De Pink Ribbon koekjesfabriek

koekjes uitsteken

Gezien de hoeveelheden koekjes die hier in huis gebakken worden mag ik het met recht een koekjesfabriek noemen. De actie is een ontzettend groot succes, groter dan ik ooit had durven dromen. Er wordt hier thuis gelukkig flink meegeholpen door mijn ouders en zusje, anders zou ik het nooit redden. Ik droom inmiddels zelfs over koekjes en dat is geen grapje. Denk ik overdag nog ‘hoe ga ik dit ooit redden’, ’s nachts droom ik er ook nog eens van. Hoe mijn dagelijkse leven er momenteel uitziet laten de foto’s in deze post zien.

middenstukjes zijn ook uitgestoken

Stiekem was ik met mijn actie al in September begonnen. Op mijn verjaardag lag er al een bestellijst klaar, wel zo handig want je ziet niet al je familie wekelijks (ik niet in ieder geval). Mijn vader had eind september ook alvast een lijst meegenomen naar zijn werk. Hier werd de actie ontzettend enthousiast ontvangen! Op mijn verjaardag trouwens ook, er is niemand de deur uitgegaan zonder een zakje koekjes te kopen.

de bakplaten liggen klaar om de oven in te gaan

Via mijn blog kreeg ik enthousiaste reacties, een aantal die in de buurt wonen hebben zelfs al zakjes besteld. Ook schreven andere blogs, zoals Pauline en Jolien, een stukje over mijn actie.

gebakken koekjes, in de bakken zit een dubbele laag!

Eenmaal oktober geworden nam mijn moeder een bestellijst mee naar haar werk, ook hier werd de actie enthousiast ontvangen. Mijn overbuurvrouw had een aantal verjaardagen en nam hier een lijst mee naar toe. Iedereen helpt dus ontzettend goed mee!

Roze icing, een hele bak vol

Mijn zusje helpt enthousiast mee met bakken tot in de late uurtjes, tot een uur of 11 ’s avonds is geen uitzondering. Op de koekjes zet ik vervolgens de lijntjes en mijn moeder en zusje vullen de koekjes op.

een tafel vol met koekjes

Na een nachtje drogen kunnen ze dan ingepakt worden. Ook dit wordt met de hele familie gedaan. De een stapelt de koekjes, de volgende doet ze in zakjes, weer een ander doet het lintje er omheen en de laatste krult de lintjes. Zo is het hier thuis haast een familie project geworden.

Druk aan het inpakken

De tafel kleurt nu al ruim een week roze. Wordt er niet ingepakt dat wordt er wel weer gedecoreerd, als dat klaar is liggen de koekjes weer te drogen.

Et voila, weer 100 zakjes verpakt.

Hier liggen 100 zakjes op tafel, mijn doel wat ik graag zou willen halen. Dit aantal is geen eens genoeg om iedereen te voorzien van koekjes. Er zijn namelijk *tromgeroffel* al 214 zakjes verkocht! Dit betekent dat er al €1.070,- is opgehaald voor Pink Ribbon. En we zijn nog niet klaar, we gaan gewoon weer vrolijk verder!