Mijn recept voor pepernoten! En ja, ik weet heel goed dat dit eigenlijk kruidnoten zijn. In nieuwere recepten (deze stamt alweer uit 2012!) schrijf ik netjes kruidnoten. Stiekem zeg ik wel nog steeds vaak pepernoten, alleen bij het schrijven let ik er speciaal voor de kruidnotenpolitie extra goed op 😉 .
Dit recept maakt voor mij de enige echte “pepernoten”. Als kleuter kreeg ik van de juf een vel papier met het recept mee naar huis toen we op school pepernoten maakten. Na deze dag hebben wij thuis dit recept nog vele malen gemaakt en aangepast naar onze smaak. Echt een stukje jeugdsentiment voor mij dus.
Ik weet nog goed dat mijn zusje en ik mijn moeder mochten helpen om het deeg te maken. Hierna werden we aan tafel gezet met een eigen bal deeg en een bord waar we al onze pepernoten op mochten leggen. Wanneer mijn moeder niet keek gingen er stiekem balletjes deeg in onze monden, in de veronderstelling dat mijn moeder dit niet doorhad. Uiteraard was niks minder waar.
Het deeg voor deze kruidnoten hoeft niet te rusten in de koelkast. Toch kan het wel lekker zijn, omdat de smaak van de speculaaskruiden op die manier extra tot z’n recht komt. Ben je benieuwd waarom koekjesdeeg (of kruidnotendeeg) moet rusten in de koelkast? Ik leg het in dit artikel uit.
Kruidnoten zijn kleine, knapperige koekjes en hebben de vorm van een half bolletje. Het recept voor kruidnoten is simpel en bevat maar enkele ingrediënten: bloem, bakpoeder (of samengevoegd in dit recept: zelfrijzend bakmeel), donkerbruine basterdsuiker, speculaaskruiden, zout, boter en melk.
De kruidnoot heeft z’n typische (en erg lekkere) smaak te danken aan speculaaskruiden. Dat is ook één van de grote verschillen ten opzichte van klassieke pepernoten, waar vooral anijs als kruid in wordt verwerkt. Lees ook eens mijn volledige artikel over wat alle verschillen tussen kruidnoten en pepernoten zijn.
BAKTIP: Om mijn zelfgemaakte speculaaskruiden te bewaren gebruik ik kruidenpotjes of kleine weckpotjes die goed luchtdicht afsluiten.
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Met dit boek bak je het hele jaar door voor de feestdagen en zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van truffel kruidnoten en brownies tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
In Het Feestdagen Bakboek staan drie verschillende soorten kruidnoten, waaronder truffel kruidnoten. Als je een flinke portie kruidnoten hebt gebakken, of misschien gewoon (veel teveel) hebt gekocht, dan kun je er hele leuke dingen mee maken. Of vooral lekkere dingen. Een paar voorbeelden:
Natuurlijk kun je kruidnoten met chocolade maken, zoals ik hieronder op de foto heb gedaan. Het voordeel van je eigen chocolade kruidnoten maken is dat je zelf de chocolade kiest die je lekker vindt. Je kunt ze met alleen melk chocolade maken, of misschien smelt je juist een reep melk- en pure chocolade samen, zodat je een eigen chocoladesmaak hebt gemaakt.
Oftewel, waar komen kruidnoten vandaan? Dit vind ik altijd leuke vragen om te stellen bij typisch Nederlandse baksels die al zo lang bestaan. Ik heb Het Nederlands Bakboek en Het Gebakwoordenboek erbij gepakt om de antwoorden te zoeken, beide boeken staan vol met historische weetjes en verhalen over allerlei Nederlands gebak en koek.
Wie het recept voor kruidnoten exact bedacht of ontwikkeld zou hebben kan ik niet terugvinden, maar wel dat pepernoten al een stuk langer bestaan dan kruidnoten. Niet zo gek als je bedenkt dat we sinds de 17e eeuw pas de ingrediënten voor speculaaskruiden in Nederland voor handen hadden.
Het Nederlands Bakboek geeft aan dat kruidnoten al eeuwen te bewonderen zijn op schilderijen van oude meesters, zoals Jan Steen, maar daar is Het Gebakwoordenboek het niet mee eens; de kruidnoot zou pas bestaan sinds de 19e eeuw. Waar de boeken het wel over eens zijn is dat bij de opkomst van kruidnoten deze eerst vooral gezien werden als een koekje, terwijl pepernoten al zeker sinds 1773 werden gebruikt als Sinterklaas strooigoed.
Inmiddels zijn kruidnoten veel en veel meer populair dan pepernoten, blijkt uit de verkoopcijfers van supermarkten en bakkers. Dit kan ook goed komen doordat er allerlei lekkere varianten op zijn bedacht, zoals chocolade kruidnoten en truffel kruidnoten. Wat is jouw favoriet?
Als je deegballetjes ter grootte van een flinke knikker maakt, dan zou 25 minuten lang genoeg moeten zijn. Zo heb ik het ook in onderstaand recept omschreven. Maar als je de deegballetjes groter of kleiner maakt, dan zal deze baktijd enkele minuten afwijken. Probeer ze in ieder geval allemaal even groot te maken.
In een afgesloten trommel kun je kruidnoten zeker 2-3 weken bewaren. In de vriezer wel tot 3 maanden, maar je kunt ook het deeg prima invriezen. Heb je kruidnoten over? Bekijk dan hier mijn verzameling recepten om te bakken met kruidnoten.
Dat zou in principe niet moeten gebeuren, maar je kunt dan wat melk toevoegen of met natte handen balletjes maken.
Dat kan zeker. De boter vervang je in dit geval door harde margarine en de melk door een plantaardige variant.
Wist je dat er ook een printable is voor het recept van deze kruidnoten? Ideaal voor jonge kinderen die graag zelf aan de bak willen gaan voor Sinterklaas. De printable is in dezelfde stijl als Het Kinderbakboek en Het Kinderbakboek 2, met duidelijke uitleg en stap-voor-stap illustraties. De printable voor het recept van deze kruidnoten kun je hier downloaden.
Wist je dat je ook gemakkelijk glutenvrije kruidnoten kunt bakken? Ze zijn verschrikkelijk lekker en zo kan iedereen, gluten intolerantie of niet, meegenieten van een schaal vol met deze Sinterklaas heerlijkheid.
Mijn recept voor pepernoten! En ja, ik weet heel goed dat dit eigenlijk kruidnoten zijn. In nieuwere recepten (deze stamt alweer uit 2012!) schrijf ik netjes kruidnoten. Stiekem zeg ik wel nog steeds vaak pepernoten, alleen bij het schrijven let ik er speciaal voor de kruidnotenpolitie extra goed op 😉 .
Dit recept maakt voor mij de enige echte “pepernoten”. Als kleuter kreeg ik van de juf een vel papier met het recept mee naar huis toen we op school pepernoten maakten. Na deze dag hebben wij thuis dit recept nog vele malen gemaakt en aangepast naar onze smaak. Echt een stukje jeugdsentiment voor mij dus.
Ik weet nog goed dat mijn zusje en ik mijn moeder mochten helpen om het deeg te maken. Hierna werden we aan tafel gezet met een eigen bal deeg en een bord waar we al onze pepernoten op mochten leggen. Wanneer mijn moeder niet keek gingen er stiekem balletjes deeg in onze monden, in de veronderstelling dat mijn moeder dit niet doorhad. Uiteraard was niks minder waar.
Het deeg voor deze kruidnoten hoeft niet te rusten in de koelkast. Toch kan het wel lekker zijn, omdat de smaak van de speculaaskruiden op die manier extra tot z’n recht komt. Ben je benieuwd waarom koekjesdeeg (of kruidnotendeeg) moet rusten in de koelkast? Ik leg het in dit artikel uit.
Kruidnoten zijn kleine, knapperige koekjes en hebben de vorm van een half bolletje. Het recept voor kruidnoten is simpel en bevat maar enkele ingrediënten: bloem, bakpoeder (of samengevoegd in dit recept: zelfrijzend bakmeel), donkerbruine basterdsuiker, speculaaskruiden, zout, boter en melk.
De kruidnoot heeft z’n typische (en erg lekkere) smaak te danken aan speculaaskruiden. Dat is ook één van de grote verschillen ten opzichte van klassieke pepernoten, waar vooral anijs als kruid in wordt verwerkt. Lees ook eens mijn volledige artikel over wat alle verschillen tussen kruidnoten en pepernoten zijn.
BAKTIP: Om mijn zelfgemaakte speculaaskruiden te bewaren gebruik ik kruidenpotjes of kleine weckpotjes die goed luchtdicht afsluiten.
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Met dit boek bak je het hele jaar door voor de feestdagen en zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van truffel kruidnoten en brownies tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
In Het Feestdagen Bakboek staan drie verschillende soorten kruidnoten, waaronder truffel kruidnoten. Als je een flinke portie kruidnoten hebt gebakken, of misschien gewoon (veel teveel) hebt gekocht, dan kun je er hele leuke dingen mee maken. Of vooral lekkere dingen. Een paar voorbeelden:
Natuurlijk kun je kruidnoten met chocolade maken, zoals ik hieronder op de foto heb gedaan. Het voordeel van je eigen chocolade kruidnoten maken is dat je zelf de chocolade kiest die je lekker vindt. Je kunt ze met alleen melk chocolade maken, of misschien smelt je juist een reep melk- en pure chocolade samen, zodat je een eigen chocoladesmaak hebt gemaakt.
Oftewel, waar komen kruidnoten vandaan? Dit vind ik altijd leuke vragen om te stellen bij typisch Nederlandse baksels die al zo lang bestaan. Ik heb Het Nederlands Bakboek en Het Gebakwoordenboek erbij gepakt om de antwoorden te zoeken, beide boeken staan vol met historische weetjes en verhalen over allerlei Nederlands gebak en koek.
Wie het recept voor kruidnoten exact bedacht of ontwikkeld zou hebben kan ik niet terugvinden, maar wel dat pepernoten al een stuk langer bestaan dan kruidnoten. Niet zo gek als je bedenkt dat we sinds de 17e eeuw pas de ingrediënten voor speculaaskruiden in Nederland voor handen hadden.
Het Nederlands Bakboek geeft aan dat kruidnoten al eeuwen te bewonderen zijn op schilderijen van oude meesters, zoals Jan Steen, maar daar is Het Gebakwoordenboek het niet mee eens; de kruidnoot zou pas bestaan sinds de 19e eeuw. Waar de boeken het wel over eens zijn is dat bij de opkomst van kruidnoten deze eerst vooral gezien werden als een koekje, terwijl pepernoten al zeker sinds 1773 werden gebruikt als Sinterklaas strooigoed.
Inmiddels zijn kruidnoten veel en veel meer populair dan pepernoten, blijkt uit de verkoopcijfers van supermarkten en bakkers. Dit kan ook goed komen doordat er allerlei lekkere varianten op zijn bedacht, zoals chocolade kruidnoten en truffel kruidnoten. Wat is jouw favoriet?
Als je deegballetjes ter grootte van een flinke knikker maakt, dan zou 25 minuten lang genoeg moeten zijn. Zo heb ik het ook in onderstaand recept omschreven. Maar als je de deegballetjes groter of kleiner maakt, dan zal deze baktijd enkele minuten afwijken. Probeer ze in ieder geval allemaal even groot te maken.
In een afgesloten trommel kun je kruidnoten zeker 2-3 weken bewaren. In de vriezer wel tot 3 maanden, maar je kunt ook het deeg prima invriezen. Heb je kruidnoten over? Bekijk dan hier mijn verzameling recepten om te bakken met kruidnoten.
Dat zou in principe niet moeten gebeuren, maar je kunt dan wat melk toevoegen of met natte handen balletjes maken.
Dat kan zeker. De boter vervang je in dit geval door harde margarine en de melk door een plantaardige variant.
Wist je dat er ook een printable is voor het recept van deze kruidnoten? Ideaal voor jonge kinderen die graag zelf aan de bak willen gaan voor Sinterklaas. De printable is in dezelfde stijl als Het Kinderbakboek en Het Kinderbakboek 2, met duidelijke uitleg en stap-voor-stap illustraties. De printable voor het recept van deze kruidnoten kun je hier downloaden.
Wist je dat je ook gemakkelijk glutenvrije kruidnoten kunt bakken? Ze zijn verschrikkelijk lekker en zo kan iedereen, gluten intolerantie of niet, meegenieten van een schaal vol met deze Sinterklaas heerlijkheid.
Theorie en informatie over margarine hebben jullie de laatste tijd wel genoeg gehad, tijd voor het praktijkgedeelte. Ik heb jullie verteld over het proces in de fabriek, waar ik binnenkort overigens zelf een kijkje ga nemen. Daar volgt nog een verslag van, maar voordat het zover is laat ik zien dat je thuis ook heel eenvoudig een plantaardige margarine kunt maken. Voor de basis heb je slechts 4 ingrediënten nodig die je met een beetje mazzel al in je keukenkastjes hebt staan. Tot slot laat ik ook zien hoe je met deze basis kunt variëren. Ik maakte een zoete en hartige margarine die heerlijk smaken bij bijvoorbeeld een stokbroodje.
Dit recept lijkt overigens heel erg op de receptuur die Becel zelf ook gebruikt in de fabriek. Binnenkort ga ik hier zelf een kijkje nemen, dan kan ik jullie daar nog meer over vertellen. Ik ben zelf vooral benieuwd welke overeenkomsten en verschillen er zijn in zo’n proces. Thuis in het klein iets maken is natuurlijk weer anders dan op een hele grote schaal.
Voordat we verder gaan met de variaties, licht ik even heel kort toe wat nu eigenlijk de functie is van de gebruikte ingrediënten:
Van mijn kom met zelfgemaakte margarine maakte ik ook nog twee smaakvariaties; een hartige en een zoete.
De hartige versie bracht ik op smaak met rozemarijn, zout en een klein beetje citroensap. Je kunt dit gewoon naar smaak toevoegen, kijk alleen uit dat je niet te veel vocht (citroensap) toevoegt.
De zoete variant is er eentje met chocola! Het doet mij denken aan de chocoladeboter die wij vroeger thuis wel eens hadden. Voor deze chocolademargarine voeg je cacaopoeder toe tot je de chocoladesmaak goed vindt. Omdat deze dan een beetje bitter is, voeg je wat poedersuiker toe om de smaak lekker te maken. Wederom: voeg zoveel toe als je wilt.
Ga jij thuis een keer zelf margarine maken nu je ziet hoe simpel het is? En welke smaakvariaties wil je dan proberen?
.
Dit artikel is in samenwerking met Becel gemaakt, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
In mijn vorige artikel over margarine zette ik alle feiten en fabels op een rij. Ik heb er zelf heel veel van geleerd en het is allemaal een stuk duidelijker geworden, voor veel van jullie ook begreep ik uit de reacties. Leuk om te lezen! Niet iedereen is overtuigd, maar dat mag natuurlijk ook. Vooral de oorsprong van margarine is hierin een belangrijk punt merkte ik. Waar ik aangaf dat ik margarine wel degelijk een natuurlijk product vind gezien de herkomst van de ingrediënten, vinden anderen dat het door de bewerking niet meer natuurlijk te noemen is. Nu is het niet mijn doel om jullie in dit artikel over te halen om margarine dan toch een natuurlijk product te gaan vinden, maar wel om jullie te informeren over het proces en de herkomst van de ingrediënten. Eigenlijk wat je kort al kon lezen bij de feiten en fabels, maar nu licht ik het uitgebreider toe en geef ik mijn kijk hierop.
Zoals je vorige keer hebt kunnen lezen, is margarine een natuurlijk product. Alle ingrediënten zijn immers afkomstig uit de natuur. Uit bloemzaden wordt olie geperst, uit wortels wordt caroteen gehaald en zo hebben ook de rest van de ingrediënten een oorsprong die in de natuur ligt. Een enkele lezer merkte op dat uiteindelijk alles wat op aarde bestaat uit de natuur komt, zo ook de bestanddelen van plastic. Een product dat we niet natuurlijk noemen. Dat klopt, maar ik denk dat je per product moet kijken hoe het geproduceerd wordt, wat de functie is en dan pas kunt vaststellen of je het wel of niet natuurlijk vindt. En zelfs dan zal dit per persoon nog verschillen. Zoveel mensen, zoveel meningen. En om het nog ingewikkelder te maken heeft de term ‘natuurlijk’ geen duidelijke definitie, iedereen kan dit op een net iets andere manier interpreteren.
Meest gehoorde reden waarom margarine niet als natuurlijk wordt gezien, is dat er te veel chemische processen aan vooraf gaan. Ik heb zelf al eens margarine gemaakt met huis-, tuin- en keukeningrediënten, dus hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ja, de oliën worden gezuiverd, maar dat gebeurt ook met de flessen olie (bijvoorbeeld zonnebloemolie) die je in de supermarkt koopt voordat je ze gebruikt. Daar is ook niets mis mee toch?
Ook niet geheel onbelangrijk; als de oliën niet geraffineerd worden, zijn ze niet goed toe te passen in producten. Er zitten van nature namelijk vetten in die snel reageren op zuurstof en als reactie dan oxideren. De olie krijgt dan een bittere smaak en is maar heel beperkt houdbaar. Om olie rijk aan onverzadigde vetten te geschikt te maken om mee te smeren, bakken of braden zijn een aantal processen belangrijk. Een geraffineerde heldere olie is dus belangrijk.
Om het goed uit te leggen beschrijf ik voor jullie de samenstelling en het proces achter margarine, dat geeft een beter beeld over het product.
De margarineproducten van Becel worden gemaakt met een mix van plantaardige oliën van zonnebloemzaad, koolzaad en lijnzaad. Deze oliën vormen de basis van het margarinerecept.
De zaden worden na de oogst gescheiden van de bloemen en vervolgens geperst waarbij een grote hoeveelheid olie vrij komt. Er blijft ook altijd wat olie achter in de zaden, en om die niet te verspillen wordt die er alsnog uitgehaald door een organisch oplosmiddel te gebruiken, dat heet extraheren. Daarna wordt de olie gedestilleerd om het organische middel weer te verwijderen, dit gebeurt middels verwarming van de olie zodat het oplosmiddel verdampt. Het organische oplosmiddel kan daarna gewoon weer opnieuw gebruikt worden.
Nog even over dat organische oplosmiddel. Ik begreep dat niet helemaal (hoe kan een oplosmiddel nou natuurlijk zijn?), dus heb het even nagevraagd. Het oplosmiddel dat wordt gebruikt is hexaan. Dat wil je als mens niet binnenkrijgen, daarom wordt het ook weer verwijderd. Wees gerust, hier zijn zeer strenge controles voor. Zonder dit oplosmiddel zou echter de olieopbrengst uit zonnebloempitten maar liefst 30% lager liggen. Om dan nog een stapje verder te gaan: dan zou er dus ook weer meer grond en water nodig zijn omdat voor dezelfde hoeveelheid olie meer zonnebloemen nodig zijn. Er is overigens ook biologische margarine (ook in het assortiment van Becel), waarbij geen hexaan wordt gebruikt en de zaden worden ook niet bespoten met pesticide. Omdat de opbrengst van olie lager ligt en er meer zaden nodig zijn, is de biologische variant iets duurder.
De oliën moeten ook nog gezuiverd worden om zaadrestjes te verwijderen, hiervoor worden ze verhit tot 200 graden. Eigenlijk net zoals bij jou thuis in de pan, alleen komt er in de fabriek geen zuurstof bij, dat zorgt voor een betere kwaliteit. De olie is vaak nog bruin van kleur voordat het gezuiverd wordt, dit komt door de achtergebleven zaadresten. Uiteindelijk krijg je een olie zoals je dit ook in de supermarkt kunt kopen.
Alleen olie maakt nog geen margarine, daar zijn nog een paar ingrediënten voor nodig. In de fabriek worden de oliën vermengd met een klein beetje verwarmde palmolie, dit zorgt ervoor dat de oliën smeerbaar worden. Citroensap houdt de oliën vers en geeft het een neutrale smaak. Er zitten ook nog natuurlijke aroma’s in het recept, er wordt caroteen (uit een wortel) toegevoegd voor de kleur en het wordt verrijkt met vitamine A en D. De vitamines hebben ook een natuurlijke oorsprong. Vitamine A komt uit het caroteen dat ook voor de kleur wordt gebruikt, vitamine D wordt uit gist gehaald. Als laatste bevat margarine ook lecithine uit de zonnebloemzaden en water, lecithine wordt gebruikt om het water en de vetten met elkaar te laten binden. Zonnebloemlecithine heeft exact dezelfde functie in margarine het als in de celwand van de zonnebloemzaadjes heeft.
Ik hoop dat jullie nu een duidelijker beeld hebben van de productie van margarine. Hoewel ikzelf al heel veel wijzer ben geworden de laatste weken, is er nog veel meer dat ik wil weten en zien. Ik ga binnenkort een kijkje nemen in de fabriek waar ik verslag over zal doen, en ik ga ook thuis aan de slag met het zelf maken van margarine. Ik zal je uiteraard vertellen hoe je dit zelf ook kunt doen.
Heb jij nog vragen of opmerkingen? Laat het vooral weten! Houd het wel leuk in de reacties. Dat iedereen een andere mening heeft is natuurlijk prima, maar probeer dit op een respectvolle manier te verwoorden.
Dit artikel is in samenwerking met Becel gemaakt, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Na mijn koekjes test met roomboter en margarine van een tijdje geleden had ik de smaak te pakken. Ik wilde nog meer gaan testen. Dit keer is het de beurt aan muffins. Normaal maak ik die met zonnebloemolie, maar voor deze test maakte ik ze ook met roomboter en margarine. Naast dat je de hoeveelheid van deze ingrediënten moet aanpassen, merkte ik ook in beslag en het eindresultaat een aantal verschillen op. En die verschillen had ik van tevoren niet allemaal verwacht.
Voor mijn muffin test maak ik gebruik van mijn basisrecept voor muffins. Deze gebruik ik vrijwel iedere keer weer als ik met verschillende soorten smaken muffins aan de slag ga. Vandaag blijf ik vasthouden aan de basis, maar ga ik experimenteren met de vetstoffen.
In mijn basisrecept geef ik de hoeveelheid olie aan in milliliters. Ditzelfde aantal milliliters wil ik ook voor de muffins met roomboter en margarine aanhouden, dus daarom smelt ik die en meet ze af voor een half recept. Ik ben ook wel benieuwd hoeveel dit verschilt in gewicht, dus ik weeg het ook nog even. In alle gevallen heb ik 60 ml aangehouden.
LEUK WEETJE: Sommige vloeistoffen kun je zowel in grammen als milliliter afwegen. Voor onder andere water geldt namelijk dat 1 ml ook 1 gram is.
De gewichten liggen misschien maar een paar gram uit elkaar, toch vind ik het interessant om de verschillen te zien. Dat zonnebloemolie lichter is dan water wist ik, vandaar dat dit in gram ook iets minder is dan in ml. Voor roomboter had ik dit ook wel een beetje verwacht, maar het grote verschil verraste mij toch nog wel. Margarine is het zwaarst van de 3 als je het smelt. Niet heel verrassend, want margarine bestaat voor een groot deel uit water wat zwaarder is dan olie.
margarine – roomboter – zonnebloemolie
Het beslag zag er qua uiterlijk allemaal exact hetzelfde uit. Wel merkte ik dat het beslag met roomboter en margarine iets dikker was. Logisch ook wel, want de vetstof begint weer te stollen wat invloed heeft op het beslag. Een olie blijft vloeibaar wat het beslag dunner houdt.
In smaak zit het bij het beslag eigenlijk hetzelfde als bij het eindresultaat, dus daar kom ik straks nog op terug.
Ik was verrast toen ik de muffins uit de oven haalde. Waar de muffins met zonnebloemolie best wel gelijkmatig gerezen waren, is dit bij de muffins met roomboter en margarine wel anders. Die zijn namelijk behoorlijk scheef gerezen in de oven zoals je kunt zien op de foto. Wat je dan ook ziet is dat ze wat meer zijn gerezen dan de muffins met zonnebloemolie. Zou dat ook een luchtiger resultaat hebben?
roomboter – zonnebloemolie – margarine
Toen ik de muffins doorsneed merkte ik bij het snijden al gelijk verschillen. De muffins met margarine en roomboter hadden namelijk een knapperig/krokant laagje bovenop, bij de muffins met zonnebloemolie was dit veel minder. Ik zal voor het gemak mijn bevindingen van het gebakken resultaat even per muffin noemen.
Van de muffins heb ik kleine stukjes op een bord geplaatst (op hun papiertje), met mijn ogen dicht door elkaar gehusseld en vervolgens ook met mijn ogen dicht geproefd. Ik was benieuwd of ik de verschillen eruit zou halen. En ja, dat lukte mij!
De roomboter en zonnebloemolie zijn het meest neutraal van smaak, het verschil merkte ik op doordat de een stevig was (roomboter) en de ander juist zachter van structuur (zonnebloemolie). Die zachte smeuïge structuur vind ik zelf erg belangrijk in een muffin. Dit was dan ook mijn favoriet. De margarine muffin had redelijk dezelfde structuur als die van roomboter, maar deze sprong er gelijk uit door de smaak. Dat is iets om rekening mee te houden wanneer je smaakcombinaties maakt, omdat de smaak best uitgesproken is.
Dit is een samenwerking met Becel, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Koekjes bakken is een van mijn favoriete bezigheden, je kunt dan ook vele koekjesrecepten vinden hier op Laura’s Bakery. Basis van mijn koekjes bestaat voor vrijwel ieder recept uit roomboter, suiker, bloem en een snuf zout. Vragen over mogelijkheden in vervangende ingrediënten krijg ik ook vaak. Voor ieder ingrediënt van de basis, maar ook voor de smaakmakers. Mijn antwoord is dan altijd dat het vaak kan, maar dat je wel rekening moet houden met een (iets) ander resultaat. Elk ingrediënt is anders en heeft dus ook een ander effect op bijvoorbeeld smaak en structuur. Vandaag laat ik je zien welke verschillen er zijn tussen koekjes met roomboter en margarine. Ik gebruikte mijn basisrecept voor koekjes en ging aan de slag!
links roomboter, rechts margarine
Heel belangrijk: al je ingrediënten moeten op kamertemperatuur zijn. De roomboter en margarine haalde ik dus op tijd uit de koelkast en liet ik op het aanrecht zo’n 2 uur staan voor ik aan de slag ging.
Eerste dat opvalt is dat bij kamertemperatuur de margarine veel zachter is dan de roomboter. Dit zal dus al heel anders zijn bij het maken van het deeg.
Ik ben gewend koekjes met roomboter te maken, dat resulteert in een stevig deeg. Het deeg waarin ik margarine gebruikte was logischerwijs een stuk zachter. Omdat ik dus een stevig deeg gewend ben was ik geneigd om wat extra bloem toe te voegen. Niet gedaan uiteraard, want anders kan ik het niet goed vergelijken.
links roomboter, rechts margarine
Het deeg vormde ik tot een rol en wikkelde ik in met folie, klaar om voor minimaal een uur in de koelkast te gaan. Dit doe ik zodat het deeg kan rusten en opstijven. De smaken (zeker bij koekjes met kruiden) komen dan beter tot zijn recht en de structuur wordt beter.
TIP: Hier lees je meer over het hoe en waarom van koekjesdeeg koelen.
Uit de koeling was de rol deeg gemaakt met roomboter keihard, met stevig drukken was er geen duidelijk deukje in te duwen. Bij het deeg gemaakt met margarine was dat anders. Dit deeg was nog steeds zacht en ik hoefde geen moeite te doen om een deukje te vormen. Ook was het deeg gemaakt met margarine lichter van kleur.
roomboterkoekjes
Beide rollen deeg sneed ik in plakken van 1 cm dik. De plakjes legde ik op een met bakpapier beklede bakplaat en gingen voor 15 minuten in een voorverwarmde oven van 190 graden. Halverwege draaide ik de bakplaat om zodat ze gelijkmatiger garen en kleuren.
links roomboter, rechts margarine
De koekjes gemaakt met margarine zijn in de oven iets uitgelopen, maar niet veel. Ze waren na afkoelen lekker knapperig en bros, precies zoals een koekje hoort te zijn.
De roomboter koekjes liepen iets meer uit, maar het is geen gigantisch verschil. Ook deze koekjes waren lekker knapperig en bros. Wel was de structuur iets grover dan bij de margarine koekjes. Dat was te merken in de structuur met proeven, en zoals je op de foto ziet is het ook aan het koekje zelf te zien.
Smaak is iets heel persoonlijks natuurlijk, dus probeer vooral de koekjes op beide manieren te bakken om zelf tot een goede conclusie te komen. Zelf vond ik beide koekjes heel erg lekker, al gaat mijn voorkeur toch naar de roomboter koekjes. Die zijn iets neutraler van smaak (wat handig is wanneer je smaakcombinaties maakt), de margarinekoekjes hebben een iets meer uitgesproken nasmaak.
links roomboter, rechts margarine
Zoals je ziet kun je dus met zowel roomboter als margarine heel goed koekjes bakken. Qua uiterlijk liggen de resultaten dicht bij elkaar en qua structuur zijn er ook geen gigantisch grote verschillen. In sommige gevallen kan margarine zelfs een prettigere optie zijn, bijvoorbeeld wanneer het gaat om koekjes met een deeg dat je wilt spuiten zoals spritsen.
Heb jij wel eens de verschillen tussen roomboterkoekjes en margarinekoekjes getest? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring!
Dit is een samenwerking met Becel, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Het fijne aan muffinrecepten vind ik dat je ze zo snel kunt maken zonder al te veel afwas te hebben. Je hebt maar heel weinig nodig. Aan twee kommen, een garde, een spatel, muffinvormpjes en een oven heb je genoeg. Enige wat natuurlijk nog wel nodig is, zijn de ingrediënten. Het zijn ingrediënten die ik eigenlijk altijd standaard in huis heb, zo ook voor deze koffie-notenmuffins. In muffinrecepten gebruik ik eigenlijk altijd zonnebloemolie. Daar maak je lekkere muffins mee en het is vloeibaar wat je dus gelijk in een van de kommen kunt gieten. Sommige mensen vinden zonnebloemolie niet lekker om muffins mee te bakken en dan krijg ik de nodige vragen naar alternatieven. Boter smelten vind ik teveel gedoe, want juist dat je muffins zo snel kunt maken met weinig benodigdheden vind ik prettig. Ja, ik weet het, ik kan een hele luie bakker zijn. Een logisch alternatief is dan vloeibare margarine. Daar maakte ik ook deze muffins mee en ik vertel jullie gelijk meer over het bakken met vloeibare margarine.
Ik krijg vaak de vraag of in recepten ook vloeibare margarine gebruikt kan worden. Soms kan dat wel, soms kan dat niet. Eigenlijk is er een simpele regel: in een deeg is het niet mogelijk, maar in een beslag vaak wel. Met andere woorden; bij koekjes, appeltaartdeeg en meer van dat soort recepten moet je je gewoon lekker aan het recept houden. Daar heb je een vast vet voor nodig, anders kun je geen stevig deeg maken. Bij een beslag kan dit dus wel, zoals bij een cake, cupcakes en muffins bijvoorbeeld.
In dit geval laat ik met een heerlijk muffinrecept zien hoe je zonnebloemolie kunt vervangen door vloeibare margarine. Op het vervangen van roomboter of vaste margarine kom ik in een volgend artikel terug.
Je kunt de zonnebloemolie gewoon 1:1 vervangen door de vloeibare margarine, heel simpel dus. Er is veel keuze in het vloeibare assortiment. Kies bij vloeibare margarine voor een basis versie, Becel Original bijvoorbeeld, deze vind ik zelf het meest geschikt voor bakken. Niet eentje waar specifiek bakken en braden of vlees & jus op staat. Dat bakken en braden duidt meer op het bakken van vlees dan op zoet gebak. Daarnaast bevat het soms ook specifieke kruiden die niet in een zoet baksel passen. De Becel Original die ik gebruikte is overigens ook helemaal plantaardig, dus ook geschikt voor in een lactosevrij dieet. Voor dit recept zou je dan wel de melk nog even moeten vervangen door bijvoorbeeld sojamelk.
Dit artikel is in samenwerking met Becel gemaakt, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Heb jij ooit al eens zelf boter gemaakt? Ik tot vorige week niet en ik had nooit gedacht dat het zo ontzettend simpel was. Simpel dus, maar zo lekker! Dat is ook gelijk waarom ik Lurpak zo lekker vind, want zij maken boter volgens hetzelfde proces. Sinds ik vorig jaar kennis met ze maakte door middel van een smaaktest ben ik fan en sindsdien staat er vrijwel altijd een kuipje in de koelkast. Vorige week dinsdag werd ik uitgenodigd door Lurpak om naar Deens restaurant Bøg te komen in Den Haag. We zouden een blinde botertest gaan doen, zelf boter leren maken, maar ook genieten van een 7 gangen lunch waar in iedere gang op een andere manier Lurpak was verwerkt. Genoeg gekletst. Tijd om jullie te vertellen over de smaaktest, hoe Lurpak hun boter maakt en hoe jij dat zelf thuis ook kunt doen!
Na aankomst in het restaurant werd er eerst meer verteld over Lurpak en haar producten. Momenteel kun je in de supermarkt 3 producten vinden: een pakje licht gezouten roomboter en kuipjes Lurpak Smeerbaar in de gezouten en ongezouten variant. We kregen een uitleg in het verschil van de structuur tussen Lurpak Smeerbaar en margarines. Van Lurpak Smeerbaar kun je bijvoorbeeld een mooie krul maken, het product is glad en romig waardoor dit helemaal niet moeilijk is. Bij margarine zal je dit niet lukken, deze structuur is compleet anders.
Daarna kwam al snel het verschil in smaak aan bod. Er werden twee blokjes hout met elk drie stukken boter daarop voor ons neus gezet. Op het ene blokje stonden de producten in een pakje: Lurpak boter, huismerk roomboter en margarine. De margarine pikten we er gelijk uit zonder ook maar geproefd te hebben en het proeven bevestigde dit. Met de licht gezouten Lurpak boter en het roomboter huismerk hadden we toch iets meer moeite. Het verschil? Lurpak is fris-romig van smaak met een licht zoute nasmaak. Bij de huismerk boter proefde je dat zoutige ook wel, maar deze was minder fris en romig.
Op het tweede houten blokje stond Lurpak Smeerbaar, smeerbare roomboter van een ander merk en halvarine. Omdat ik zelf bijna altijd Lurpak Smeerbaar in de koelkast heb staan herkende ik hem al gelijk door de kleur, hij was namelijk lichter dan de andere twee. Hoewel we het andere plankje lastig vonden, waren we er bij deze gelijk uit. Lurpak Smeerbaar is fris-romig van smaak en daadwerkelijk smeerbaar, de huismerk smeerbare roomboter was toch echt nog een stuk steviger. De halvarine behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, dat verschil zie en proef je gelijk.
Voordat ik je vertel hoe je zelf boter maakt, laat ik je nog even een video zien. Dit is een korte sfeerimpressie van het event waar ik vorige week was. Je ziet verrukkelijke hapjes voorbij komen, vast een voorproefje van het zelf boter maken en als je goed kijkt zie je mij ook een paar keer door het beeld komen (hint: groen vestje).
Zag je ons schudden met de weckpotten? Zo kun je dus thuis boter maken. Even flink de armspieren trainen en dan is na een paar minuten je boter klaar. Of de basis moet ik eigenlijk zeggen, dit heet wrongel en moet nog gezeefd, gekoeld en afgespoeld worden. Als je die stappen allemaal hebt gevolgd heb je boter zoals je op de foto ziet.
Na het boter maken gingen we lunchen met 7 gangen. Ik zal jullie niet hongerig maken door alle gangen uitgebreid te beschrijven, maar ik wil wel even mijn favoriete gang en de voor mij meest verrassende gang laten zien.
Mijn favoriete gang was -hoe kan het ook anders- het zoete toetje van de lunch. We kregen karnemelk ijs, in vlierbloesemsiroop gedrenkte aardbeien, en gekarameliseerde witte chocola. Heerlijk, hier kon ik nog wel een paar bordjes van op.
Het meest verrassende gerecht was een aardappeltje met Deense haring, Lurpak en lompvis kaviaar. Waarom deze het meest verrassend was? Ik ben niet zo’n liefhebber van vis en kaviaar had ik nog nooit gegeten. Ietwat twijfelachtig stopte ik toch maar het hele aardappeltje in mijn mond. Mijn verwachting was dat ik het niet zo lekker zou vinden, maar ik was blij verrast. Het was een heerlijk fris hapje! Dat kwam mede omdat de smaak van de haring totaal niet overheerste en je de dille goed terug proefde (en dat vind ik lekker!).
Benieuwd hoe Lurpak in de fabriek (in grote hoeveelheden) wordt gemaakt, lees dan dit artikel nog even.
Dat was hem dan alweer. Het was echt een ontzettend leuk evenement op een hele leuke locatie. Ik dacht dat ik na vorig jaar thuis een smaaktest te hebben gedaan alles wel al wist over Lurpak, maar daar heb ik mij toch in vergist. Vooral het zelf maken van de boter vond ik heel erg leuk. Nu staat er stiekem ook een bezoekje aan de Lurpak fabriek op mijn lijstje om dit proces in het groot te bekijken.
Gaan jullie zelf aan de slag om boter te maken? Als je gewoon liever direct Lurpak wilt proeven kan dat ook. De verpakkingen zijn onder andere te koop bij Albert Heijn en Jumbo.
Dit artikel is een samenwerking met Lurpak, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Deze glutenvrije kruidnoten zijn werkelijk om te smullen. Het recept is erg makkelijk om zelf te maken en het resultaat is verschrikkelijk lekker. Veel bakplezier!
Met Sinterklaas in aantocht kon een lekker glutenvrij sinterklaasrecept niet ontbreken. Dat werden deze glutenvrije kruidnoten. Ik ben iemand die het totaal niet erg vind dat de kruidnoten al zo vroeg in de winkel liggen, heerlijk! Handig ook vooral, want zo kan ik al op tijd beginnen met recepten voor het blog.
Eten van deze heerlijke kruidige koekjes doe ik met mate, want ik wil er niet al in november op uitgekeken zijn voordat pakjesavond ook maar in zicht is. Met dit recept voor glutenvrije kruidnoten is dat wel een uitdaging, ik vind ze namelijk zo lekker dat ik ervan blijf eten.
Om kruidnoten glutenvrij te maken besloot ik een combinatie van rijstmeel en amandelmeel te gebruiken. Rijstmeel wordt wel vaker gebruikt als een goede glutenvrije vervanger voor bloem, maar in dit recept was het extra lekker om ook amandelmeel toe te voegen. Die smaak past er perfect bij.
Wil je het recept voor glutenvrije kruidnootjes nóg lekkerder maken? Maak dan je eigen speculaaskruiden mix! Als je de kruiden in huis hebt, is je mix in enkele tellen klaar.
BAKTIP: Om mijn zelfgemaakte speculaaskruiden te bewaren gebruik ik kruidenpotjes of kleine weckpotjes die goed luchtdicht afsluiten.
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Het boek is niet ingesteld op glutenvrije recepten, maar met enkele aanpassingen bak je met dit boek het hele jaar door voor de feestdagen. Van koekjes tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
Als je deze glutenvrije kruidnoten hebt gebakken, dan kun je van een aantal van mijn Sinterklaas recepten een overheerlijke glutenvrije variant maken. Verwerk jouw homemade glutenvrije kruidnootjes bijvoorbeeld in deze:
Natuurlijk staan er nog veel meer Sinterklaas recepten op het blog of in mijn boeken, maar vele hiervan zijn niet glutenvrij. Lees hier al mijn tips over glutenvrij bakken; met de melenmix die ik in het artikel deel kun je de meeste van mijn recepten gemakkelijk glutenvrij maken.
Ik ben er zo eentje: ik noem wat eigenlijk officieel ‘kruidnoten’ zijn, pepernoten. En volgens mij ben ik niet de enige. Maar ik weet heus het verschil wel tussen deze twee verschillende soorten strooigoed, hoewel er met échte pepernoten eigenlijk al lang niet meer gestrooid wordt vanwege de populariteit van de kruidnoot.
Extra leuk om er eens in te duiken wat het verschil nu eigenlijk is. Wat is een pepernoot en wat is een kruidnoot? Ik leg het je in een notendop uit:
Het verschil zit ‘m hoofdzakelijk in de smaak, structuur en het uiterlijk. Pepernoten bevatten enkel gemalen anijs als kruid (en geen peper, ondanks dat de naam anders doet vermoeden) en hebben een meer zachte structuur, zoals taaitaai. Vroeger schenen pepernoten dezelfde vorm te hebben als kruidnoten, maar tegenwoordig zijn pepernoten meer een soort ongelijke blokjes.
Pepernoten zijn zeg maar niet echt mijn ding. Ik weet nog goed dat ik zeer teleurgesteld was toen een piet bij ons thuis van die echte pepernoten achterliet, ik vergeleek ze toen met hondenbrokken… Geef mij maar kruidnootjes! Al noemen velen (zoals ik) deze gewoon pepernoten.
Kruidnoten zijn knapperig en bros, hebben de vorm van een halfrond bolletje en zijn kruidig van smaak dankzij de rijke speculaaskruiden die door het deeg gemengd worden. Best duidelijke verschillen toch? Op onderstaande foto kun je zien dat je ze niet makkelijk door de war kunt halen op basis van hun uiterlijk.
Als je nog specifieker alle verschillen op een rij wilt hebben, dan raad ik je aan om de blog die ik over het verschil tussen kruidnoten en pepernoten heb geschreven eens te lezen.
Zeker weten! Al mijn glutenvrije recepten kun je terugvinden in de ‘glutenvrij bakken’-categorie op het blog. Verzoekjes mag je altijd in de reacties onder mijn recepten zetten, dan komen ze op mijn (toegegeven: vrij lange) baklijst te staan.
Je kunt een glutenvrije bloem gebruiken of je zou boekweitmeel eens kunnen proberen. Deze meelsoorten kun je één op één gebruiken om het rijstmeel te vervangen.
Dit is al door andere lezers getest en dit kan! Je vervangt het amandel- en rijstmeel dan in totaliteit voor 220 gram glutenvrij bakmeel. Mijn persoonlijke toevoeging is dat het amandelmeel wel extra smaak toevoegt aan deze kruidnoten, maar het kan dus ook prima zonder. Let er wel even op of er al een rijsmiddel toegevoegd is aan het glutenvrije bakmeel, dat maakt het bakpoeder in onderstaand recept dan wellicht overbodig.
Vegan opties heb ik niet getest, maar ik weet dat je de boter prima kunt vervangen door een harde margarine.
Elke periode van het jaar vind ik het heerlijk om te bakken. In de zomer lekker met vers fruit en frisse smaken, terwijl in het najaar de specerijen weer tevoorschijn komen. Stiekem heb ik toch wel een voorkeur voor de baksels die bij het najaar horen, en dan vooral de baksels rondom Sinterklaas. Ik ben gék op speculaas en geef vrijwel elk baksel een twist met speculaaskruiden, kruidnoten, stukjes speculaas en noem maar op. Deze appel-speculaas amandelcake past perfect bij deze periode. Appel gaat goed samen met speculaas, en door deels amandelmeel te gebruiken krijg je een structuur die wat smeuïger is. Wat ik ook anders deed in dit recept, is dat ik de roomboter verving door vloeibare margarine. Onder het recept kun je nog meer lezen over deze vervanger, want wanneer kun je dit nu wel of niet gebruiken?
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Met dit boek bak je het hele jaar door voor de feestdagen en zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van koekjes en brownies tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
Onlangs vertelde ik je al hoe je zonnebloemolie in recepten kunt vervangen door vloeibare margarine (lees het hier). Vandaag geef ik je een recept waarvan het origineel met roomboter wordt gemaakt, maar nu met vloeibare margarine. Hier krijg ik namelijk ook regelmatig vragen over. Voordeel van de vloeibare margarine is dat je geen mixer nodig hebt, aan een spatel heb je voldoende. Je hoeft geen vast vet romig en zacht te kloppen, dat gaat immers lastig met alleen een spatel. Daarnaast is de vloeibare margarine die ik gebruike ook lactosevrij, dus voor intoleranties kan het ook een uitkomst zijn.
Het vervangen van roomboter of vaste margarine in een recept is eenvoudig. Je kunt het gewoon 1:1 vervangen in grammen. Ik heb het in verschillende verhoudingen geprobeerd, maar met de makkelijkste weg krijg je perfecte resultaten. Dus waarom moeilijk doen als het makkelijk kan nietwaar? 100 Gram boter vervang je dus voor 100 gram vloeibare margarine.
Kun je dan altijd vloeibare margarine gebruiken voor het bakken? Nee, dit werkt alleen bij het maken van een beslag. Bij koekjes en andere degen voor taarten en gebak werkt het niet omdat je met een vloeibaar ingrediënt geen stevig deeg krijgt.
Zin om te bakken met de smaken van Sinterklaas? Denk aan speculaas, kruidnoten, mandarijntjes en warme kruiden – perfect voor feestelijke taarten. Hieronder vind je een heerlijke selectie Sinterklaas taart recepten om van te genieten:
Dit is een samenwerking met Becel, lees mijn disclaimer voor meer informatie.
Ik vind deze limoncello tiramisu ronduit verrukkelijk. Dankzij de lemon curd is het een lekker zoet en fris toetje en leent deze tiramisu zich perfect als afsluiter na een Italiaans diner. Met een (extra) glaasje limoncello ernaast.
Ik hou nu eenmaal van snelle en makkelijke recepten, dus dat was ook het uitgangspunt voor deze limoncello tiramisu. Ik gebruikte mijn basisrecept voor snelle tiramisu en verving hierin de koffie door limoncello en het cacaopoeder door lemon curd. De limoncello en lemon curd zijn hierdoor echt de smaakmakers van dit dessert.
Als je de gekonfijte citroenschijfjes en de lemon curd al hebt voorbereid, zul je in totaal niet langer dan een half uur bezig zijn met het maken van deze tiramisu. En het komt de smaak alleen maar ten goede als je de tiramisu al een dag van tevoren maakt, dan zijn de smaken de volgende dag extra goed ingetrokken.
BAKTIP: Wanneer je de lemon curd zelf maakt, houd je waarschijnlijk genoeg over voor een ander recept. Ik bewaar de overige lemon curd meestal in deze glazen inmaakpotten met deksels.
Al mijn recepten voor tiramisu zijn zonder eieren gemaakt. Als het even kan dan vermijd ik het om rauw ei in recepten te verwerken. Daarom bestaat de basis voor mijn tiramisu uit een mengsel van mascarpone en slagroom. Naar mijn mening mis je de eieren absoluut niet.
Zoals je kunt zien heb ik voor dit recept gekonfijte citroenschijfjes gemaakt. Ik vind dat persoonlijk een heel gaaf gezicht qua decoratie en daarnaast zijn ze eetbaar. Gekonfijte citroenschijfjes zijn in de basis niet moeilijk om te maken (erg makkelijk zelfs), maar je hebt er wel voldoende tijd voor nodig.
Het maken van gekonfijte citroenschillen is net even wat sneller. Hoe je dat moet doen omschrijf ik in het recept voor gekonfijte citroenschijfjes, bij de veelgestelde vragen. Het is aan jou waar je voor kiest, misschien wil je ze zelfs helemaal weglaten. Dat kan ook prima.
Als je voor een recept de schil van een citroen gaat gebruiken, koop dan het liefst biologische citroenen. In de schil van niet-biologische citroenen bevinden zich pesticiden om de houdbaarheid van de citroenen te verlengen en daarnaast wordt er nog een laag was aan toegevoegd om de citroenen mooi te laten glanzen. Helaas krijg je dit er met stevig boenen en wassen niet vanaf, dus is er één oplossing: biologische citroenen.
Misschien besluit je om de gekonfijte citroenschijfjes achterwege te laten, dan heb ik nog een smakelijke tip voor je. Vervang ze door frambozen! Dat staat ontzettend vrolijk en daarnaast gaat deze limoncello tiramisu onwijs goed samen met de smaak van frambozen.
Ben jij net als ik dol op de feestdagen en dan eigenlijk vooral op het maken van leuke baksels daar omheen? Dan is Het Feestdagen Bakboek echt wat voor jou. Met dit boek bak je het hele jaar door voor de feestdagen en zelfs buiten de feestdagen om kun je dit boek er perfect bij pakken. Van koekjes en brownies tot desserts en prachtige taarten, voor ieder moment vind je een geschikt recept.
Hou je niet van limoncello en vraag je je af of je dit weg kunt laten in dit recept? In principe zou dat kunnen, maar ik raad het je aan om dan gewoon voor een ander tiramisu recept te kiezen. Ik heb namelijk genoeg recepten voor tiramisu zonder alcohol online staan.
In alle eerlijkheid ben ik zelf niet zo’n fan van alcohol in zoete gerechten, maar het Laura’s Bakery team denkt daar anders over en werd érg gelukkig van deze limoncello tiramisu.
Enkele recept tips voor tiramisu zonder alcohol:
Vind je het leuk om video’s van Laura’s Bakery te zien? Wekelijks delen we een toffe how-to video of inspirerende receptreels op het Instagram account van Laura’s Bakery. Via de link kun je alle video’s bekijken!
In de koelkast kun je limoncello tiramisu maximaal 4 dagen bewaren. Zorg er wel voor dat alle losse ingrediënten die je gebruikt ook nog lang genoeg houdbaar zijn.
Dat kan zeker en dat is zelfs aan te raden. Tiramisu hoort immers lekker zacht en smeuïg te zijn. Als je de limoncello tiramisu een dag van tevoren maakt, dan is het op z’n lekkerst.
Natuurlijk, ook dat is erg leuk. Bijvoorbeeld deze glaasjes of een drinkglas zijn hier geschikt voor, maar je kan ook de glaasjes van de kant-en-klare desserts uit de supermarkt hergebruiken. Hier zie je bijvoorbeeld hoe je de tiramisu in een glaasje kunt opbouwen. Geen glaasjes in huis? Hier zie je een leuk voorbeeld op een bord.
Dat kan absoluut. Let even op bij de verpakking van de lange vingers of er geen boter of andere melkproducten gebruikt worden, maak ze anders zelf met het recept voor lange vingers. De mascarpone en de slagroom kun je vervangen door een lactosevrije variant, die zijn tegenwoordig in elke supermarkt te vinden. Tot slot vervang je de roomboter in de lemon curd door harde margarine. En zo heb je een lactosevrije limoncello tiramisu!
Zelf kruidenboter maken is één van die dingen waar ik nooit over nadacht, terwijl het zo ontzettend simpel is om zelf te maken. En nog veel lekkerder ook dan de kant-en-klare variant! In dit makkelijke recept laat ik zien hoe je een kruidenboter met verse kruiden maakt en hoe je op veel manieren kunt variëren.
Eén van de grote voordelen wanneer je dit zelf maakt, is dat je het kruidenmengsel precies naar jouw smaak kunt samenstellen. In dit recept koos ik voor verse kruiden: peterselie, dille en bieslook. Dit combineerde ik met knoflook, een echte smaakmaker. Wissel deze kruiden vooral af met basilicum, tijm, rozemarijn of ga voor gedroogde kruiden zoals paprikapoeder of chili flakes.
Jouw zelfgemaakte boter kun je met een lekker brood en andere dips serveren. Soms spuit ik een deel van de kruidenboter in kleine toefjes. Dat staat niet alleen heel feestelijk, je kunt zo ook eenvoudig steeds een kleine portie uit de vriezer halen. Hoe leuk is het bijvoorbeeld om een toefje te serveren bij een biefstuk?
In Het Borrelhapjes bakboek vind je in totaal vijf verschillende kruidenboter recepten terug, waaronder deze klassieker. Bij elke gelegenheid past weer een andere smaakcombinatie en daarom is het handig om verschillende recepten achter de hand te hebben. Naast het basisrecept zijn deze vier varianten in het boek te vinden:
BAKTIP: De boter in toefjes spuiten en serveren? Daarvoor heb je spuitzakken nodig en een stervormig spuitmondje.
Een zelfgemaakte kruidenboter doet het altijd erg goed op de borreltafel of bij de barbecue, maar je kunt er ook ontzettend lekkere (stok)broden mee vullen. Wie houdt er nou niet van stokbrood met kruidenboter? Ik heb een paar lekkere recepten voor jullie om dit zelf te maken:
Bewaar je kruidenboter altijd goed afgesloten, anders ruikt je hele koelkast naar deze lekkere spread. Het is gemakkelijk te bewaren in de koelkast of vriezer, waardoor je het uitstekend kunt voorbereiden voor een feestje of diner.
Luchtdicht verpakt kun je het zeker een week in de koelkast bewaren. Daarvoor gebruik ik graag de kleinste variant van deze handige bewaardozenset, echt onmisbaar in mijn keuken.
Ingevroren blijft het drie maanden goed, luchtdicht verpakt. Invriezen doe ik het liefst in verschillende portie groottes, zodat je niet een heel bakje hoeft te ontdooien terwijl je maar een toefje nodig hebt. Laat het de avond van tevoren ontdooien in de koelkast.
Met ruim 150 recepten organiseer jij voortaan borrels waar iedereen op afkomt. De recepten zijn opgedeeld in verschillende hoofdstukken zodat je makkelijk kunt kiezen tussen borrelhapjes die je met of zonder oven maakt. De sauzen, spreads en dips zijn natuurlijk ook van de partij in hun eigen hoofdstuk.
In onderstaand recept gebruik ik verse kruiden, maar je kunt ook gedroogde kruiden gebruiken óf een combinatie. Door bijvoorbeeld knoflookpoeder en verse, gehakte basilicum te combineren kun je een heerlijke kruidenboter maken met zowel gedroogde als verse kruiden. Van gedroogde kruiden heb je in principe minder nodig, omdat de smaak hiervan sterker is.
Dat kan zeker, hoewel de smaak van margarine uiteraard wel anders is. Kies het liefst een harde margarine, dit geeft qua textuur hetzelfde effect als roomboter.
Als de (zachte) boter klaar is schep je het in een spuitzak met stervormige spuitmond. Op een vel bakpapier spuit je er toefjes van. Zet ze in de vriezer zodat ze goed hard worden. Op deze manier kun je een toefje (of meer) per keer ontdooien.
Gebruik een goede kwaliteit boter. Het smaak- en textuurverschil is in dit recept goed terug te proeven en daarom de moeite waard. Zorg er in ieder geval voor dat je boter op kamertemperatuur is als je aan het recept begint, anders is het lastig om de kruiden er doorheen te mengen.
In een afgesloten bakje in de koelkast minstens een week houdbaar. In de vriezer tot 3 maanden.
De één is er gek op en de ander blijft er (onterecht!) liever van weg om een mislukking te voorkomen: een tulband cake bakken. Ik doe het eigenlijk al zo lang als ik me kan herinneren. De prachtige vorm van een tulband cake doet het ‘m voor mij. Gezien er vaak vragen over binnen komen, deel ik vandaag al mijn tips en trucs rondom een tulband cake bakken met jullie!
Simpel gezegd is een tulband cake een cake die gebakken is in een extra feestelijke, ronde bakvorm met patronen aan de buitenkant en een gat in het midden. Na het bakken wordt een tulband vaak nog versierd met een glazuur of tenminste bestrooid met poedersuiker. In het Engels wordt een tulband een ‘bundt cake’ genoemd.
Door de feestelijke vorm van een tulband en de decoraties die ermee gepaard gaan, worden tulbanden meestal gebakken rondom de feestdagen. Maar het leent zich ook perfect voor een verjaardagstaart!
Zoals je inmiddels al begrepen zult hebben: een reguliere cake en een tulband cake verschillen niet zozeer van elkaar qua receptuur, maar wel in omvang en door de bakvorm. Elk cakebeslag kan ook in een tulband bakvorm gebakken worden (en andersom), zo lang je rekening houdt met de afmetingen van de bakvorm en de baktijd.
Een cake op zichzelf is overheerlijk, maar zodra je deze in een tulband bakvorm afbakt kun je meteen een heel bijzonder baksel op tafel zetten.
Als je aan de slag gaat met een tulband cake recept, zijn er een aantal aspecten waar je goed rekening mee moet houden. Te beginnen bij een mooie en vooral goede tulband bakvorm; ik tip hieronder mijn favorieten. Maar daarnaast is ook het goed invetten van een tulband bakvorm extra belangrijk omdat deze bakvorm zoveel verschillende patronen en hoekjes heeft.
En dan tot slot, hoe en wanneer kun je de tulband bakvorm verwijderen zodat je cake heel uit de vorm komt? Lees onderstaande tips goed door en dan komt alles helemaal goed.
Een tulband bakvorm is een ronde bakvorm met een gat in het midden. Tulband bakvormen bestaan er in verschillende maten, met verschillende patronen en aftekeningen. Naast grote tulband bakvormen bestaan er ook mini tulband bakvormen waarmee je in één keer zes kleinere tulbandjes kunt bakken, net zoals bij een rvs cupcakevorm.
Ik heb inmiddels een enorme collectie tulband bakvormen in huis en mijn favoriete merk is Nordic Ware. Niet alleen omdat dit merk verschillende prachtige tulband bakvormen in de collectie heeft, maar ook omdat de kwaliteit erg goed is. Er blijft bij mij bijna nooit een cake aan de bakvorm vastplakken. Als dit wel gebeurde, kwam dit meestal doordat ik de cake te snel had gestort, maar daarover later meer.
Mijn favorieten:
Let er bij de aanschaf van een tulband bakvorm goed op welke maat je koopt. Ik heb thuis inmiddels zo’n groot assortiment dat ik alle vormen en maten wel in de kast heb staan.
Om ronde, vierkante of rechthoekige bakvormen om te rekenen naar een ander formaat bakvorm heb ik voor jullie een ontzettend handige (al zeg ik het zelf) omrekentool ontwikkeld. Tulband bakvormen zijn echter een ander verhaal, omdat er een gat in het midden zit.
Om die reden wordt bij een tulband bakvorm de grootte vooral aangeduid door middel van een inhoudsmaat, meestal liters. Als je een tulband bakvorm wil omrekenen naar een andere bakvorm (of andersom) kun je daarom het beste de inhoud van die bakvorm berekenen, met water bijvoorbeeld.
Bij vierkante of rechthoekige bakvormen kun je ook de volgende rekensom toepassen: lengte x breedte x hoogte (van de bakvorm) / 1000 = inhoudsmaat in liters. Deze kun je vervolgens vergelijken met je recept voor een tulband bakvorm, of andersom.
Een voorbeeld: stel, je hebt een heerlijk plaatcake recept gevonden en nu wil je deze in je nieuwe tulband bakvorm bakken, maar je vraagt je af of dit wel past. Het cake recept wordt gemaakt in een bakvorm van 25 cm bij 25 cm, met een hoogte van 4 cm. Dan is de rekensom 25 cm (lengte) x 25 cm (breedte) x 4 cm (hoogte) = 2500 / 1000 = 2,5 liter inhoud. Die zou in dat geval perfect passen in een tulband bakvorm van 2,6 liter. (Let op: bij de vierkante vorm gaat het om de hoogte van de cake, niet van de bakvorm).
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Iedereen die wel eens een tulband cake heeft gebakken kent het gevoel: je houdt je adem even in op het moment dat je de tulband bakvorm verwijdert. Om vervolgens te aanschouwen of je cake heelhuids uit de vorm is losgekomen.
Om een tulband cake goed uit de bakvorm te kunnen verwijderen moet je allereerst een goede kwaliteit tulband bakvorm in huis hebben. Daarnaast is het ontzettend belangrijk dat je de vorm goed invet en daar zijn verschillende methodes voor.
De meest bekende en ‘foolproof’ manier om een tulband in te vetten is met wat zachte boter, een kwastje en wat bloem. Met het kwastje breng je de boter aan op de binnenkant van de tulband bakvorm. Het is hierbij van groot belang dat je elk plekje, hoekje of naad hebt ingesmeerd. Als je een vierkante centimeter over het hoofd ziet dan is de kans groot dat je cake op deze plek niet loslaat. Hiervoor werkt een bakkwast met haren het meest secuur.
Als de bakvorm goed ingevet is, bestuif je de vorm met wat bloem. De gehele binnenkant moet wederom bedekt zijn en vervolgens hou je de vorm op z’n kop en tik je twee keer stevig op je aanrecht, waardoor de overtollige bloem eruit valt. Het beslag kan er nu in
BAKTIP: Let op! als je een chocolade tulband cake maakt kun je de vorm het beste met cacaopoeder bestuiven i.p.v. met bloem. Op deze manier voorkom je dat je na het bakken wellicht een waas van de bloem op je tulband cake terugziet.
Een tweede manier is om de bakvorm in te vetten met een bakspray. Ook hier geldt dat je elke plek van de vorm (aan de binnenkant dan natuurlijk) moet bedekken met de spray en vervolgens met bloem bestuift zoals hierboven beschreven. Niet iedereen vindt deze methode goed werken, maar voor mij werkt dit altijd prima.
op Amerikaanse bakblogs lees ik regelmatig over een goedje dat ofwel ‘cake goop’ of ‘cake release’ wordt genoemd. Het is een mengsel van bloem en olie, shortening of harde margarine en als je hiermee je bakvorm insmeert (of het nu een tulband bakvorm is of een normale bakpan) hoef je de vorm niet meer in te vetten, met bloem te bestuiven of met bakpapier te bekleden. Je cake zou door dit mengsel perfect loslaten. Ik ben onwijs benieuwd en ga het binnenkort voor jullie testen, waarna ik het natuurlijk hier op het blog deel.
Het verschilt per recept wanneer je de tulband het beste kunt storten, maar mits het recept niks anders omschrijft hou ik altijd het volgende stappenplan aan:
Ik heb het al eerder over mijn mislukte tulband gehad. Of eigenlijk moet in in meervoud spreken, want het is mij een paar keer overkomen. Dat lag echter nooit aan het recept, maar aan mijn ongeduld.
Als je een cake uit de oven haalt is deze nog erg zacht, te zacht en daardoor nog niet stevig genoeg om uit de vorm te halen. Doordat je je tulband 10-15 minuten laat afkoelen, wordt de cake steviger en kun je de tulband bakvorm met een gerust hart omdraaien.
Geloof mij: je kunt echt beter een paar minuten wachten dan dat je de tulband weer helemaal opnieuw moet maken.
Het feestelijke karakter van de tulband cake leent zich er perfect voor om te worden versierd. De meest bekende manier om een tulband te versieren is met een glazuur. Dit maak je door een flinke hoeveelheid poedersuiker te mengen met een klein beetje vloeistof (water of citrussap voor meer smaak) tot er een stevig, schenkbaar glazuur ontstaat, waar je eventueel nog een kleurstof en smaakaroma aan kunt toevoegen.
Je kunt ook kiezen voor gesmolten chocolade of een chocolade ganache als topping. Of misschien zelfs een lekkere room als het wat grover mag. En natuurlijk mag je de verdere decoratie ook niet vergeten: sprinkles, stukjes koekjes, kokosrasp of nootjes.
Net zoals een cake bewaar je een tulband het liefst buiten de koelkast. Verpak de cake in aluminiumfolie en laat ‘m gewoon op het aanrecht staan, maar niet in de zon. Op die manier blijft een tulband cake (ook met glazuur of gesmolten chocolade als topping) zeker een week goed.
Cakes drogen in de koelkast sneller uit, maar als je de tulband met een room of ganache hebt versierd dan moet de cake wel in de koelkast bewaard worden. Het liefst versier je de tulband pas op het laatste moment met een room of ganache, zodat de cake niet te lang in de koelkast hoeft te staan.
Ook invriezen is geen probleem. Wikkel de tulband cake goed in met folie en en verpak de cake nog extra in een plastic zak. Op deze manier kan er geen lucht of vocht bij komen. Je kunt je tulband cake zo’n 3 maanden in de vriezer bewaren.
Als je het recept netjes gevolgd hebt, zou dit niet moeten kunnen gebeuren tenzij de cake te lang in de oven heeft gestaan (of op een te warme temperatuur). Toch is er een truc die je nog kunt toepassen om je tulband cake lekker ‘sappig’ te houden: na het lossen zet je de tulband bakvorm weer over de cake heen. De condens die ontstaat door de warme cake zal voorkomen dat de cake uitdroogt. Ook kun je de afgebakken cake invetten met (gesmolten) boter voordat je de vorm er weer opnieuw overheen zet.
Lees hier meer tips voor de perfecte (tulband) cake.
Dit is afhankelijk van de vulling die je gebruikt, maar ook van het beslag. Lees mijn meer uitgebreide uitleg over hoe je kunt voorkomen dat de vulling van je cake naar beneden zakt; dit geldt zowel voor een reguliere cake als een tulband cake.
Dit kan komen doordat de bakvorm toch niet goed ingevet was, de cake nog niet gaar was, er teveel natte vulling door de cake was gemengd, de cake volledig is afgekoeld in de vorm of doordat de tulband bakvorm krassen of beschadigingen heeft.
Zoals je ziet kunnen er veel oorzaken zijn die per recept ook nog eens kunnen verschillen.
En nu wil je vast en zeker aan de slag met een lekker tulband recept. Gelukkig heb ik al de nodige inspiratie voor je online staan. Enkele opties:
Mis jij toch nog een tulband recept? Laat dan even van je horen in de reacties hieronder en wie weet ga ik er binnenkort mee aan de slag.
30 Geïllustreerde stap-voor-stap recepten voor kinderen. Zo wordt bakken wel heel erg leuk en makkelijk voor jong en oud. En we gaan verder dan alleen recepten, ook de nodige bakkennis wordt gedeeld. Uiteraard eenvoudig uitgelegd zodat ook de kleinste bakkers ermee aan de slag kunnen. Ook leuk: bij aanschaf van dit boek krijg je gratis online toegang tot heel veel leuke printables zoals vrolijke kleurplaten en meer!
