Als jij blij wordt van banaan en karamel, dan word je blij van deze banoffee tiramisu. Banoffee is een combinatie van banaan en toffee, oftewel karamel. Het is afkomstig van de Engelse banoffee taart die is opgebouwd uit een laag karamel, daarop flink wat bananen en afgemaakt met heel veel slagroom. Geïnspireerd op de banoffee taart is deze tiramisu bedacht. Het ziet er niet alleen prachtig uit, maar ze zijn ook nog eens makkelijk gemaakt. Een kwestie van bouwen zullen we maar zeggen.
Voor deze tiramisu heb je dulce de leche nodig. Misschien ben je er al mee bekend, misschien niet. Dulce de leche is gekarameliseerde gecondenseerde melk. Hoe je het eenvoudig zelf maakt lees je hier. Daarnaast heb ik gebruik gemaakt van een caramel latte om de lange vingers op smaak te brengen. Tegenwoordig vind je in de supermarkt van verschillende merken instantkoffie in een karamelsmaak. Ook kun je ervoor kiezen een gewoon kopje koffie op smaak te brengen met wat karamelsiroop.
Het Laura’s Bakery Bakboek
De recepten in mijn tweede boek zijn helemaal in lijn met wat je van Laura’s Bakery gewend bent. Toegankelijke recepten in vele verschillende categorieën. Van koekjes en taarten tot desserts en borrelhapjes. Met de 70 recepten in het boek ben je wel even zoet.
Al ver voor mijn reis naar Peru had ik deze Zuid-Amerikaanse karamelsaus ontdekt: dulce de leche. Echt ontzettend lekker en toch weer heel anders van smaak dan een gewone karamelsaus. Alleen al de bereidingswijze is bijzonder, omdat je een blik gecondenseerde melk enkele uren onder water laat koken en klaar ben je.
Dulce de leche leent zich perfect voor allerlei zoete baksels, je kunt het zo gek niet bedenken:
Klop de slagroom en suiker stijf. In een andere kom voeg je de vanille toe aan de mascarpone, roer dit er rustig en voorzichtig doorheen. Schep de opgeklopte slagroom door het mascarpone mengsel. Spatel rustig zodat het een stevige room blijft. Schep de room in een spuitzak en leg hem even in de koelkast.
In een andere spuitzak doe je een paar eetlepels dulce de leche.
Zet vier gebakbordjes klaar en pak de lange vingers en de vers gemaakte caramel latte erbij. Doop de helft van de lange vingers in de koffie en leg er op elk bordje drie naast elkaar.
Pak de spuitzak met dulce de leche erbij en knip de punt eraf. Spuit een laagje karamel op de bodem van lange vingers. Snijd nu de bananen in dunne schijfjes en leg op iedere laag karamel 6 schijfjes.
Pak nu ook de spuitzak met de mascarponeroom erbij en knip ook hier een punt eraf. Spuit over de banaan nu een laag room.
Doop nu de rest van de lange vingers in de resterende koffie en leg deze bovenop de vulling.
Breng weer een laagje mascarponeroom aan en maak het af met drie schijfjes banaan en daarop nog wat dulce de leche.
De taartjes kunnen prima 1 á 2 uur van tevoren bereid worden. Zet ze in de koelkast tot het moment van serveren.
In de afgelopen jaren heb ik heel wat geschreven over baking soda. Hoewel het ingrediënt bekender wordt en vooral ook beter verkrijgbaar is, zijn er nog steeds veel vragen over. Niet iedereen heeft door dat het toch echt iets anders is dan bakpoeder en velen snappen niet helemaal hoe je er nu mee werkt. Wie alle artikelen op Laura’s Bakery en Handige Baktips kent is vast al een stuk wijzer over dit onderwerp, maar velen van jullie zullen dat nog niet zijn. Daarom verzamel ik in dit artikel alles over baking soda wat ik ooit geschreven heb. Een handige plek waar alle nuttige informatie bij elkaar staat.
Wat is baking soda
Baking soda, baksoda, bakzout, zuiveringszout en natriumbicarbonaat. Zomaar een paar benamingen voor een en hetzelfde product. Hoewel het product vele toepassingen kent, gebruik ik het alleen in recepten als rijsmiddel. Verwar het vooral niet met bakpoeder, want dat is toch echt weer heel anders. Waar bakpoeder uit meerdere bestanddelen bestaat en het verder niets nodig heeft om te werken, heeft baking soda juist wel wat hulp nodig in de vorm van een zuur. Dit kan citroensap zijn, maar er zijn veel meer opties (waarover je straks meer kunt lezen).
Winkels hebben door dat baking soda in Nederland steeds populairder wordt en dat is fijn, het is nu een stuk beter verkrijgbaar dan een aantal jaren geleden. De meeste supermarkten hebben tegenwoordig zelfs meerdere soorten in de schappen liggen, van de Oetker zakjes tot de Amerikaanse oranje doosjes van Arm & Hammer. Ook toko’s, bak/kookwinkels en andere zaken hebben het vaak in het assortiment. Online is het natuurlijk ook goed verkrijgbaar.
Functies van baking soda
Dat baking soda een multifunctioneel product is wist je misschien nog niet, want je kunt er veel meer mee dan het alleen als rijsmiddel gebruiken.
Gebruik in huis
Ik benoem baking soda altijd als ingrediënt. Je zou het daarom misschien niet verwachten, maar ook in het huishouden kan baking soda breed ingezet worden. Wat dacht je van een zelfgemaakte tandpasta en deodorant of als hulpje voor het verwijderen van een splinter? Of letterlijk in het huishouden als wasverzachter of schoonmaakmiddel.
In de keuken kun je baking soda natuurlijk ook voor de nodige schoonmaak klusjes gebruiken, maar ik focus mij nu even op recepten. Jullie zien regelmatig baking soda in een recept staan, dat is om ervoor te zorgen dat een baksel luchtig wordt. Het is dus een rijsmiddel. Soms wordt hier alleen baking soda voor gebruikt, maar ik combineer het ook regelmatig met bakpoeder.
Baking soda en bakpoeder
Het verschil tussen baking soda en bakpoeder
Zowel baking soda als bakpoeder zijn rijsmiddelen, dat was al duidelijk. Maar toch is er een belangrijk verschil. Heel kort door de bocht:
baking soda werkt pas wanneer je ook iets zuurs toevoegt
bakpoeder bestaat uit baking soda en een zuur, daar is dus geen extra zuur voor nodig en werkt uit zichzelf al.
Combineren baking soda en bakpoeder
Wanneer je alleen baking soda in een recept zonder benodigd zuurtje gebruikt heeft het geen effect. Door ook bakpoeder toe te voegen werkt het wel, want hier zit dat nodige zuurtje al in. Alleen bakpoeder kan ook natuurlijk, maar dan heb je in verhouding veel meer nodig omdat dit maar voor een klein deel uit baking soda bestaat. Voor een mooi luchtig resultaat worden bakpoeder en baking soda daarom vaak gecombineerd. Zelfs wanneer het recept wel al het nodige zuurtje heeft, ook dan wordt het nog luchtiger.
Tot slot het zuurtje waar ik het steeds over heb. Het is je inmiddels al duidelijk dat baking soda nog een zuur nodig heeft om te werken als rijsmiddel. Citroen ligt voor de hand natuurlijk, azijn en karnemelk zie je ook vaak en is daarom wellicht ook nog wel vlot te bedenken. Maar er zijn ook ingrediënten die minder voor de hand liggen. Honing bijvoorbeeld, maar ook chocola of cacaopoeder. Er zijn veel meer ingrediënten dan je denkt die ervoor zorgen dat baking soda functioneert als rijsmiddel.
Wist jij dit allemaal al over baking soda? Of heb je misschien nog wel meer weetjes, laat het dan vooral weten!
Lekker afgezaagd misschien, maar pizza’s behoren tot één van mijn favoriete maaltijden. Hoewel ik ze graag zelf maak, belandt er uit gemak ook wel eens eentje uit de diepvries in mijn oven. Dat geef ik gewoon toe, ik maak echt niet alles zelf. Wel zijn de zelfgemaakte pizza’s natuurlijk het lekkerst, en daarom vond ik het de hoogste tijd om er weer eens eentje zelf te maken. Het werd een pizza met courgette, paprika en Parmaham. En kaas uiteraard, geen pizza is compleet zonder kaas.
BAKTIP: Deze pizza is naast avondmaaltijd ook geschikt om te serveren als borrelhapjes door die na het bakken in stukken te snijden. In Het Borrelhapjes Bakboek staat nog veel meer bakinspiratie voor tijdens de borrel.
Zelfgemaakte pizza is natuurlijk het allerlekkerst. Deze pizza met courgette, paprika en Parmaham is zeker een aanrader als je zelf ook aan de slag gaat!
Maak de pizzabodems volgens recept. Rol ze dun uit en leg ze vast op een met bakpapier beklede bakplaat of op een pizzasteen. Verdeel over elke pizzabodem 5 eetlepels tomatensaus. Breng je saus eventueel op smaak met Italiaanse kruiden. Qua saus gebruik ik zelf vaak gewoon een potje tomatensaus, eentje die je ook voor pasta’s zou gebruiken.
Snijd de courgette in dunne plakjes en de paprika in reepjes, verdeel over de pizzabodems. Doe hetzelfde met de Parmaham. Strooi als laatst geraspte kaas en Parmezaanse kaas over de pizza’s, gebruik zoveel als je wilt.
Bak de pizza’s in 14-16 minuten op 200 °C (boven- en onderwarmte) goudbruin en knapperig.
Eet smakelijk!
Wie wel eens zelf een kwarktaart heeft gemaakt, heeft waarschijnlijk gebruik gemaakt van gelatine. Het is dan ook een product dat voornamelijk gebruikt wordt om taarten, puddings, vullingen en geleien in de zoete keuken te laten opstijven. Je koopt het in de vorm van doorzichtige blaadjes of vellen in de supermarkt. Maar hoe werkt gelatine nu precies? Die vraag ga ik vandaag proberen te beantwoorden.
Gelatineblaadjes
In de supermarkten verkopen ze voornamelijk gelatine in de vorm van blaadjes. Een zakje bevat doorgaans 12 blaadjes gelatine dat voldoende is voor een een liter aan vloeistof. Op die manier heb je al een goede graadmeter om te weten hoeveel blaadjes je nodig hebt. Snel omgerekend betekent het dat je voor 85 ml vocht 1 blaadje gelatine nodig hebt. Men gaat er dan vanuit dat je een volledig opgesteven eindproduct wilt. Door vaker met gelatine te werken en verschillende hoeveelheden uit te proberen kun je met die verhoudingen leren spelen. Als je nog nooit met gelatine hebt gewerkt kun je beter de instructies op de verpakking of het recept volgen. Gelatineblaadjes moeten eerst wellen in koud water, voordat je ze kunt gebruiken.
Wat weegt een gelatineblaadje?
In principe zijn er veel soorten gelatine te koop, maar in de Nederlandse supermarkt vind je met name de Dr. Oetker gelatineblaadjes. Er zitten 12 blaadjes in een pakje, met een totaalgewicht van 20 gram. Per gelatineblaadje komt dat neer op een gewicht van 1,66 gram. Op deze wijze kun je dit omrekenen indien nodig, maar let vooral ook altijd op de instructies en verhoudingen die op de verpakking vermeld staan.
Het complete basisbakboek
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Gelatine is een dierlijk product dat gemaakt is van de beenderen en/of huid van varkens. Als de gelatine klaar is voor gebruik, los je het op in een warme vloeistof. In een koude vloeistof zal het niet oplossen. Oplossen kan in warm water, maar ook warme melk of slagroom zijn geschikt. Dit giet je vervolgens bij datgene dat je wilt laten opstijven en roer je goed door. Als de pudding of room die je wilt laten opstijven in zijn geheel al is verwarmd dan kun je de gelatine daar direct aan toevoegen. Zolang je maar een warme basis hebt waar de gelatine in kan oplossen. Zodra de opgeloste gelatine weer afkoelt vormt het een gel die het product stijf maakt. Gelatine heeft een aantal uur nodig om op te stijven.
Gelatine met fruit
Misschien heb je wel eens gehoord dat gelatine niet goed samengaat met bepaalde soorten fruit. Bepaalde fruitsoorten bevatten namelijk enzymen die de eiwitten van de gelatine doen afbreken. De werking van gelatine wordt in principe tegengehouden en je taart of pudding is gedoemd om te mislukken. Om dit te voorkomen kun je het fruit eerst even koken in water en daarna goed afspoelen. Kant-en-klaar fruit in blik is wel geschikt om direct te verwerken met gelatine. Dit fruit is meestal al gekookt. Soorten fruit die vers niet werken met gelatine zijn onder andere papaya, vijgen, ananas en kiwi, maar ook gember kun je beter niet met gelatine mengen.
Mocht je nog vragen hebben over gelatine, stel ze dan hieronder. Dan nemen we die mee in een extra artikel over dit product waar we ook de vervangers van gelatine bespreken.
Noem het een cakeje of koekje, maar een ding is zeker madeleines zijn lekker en helemaal niet moeilijk om te maken. Deze chocolade madeleines bewijzen maar weer eens dat je vanuit een basisrecept alle kanten op kunt gaan. Het cakeje is heerlijk smeuïg en de smaak van chocolade komt goed tot zijn recht. Hier in huis waren ze binnen een mum van tijd op en hebben we er echt van genoten. Als je van chocolade houdt dan is deze variant op het Franse koekje dan ook echt wat voor jou.
BAKTIP: Nog geen madeleine bakvorm in huis? Met deze vorm kun je gelijk aan de slag!
Het Complete Basisbakboek
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
klop de eieren en beide suikers tot een schuimig mengsel waarvan het volume is toegenomen, je bent zeker wel 5 minuten aan het mixen hiervoor. Het moet een bleke schuimige crème worden. Spatel de bloem, cacao en gesmolten boter in delen door het mengsel. Voeg als laatst het vanille extract en het snufje zout toe.
Schep het beslag in een spuitzak met ronde opening en zet het beslag 2 uur in de koelkast voordat je verder gaat.
Vet de madeleinevorm goed in en bestuif deze met bloem. Spuit het beslag in de vormpjes, maar wees zuinig. Je hebt voor 24 madeleines aan beslag.
Bak de madeleines in 8-10 minuten op 200 °C (boven- en onderwarmte) gaar. De madeleines moeten nog lichtjes terugveren als je er op duwt.
Notities
Wil je geen zichtbare bloemrestjes op je madeleines? Gebruik dan bakspray of bestuif hem met cacaopoeder in plaats van bloem.
Op zoek naar stap-voor-stap-foto’s? Kijk bij het basisrecept om te zien hoe je ze maakt en hoeveel beslag in de vormpjes moet.
Frittata’s maak ik wel vaker, heerlijk met een stuk vers (zelf)gebakken brood. Ik bak ze dan in een pan op het vuur die daarna nog even in de oven gaat onder de grill, zoals deze met chorizo en spinazie. De mini frittata’s met pancetta en cheddar die ik onlangs maakte zijn minstens zo lekker, maar gaan alleen in de oven. Je hoeft dus geen pan te hebben die ook in de oven kan. En het zijn mini’s, dus dat serveert ook nog eens heel erg leuk. Voor bij een lekkere brunch bijvoorbeeld, ik denk dat ik ze met Pasen (ja ik weet het, dat duurt nog een hele tijd) weer maak. Als ik zo lang kan wachten tenminste.
Bekleed de vormpjes met de plakjes pancetta. Zelf gebruikte ik kleine soufflé bakjes, maar ieder ovenvast schaaltje voldoet. Snijd de cheddar in stukjes en verdeel de helft over de bakjes.
In een kom klop je de eieren, kookroom, zout en peper door elkaar. Verdeel het mengsel over de schaaltjes, zul ze voor ongeveer 2/3. Met theelepels schep je in elk bakje 2-3 theelepels ricotta. Verdeel de rest van de cheddar over de schaaltjes en strooi er als laatst nog wat gedroogde oregano overheen.
Zet de mini frittata’s voor 35-40 minuten op 160 °C (boven- en onderwarmte) in de oven.
Eenmaal uit de oven serveer je ze gelijk.
De allereerste vlaai die ik bakte was de rijstevlaai en dat vond ik best spannend. Ik dacht dat het ontzettend ingewikkeld zou zijn en vreesde dat hij niet goed zou lukken. Dat ik mij druk maakte om niets werd al vlot duidelijk, want het is helemaal niet zo moeilijk. Suf he, dat je geïntimideerd kan raken door een recept dat je nog nooit hebt geprobeerd. De meest gehoorde opmerking bij mijn rijstevlaai gaat over het deeg, het zou namelijk niet genoeg rijzen. Nu heb ik daar zelf weinig problemen mee, maar ik was het er mee eens dat het beter zou kunnen. Daar ben ik mee aan de slag gegaan en nu heb ik er echt een toprecept voor ontwikkeld. De rijstevlaai heeft inmiddels een update gekregen, maar ik wilde het losse recept voor de vlaaibodem ook met jullie delen. Met deze basis kun je namelijk elke vlaai maken die je maar wilt.
Het Complete Basisbakboek
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Doe alle ingrediënten voor het deeg in een kom en kneed het in 10 tot 15 minuten tot een soepel deeg. Dek de kom af en laat het deeg ongeveer een uur rijzen tot het in volume is verdubbeld.
Druk dan alle lucht uit het deeg en kneed tot een gladde bal. Rol de bal deeg uit tot hij iets groter is dan de vorm (omtrek + 2x de hoogte). Bekleed de vlaaivorm met het deeg, snijd het overtollige deeg dat over de randjes hangt weg en prik met een vork gaatjes in de bodem.
En hoe nu verder?
Bovenstaand de basis voor het maken van een vlaaibodem. De verdere bereiding verschilt per recept. Tot nu toe heb ik zelf alleen maar vlaaien gemaakt waarin de vulling gelijk wordt meegebakken, maar er zijn ook recepten waarbij je eerst de bodem even bakt.
De baktijd verschilt logischerwijs ook per recept. Mocht je zelf iets nieuws willen proberen wat vulling betreft, kan het helpen om soortgelijke recepten op te zoeken. Dan kun je daarin kijken hoe lang en op welke temperatuur die gebakken worden.
Gemiddeld worden vlaaien gebakken op 190 graden. De baktijd varieert, meestal ligt dit ergens tussen de 25 en 35 minuten.
Wie mij op Instagram volgt weet dat ik op zoek ben naar hét recept voor Pastéis de Nata. Na twee mislukte pogingen ben ik al een stuk wijzer geworden en ik hoop dat het de volgende keer goed gaat. Driemaal is scheepsrecht nietwaar? Nog even geduld dus, dan kun jij ze binnenkort thuis ook maken. Wie een trip naar Portugal heeft gepland, wil daar ter plekke natuurlijk ook de lekkerste pastel vinden. Wij hebben het zware werk vast voor je gedaan en gingen in Lissabon op onderzoek uit om te kijken waar je nu de lekkerste pastéis kunt halen in deze stad. Je zou zeggen dat dit bij de populaire zaak Pastéis de Belém is, maar wij vonden toch echt een andere locatie waar je de lekkerste pastel kunt eten. Sommige zaken in onze favorieten focussen zich (bijna) alleen maar op de verkoop van deze roomtaartjes, maar een aantal zijn uitgebreider en verkopen ook andere producten. Ook daar kun je heerlijke Portugese custardtaartjes eten, maar toch staan die wel iets lager op de ranglijst bij ons.
Voor wie geen idee heeft wat er bedoeld wordt met Pastéis de Nata: ‘pastéis’ vertaal je naar taartjes, in het enkelvoud gaat het over een ‘pastel’. ‘Nata’ is room, dus het zijn Portugese roomtaartjes. De basis van deze taartjes wordt met bladerdeeg of filodeeg gemaakt. Bladerdeeg heeft mijn voorkeur, daar zal ik straks nog iets meer over vertellen. De room is een custard die heel veel lijkt op banketbakkersroom. Een zalige combinatie waar ik in Lissabon geen genoeg van kon krijgen.
Goed, laten we beginnen met onze favoriet!
1. Manteigaria
Mijn zusje Monica kwam online ergens de tip tegen van de zaak Manteigaria, hier zou je de lekkerste pastéis van Lissabon kunnen halen. Wij namen de proef op de som en haalden hier twee roomtaartjes. En ja hoor, met stip op nummer 1. Hele goede knapperige bladerdeegbakjes en de vulling was perfect. Romig, niet té stevig, goed van smaak. Als ik ooit weer in Lissabon ben ga ik hier gelijk weer naar een van hun twee locaties.
Locatie:1. Rua do Loreto 2, 1200-108 Lisboa | 2. Av. 24 de Julho 49, 1200-479 Lisboa (Time Out Market)
2. Pastéis de Belém
De meest bekende zaak waar je de roomtaartjes kunt kopen en bovendien ook de zaak die ze beroemd heeft gemaakt. Hoewel ze bij ons niet op nummer 1 staan, vonden we ze wel heel erg lekker. De vulling was iets beter dan die van Manteigaria, maar de bakjes waren hier gemaakt van filodeeg in plaats van bladerdeeg. En dat is voor ons de reden om hem niet bovenaan te plaatsen. Filodeeg maakt het wel heel knapperig, maar ik vind de structuur van bladerdeeg fijner bij deze taartjes. Er wordt vaak gewaarschuwd voor lange rijen, maar wij stonden binnen een paar minuten al buiten met onze taartjes.
Locatie: R. Belém 84-92, 1300-085 Lisboa
3. Fábrica da Nata
Hier haalden wij onze allereerste pastel de nata. Het was überhaupt het eerste dat we aten in Lissabon. Deze zaak (locatie 2) zat redelijk dicht bij ons hotel en daarom haalden we hier op onze laatste avond ook nog eentje om het af te leren. De bladerdeegbakjes zijn wederom goed knapperig en ook de vulling is heerlijk romig. Kijk in deze winkel vooral ook even omhoog, er loopt namelijk een rails over het plafond waarover de bakplaten voorbij komen zoeven. En de keuken is ook open, leuk om even mee te kijken.
Locatie: 1. Rua Augusta, nº 275 A, 1100-052 Lisboa | 2. Praça dos Restauradores, nº 62-68, 1250-110 Lisboa
4. A Padaria Portuguesa
De eerste zaak in dit overzicht waarbij de focus niet ligt op de verkoop van Pastéis de Nata. Het is een keten met veel locaties waar je terecht kun voor ontbijt, lunch of gewoon een kop koffie met wat lekkers. Wij aten hier naast onze brioche croissant (ook een aanrader) uiteraard ook een pastel en die was veel lekkerder dan we hadden verwacht. Hoewel de focus er hier dus niet op ligt weten ze heel goed hoe je goede Pastéis de Nata maakt.
Locatie: Rua D. Pedro V, N.º 102 1250-093 Lisboa (wij aten bij deze locatie, maar er zijn er heel erg veel te vinden)
5. Pastelaria Santo António
Na ons bezoek aan Castelo de S. Jorge liepen we tijdens onze afdaling tegen deze locatie aan. Wederom een zaak waar je de hele dag door voor verschillende maaltijden terecht kunt, maar voor de pastéis hadden ze toch wel een aparte hoek ingericht. Je kon live meekijken terwijl de chefs ze aan het maken waren en na het trekken van een nummertje kon je je eigen taartjes halen. Wederom (het wordt bijna saai) een lekker knapperig bakje met romige vulling! Hier werd er trouwens gelijk ook al wat kaneel overheen gestrooid, een heerlijke toevoeging.
Locatie: R. Milagre de Santo António 10, 1100-351 Lisboa
Je betaalt voor deze roomtaartjes overigens 1 euro per stuk, alleen bij Pastéis de Belém betaalden we 1,10 euro per stuk.
Heb jij al eens Pastéis de Nata gegeten in Lissabon? Ik ben benieuwd waar jij de lekkerste at!
In de laatste maanden van 2017 vlogen mijn boeken de (online) winkels uit! Zo hard, dat mijn tweede boek zelfs een tijdje uitverkocht is geweest. Die is nu gelukkig weer volop verkrijgbaar (hier scoor je hem), net als mijn basisbakboek. Het had niet veel gescheeld of ook die was uitverkocht, gelukkig had de drukker al een deel van de vijfde (!) druk klaar en stuurde die boeken vast op.
Ik vind het zo ontzettend gaaf dat beide boeken goed verkocht worden, daar word ik heel blij van. Zo blij, dat ik jullie vandaag een recept cadeau doe uit mijn eerste boek; Het Basisbakboek. Met dit recept kun je zelf aan de slag om thuis Oreo brownies te maken. En dat is zalig kan ik je vertellen, om je vingers bij af te likken. Het is alweer even geleden dat ik ze bakte, maar ik weet nog precies hoe lekker ze waren (en hoe snel ze toen opgegeten zijn).
Het complete basisbakboek
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Doe de boter, beide soorten suiker, chocola en stroop in een pannetje. Zet het op een laag vuur en roer door tot alles is gesmolten. Draai het vuur uit en en laat het mengsel afkoelen. Het mag best nog wat warm zijn, maar niet meer heet.
In een kom klop je de eieren en het vanille-extract luchtig. Voeg hier de inhoud van het pannetje aan toe en mix op een lage stand tot een egaal mengsel.
Voeg bloem, cacaopoeder en bakpoeder toe en mix tot een glad beslag. Je stopt met mixen zodra de droge ingrediënten zijn opgenomen. Spatel (of mix rustig) vervolgens de chocolate chips door het beslag heen.
Stort het beslag in een met bakpapier beklede bakvorm en verdeel gelijkmatig over de bodem. Breek de Oreo’s in stukjes en verdeel deze over de brownie.
Bak de brownie in 25 minuten op 190 °C (boven- en onderwarmte).
Notities
Ik plaatste de Oreo’s bovenop de brownie, maar je kunt de stukjes ook al door het beslag spatelen. Of in het midden een laag Oreo’s maken. Zelf doe ik ze bovenop omdat je dan direct ziet om welke smaak het gaat.
Je wilt een taart bakken, maar ga je dan voor een biscuit of een cake als basis? Er wordt mij regelmatig gevraagd naar wat het best is, maar dat verschilt per geval. Ik heb er al eerder kort over geschreven, maar door alle vragen leek het mij handig om het wat uitgebreider te behandelen. Ten eerste is het goed om te weten wat nu precies het verschil is tussen een biscuit en een cake. Dan kun je waarschijnlijk al veel beter een keuze maken. Vaak maak je de keuze vooral op basis van smaak, structuur en voor hoeveel mensen de taart is. Maar er zijn ook een paar taartsoorten waarbij je wel weer beter kunt kiezen voor slechts een van de twee. Ik vertel je over mijn voorkeuren en probeer je een richtlijn te geven voor bij het maken van jouw keuze.
Verschil cake en biscuit
In dit artikel vertel ik je alles over de verschillen tussen cake en biscuit, lees dat zeker even goed door. Kort samengevat is een biscuit heel luchtig, maar heeft dat wel vullingen en toppings nodig om er een lekker geheel van te maken. Een cake is zwaarder en compacter en heeft van zichzelf al veel meer smaak. Bovendien is deze als basis ook makkelijker op smaak te brengen, iets wat bij een biscuit lastiger is.
Het complete basisbakboek
Deze bakbijbel met ruim 150 recepten wil iedere thuisbakker in huis hebben. Ga aan de slag met een van de 40 basisrecepten, elk met twee variaties. Het zijn zowel tijdloze klassiekers als veel spiksplinternieuwe recepten. Daarnaast bevat dit boek recepten voor vullingen en toppings, maar ook handige baktips en bewaaradviezen zoals je van mij gewend bent.
Van biscuittaarten snijd je grotere punten dan wanneer je een cake als basis gebruikt. De taart is behoorlijk luchtig en valt dus niet zo heel zwaar op de maag. Wanneer je voor een klein gezelschap wel een wat grotere taart wilt maken kan dit dus een goede optie zijn. Verder is een biscuit heel neutraal van smaak, je kunt je dus uitleven op de vullingen om er een speciale taart van de maken.
TIP: Hier vind je een overzicht met de recepten voor vullingen op Laura’s Bakery.
Biscuit is naast luchtig ook veel soepeler. Als je een grote plak biscuit bakt, kun je deze oprollen en er zo een biscuitrol van maken (wordt ook wel een cakerol genoemd). Iets wat je met een cake moeilijk gaat lukken.
Waar een biscuit lekker licht en luchtig is, is een cake het tegenovergestelde. Je snijdt van zo’n taart dus kleine puntjes omdat dit veel meer vult. Uit een klein 15 cm taartje kun je dus met gemak 12 punten halen (meestal is dit 8 bij een 15 cm biscuittaart). Ik maak zelf graag kleine taartjes en kies dan ook graag voor cake.
Je kunt ervoor kiezen om de cake een smaakje te geven en de vulling neutraal te houden. Of je gaat voor een specialere vulling en houdt de cake zelf eenvoudig. Met cakes zijn er op dit gebied dus meer mogelijkheden, je bent niet zo afhankelijk van je vullingen als bij een biscuittaart.
Misschien heb je ook wel eens 3D taarten gezien, taarten in de vorm van een bepaald tv-figuurtje bijvoorbeeld. Voor deze taarten wordt altijd cake als basis gebruikt, dat is namelijk stevig genoeg om in vorm te snijden.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is geworden! Mochten er nog vragen zijn, dan hoor ik dat natuurlijk graag 🙂
Blauwe bessen zijn momenteel standaard in mijn koelkast te vinden. Ik doe ze bijna elke ochtend door mijn schaaltje yoghurt voor het ontbijt, heerlijk vind ik dat. Omdat ik ze zo lekker vind, bedacht ik mij dat ik er ook wel weer eens een lekker recept mee kon maken. Dat werden deze blauwe bessen-havermout kruimelrepen. In principe kun je deze in allerlei smaken maken, je vervangt dan gewoon de blauwe bessen(jam) door een andere smaak. De basis blijft hetzelfde, maar probeer vooral ook deze versie met blauwe bessen een keer.
Ik ontdekte net dat ik deze twee ingrediënten graag combineer: havermout en blauwe bessen. Het knapperige effect van de havermout gaat goed samen met de frisse, zachte blauwe bessen. Een aantal van mijn favoriete recepten met deze twee in de hoofdrol:
In een kom doe je de bloem, havervlokken, beide soorten suiker en zout, roer door elkaar. Smelt de boter in een pannetje en voeg dit toe aan het mengsel. Met een spatel maak je er een kruimelig deeg van.
Bekleed je bakvorm met bakpapier en stort ongeveer 2/3 van het kruimelmengsel op de bodem. Verdeel gelijkmatig en druk stevig aan met de spatel. Smeer de jam op de bodem gelijkmatig uit en verdeel daarna de blauwe bessen over de bodem.
Neem de rest van het kruimelmengsel, kneed het eventueel kort door met je handen zodat de kruimels wat groter worden. Verdeel deze dan gelijkmatig over de bodem heen.
Bak de kruimelrepen in 35-40 minuten op 180 °C (boven- en onderwarmte) of tot de bovenkant goudbruin begint te kleuren.
Laat de repen afkoelen in de vorm voordat je ze eruit haalt en in stukken snijdt. Dan zijn ze pas stevig genoeg.
Er bestaat een heerlijke zoete Italiaanse zoete croissant, maar vandaag staat in het teken van een traditionele croissant die ik op Italiaanse wijze heb belegd. Op het idee kwam ik tijdens een dagje in Amsterdam met Lian. We stopten bij een bakkertje toen we honger hadden en zagen daar een Italiaanse croissant. Iets anders dan deze, maar die croissant bracht mij toen wel op het idee om er thuis zelf ook eentje te maken. Vers uit de oven met onder andere gesmolten mozzarella op een knapperige croissant is het smullen geblazen, snel maken dus!
Snijd de croissants door en smeer deze in met de pesto. Beleg de croissants met de plakjes salami. Snijd dan de bol mozzarella in plakjes en halveer de tomaatjes. Verdeel over de croissant. Maak het af met wat peper en zout naar smaak. Leg de bovenkant van de croissant op het beleg en druk lichtjes aan.
Bak de Italiaanse croissant in ongeveer 10 minuten op 180 °C (boven- en onderwarmte).
Serveer de croissant gelijk nu hij warm en knapperig is.
