De echte muesli liefhebber kan hier zijn hart ophalen en zijn of haar winkelmandje vullen met bussen heerlijke muesli. Of misschien ben je wel creatief genoeg en stel je je eigen muesli samen. Het is allemaal mogelijk! Ik mocht van mymuesli 6 smaken uitkiezen om te testen, dat werden de smaken die je op bovenstaande foto ziet. Gevolg: mijn standaard broodje bij het ontbijt wordt nu regelmatig afgewisseld met een kommetje yoghurt met één van deze soorten muesli. Of ik een favoriet heb? Ehm, mag ik deze alle zes dan noemen? Echt waar, ik vind ze heerlijk en ben fan!

Nieuwsgierig en wil je ze ook uitproberen? Voor de snelle beslisser heb ik dan wat leuks! Als je via deze link een muesli bestelling plaatst krijg je er een gratis mymuesli2go pakket bij met 6 verschillende soorten muesli. (geldig t/m 21-09-2105, minimale bestelwaarde bedraagt 10 euro)

Jules de Strooper fruit thins

Biscuiterie Jules Destrooper heeft een nieuw soort koekje: fruit thins. De naam zegt het eigenlijk al; flinterdunne koekjes met fruit. De fruit thins met framboos zijn mijn favoriet en waren ook erg snel op. Omdat ze zo dun zijn mag je er natuurlijk sowieso al twee tegelijk pakken toch? Oordeel: onwijs lekkere mega dunne en knapperige koekjes met frisse stukjes fruit. Naast framboos kun je ook nog appel en sinaasappel fruit thins kopen.

Tony’s Chocolonely

Ik krijg heel wat foodpost leuke toegestuurd, maar van de envelop die vorige week op de mat viel werd ik toch wel heel erg blij. Ik wist al dat ze kwamen en lag nog net niet voor de deur te wachten. Dat zou jij ook doen toch als je weet dat er twee repen van Tony Chocolonely onderweg zijn? En waarom ik die repen kreeg dan? Nou, omdat Tony twee geheel nieuwe smaken heeft uitgebracht! Maak kennis met de nieuwe feestelijke limited editions ter ere van het 10-jarig bestaan: puur, amandel, zeezout en melk, popcorn, discodip. Beide zijn ze verrukkelijk, maar de reep met popcorn vind ik toch wel heel speciaal. Ik ben nog in twijfel welke reep nu mijn favoriet is. Degene met karamel en zeezout of deze nieuwe met popcorn en discodip. Lastige keuze, ik ga ze maar weer opnieuw proeven.

Bosch oven en blender

Bosch komt met een aantal nieuwe producten: een oven die voor jou nadenkt en een stille blender. Ik heb ze laatst al mogen testen op een persevenement van Bosch en ik ben enthousiast! De blender is daadwerkelijk stil, geen loze beloftes dus. Voortaan maak je gewoon je smoothie ’s ochtends vroeg zonder dat je iemand wakker maakt. De kan is lekker groot, 2,3 liter, en er zijn speciale standen voor ijs crushen, smoothies en voor het hakmolentje. Ja, dat hakmolentje krijg je er ook bij geleverd. Net als een filter voor het maken van smoothies. In die filter doe je het fruit waar pitjes in zitten (bramen, frambozen, etc.) en tijdens het mixen blijven die daar netjes inzitten. Smoothies zonder pitjes, ideaal!

Ook de oven is zo’n mooi technisch snufje. Ik hou wel van technische snufjes en word dan ook erg blij van deze oven. Hij denk echt voor jou na. Geen idee wanneer je nu het best je cake uit de oven haalt en ben je altijd net iets te laat? Dan stel je gewoon de oven zo in dat je een cake in een bakblik bakt. Doordat de sensor in de oven continu de zuurstofconcentratie meet, wordt ook het vochtgehalte berekend. Het elektronische besturingssysteem past hier het bakproces nauwkeurig op aan. Zodra het vochtgehalte afneemt begint je cake namelijk droger te worden. Geen droge cakes meer dus, want de oven zegt het wanneer jouw cake klaar is. Ook voor andere gerechten denkt de oven met je mee. Er wordt een vleesthermometer meegeleverd die je zegt wanneer je het vlees uit de oven kunt halen, van tevoren stel je in welk vlees er in de oven gaat en hoe gaar je het wilt hebben. Zo wordt bakken wel heel makkelijk! Vertrouw jij meer op je eigen bakkunsten? Je kunt hem natuurlijk ook handmatig instellen zonder dat je gebruik maakt van de speciale programma’s

De Silentmixx blender kost €119,- en de Serie 8 ovens zijn verkrijgbaar vanaf €949,-

Napoleon

Toen ik laatst deze foto al op Instagram deelde werd mij duidelijk dat ik niet de enige ben die vroeger (en nu nog steeds!) dol was op Napoleon. Wij hadden zelf altijd een pot met zwart wit en citroen (lempur) smaak in huis. Ik had er geen idee van dat in de afgelopen jaren het assortiment zo is uitgebreid, 8 smaken zijn er tegenwoordig. Meer zelfs als je de verschillende smaken in de assorti zakken meerekent. De smaken op bovenstaande foto zijn mijn favoriet, maar er zijn er dus nog veel meer. Naast cola, lempur en framboos kun je ook kiezen voor fruitmix, tropical, drop, zwart wit en energy.

De zakken zijn verkrijgbaar in de supermarkt voor €1,19

Ben & Jerry’s Save Our Swirled

Een tijdje terug was ik aanwezig bij de lancering van de nieuwste Ben & Jerry’s smaak Save Our Swirled, frambozenijs met een swirl van marshmallow, frambozen, bramen en stukjes chocola. Perfecte nieuwe smaak want hij is heerlijk. Lekker romig met frisse fruitsmaken en de stukjes chocola geven het geheel een bite. Heel erg lekker! Een nieuwe smaak als één van de eerste mogen proeven was al gaaf, maar wat misschien nog wel gaver was is de rondleiding door de fabriek. Ja, ik mocht met eigen ogen aanschouwen hoe het ijs gemaakt wordt! Ik had voor jullie gefilmd, maar in verband met privacy en concurrentie is besloten dat dit toch niet online gezet mag worden. Heel jammer, maar het is helaas niet anders. Wel heb ik een paar leuke feiten op een rijtje gezet voor jullie, dit heb ik allemaal geleerd van mijn bezoekje aan de fabriek!

Wist je dat

• er maar twee Ben & Jerry’s fabrieken zijn, waarvan één dus in Nederland?
• in de Nederlandse fabriek het ijs voor heel Europa wordt gemaakt?
• er hier dus ook smaken worden gemaakt die niet in Nederland verkrijgbaar zijn?
• er dagelijks 1 miljoen potten ijs worden gemaakt?
• in de fabriek een grote teller hangt die aftelt? Als hij op nul staat is er genoeg ijs van de desbetreffende smaak gemaakt en wordt alles ingesteld op een nieuwe smaak.
• alle nodige melk in de Nederlandse fabriek afkomstig is van Nederlandse koeien?
• ze een heuse Chunkinator hebben? Dit is een biovergister, een uitvinding die afvalijs omzet in energie die weer in de fabriek wordt gebruikt.
• alle verpakkingen met ijs door een soort röntgenapparaat gaan die checkt of er wel voldoende chunks in zitten? Zo niet, dan wordt hij niet verkocht en gaat hij richting de chunkinator.

Tot zover het laatste foodnieuws!